RAM
New member
3 Mayıs, Birleşmiş Milletler Genel Heyeti’nin 1993 yılında aldığı bir kararla tüm dünyada Dünya Basın Özgürlüğü Günü olarak kutlanıyor. Türkiye ise basının demokrasiyi korumaktaki rolünü vurgulayan bugüne, bir daha gazetecilere yönelik soruşturma, yargılama, gözaltı ve tutuklamaların gölgesinde girdi.
2021 yılında gazeteciler 475 kere hâkim karşısına çıkarken bu yıl her ay 50’ye yakın gazeteci hakkında açılan davalar için adliyelerin yolunu tuttu.
Türkiye Gazeteciler Cemiyeti’ne (TGC) bakılırsa 28 gazetecinin cezaevinde olduğu Türkiye, Hudut Tanımayan Gazeteciler’in (RSF) bugün yayınladığı 2022 Dünya Basın Özgürlüğü Endeksi’nde 180 ülke içerisinde 149’uncu sırada yer alıyor.
Hukukun erozyona uğraması tesirli
RSF Endeksi’nde 2005 yılında 98’inci sırada yer alan Türkiye, Avrupa Birliği (AB) ıslahat süreciyle çelişkili bir biçimde gerilemegösterdi. Haberciliğe yönelik fazlaca çeşitli ve ağır baskılar niçiniyle 2010 yılında 138, 2015’te 149, 2020’de 154, 2021’de 153’üncü kolay kendine yer buldu.
DW Türkçe’ye konuşan RSF Türkiye Temsilcisi Erol Önderoğlu’na göre Türkiye’nin endeksteki geriliği, ülkedeki hukukun 2005’ten bu yana ağır bir erozyona uğramasından kaynaklanıyor.
RSF Türkiye Temsilcisi Erol ÖnderoğluFotoğraf: Getty Images/AFP/O. Kose
Önderoğlu, “Önceleri keyfi davalar ‘giderilmesi gereken’ sorunlardan, gazetecilere taarruzlar da ‘istenmeyen’ hadiselerden sayılırken, son beş yılda rejimin otoriterleşmesi ve hukuk devletinin de buna bağlı olarak raydan çıkmayla bir arada gazetecilere karşı siyasi ve keyfi davalar yağıyor” diyor.
Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın kamuoyu önünde maksat göstermesiyle davaların seyrinin de değişebildiğini belirten Önderoğlu, ‘iktidar etraflarına yaradığı sürece’ gazetecilere sokakta linç edilmesine ses çıkarılmadığına, bunun kararı olarak atakların sembolik cezalar yahut cezasızlıkla sonuçlandığına dikkat çekiyor. RSF Türkiye Temsilcisi, “Ne yazık ki Türkiye’nin RSF Endeksi’ndeki yeri, Cumhuriyet periyodundaki demokratik kurumsallığın, kazanımlarıyla bir arada önemli tehlike altında bulunduğuna, gazeteciler ve dallarının mukadderatının iki dudak içinde olmaya yakın olduğuna işaret ediyor” diye konuşuyor.
Cumhurbaşkanına hakaret
Türk Ceza Kanunu’nun hakaret, kamu bakılırsavlisine hakaret, Cumhurbaşkanına hakaret ile kabahat ve hatalıyı övme, halkı kin ve düşmanlığa tahrik yahut aşağılama kabahatleri ile ilgili hususları ile Terörle Uğraş Kanunu’nun birtakım kararları gazetecilerin yargılanmalarında münasebet gösterilen muhakkak başlı ögeler olarak öne çıkıyor.
DW Türkçe’ye konuşan CHP’nin gazeteci kökenli Eskişehir Milletvekili Utku Çakırözer de Türkiye’de gazetecilere yönelik soruşturma, yargılama, gözaltı ve tutuklamaların, basın ve söz özgürlüğünün önündeki en büyük maniler olduğunu vurguluyor.
Çakırözer, gazetecilerin toplumsal medya paylaşımları, haberleri ya da katıldığı televizyon programlarındaki yorumları niçiniyle soruşturmaya uğradığını ve yargılandığını söylüyor.
