RAM
New member
Uluslararası kuruluşlara göre kamu bölümünde yolsuzluğun önlenmesi ve yolsuzlukla çaba için temel unsurlar, yargı bağımsızlığı, basın ve söz özgürlüğü, kamu işlerinin ve kamu mallarının düzgün idaresi, şeffaflık ve hesap verebilirlik olarak sıralanıyor.
Peki bu alanlarda Türkiye’deki mevcut tablo ne durumda?
Türkiye, Dünya Adalet Projesi’nin (WJP) bu yıl hazırladığı Hukukun Üstünlüğü Endeksi’nde 140 ülke içinde 116’ncı sırada bulunurken, Hudut Tanımayan Gazeteciler (RSF) örgütünün 2022 Dünya Basın Özgürlüğü Endeksi’ne göre ise basın özgürlüğünde 180 ülke içerisinde 149’uncu oldu.
Medya özgürlüğü
DW Türkçe’ye konuşan Memleketler arası Şeffaflık Örgütü Temsilcisi Oya Özarslan, yolsuzluğun azaltılması için en değerli konunun medya özgürlüğü ve yargı bağımsızlığının tesis edilmesi olduğunu söylüyor. Özarslan, “Medya özgürlüğü olmadığı sürece, yani gazeteciler, araştırmacılar rahatça bir yargılanma korkusu olmadan yazamadıkları sürece olayların üstü kapalı kalacaktır” diyor.
Yolsuzluk olaylarının büyük bir kısmının aslında araştırmacıların, gazetecilerin, bunu soruşturan şahısların uğraşlarıyla çıktığına işaret eden Özarslan, lakin bir yargılanma korkusu olduğu sürece bunun üzerinde zımnî bir baskı olacağını vurguluyor.
Her ay nizamlı olarak basın özgürlüğü raporları açıklayan CHP Eskişehir Milletvekili Utku Çakırözer de yolsuzlukla çabada özgür bir basının ve sivil toplumun büyük tesiri olduğunu vurguluyor.
CHP Eskişehir Milletvekili Utku ÇakırözerFotoğraf: CHP
“Türkiye’de tahminen de yolsuzluğun bu kadar yaygın olmasının niçinlerinden biri bilhassa AKP iktidarı periyodunda basın özgürlüğüne getirilen kısıtlamalar” diyen Çakırözer, RTÜK, Basın İlan Kurumu üzere düzenleyici kurumların cezalandırma sistemine dönüştürüldüğünü, basın kuruluşlarının finans kaynaklarının kesildiğini hatırlatıyor. Çakırözer, bu durumun özgür, araştırmacı, sorgulayıcı haberler yapmanın önündeki en değerli manilerden biri olduğunu tabir ediyor.
Son devirde erişim pürüzleri sıkıntısının de basın özgürlüğünü kısıtlayan en değerli ögelerin içinde yer aldığını lisana getiren Çakırözer, erişim mahzuru kararlarının en çok yolsuzluk ile ilgili haberlere yapıldığına dikkat çekiyor. Çakırözer, “Ucu cumhurbaşkanlığına, cumhurbaşkanının etrafına, ailesine, iktidar partisine, AK Parti’nin yöneticilerine ya da mahallî yöneticilerine dokunan, yolsuzluk, rüşvet, kayırma, vazifesi suistimal, nazaranvi berbata kullanma savlarına ait haberlerin neredeyse tümü erişime engelleniyor” diye konuşuyor.
Medya Araştırmaları Derneği’ne göre Ekim 2020’de yürürlüğe giren Toplumsal Medya Maddesi’nin akabinde geçen bir yılda 1197 haber hakkında içerik kaldırma sonucu verilirken, bunların 675’i yolsuzluk ve usulsüzlük haberlerine oldu.
Yargı bağımsızlığı
Uluslararası Şeffaflık Örgütü Temsilcisi Özarslan, ikinci olarak ise yargı bağımsızlığının değerine dikkat çekiyor. Yolsuzluk yapanların cezalandırılmasını sağlamak ve cezasızlık ya da ceza yahut ziyandan muaf olma döngüsünü kırmak için tesirli kanun yaptırımı gerekiyor.
