Her nasılsa Nietzsche'nin şu sözü lise öğrencisi Freyer'e yerleşmiş olmalı: “Bizi öldürmeyen şey bizi daha güçlü yapar.” Schulpforta, Alman filozofun bir zamanlar okula gittiği Genius Loci'ye yakınlık bu etkiyi yapmış olabilir. .
90 yıl önce 30 Mart 1934'te Berlin'de doğan Achim Freyer, İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra Naumburg yakınlarındaki Schulpforta'daki geleneksel Pforta Devlet Okuluna gitti (Naziler, anti-faşist olan babasını “halk haini” olarak vurmuştu). anavatan”). Saksonyalı Seçmen Moritz, bunu 1543 yılında yetenekli genç erkekler için, hatta maddi imkanları olmayanlar için, estetiklerini geliştirmek amacıyla kurdu. Friedrich Nietzsche bir zamanlar seçilmiş olanlardan biriydi ve 1859'da günlüğüne bu eğitim yeri hakkında şunları yazmıştı: “Artık olağanüstü bir bilgi dürtüsüne kapılmıştım.”
Günaydın Berlin
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
Plácido Domingo'ya göre o bir “hayal gücünün ustası”
Achim Freyer de benzer bir şey söyleyebilir. Onun için Schulpforta, eleştirel ruhu, estetiği ve yaratıcılığı güçlendiren bir ilham perileri okuluydu. Zaten orada sanata olan tutkusu onu etkiledi ve resmin ve sahnenin cazibesine kapıldı. Liseden mezun olduktan sonra 1951-1955 yılları arasında Berlin-Schöneweide Reklamcılık ve Tasarım Teknik Okulu'nda Gregor Krauskopf'un yanında çalıştı. Kısa bir süre sonra AdK'da Brecht'in yüksek lisans öğrencisi oldu, Berliner Ensemble'da çalıştı, ardından set ve kostüm tasarımcısı olarak çalıştı; Bu loncada ona Karl von Appen'den başkası öğretmiyordu.
Freyer, gerçekçiliğe ve fantezinin hakikatine isyan eden Ruth Berghaus ve Adolf Dresen için sahne dekorları tasarladı. Ve 1971'de Benno Besson'un Goethe yapımı “Clavigo”nun sahne tasarımının Deutsches Theatre'da nasıl yasaklandığını deneyimlemek zorunda kaldı. Aynı zamanda resim de yapıyordu ama dramatik, etkileyici, gerçeküstü-şiirsel resimleri Doğu Almanya'da “çökmüş” olarak görülüyordu. 1972'de turne sırasında Batı'da kaldı.
Ressam Achim Freyer Berlin'deki stüdyosunda.Christian Kielmann/imago
Freyer kısa süre sonra “Almanya'da oyunculuk ve maske sanatının ustası” olarak kabul edildi. Documenta 6 ve 8'e davet edildi. Berlin Sanat Üniversitesi (şimdi UdK) onu 1997 yılında profesör olarak atadı, 2002 yılına kadar öğretmenlik yaptı ve Berlin, Leipzig ve Dresden sanat akademileri onu üye yaptı. Peymann'ın “Faust” girişimi için Stuttgart'ta bir alan yarattı ve bugün hala orada insanlar bunun hakkında konuşuyor. Opera ve tiyatro sahnelerini hiçbir zaman sadece çerçeve olarak tasarlamadı. Onları hep yabancı dünyalara dönüştürdü.
Bir noktada mekan ve oyun arasındaki ayrımı ortadan kaldırmak için kendini yönlendirmeye başladı ve giderek daha sık ışıkla çalıştı. 2010 yılında Los Angeles Operası'ndaki “Nibelung Yüzüğü”nden sonra Plácido Domingo onu “hayal gücünün dehası”, her büyüyü iki kez bozan bir sihirbaz olarak nitelendirdi. Freyer hiçbir zaman “gerçekçi” sanata inanmadı. Brecht okuluna sadık kaldı.