475 defa hâkim karşısına çıktılar
Çakırözer’in her ay sistemli olarak yayınladığı Basın Özgürlüğü Raporu’na nazaran Türkiye’de gazeteciler 2021 yılında 475 kere hâkim karşısına çıkarken 2022’de de adliyelerde haberlerini savunmak zorunda bırakılıyor. Her ay en az 50 gazetecinin hâkim karşısında olduğuna işaret eden Çakırözer, “En kısa ay olan şubat ayında bile 80’den çok gazetecinin yargılanması, ülkemizin söz ve basın özgürlüğü sıralamasındaki o kara tablosunu gözler önüne seriyor” diyor.
CHP’nin gazeteci kökenli Eskişehir Milletvekili Utku ÇakırözerFotoğraf: CHP
CHP Milletvekili, “siyasetin yargı eliyle gazeteciler hakkında açtırdığı soruşturma ve davaların”, yalnızca o gazetecilerin basın özgürlüğünü kısıtlamakla kalmadığı, beraberinde öteki gazeteciler için de bir sindirme ve gözdağı gayesi taşıdığı görüşünde. bu türlü gazeteciler ve basın kuruluşlarının otosansüre zorlandığını lisana getiren Çakırözer, “Sedef Kabaş katıldığı bir televizyon programında kullandığı tabirler niçiniyle Cumhurbaşkanına hakaret teziyle suçlanarak gece yarısı gözaltına alındı. Haksız, hukuksuz bir biçimde 49 gün mahpus yattı” diyor.
Yolsuzluk haberleri
İktidarın iktisadın berbat gidişini kıymetlendiren gazetecileri de bir daha yargı yoluyla susturmayı tercih ettiğini tabir eden Çakırözer, “Sadece iktidar değil, kimi şirketler de bir daha yolsuzluk, usulsüzlük haberleri yapan gazetecileri yüksek tazminat davaları ile korkutmaya, susturmaya çalışıyor. Türkiye’de kamu kaynaklarını ilgilendiren yolsuzlukları araştıran ve kamuoyuna duyuran gazeteci Çiğdem Toker haberleri niçiniyle yargılanıyor. Cumhuriyet Gazetesi’nde yayımlanan ‘Boğaz’da Kaçak Var’ başlıklı haber niçiniyle gazeteci Hazal Ocak ‘terörle uğraşta misyon almış bireyleri maksat göstermek’ ve ‘özel hayatın kapalılığını ihlal’ argümanıyla tekraren hâkim karşısına çıktı” formunda kelamlarını sürdürüyor.
Doğu ve Güneydoğu Anadolu’da habercilik yapmaya çalışan biroldukça gazetecinin de terörle gayret kanunu kapsamında yargılamalar ve tutuklamalarla karşılaştığını vurgulayan Çakırözer, bir fazlaca gazetecinin de haberleri, toplumsal medya paylaşımları niçiniyle hakaret davaları ile karşı karşıya kaldığına dikkat çekiyor.
“Mesleklerini yapmaları engelleniyor”
Çakırözer, “halbuki iktidarın Meclis’e getirdiği her yargı paketinde tabir özgürlüğünün cürüm olmayacağı ve kimsenin sözü niçiniyle cezaevine girmeyeceği vurgulanıyor. Fakat maalesef tek adam rejiminde baskı altında olan yargı, hukuk sistemimiz verdiği kararlarla da basın özgürlüğüne darbe vuruyor. Gazetecilerin mesleklerini yapması engelleniyor” diye konuşuyor.
RSF’nin 2022 endeksinde sekiz ülkede durum “iyi”, 40’ında “tatmin edici”, 62’sinde “sorunlu”, Türkiye’nin de ortalarında bulunduğu 42’sinde “kötü” ve 28’inde ise “oldukça kötü” olarak nitelendirildi.