Uluslararası Şeffaflık Örgütü Temsilcisi Oya ÖzarslanFotoğraf: Transparency International Turkey
Özarslan, “Gazeteciler ve araştırmacılar ne kadar yolsuzluk skandalı ortaya çıkarırsa çıkarsın, yargının üzerinde siyasi müdahaleler oluyorsa ne olursa olsun aslına bakarsanız yargılanmıyorlar, cezalandırılmıyorlar algısı olacaktır. Cezasızlığın var olduğu yerde de yolsuzluk yeşermeye devam edecektir” diye konuşuyor.
Türkiye’deki yargının bağımsızlığının yolsuzluğa karşı zayıf bir halka olduğu yalnızca Hukukun Üstünlüğü Endeksi’nde değil Adalet Bakanlığı’nın istatistiklerinde de kendini gösteriyor.
Yolsuzlukla ilgili hatalara bakıldığında en hayli bilinen rüşvet, nazaranvi berbata kullanma, nüfuz ticareti üzere cürümlerde kovuşturmaya yer olmadığına dair kararların son 15 yılda gitgide arttığı görülüyor. Dava açılan konular neredeyse yüzde 10 kadar azalmış durumda. Resmi istatistiklere bakılırsa 2021’de rüşvetle ilgili soruşturmaların yaklaşık yüzde 34’üne kamu davası açılırken, dava açılma oranı nüfuz ticaretinde yüzde 26, bakılırsavi makus kullanma hatasında yüzde 16 oldu.
Özarslan, “Bu da akla sanki yargı mensupları, savcılar ve yargıçlar, bu hususları biraz netameli bulup kendi üzerlerinde baskı yaratacağını düşünüp bundan çekiniyorlar mı sorusunu akla getiriyor. Zira yolsuzlukla ilgili cürümlerin hepsi, büyük bir kısmı siyasi irtibatlı da olabiliyor” diyor.
Türkiye’de mevcut düzenlemelere bakıldığında yasal sistemin ve cezaların dünya standartlarında ve hayli kâfi olduğunu vurgulayan Özarslan’a nazaran düzenlemelerin uygulanmasıyla ilgili sorunlar var. Özarslan, cezaların büyüklüğünün değil katılığının caydırıcı olacağına vurgu yapıyor.
Oya Özarslan 17-25 Aralık yolsuzluk ve rüşvet soruşturmalarında siyasi irtibatlı olan şahıslar ya da siyasalların hepsinin bir biçimde birtakım düzenekler kullanılarak aklandığını hatırlıyor. Bunun büyük bir kırılma olduğuna işaret eden Özarslan, son devirde kamuoyunu çok meşgul eden uyuşturucu ile ilgili skandallara dikkat çekiyor.
Bu soruşturmalardan birinde, süregelen yargılamada daha yeni biroldukça kişinin tahliye olduğunu tabir eden Özarslan, “Yani bu biçimde fazlaca büyük, kamuoyunun dikkatini çeken konularda bu üzere ögeler aslında toplumun adalete inancını sarsıyor. Yolsuzluğun cezasız kalacağı, bilhassa de siyasi irtibatlar olunca bunun üzerine gidilmeyeceği istikametinde bir kanı uyanıyor. Bu yüzden ne yolsuzluğu ihbar eden olabiliyor ne de yolsuzluğu ortaya çıkarmak için uğraşan bireyler bu mevzuların üstüne gidiyor. Yani otomatik olarak bir mani teşkil ediyor” sözlerini kullanıyor.
Şeffaflık
Yolsuzlukla uğraşta başarılı olan ülkeler, şeffaflık ve bilgiye erişim mevzularında uzun müddetli bir geleneğe sahip. Kamuda yolsuzlukla çaba için kamu kontratı fırsatlarına tüm firmaların erişebilir olması gerekiyor.
Türkiye’de ise kamu ihalelerine bakıldığında şeffaflığın giderek azaldığı görülüyor.
Küresel seviyede yapılan çalışmalar, dünyada güç, imal işleri, inşaat, madencilik, ilaç üzere endüstrilerin yolsuzluğa karşı en açık kesimler olduğunu gösteriyor. Bu kesimlerdeki şirketlerin devletle bağlantıları, aldıkları ihaleler, bilhassa de müsaade ve ruhsat etaplarının bürokratik olması bunda tesirli.
Uluslararası Şeffaflık Örgütü’nün raporlarına göre Türkiye’de Kamu İhale Kurumu kapsamında olan kamu alımları içinde açık ihalelerin oranı geçen sene prestijiyle yüzde 59’a düştü. Öte yandan bu kapsam dışına çıkarılan TOKİ projeleri üzere mega projeler de kelam konusu. Bu projeler de büsbütün şeffaflıktan uzak bir biçimde ihale ediliyor.
