Otto Dix (1891–1969), 1955'te Batı Sanat Akademisi'ne ve kısa süre sonra da AdK Doğu'ya kabul edilmeye karar verdiğinde derin bir insani ve sanatsal kaygıya sahipti. Ortaya çıkan Soğuk Savaş göz önüne alındığında, bu cesur bir sınır geçişi gibi görünüyor. Ve arabuluculuk yapma, sakinleştirme özlemi.
Thüringen'deki Gera Untermhaus'tan gelen ve 1933'te Naziler tarafından Dresden Sanat Okulu'ndaki profesörlüğünden kovulan dışavurumcu ve Yeni Nesnellik resminin parlak uzmanı, aslında dengeleme eylemine cesaret etmek, birleştirmek, bir etki yaratmak istiyordu. Almanya'nın her iki bölgesinde de. Ve bunu bağımsızlığını korurken yapıyor. Böylece, Nazi döneminden bu yana sürgünde olduğu Konstanz Gölü kıyısındaki Hemmenhofen'den yola çıktı, hem akademileri hem de sanat koleksiyonlarının dünyaca ünlü üç parçalı tablosu “Savaş”ı satın aldığı Dresden'i ziyaret etti; 1916'da Verdun'daki imha savaşından sahneler.
Nazilerin iktidara gelmesinden bir yıl önce, Grünewald'ın Isenheim Altarı üzerindeki tabletler, İkinci Dünya Savaşı'nı bir kehanet gibi duyuruyordu: Doğu ve Batı'daki Avrupa ülkelerine saldırı, soykırım ve Holokost. Neue Nationalgalerie, 1963'te Batı Berlin Senatosu tarafından satın alınan ve 1916 civarındaki acımasız siper savaşlarını tasvir eden 1936 tarihli “Flanders” tablosunun muadilinin sahibidir. İki savaş karşıtı eser, saldırganlığın evrensel bir ifadesi olarak kesintisiz bir patlayıcılıkla hareket eder. ve özellikle Putin'in Ukrayna'ya karşı savaşı göz önüne alındığında medeniyetin ihlali.
1983 yılında Dix'in dul eşi Martha, Lihtenştayn Vaduz'da Otto Dix Vakfı'nı kurdu. Bu otorite artık ressamın yazılı mirasını, biyografik belgelerini ve fotoğraflarını birleşik Sanat Akademisi'ne ve öncelikle Dix'in George Grosz, John Heartfield ve Paul Westheim gibi 1920'lerden kalma yoldaşlarının arşivleriyle ilgilenen yazışmalara bırakıyor. .
AdK, Dix arşivinin açılışı, Pariser Platz 4, 7 Şubat, 19:30. Max Moor mektuplardan ve belgelerden okuyor, ardından bir panel tartışması izliyor: moderatörlüğünü Matthias Flügge yapıyor; Biletler: 030 200 57-1000
Günaydın Berlin
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
Thüringen'deki Gera Untermhaus'tan gelen ve 1933'te Naziler tarafından Dresden Sanat Okulu'ndaki profesörlüğünden kovulan dışavurumcu ve Yeni Nesnellik resminin parlak uzmanı, aslında dengeleme eylemine cesaret etmek, birleştirmek, bir etki yaratmak istiyordu. Almanya'nın her iki bölgesinde de. Ve bunu bağımsızlığını korurken yapıyor. Böylece, Nazi döneminden bu yana sürgünde olduğu Konstanz Gölü kıyısındaki Hemmenhofen'den yola çıktı, hem akademileri hem de sanat koleksiyonlarının dünyaca ünlü üç parçalı tablosu “Savaş”ı satın aldığı Dresden'i ziyaret etti; 1916'da Verdun'daki imha savaşından sahneler.
Nazilerin iktidara gelmesinden bir yıl önce, Grünewald'ın Isenheim Altarı üzerindeki tabletler, İkinci Dünya Savaşı'nı bir kehanet gibi duyuruyordu: Doğu ve Batı'daki Avrupa ülkelerine saldırı, soykırım ve Holokost. Neue Nationalgalerie, 1963'te Batı Berlin Senatosu tarafından satın alınan ve 1916 civarındaki acımasız siper savaşlarını tasvir eden 1936 tarihli “Flanders” tablosunun muadilinin sahibidir. İki savaş karşıtı eser, saldırganlığın evrensel bir ifadesi olarak kesintisiz bir patlayıcılıkla hareket eder. ve özellikle Putin'in Ukrayna'ya karşı savaşı göz önüne alındığında medeniyetin ihlali.
1983 yılında Dix'in dul eşi Martha, Lihtenştayn Vaduz'da Otto Dix Vakfı'nı kurdu. Bu otorite artık ressamın yazılı mirasını, biyografik belgelerini ve fotoğraflarını birleşik Sanat Akademisi'ne ve öncelikle Dix'in George Grosz, John Heartfield ve Paul Westheim gibi 1920'lerden kalma yoldaşlarının arşivleriyle ilgilenen yazışmalara bırakıyor. .
AdK, Dix arşivinin açılışı, Pariser Platz 4, 7 Şubat, 19:30. Max Moor mektuplardan ve belgelerden okuyor, ardından bir panel tartışması izliyor: moderatörlüğünü Matthias Flügge yapıyor; Biletler: 030 200 57-1000
Günaydın Berlin
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.