RAM
New member
Antalya Organize Sanayi Bölgesi’ndeki firmada topraksız tarımla tanışan ve akabinde Japonya’da bu işin eğitimini alan 50 yaşındaki Çınar, kent hayatından uzaklaşıp yaklaşık 2 yıl evvel Konyaaltı ilçesindeki Karatepe Mahallesi’ne yerleşti.
Kiraladığı iki dönüm toprakta sağlıklı sebzeler üretmek isteyen Çınar, birinci etapta topraksız tarım uygulamasıyla marul yetiştirmeye başladı.
Tesisin mühendislik işlerini de kendisi yapan Çınar, eser çeşitliliğini artırmayı ve önümüzdeki senelerda ihracata yönelmeyi hedefliyor.
“Tarımın kente taşınması için çalışıyoruz”
Çınar, yaklaşık 20 yıldır “beyaz yakalı” olarak geçen meslek ömrüne bundan daha sonra tarım bölümünde devam edeceğini söylemiş oldu.
Çabucak her insanın bunaldığı vakit bir köye yerleşmeyi ve ziraî üretim yapmayı hayal ettiğini belirten Çınar, “Ama bu iş o kadar romantik değil. Bir altyapınızın olması gerekiyor. Benim dede tarafım köylü olduğu için ben bu ömür usulüne alışığım. Bu niçinle mutluyum, memnunum.” dedi.
Çınar, tarım dalının günümüzde savunma sanayi kadar stratejik hale geldiğine dikkati çekerek, gerekli yatırımların yapılmaması halinde insanların gelecekte kıtlıkla karşılaşabileceğini düşündüğünü tabir etti.
Topraksız tarımın fazlaca geniş uygulama alanları ile öne çıktığını anlatan Çınar, şöyleki konuştu:
“Topraksız tarım, kentte bile tarımın çarçabuk yapılabilmesine imkan sağlıyor. Biz de şirket olarak tarımın kente taşınması ve kapalı ortamlarda dahi eser yetiştirilebilmesi için çalışıyoruz. Klasik tarımdan en kıymetli farkı ilaç kullanılmaması. Bitkinin alacağı mineralleri suyun içine enjekte ediyoruz. Eser daha besleyici oluyor. Randıman oranımız da klâsik tarıma nazaran daha yüksek oluyor. Ayrıyeten epey daha süratli eser alıyoruz. örneğin klâsik tarımda marul 60 günde toplanırken, susuz tarımda 35-40 günde hasat ediliyor.”
Kabak, patlıcan, domates ve çilek üretimi ile ilgili çalışmalarının devam ettiğini lisana getiren Çınar, şunları kaydetti:
“Dünyada her yıl 12 milyon dönüm arazi ekilebilir olmaktan çıkıyor. Ülkemizde de ekilebilir alanlarda kaybettiğimiz eserleri topraksız tarımla, iklimlendirme yatırımlarına gerek olmadan yetiştirebilecek duruma gelmeliyiz. Birtakım bölgelerde toprağın kuraklaşması, tuz oranının artması sebebiyle kimi eserler yetişmiyor. Biz de Ar-Ge’sini yaptığımız eserleri, topraksız tarım teknolojileriyle kurak bölgelerde yetiştirmeyi planlıyoruz. Ülke olarak hala bir tarım ülkesiyiz. Bilhassa kalitesi yüksek eserler ihracata gidiyor ve bu sebeple iç pazarda boşluklar oluşuyor. Biz bu boşlukları doldurmaya çalışıyoruz.”
Çınar, topraksız tarımla üretilen mamüllerin sağlıklı ve besleyici olduğunun bilinmesi gerektiğini kelamlarına ekledi.
Uçak mühendisi çalıştığı işini bırakarak topraksız tarımla zerzevat üretiyor
Kiraladığı iki dönüm toprakta sağlıklı sebzeler üretmek isteyen Çınar, birinci etapta topraksız tarım uygulamasıyla marul yetiştirmeye başladı.
Tesisin mühendislik işlerini de kendisi yapan Çınar, eser çeşitliliğini artırmayı ve önümüzdeki senelerda ihracata yönelmeyi hedefliyor.
“Tarımın kente taşınması için çalışıyoruz”
Çınar, yaklaşık 20 yıldır “beyaz yakalı” olarak geçen meslek ömrüne bundan daha sonra tarım bölümünde devam edeceğini söylemiş oldu.
Çabucak her insanın bunaldığı vakit bir köye yerleşmeyi ve ziraî üretim yapmayı hayal ettiğini belirten Çınar, “Ama bu iş o kadar romantik değil. Bir altyapınızın olması gerekiyor. Benim dede tarafım köylü olduğu için ben bu ömür usulüne alışığım. Bu niçinle mutluyum, memnunum.” dedi.
Çınar, tarım dalının günümüzde savunma sanayi kadar stratejik hale geldiğine dikkati çekerek, gerekli yatırımların yapılmaması halinde insanların gelecekte kıtlıkla karşılaşabileceğini düşündüğünü tabir etti.
Topraksız tarımın fazlaca geniş uygulama alanları ile öne çıktığını anlatan Çınar, şöyleki konuştu:
“Topraksız tarım, kentte bile tarımın çarçabuk yapılabilmesine imkan sağlıyor. Biz de şirket olarak tarımın kente taşınması ve kapalı ortamlarda dahi eser yetiştirilebilmesi için çalışıyoruz. Klasik tarımdan en kıymetli farkı ilaç kullanılmaması. Bitkinin alacağı mineralleri suyun içine enjekte ediyoruz. Eser daha besleyici oluyor. Randıman oranımız da klâsik tarıma nazaran daha yüksek oluyor. Ayrıyeten epey daha süratli eser alıyoruz. örneğin klâsik tarımda marul 60 günde toplanırken, susuz tarımda 35-40 günde hasat ediliyor.”
Kabak, patlıcan, domates ve çilek üretimi ile ilgili çalışmalarının devam ettiğini lisana getiren Çınar, şunları kaydetti:
“Dünyada her yıl 12 milyon dönüm arazi ekilebilir olmaktan çıkıyor. Ülkemizde de ekilebilir alanlarda kaybettiğimiz eserleri topraksız tarımla, iklimlendirme yatırımlarına gerek olmadan yetiştirebilecek duruma gelmeliyiz. Birtakım bölgelerde toprağın kuraklaşması, tuz oranının artması sebebiyle kimi eserler yetişmiyor. Biz de Ar-Ge’sini yaptığımız eserleri, topraksız tarım teknolojileriyle kurak bölgelerde yetiştirmeyi planlıyoruz. Ülke olarak hala bir tarım ülkesiyiz. Bilhassa kalitesi yüksek eserler ihracata gidiyor ve bu sebeple iç pazarda boşluklar oluşuyor. Biz bu boşlukları doldurmaya çalışıyoruz.”
Çınar, topraksız tarımla üretilen mamüllerin sağlıklı ve besleyici olduğunun bilinmesi gerektiğini kelamlarına ekledi.
Uçak mühendisi çalıştığı işini bırakarak topraksız tarımla zerzevat üretiyor