Kapalı ihalelerin istisna kapsamında gerçekleştiğini, lakin istisna olabilmesi için bu oranın yüzde 3-5’i geçmemesi gerektiğini vurgulayan Özarslan, “Pandemiyle ilgili biroldukça konu da istismar edildi. Birtakım belediyeler, kamu kurumları, bakanlıklar, ilgisiz ihaleleri aciliyet halinin içerisine soktular. Bir ihaleyi sizin seçeceğiniz beşerler içinden yapmak istediğinizde epeyce ülkü bir şey bu nitekim. Çok kullanışlı bir münasebet. O kullanışlı münasebetin daima içine sokularak biroldukca ihale kapalı kapılar altında yapılıyor. Ne sivil toplumun kontrolü var ne medyanın kontrolü kelam konusu olabiliyor” diyor.
Kamu idaresi ve hesap verebilirlik
Kamuda yolsuzlukla çaba için kamu harcamalarını denetleyen kurumların aktifliği ve liyakat de kıymet taşıyor.
CHP’li siyasetçi Utku Çakırözer, Türkiye’de güçler ayrılığını ortadan kaldıran ve tüm yetkileri tek bir şahısta toplayan idare rejiminin yolsuzluğun artmasında ve yolsuzlukların üzerinin örtülmesinde tesirli olduğu görüşünde.
Sayıştay’ın kamu kurumları üstündeki kontrol gücünü yitirdiğine dikkat çeken Çakırözer, Sayıştay raporlarına yansıyan hayli kıymetli bulgular bulunmasına karşın sorumlu kamu kurumlarının birçok vakit hesap vermediğini tabir ediyor. Çakırözer “Tabii bunların hepsi bu tek adam idaresinden kaynaklanıyor. Bankalardan tutun da bu bankaları denetleyen kurumlar ya da aklınıza gelebilecek tüm kritik kamu kurumlarının başındaki isimler, liyakate nazaran değil, başkana olan, tek adama olan sadakatine bakılırsa belirleniyor. bu biçimde olunca da doğal olarak liyakat olmadığı için kamuda işler etik kurallar çerçevesinde yürütülmüyor. Bu, hangi kamu kurumuna bakarsanız hepsine sirayet etmiş durumda” sözlerini kullanıyor.
Öte yandan Türkiye’de son periyotta Meclis’e gönderilen maddelerle yedi kere mali af çıkarıldığına değinen Çakırözer, “Türkiye’nin FATF (OECD’ye bağlı Mali Aksiyon bakılırsav Gücü) tarafınca kara para ile uğraş konusunda gri listeye alınmasının en kıymetli sebeplerinden biri de bu. Birbiri arkasına çıkarılan mali aflar. Zira hayli büyük ölçüde para, kaynağı bilinmeden, sorgulanmadan devlet tarafınca resmen alındı ve Türkiye Büyük Millet Meclisi’nde bu kanunlar geçerken, muhalefetin ya da sivil toplumun tenkitleri iktidar tarafınca büsbütün kulak gerisi yapıldı” diyor.
Türkiye’de yolsuzluk algısını güçlendiren bir diğer düzenlemenin de bu yıl ortasında Meclis’ten geçtiğini tabir eden Çakırözer, “Artık TMSF kontrolündeki, idaresindeki şirketlere atanan kayyumların hiç bir yargısal bağışıklığı kalmadı. Yani ziyana uğrattığı, rüşvet aldığı, yolsuzluk yaptığı, yakınına paraları transfer ettiği o şirketlerle ilgili hiç biri savcılar tarafınca sorgulanmayacak. Bu epey vahim” diyor ve ekliyor: “Bu kayyumlar dediğimiz beşerler kim? Tek adam idaresi tarafınca atanan isimler. O yüzden tek adam idaresi ve onun etrafında çevrelenen bu kontrolsüz yapı, Türkiye’de yolsuzluğun artmasına, kapsamının genişlemesine niye olan bence en değerli etken.”
Türkiye’de yürütmenin kurumların üstündeki baskısının hesap verebilirliği ortadan kaldırdığına vurgu yapan Oya Özarslan da üst seviye kamu nazaranvlilerinin hesap verme külçeşidinin olmadığına, bu şahısların mal varlıkları şeffaf bir biçimde kamuoyuyla paylaşılmadığı için sivil toplum ve medya tarafınca servet transferi takibinin yapılamadığına dikkat çekiyor.