Endekste Türkiye ile ilgili olarak şu sözler yer aldı:
“Recep Tayyip Erdoğan’ın çok yetkilerle donatılmış Cumhurbaşkanlığı ve otoriterliğe, basın özgürlüğünün hiçe sayılması ve yargı sistemine müdahaleler eşlik etti. Yargı, Erdoğan talep ettiğinde tutuklasa da kimi yargıçlar ‘aşırıya kaçan baskıya ses’ çıkarmaya başladı: Kimi gazeteciler, ‘Cumhurbaşkanı’na hakaret’, ‘örgüt üyeliği’ yahut ‘örgüt propagandası’ münasebetlerine dayanan keyfi kovuşturmalarda beraat etti. Gazetecilere yönelik tutuklamanın yerini isimli denetim aldı.”
Temmuz 2021’de gazeteciler, AFP foto-muhabiri Bülent Kılıç’ın şiddetle gözaltına alınmasından daha sonra, olağanüstü Hal (OHAL) ilanından beri birinci sefer kitlesel aksiyon yapmıştı.
“Sivil toplumun çabası etkili”
Erol Önderoğlu’a nazaran Türkiye’nin geçen yıla nazaran endekste dört sıra ilerlemesinde, sivil toplum hareketinin gösterdiği gayret tesirli. Türkiye sivil toplumunun, avukatıyla, gazeteci örgütüyle ve milletlerarası dayanışmanın da dayanağıyla hak arama kanallarını zorladığını, gazeteci haklarının peşine düştüğünü tabir eden Önderoğlu, şeffaflık, ayrımcılık yasağı, keyfi yargılanmama hakkı üzere bir fazlaca alanda sonuç alınmaya başlandığını söz ediyor.
“Cumhurbaşkanlık Bağlantı Başkanlığı’nın ayrımcı basın kartı pratiği, Basın İlan Kurumu’nun eleştirel gazetecilere karşı takındığı ‘ilan kesme’ keyfiyeti, polis müdahalelerinin görüntülenmesine genelgeyle yasak getirilmesi üzere konularda olumlu sonuçlar alındığını gözlemliyoruz” diyen Önderoğlu, 2021’in bilhassa ikinci yarısından bu yana kimi mahkemelerin “Cumhurbaşkanı’na hakaret” de dahil olmak üzere, birfazlaca keyfi evraktan gazetecileri akladığını, bu refleksin yargı içerisinden gelmesinin değerli olduğunu ekliyor.
28 gazeteci cezaevinde
DW Türkçe’ye konuşan Türkiye Gazeteciler Cemiyeti (TGC) Genel Sekreteri Sibel Güneş de gazetecilerin bakılırsavlerini yapamadığı, haberin özgür dolanımının sağlanamadığı bir ülkede demokrasiden kelam edilemeyeceğini vurguluyor.
TGC Genel Sekreteri Sibel GüneşFotoğraf: privat
Türkiye’de yayın yasakları, para cezaları, açılan davalar, gözaltılar, tutuklamalar, sansür ve oto sansürün artık günlük olaylar haline geldiğini söyleyen Güneş, “Türkiye’de adil yargılanma hakkının ihlal edildiği bir ortamda, her gazeteci kendini mahkeme karşısında bulabiliyor ve karar giyebiliyor. 28 gazeteci şu an cezaevinde” diye konuşuyor.
Medyanın yüzde 95’inin iktidarın denetimi altında olduğuna dikkat çeken Güneş, “İktidarın gazeteciliği hata olarak tanım ettiği ülkemizde gazetecilerin çoğunluğu Basın İş Yasası ile çalıştırılmıyor. Bağlantı Başkanlığı meslektaşlarımızın basın kartını ‘incelemede’ diyerek elinde tutuyor” diyor.
Gazetecilerin üçte biri işsiz
Seçime giderken yayın yasaklarıyla ve haberlerin internetten kaldırılmasıyla yurttaşların habere erişiminin engellendiğini lisana getiren Güneş, son 10 yılda iktidarın baskısıyla kapanan yüzlerce medya kuruluşunda çalışan gazetecilerin üçte birinin işsiz kaldığını belirtiyor.