Freyer'in koleksiyonu bir “görme okulu”
Yoğun sahne çalışması nedeniyle bir yandan da sürekli “serbest” resim yaptı. Yine de burayı bir “kaçış ve toplanma noktası” olarak tanımlıyor. Bu nedenle büyüdüğünde Lichterfelde'de özel “Wunderkammer” sanat evini kurdu ve vakfını da burada kurdu. Eski yarı ahşap villada Picasso, Beuys, Polke ve Neo Rauch'a ait 2.000 tablo ve çizim bulunuyor; Hans Arp, Max Klinger ve Liebermann'ın orijinallerini, Carlfriedrich Claus'un eserlerini ve tiyatro adamı Fritz'in garip bir şekilde düşündürücü bir tablosunu bulabilirsiniz. Marquardt. Ayrıca amatörlerin, naif ve sanatsever ressamların, bilinmeyenlerin ve bugünlerde yeterince sergilenmeyen esprili ve felsefi orijinal Berlin illüstratörleri Dieter Goltzsche ve Friedrich Schröder-SonnenHaberler gibi kişilerin resimleri de var.
Evin tamamı Freyer'in görüntü evrenini ortaya çıkarıyor. Tüm görüntüler birbirine karşılık geliyor ve izleyici diyaloğun bir parçası oluyor. Freyer neredeyse her resim için kendi hikayesini anlatabiliyor. Ancak o sadece kendi sanatıyla ilgilenmiyor. Aynı zamanda sponsordur. 2012'den beri 300'den fazla sanatçı evinde, jübilenin dediği gibi “görme okulunu”, sohbetleri, araştırmaları, “her şeyden önce hoşgörüyü ve kültürel, etnik, dini yönlerin ötesinde” sergiler açtı.
90. doğum günü matinesi 30 Mart'ta saat 11.00 ile 13.00 arasında Staatsoper Unter den Linden'in Apollo Salonu'nda (davetle). Etkinlikte Johannes Odenthal'in monografisi “Achim Freyer Pictures” sunulacak.
Mühlenhaupt Müzesi'nde, Fidicinstr. 40, 1 Nisan'da jübile sanatıyla uzun bir Berlin sergi serisi başlıyor. Freyers Kunsthaus, Kadettenweg 53, Lichterfelde, pazar günleri saat 15:00'te koleksiyona rehberli turlar sunuyor, www.achimfreyer.com adresinde bilgi ve kayıt var.
90 yıl önce 30 Mart 1934'te Berlin'de doğan Achim Freyer, İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra Naumburg yakınlarındaki Schulpforta'daki geleneksel Pforta Devlet Okuluna gitti (Naziler, anti-faşist olan babasını “halk haini” olarak vurmuştu). anavatan”). Saksonyalı Seçmen Moritz, bunu 1543 yılında yetenekli genç erkekler için, hatta maddi imkanları olmayanlar için, estetiklerini geliştirmek amacıyla kurdu. Friedrich Nietzsche bir zamanlar seçilmiş olanlardan biriydi ve 1859'da günlüğüne bu eğitim yeri hakkında şunları yazmıştı: “Artık olağanüstü bir bilgi dürtüsüne kapılmıştım.”
Günaydın Berlin
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
Plácido Domingo'ya göre o bir “hayal gücünün ustası”
Achim Freyer de benzer bir şey söyleyebilir. Onun için Schulpforta, eleştirel ruhu, estetiği ve yaratıcılığı güçlendiren bir ilham perileri okuluydu. Zaten orada sanata olan tutkusu onu etkiledi ve resmin ve sahnenin cazibesine kapıldı. Liseden mezun olduktan sonra 1951-1955 yılları arasında Berlin-Schöneweide Reklamcılık ve Tasarım Teknik Okulu'nda Gregor Krauskopf'un yanında çalıştı. Kısa bir süre sonra AdK'da Brecht'in yüksek lisans öğrencisi oldu, Berliner Ensemble'da çalıştı, ardından set ve kostüm tasarımcısı olarak çalıştı; Bu loncada ona Karl von Appen'den başkası öğretmiyordu.