Peki bu alanlarda Türkiye’deki mevcut tablo ne durumda?
Türkiye, Dünya Adalet Projesi’nin (WJP) bu yıl hazırladığı Hukukun Üstünlüğü Endeksi’nde 140 ülke içinde 116’ncı sırada bulunurken, Hudut Tanımayan Gazeteciler (RSF) örgütünün 2022 Dünya Basın Özgürlüğü Endeksi’ne göre ise basın özgürlüğünde 180 ülke içerisinde 149’uncu oldu.
Medya özgürlüğü
DW Türkçe’ye konuşan Memleketler arası Şeffaflık Örgütü Temsilcisi Oya Özarslan, yolsuzluğun azaltılması için en değerli konunun medya özgürlüğü ve yargı bağımsızlığının tesis edilmesi olduğunu söylüyor. Özarslan, “Medya özgürlüğü olmadığı sürece, yani gazeteciler, araştırmacılar rahatça bir yargılanma korkusu olmadan yazamadıkları sürece olayların üstü kapalı kalacaktır” diyor.
Yolsuzluk olaylarının büyük bir kısmının aslında araştırmacıların, gazetecilerin, bunu soruşturan şahısların uğraşlarıyla çıktığına işaret eden Özarslan, lakin bir yargılanma korkusu olduğu sürece bunun üzerinde zımnî bir baskı olacağını vurguluyor.
Her ay nizamlı olarak basın özgürlüğü raporları açıklayan CHP Eskişehir Milletvekili Utku Çakırözer de yolsuzlukla çabada özgür bir basının ve sivil toplumun büyük tesiri olduğunu vurguluyor.
CHP Eskişehir Milletvekili Utku ÇakırözerFotoğraf: CHP
“Türkiye’de tahminen de yolsuzluğun bu kadar yaygın olmasının niçinlerinden biri bilhassa AKP iktidarı periyodunda basın özgürlüğüne getirilen kısıtlamalar” diyen Çakırözer, RTÜK, Basın İlan Kurumu üzere düzenleyici kurumların cezalandırma sistemine dönüştürüldüğünü, basın kuruluşlarının finans kaynaklarının kesildiğini hatırlatıyor. Çakırözer, bu durumun özgür, araştırmacı, sorgulayıcı haberler yapmanın önündeki en değerli manilerden biri olduğunu tabir ediyor.
Son devirde erişim pürüzleri sıkıntısının de basın özgürlüğünü kısıtlayan en değerli ögelerin içinde yer aldığını lisana getiren Çakırözer, erişim mahzuru kararlarının en çok yolsuzluk ile ilgili haberlere yapıldığına dikkat çekiyor. Çakırözer, “Ucu cumhurbaşkanlığına, cumhurbaşkanının etrafına, ailesine, iktidar partisine, AK Parti’nin yöneticilerine ya da mahallî yöneticilerine dokunan, yolsuzluk, rüşvet, kayırma, vazifesi suistimal, nazaranvi berbata kullanma savlarına ait haberlerin neredeyse tümü erişime engelleniyor” diye konuşuyor.
Medya Araştırmaları Derneği’ne göre Ekim 2020’de yürürlüğe giren Toplumsal Medya Maddesi’nin akabinde geçen bir yılda 1197 haber hakkında içerik kaldırma sonucu verilirken, bunların 675’i yolsuzluk ve usulsüzlük haberlerine oldu.
Yargı bağımsızlığı
Uluslararası Şeffaflık Örgütü Temsilcisi Özarslan, ikinci olarak ise yargı bağımsızlığının değerine dikkat çekiyor. Yolsuzluk yapanların cezalandırılmasını sağlamak ve cezasızlık ya da ceza yahut ziyandan muaf olma döngüsünü kırmak için tesirli kanun yaptırımı gerekiyor.
Uluslararası Şeffaflık Örgütü Temsilcisi Oya ÖzarslanFotoğraf: Transparency International Turkey
Özarslan, “Gazeteciler ve araştırmacılar ne kadar yolsuzluk skandalı ortaya çıkarırsa çıkarsın, yargının üzerinde siyasi müdahaleler oluyorsa ne olursa olsun aslına bakarsanız yargılanmıyorlar, cezalandırılmıyorlar algısı olacaktır. Cezasızlığın var olduğu yerde de yolsuzluk yeşermeye devam edecektir” diye konuşuyor.