Gazetecilerin yoksulluk hududunda aldıkları fiyatlarla ayakta durmaya çalıştığını vurgulayan Güneş, Avrupa’da yazılı ve görsel medyada sendikalaşma oranının Avrupa’da yüzde 25 iken Türkiye’de yüzde 8 olduğunu tabir ediyor.
Sibel Güneş, TGC olarak 3 Mayıs Dünya Basın Özgürlüğü Günü’nde gazetecilik mesleğini ve haberi hata nazarann anlayıştan vazgeçilmesini, cezaevindeki gazetecilerin özgür bırakılmasını, gazetecilerin çalışmasının ve örgütlenmesinin önündeki mahzurların kaldırılmasını talep ettiklerini söylüyor.
Türkiye’de gazeteci olmak: “Olmadı dağa taşa yazarız haberi”
To view this görüntü please enable JavaScript, and consider upgrading to a web browser that supports HTML5 görüntü
AB tasarısı Türkiye’yi tesirler mi?
Öte yandan AB Komitesi, Kamu İştirakine Karşı Stratejik Davalar (SLAPP) diye bilinen keyfi kovuşturmalara karşı harekete geçti. Gazeteci ve aktivistleri çıkar etrafları tarafınca açılan davalara karşı muhafaza maksadıyla hazırlanan yasa tasarısı 27 Nisan’da sunuldu. Tasarıya nazaran yargıçlar, gazetecileri yıldırma gayesi taşıyan davaları reddedebilecek. Hazırlanan tasarı yasalaşması halinde AB ortasında hudutları aşan davalarda geçerli olacak.
Erol Önderoğlu, Avrupa Kurulu’nun bu tarafta bir karar hazırlığına girişmesinin, Türkiye’yi hiç bir biçimde etkilemeyeceği görüşünde. “Çünkü iktidarın şeffaflıkla işi yok, yolsuzluk ve kayırmacılıkla çabasıysa kendi topluluğuyla iktisatta ayrıcalıklı pozisyon kazandıktan daha sonra 10 yıl kadar evvel son buldu” diyen Önderoğlu şöyleki devam ediyor:
“Her gündem ısındığında yahut kapsamlı belgeler gün yüzüne çıktığında araştırmacı gazetecilerin yahut iktisat muhabir ve yorumcularının siyasetin ve yargının amacı olması tesadüf değil.”
2021 yılında gazeteciler 475 kere hâkim karşısına çıkarken bu yıl her ay 50’ye yakın gazeteci hakkında açılan davalar için adliyelerin yolunu tuttu.
Türkiye Gazeteciler Cemiyeti’ne (TGC) bakılırsa 28 gazetecinin cezaevinde olduğu Türkiye, Hudut Tanımayan Gazeteciler’in (RSF) bugün yayınladığı 2022 Dünya Basın Özgürlüğü Endeksi’nde 180 ülke içerisinde 149’uncu sırada yer alıyor.
Hukukun erozyona uğraması tesirli
RSF Endeksi’nde 2005 yılında 98’inci sırada yer alan Türkiye, Avrupa Birliği (AB) ıslahat süreciyle çelişkili bir biçimde gerilemegösterdi. Haberciliğe yönelik fazlaca çeşitli ve ağır baskılar niçiniyle 2010 yılında 138, 2015’te 149, 2020’de 154, 2021’de 153’üncü kolay kendine yer buldu.
DW Türkçe’ye konuşan RSF Türkiye Temsilcisi Erol Önderoğlu’na göre Türkiye’nin endeksteki geriliği, ülkedeki hukukun 2005’ten bu yana ağır bir erozyona uğramasından kaynaklanıyor.
RSF Türkiye Temsilcisi Erol ÖnderoğluFotoğraf: Getty Images/AFP/O. Kose
Önderoğlu, “Önceleri keyfi davalar ‘giderilmesi gereken’ sorunlardan, gazetecilere taarruzlar da ‘istenmeyen’ hadiselerden sayılırken, son beş yılda rejimin otoriterleşmesi ve hukuk devletinin de buna bağlı olarak raydan çıkmayla bir arada gazetecilere karşı siyasi ve keyfi davalar yağıyor” diyor.
Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın kamuoyu önünde maksat göstermesiyle davaların seyrinin de değişebildiğini belirten Önderoğlu, ‘iktidar etraflarına yaradığı sürece’ gazetecilere sokakta linç edilmesine ses çıkarılmadığına, bunun kararı olarak atakların sembolik cezalar yahut cezasızlıkla sonuçlandığına dikkat çekiyor. RSF Türkiye Temsilcisi, “Ne yazık ki Türkiye’nin RSF Endeksi’ndeki yeri, Cumhuriyet periyodundaki demokratik kurumsallığın, kazanımlarıyla bir arada önemli tehlike altında bulunduğuna, gazeteciler ve dallarının mukadderatının iki dudak içinde olmaya yakın olduğuna işaret ediyor” diye konuşuyor.
Cumhurbaşkanına hakaret
Türk Ceza Kanunu’nun hakaret, kamu bakılırsavlisine hakaret, Cumhurbaşkanına hakaret ile kabahat ve hatalıyı övme, halkı kin ve düşmanlığa tahrik yahut aşağılama kabahatleri ile ilgili hususları ile Terörle Uğraş Kanunu’nun birtakım kararları gazetecilerin yargılanmalarında münasebet gösterilen muhakkak başlı ögeler olarak öne çıkıyor.
DW Türkçe’ye konuşan CHP’nin gazeteci kökenli Eskişehir Milletvekili Utku Çakırözer de Türkiye’de gazetecilere yönelik soruşturma, yargılama, gözaltı ve tutuklamaların, basın ve söz özgürlüğünün önündeki en büyük maniler olduğunu vurguluyor.
Çakırözer, gazetecilerin toplumsal medya paylaşımları, haberleri ya da katıldığı televizyon programlarındaki yorumları niçiniyle soruşturmaya uğradığını ve yargılandığını söylüyor.
475 defa hâkim karşısına çıktılar
Çakırözer’in her ay sistemli olarak yayınladığı Basın Özgürlüğü Raporu’na nazaran Türkiye’de gazeteciler 2021 yılında 475 kere hâkim karşısına çıkarken 2022’de de adliyelerde haberlerini savunmak zorunda bırakılıyor. Her ay en az 50 gazetecinin hâkim karşısında olduğuna işaret eden Çakırözer, “En kısa ay olan şubat ayında bile 80’den çok gazetecinin yargılanması, ülkemizin söz ve basın özgürlüğü sıralamasındaki o kara tablosunu gözler önüne seriyor” diyor.
CHP’nin gazeteci kökenli Eskişehir Milletvekili Utku ÇakırözerFotoğraf: CHP
CHP Milletvekili, “siyasetin yargı eliyle gazeteciler hakkında açtırdığı soruşturma ve davaların”, yalnızca o gazetecilerin basın özgürlüğünü kısıtlamakla kalmadığı, beraberinde öteki gazeteciler için de bir sindirme ve gözdağı gayesi taşıdığı görüşünde. bu türlü gazeteciler ve basın kuruluşlarının otosansüre zorlandığını lisana getiren Çakırözer, “Sedef Kabaş katıldığı bir televizyon programında kullandığı tabirler niçiniyle Cumhurbaşkanına hakaret teziyle suçlanarak gece yarısı gözaltına alındı. Haksız, hukuksuz bir biçimde 49 gün mahpus yattı” diyor.
Yolsuzluk haberleri
İktidarın iktisadın berbat gidişini kıymetlendiren gazetecileri de bir daha yargı yoluyla susturmayı tercih ettiğini tabir eden Çakırözer, “Sadece iktidar değil, kimi şirketler de bir daha yolsuzluk, usulsüzlük haberleri yapan gazetecileri yüksek tazminat davaları ile korkutmaya, susturmaya çalışıyor. Türkiye’de kamu kaynaklarını ilgilendiren yolsuzlukları araştıran ve kamuoyuna duyuran gazeteci Çiğdem Toker haberleri niçiniyle yargılanıyor. Cumhuriyet Gazetesi’nde yayımlanan ‘Boğaz’da Kaçak Var’ başlıklı haber niçiniyle gazeteci Hazal Ocak ‘terörle uğraşta misyon almış bireyleri maksat göstermek’ ve ‘özel hayatın kapalılığını ihlal’ argümanıyla tekraren hâkim karşısına çıktı” formunda kelamlarını sürdürüyor.