Freyer, gerçekçiliğe ve fantezinin hakikatine isyan eden Ruth Berghaus ve Adolf Dresen için sahne dekorları tasarladı. Ve 1971'de Benno Besson'un Goethe yapımı “Clavigo”nun sahne tasarımının Deutsches Theatre'da nasıl yasaklandığını deneyimlemek zorunda kaldı. Aynı zamanda resim de yapıyordu ama dramatik, etkileyici, gerçeküstü-şiirsel resimleri Doğu Almanya'da “çökmüş” olarak görülüyordu. 1972'de turne sırasında Batı'da kaldı.
Ressam Achim Freyer Berlin'deki stüdyosunda.Christian Kielmann/imago
Freyer kısa süre sonra “Almanya'da oyunculuk ve maske sanatının ustası” olarak kabul edildi. Documenta 6 ve 8'e davet edildi. Berlin Sanat Üniversitesi (şimdi UdK) onu 1997 yılında profesör olarak atadı, 2002 yılına kadar öğretmenlik yaptı ve Berlin, Leipzig ve Dresden sanat akademileri onu üye yaptı. Peymann'ın “Faust” girişimi için Stuttgart'ta bir alan yarattı ve bugün hala orada insanlar bunun hakkında konuşuyor. Opera ve tiyatro sahnelerini hiçbir zaman sadece çerçeve olarak tasarlamadı. Onları hep yabancı dünyalara dönüştürdü.
Bir noktada mekan ve oyun arasındaki ayrımı ortadan kaldırmak için kendini yönlendirmeye başladı ve giderek daha sık ışıkla çalıştı. 2010 yılında Los Angeles Operası'ndaki “Nibelung Yüzüğü”nden sonra Plácido Domingo onu “hayal gücünün dehası”, her büyüyü iki kez bozan bir sihirbaz olarak nitelendirdi. Freyer hiçbir zaman “gerçekçi” sanata inanmadı. Brecht okuluna sadık kaldı.
Freyer'in koleksiyonu bir “görme okulu”
Yoğun sahne çalışması nedeniyle bir yandan da sürekli “serbest” resim yaptı. Yine de burayı bir “kaçış ve toplanma noktası” olarak tanımlıyor. Bu nedenle büyüdüğünde Lichterfelde'de özel “Wunderkammer” sanat evini kurdu ve vakfını da burada kurdu. Eski yarı ahşap villada Picasso, Beuys, Polke ve Neo Rauch'a ait 2.000 tablo ve çizim bulunuyor; Hans Arp, Max Klinger ve Liebermann'ın orijinallerini, Carlfriedrich Claus'un eserlerini ve tiyatro adamı Fritz'in garip bir şekilde düşündürücü bir tablosunu bulabilirsiniz. Marquardt. Ayrıca amatörlerin, naif ve sanatsever ressamların, bilinmeyenlerin ve bugünlerde yeterince sergilenmeyen esprili ve felsefi orijinal Berlin illüstratörleri Dieter Goltzsche ve Friedrich Schröder-SonnenHaberler gibi kişilerin resimleri de var.
Evin tamamı Freyer'in görüntü evrenini ortaya çıkarıyor. Tüm görüntüler birbirine karşılık geliyor ve izleyici diyaloğun bir parçası oluyor. Freyer neredeyse her resim için kendi hikayesini anlatabiliyor. Ancak o sadece kendi sanatıyla ilgilenmiyor. Aynı zamanda sponsordur. 2012'den beri 300'den fazla sanatçı evinde, jübilenin dediği gibi “görme okulunu”, sohbetleri, araştırmaları, “her şeyden önce hoşgörüyü ve kültürel, etnik, dini yönlerin ötesinde” sergiler açtı.
90. doğum günü matinesi 30 Mart'ta saat 11.00 ile 13.00 arasında Staatsoper Unter den Linden'in Apollo Salonu'nda (davetle). Etkinlikte Johannes Odenthal'in monografisi “Achim Freyer Pictures” sunulacak.
Mühlenhaupt Müzesi'nde, Fidicinstr. 40, 1 Nisan'da jübile sanatıyla uzun bir Berlin sergi serisi başlıyor. Freyers Kunsthaus, Kadettenweg 53, Lichterfelde, pazar günleri saat 15:00'te koleksiyona rehberli turlar sunuyor, www.achimfreyer.com adresinde bilgi ve kayıt var.