Türkiye’deki yargının bağımsızlığının yolsuzluğa karşı zayıf bir halka olduğu yalnızca Hukukun Üstünlüğü Endeksi’nde değil Adalet Bakanlığı’nın istatistiklerinde de kendini gösteriyor.
Yolsuzlukla ilgili hatalara bakıldığında en hayli bilinen rüşvet, nazaranvi berbata kullanma, nüfuz ticareti üzere cürümlerde kovuşturmaya yer olmadığına dair kararların son 15 yılda gitgide arttığı görülüyor. Dava açılan konular neredeyse yüzde 10 kadar azalmış durumda. Resmi istatistiklere bakılırsa 2021’de rüşvetle ilgili soruşturmaların yaklaşık yüzde 34’üne kamu davası açılırken, dava açılma oranı nüfuz ticaretinde yüzde 26, bakılırsavi makus kullanma hatasında yüzde 16 oldu.
Özarslan, “Bu da akla sanki yargı mensupları, savcılar ve yargıçlar, bu hususları biraz netameli bulup kendi üzerlerinde baskı yaratacağını düşünüp bundan çekiniyorlar mı sorusunu akla getiriyor. Zira yolsuzlukla ilgili cürümlerin hepsi, büyük bir kısmı siyasi irtibatlı da olabiliyor” diyor.
Türkiye’de mevcut düzenlemelere bakıldığında yasal sistemin ve cezaların dünya standartlarında ve hayli kâfi olduğunu vurgulayan Özarslan’a nazaran düzenlemelerin uygulanmasıyla ilgili sorunlar var. Özarslan, cezaların büyüklüğünün değil katılığının caydırıcı olacağına vurgu yapıyor.
Oya Özarslan 17-25 Aralık yolsuzluk ve rüşvet soruşturmalarında siyasi irtibatlı olan şahıslar ya da siyasalların hepsinin bir biçimde birtakım düzenekler kullanılarak aklandığını hatırlıyor. Bunun büyük bir kırılma olduğuna işaret eden Özarslan, son devirde kamuoyunu çok meşgul eden uyuşturucu ile ilgili skandallara dikkat çekiyor.
Bu soruşturmalardan birinde, süregelen yargılamada daha yeni biroldukça kişinin tahliye olduğunu tabir eden Özarslan, “Yani bu biçimde fazlaca büyük, kamuoyunun dikkatini çeken konularda bu üzere ögeler aslında toplumun adalete inancını sarsıyor. Yolsuzluğun cezasız kalacağı, bilhassa de siyasi irtibatlar olunca bunun üzerine gidilmeyeceği istikametinde bir kanı uyanıyor. Bu yüzden ne yolsuzluğu ihbar eden olabiliyor ne de yolsuzluğu ortaya çıkarmak için uğraşan bireyler bu mevzuların üstüne gidiyor. Yani otomatik olarak bir mani teşkil ediyor” sözlerini kullanıyor.
Şeffaflık
Yolsuzlukla uğraşta başarılı olan ülkeler, şeffaflık ve bilgiye erişim mevzularında uzun müddetli bir geleneğe sahip. Kamuda yolsuzlukla çaba için kamu kontratı fırsatlarına tüm firmaların erişebilir olması gerekiyor.
Türkiye’de ise kamu ihalelerine bakıldığında şeffaflığın giderek azaldığı görülüyor.
Küresel seviyede yapılan çalışmalar, dünyada güç, imal işleri, inşaat, madencilik, ilaç üzere endüstrilerin yolsuzluğa karşı en açık kesimler olduğunu gösteriyor. Bu kesimlerdeki şirketlerin devletle bağlantıları, aldıkları ihaleler, bilhassa de müsaade ve ruhsat etaplarının bürokratik olması bunda tesirli.
Uluslararası Şeffaflık Örgütü’nün raporlarına göre Türkiye’de Kamu İhale Kurumu kapsamında olan kamu alımları içinde açık ihalelerin oranı geçen sene prestijiyle yüzde 59’a düştü. Öte yandan bu kapsam dışına çıkarılan TOKİ projeleri üzere mega projeler de kelam konusu. Bu projeler de büsbütün şeffaflıktan uzak bir biçimde ihale ediliyor.