Doğu ve Güneydoğu Anadolu’da habercilik yapmaya çalışan biroldukça gazetecinin de terörle gayret kanunu kapsamında yargılamalar ve tutuklamalarla karşılaştığını vurgulayan Çakırözer, bir fazlaca gazetecinin de haberleri, toplumsal medya paylaşımları niçiniyle hakaret davaları ile karşı karşıya kaldığına dikkat çekiyor.
“Mesleklerini yapmaları engelleniyor”
Çakırözer, “halbuki iktidarın Meclis’e getirdiği her yargı paketinde tabir özgürlüğünün cürüm olmayacağı ve kimsenin sözü niçiniyle cezaevine girmeyeceği vurgulanıyor. Fakat maalesef tek adam rejiminde baskı altında olan yargı, hukuk sistemimiz verdiği kararlarla da basın özgürlüğüne darbe vuruyor. Gazetecilerin mesleklerini yapması engelleniyor” diye konuşuyor.
RSF’nin 2022 endeksinde sekiz ülkede durum “iyi”, 40’ında “tatmin edici”, 62’sinde “sorunlu”, Türkiye’nin de ortalarında bulunduğu 42’sinde “kötü” ve 28’inde ise “oldukça kötü” olarak nitelendirildi.
Endekste Türkiye ile ilgili olarak şu sözler yer aldı:
“Recep Tayyip Erdoğan’ın çok yetkilerle donatılmış Cumhurbaşkanlığı ve otoriterliğe, basın özgürlüğünün hiçe sayılması ve yargı sistemine müdahaleler eşlik etti. Yargı, Erdoğan talep ettiğinde tutuklasa da kimi yargıçlar ‘aşırıya kaçan baskıya ses’ çıkarmaya başladı: Kimi gazeteciler, ‘Cumhurbaşkanı’na hakaret’, ‘örgüt üyeliği’ yahut ‘örgüt propagandası’ münasebetlerine dayanan keyfi kovuşturmalarda beraat etti. Gazetecilere yönelik tutuklamanın yerini isimli denetim aldı.”
Temmuz 2021’de gazeteciler, AFP foto-muhabiri Bülent Kılıç’ın şiddetle gözaltına alınmasından daha sonra, olağanüstü Hal (OHAL) ilanından beri birinci sefer kitlesel aksiyon yapmıştı.
“Sivil toplumun çabası etkili”
Erol Önderoğlu’a nazaran Türkiye’nin geçen yıla nazaran endekste dört sıra ilerlemesinde, sivil toplum hareketinin gösterdiği gayret tesirli. Türkiye sivil toplumunun, avukatıyla, gazeteci örgütüyle ve milletlerarası dayanışmanın da dayanağıyla hak arama kanallarını zorladığını, gazeteci haklarının peşine düştüğünü tabir eden Önderoğlu, şeffaflık, ayrımcılık yasağı, keyfi yargılanmama hakkı üzere bir fazlaca alanda sonuç alınmaya başlandığını söz ediyor.
“Cumhurbaşkanlık Bağlantı Başkanlığı’nın ayrımcı basın kartı pratiği, Basın İlan Kurumu’nun eleştirel gazetecilere karşı takındığı ‘ilan kesme’ keyfiyeti, polis müdahalelerinin görüntülenmesine genelgeyle yasak getirilmesi üzere konularda olumlu sonuçlar alındığını gözlemliyoruz” diyen Önderoğlu, 2021’in bilhassa ikinci yarısından bu yana kimi mahkemelerin “Cumhurbaşkanı’na hakaret” de dahil olmak üzere, birfazlaca keyfi evraktan gazetecileri akladığını, bu refleksin yargı içerisinden gelmesinin değerli olduğunu ekliyor.
28 gazeteci cezaevinde
DW Türkçe’ye konuşan Türkiye Gazeteciler Cemiyeti (TGC) Genel Sekreteri Sibel Güneş de gazetecilerin bakılırsavlerini yapamadığı, haberin özgür dolanımının sağlanamadığı bir ülkede demokrasiden kelam edilemeyeceğini vurguluyor.
TGC Genel Sekreteri Sibel GüneşFotoğraf: privat
Türkiye’de yayın yasakları, para cezaları, açılan davalar, gözaltılar, tutuklamalar, sansür ve oto sansürün artık günlük olaylar haline geldiğini söyleyen Güneş, “Türkiye’de adil yargılanma hakkının ihlal edildiği bir ortamda, her gazeteci kendini mahkeme karşısında bulabiliyor ve karar giyebiliyor. 28 gazeteci şu an cezaevinde” diye konuşuyor.
Medyanın yüzde 95’inin iktidarın denetimi altında olduğuna dikkat çeken Güneş, “İktidarın gazeteciliği hata olarak tanım ettiği ülkemizde gazetecilerin çoğunluğu Basın İş Yasası ile çalıştırılmıyor. Bağlantı Başkanlığı meslektaşlarımızın basın kartını ‘incelemede’ diyerek elinde tutuyor” diyor.
Gazetecilerin üçte biri işsiz
Seçime giderken yayın yasaklarıyla ve haberlerin internetten kaldırılmasıyla yurttaşların habere erişiminin engellendiğini lisana getiren Güneş, son 10 yılda iktidarın baskısıyla kapanan yüzlerce medya kuruluşunda çalışan gazetecilerin üçte birinin işsiz kaldığını belirtiyor.
Gazetecilerin yoksulluk hududunda aldıkları fiyatlarla ayakta durmaya çalıştığını vurgulayan Güneş, Avrupa’da yazılı ve görsel medyada sendikalaşma oranının Avrupa’da yüzde 25 iken Türkiye’de yüzde 8 olduğunu tabir ediyor.
Sibel Güneş, TGC olarak 3 Mayıs Dünya Basın Özgürlüğü Günü’nde gazetecilik mesleğini ve haberi hata nazarann anlayıştan vazgeçilmesini, cezaevindeki gazetecilerin özgür bırakılmasını, gazetecilerin çalışmasının ve örgütlenmesinin önündeki mahzurların kaldırılmasını talep ettiklerini söylüyor.
Türkiye’de gazeteci olmak: “Olmadı dağa taşa yazarız haberi”
To view this görüntü please enable JavaScript, and consider upgrading to a web browser that supports HTML5 görüntü
AB tasarısı Türkiye’yi tesirler mi?
Öte yandan AB Komitesi, Kamu İştirakine Karşı Stratejik Davalar (SLAPP) diye bilinen keyfi kovuşturmalara karşı harekete geçti. Gazeteci ve aktivistleri çıkar etrafları tarafınca açılan davalara karşı muhafaza maksadıyla hazırlanan yasa tasarısı 27 Nisan’da sunuldu. Tasarıya nazaran yargıçlar, gazetecileri yıldırma gayesi taşıyan davaları reddedebilecek. Hazırlanan tasarı yasalaşması halinde AB ortasında hudutları aşan davalarda geçerli olacak.
Erol Önderoğlu, Avrupa Kurulu’nun bu tarafta bir karar hazırlığına girişmesinin, Türkiye’yi hiç bir biçimde etkilemeyeceği görüşünde. “Çünkü iktidarın şeffaflıkla işi yok, yolsuzluk ve kayırmacılıkla çabasıysa kendi topluluğuyla iktisatta ayrıcalıklı pozisyon kazandıktan daha sonra 10 yıl kadar evvel son buldu” diyen Önderoğlu şöyleki devam ediyor:
“Her gündem ısındığında yahut kapsamlı belgeler gün yüzüne çıktığında araştırmacı gazetecilerin yahut iktisat muhabir ve yorumcularının siyasetin ve yargının amacı olması tesadüf değil.”