Kapalı ihalelerin istisna kapsamında gerçekleştiğini, lakin istisna olabilmesi için bu oranın yüzde 3-5’i geçmemesi gerektiğini vurgulayan Özarslan, “Pandemiyle ilgili biroldukça konu da istismar edildi. Birtakım belediyeler, kamu kurumları, bakanlıklar, ilgisiz ihaleleri aciliyet halinin içerisine soktular. Bir ihaleyi sizin seçeceğiniz beşerler içinden yapmak istediğinizde epeyce ülkü bir şey bu nitekim. Çok kullanışlı bir münasebet. O kullanışlı münasebetin daima içine sokularak biroldukca ihale kapalı kapılar altında yapılıyor. Ne sivil toplumun kontrolü var ne medyanın kontrolü kelam konusu olabiliyor” diyor.
Kamu idaresi ve hesap verebilirlik
Kamuda yolsuzlukla çaba için kamu harcamalarını denetleyen kurumların aktifliği ve liyakat de kıymet taşıyor.
CHP’li siyasetçi Utku Çakırözer, Türkiye’de güçler ayrılığını ortadan kaldıran ve tüm yetkileri tek bir şahısta toplayan idare rejiminin yolsuzluğun artmasında ve yolsuzlukların üzerinin örtülmesinde tesirli olduğu görüşünde.
Sayıştay’ın kamu kurumları üstündeki kontrol gücünü yitirdiğine dikkat çeken Çakırözer, Sayıştay raporlarına yansıyan hayli kıymetli bulgular bulunmasına karşın sorumlu kamu kurumlarının birçok vakit hesap vermediğini tabir ediyor. Çakırözer “Tabii bunların hepsi bu tek adam idaresinden kaynaklanıyor. Bankalardan tutun da bu bankaları denetleyen kurumlar ya da aklınıza gelebilecek tüm kritik kamu kurumlarının başındaki isimler, liyakate nazaran değil, başkana olan, tek adama olan sadakatine bakılırsa belirleniyor. bu biçimde olunca da doğal olarak liyakat olmadığı için kamuda işler etik kurallar çerçevesinde yürütülmüyor. Bu, hangi kamu kurumuna bakarsanız hepsine sirayet etmiş durumda” sözlerini kullanıyor.
Öte yandan Türkiye’de son periyotta Meclis’e gönderilen maddelerle yedi kere mali af çıkarıldığına değinen Çakırözer, “Türkiye’nin FATF (OECD’ye bağlı Mali Aksiyon bakılırsav Gücü) tarafınca kara para ile uğraş konusunda gri listeye alınmasının en kıymetli sebeplerinden biri de bu. Birbiri arkasına çıkarılan mali aflar. Zira hayli büyük ölçüde para, kaynağı bilinmeden, sorgulanmadan devlet tarafınca resmen alındı ve Türkiye Büyük Millet Meclisi’nde bu kanunlar geçerken, muhalefetin ya da sivil toplumun tenkitleri iktidar tarafınca büsbütün kulak gerisi yapıldı” diyor.
Türkiye’de yolsuzluk algısını güçlendiren bir diğer düzenlemenin de bu yıl ortasında Meclis’ten geçtiğini tabir eden Çakırözer, “Artık TMSF kontrolündeki, idaresindeki şirketlere atanan kayyumların hiç bir yargısal bağışıklığı kalmadı. Yani ziyana uğrattığı, rüşvet aldığı, yolsuzluk yaptığı, yakınına paraları transfer ettiği o şirketlerle ilgili hiç biri savcılar tarafınca sorgulanmayacak. Bu epey vahim” diyor ve ekliyor: “Bu kayyumlar dediğimiz beşerler kim? Tek adam idaresi tarafınca atanan isimler. O yüzden tek adam idaresi ve onun etrafında çevrelenen bu kontrolsüz yapı, Türkiye’de yolsuzluğun artmasına, kapsamının genişlemesine niye olan bence en değerli etken.”
Türkiye’de yürütmenin kurumların üstündeki baskısının hesap verebilirliği ortadan kaldırdığına vurgu yapan Oya Özarslan da üst seviye kamu nazaranvlilerinin hesap verme külçeşidinin olmadığına, bu şahısların mal varlıkları şeffaf bir biçimde kamuoyuyla paylaşılmadığı için sivil toplum ve medya tarafınca servet transferi takibinin yapılamadığına dikkat çekiyor.