Ev
Sanat
Red Wedding’in ressamı Otto Nagel
Eberswalde Müzesi, Doğu Almanya’nın başlarından kalma “insan arayıcısını” anıyor.
Ingeborg Ruthe
Nazi resim yasağı sırasında Otto Nagel’in “Otoportresi”nin önüne Nagel’in eşi “Walli”yi bıraktı.Lars Wiedemann
İyi okumuş, düşünceli, birlikte bira içip sigara içebileceğiniz bir adam – böyle bir adam, 1950’lerin sonunda GDR Sanat Akademisi’nin başkanıydı. Ulbricht döneminin aparatçısı yok. Bir halk ressamı. Stalinistlerin biçimcilik tartışmasına karşı çıkan ve hâlâ bu yeni, farklı Doğu Almanya’nın daha iyi, daha insancıl bir dünya anlamına geldiğine inanan biri.
Berlinli ressam Otto Nagel (1894–1967), tel çerçeveli gözlükleri ve kalın, tüylü bıyığı olan sıska, uyanık gözlü bir adamdı. Basit olanın günlük ihtiyaçları için her zaman yeterince iyi olduğu bir adam izlenimi veriyor. Yıpranmış ceket her şeyi anlatıyor: Bu ressam, Akademi Başkanı (1956-1962), diğerlerinin yanı sıra genç ressam Harald Metzkes’in AdK öğretmeni cezalıydı.
Kızıl Düğün’den marangozun oğlu, mahalleden insanları ağırbaşlı, dünyevi bir üslupla resmetmeyi tercih eden ve onları sanat eserine layık kılan eğitimli bir cam ressamı olan Soziler adlı küçük insanların çevresinde sosyalleşmişti: postacı, çamaşırcı, kömür taşıyıcısı, köşedeki tezgahtar, pis aç çocuklar, Nettelbeckplatz’dan kaldırım kırlangıcı, savaş sakatı. Bu görüntülerin çoğu Ulusal Galeri’ye aittir. Onlarca yıldır neredeyse hiç görülmediler. Geç Doğu Almanya’da bile, Wallstrasse’deki Otto Nagel Evi’ndeki “proleter-devrimci sanat” çekmecesinde onurlandırılmaktan çok ayrı tutuldular.
Kleine Galerie Eberswalde’de Otto Nagel’in resimlerinin yer aldığı sergiden bir görüntü.Lars Wiedemann
Käthe Kollwitz ve Heinrich Zille’in arkadaşı olan Nagel, Birinci Dünya Savaşı başladığında 20 yaşındaydı. Askerlik hizmetini reddetti ve bir esir kampına gönderildi. 1918’de KPD’ye katıldı. Resim tarzı, Hans Baluschek’in sosyal eleştirisiyle ilgiliydi. Naziler bunun için ondan nefret ediyordu. Solcu ressam, kitap yazarı ve Eulenspiegel yayıncısı Otto Nagel, 1933’ten sonra “yozlaşmış” oldu ve Sachsenhausen toplama kampına hapsedildi. Dışarıda, politik olmayan ev motiflerine – iç göç metaforlarına – geçti ve aynı zamanda 1944/45’te bomba yağmurunda yok olan bir mimarinin tarihçisi oldu.
Eberswalde Müzesi şu anda bu ressama bir sergi ayırıyor. Karlsruhe’li sanat tarihçisi ve kanıtlanmış GDR sanat uzmanı Eckhart Gillen tarafından bilgili bir şekilde küratörlüğünü yaptı. Gillen, Otto Nagel’in yanlışlıkla neredeyse unutulduğunu söylüyor ve Nazi döneminden, direniş ve uyum arasında, anlamlı otoportresi de dahil olmak üzere, ressamın hayatının her aşamasından 19 resmi bir araya getiriyor. Nagel’in “sosyalist kahramanları” tasvir etmeye zorlandığı, ancak mücadele edenleri ve yükleri resmetmeyi tercih etmeye devam ettiği erken dönem Stalinist Doğu Almanya’da tekrarlanan duygular.
Eberswalde, Müze, Küçük galeri, Steinstr. 3, – 2 Nisan 2023, Sal–Paz 10:00–13:00/14:00–17:00 “Otto Nagel. Eckhart Gillen’in bir makalesi ve Nagel’in ana yapıtlarının yer aldığı sergi için Halk Arayıcı ve Sosyalist” 10 avroya mal oluyor.
Sanat
Red Wedding’in ressamı Otto Nagel
Eberswalde Müzesi, Doğu Almanya’nın başlarından kalma “insan arayıcısını” anıyor.
Ingeborg Ruthe
Nazi resim yasağı sırasında Otto Nagel’in “Otoportresi”nin önüne Nagel’in eşi “Walli”yi bıraktı.Lars Wiedemann
İyi okumuş, düşünceli, birlikte bira içip sigara içebileceğiniz bir adam – böyle bir adam, 1950’lerin sonunda GDR Sanat Akademisi’nin başkanıydı. Ulbricht döneminin aparatçısı yok. Bir halk ressamı. Stalinistlerin biçimcilik tartışmasına karşı çıkan ve hâlâ bu yeni, farklı Doğu Almanya’nın daha iyi, daha insancıl bir dünya anlamına geldiğine inanan biri.
Berlinli ressam Otto Nagel (1894–1967), tel çerçeveli gözlükleri ve kalın, tüylü bıyığı olan sıska, uyanık gözlü bir adamdı. Basit olanın günlük ihtiyaçları için her zaman yeterince iyi olduğu bir adam izlenimi veriyor. Yıpranmış ceket her şeyi anlatıyor: Bu ressam, Akademi Başkanı (1956-1962), diğerlerinin yanı sıra genç ressam Harald Metzkes’in AdK öğretmeni cezalıydı.
Kızıl Düğün’den marangozun oğlu, mahalleden insanları ağırbaşlı, dünyevi bir üslupla resmetmeyi tercih eden ve onları sanat eserine layık kılan eğitimli bir cam ressamı olan Soziler adlı küçük insanların çevresinde sosyalleşmişti: postacı, çamaşırcı, kömür taşıyıcısı, köşedeki tezgahtar, pis aç çocuklar, Nettelbeckplatz’dan kaldırım kırlangıcı, savaş sakatı. Bu görüntülerin çoğu Ulusal Galeri’ye aittir. Onlarca yıldır neredeyse hiç görülmediler. Geç Doğu Almanya’da bile, Wallstrasse’deki Otto Nagel Evi’ndeki “proleter-devrimci sanat” çekmecesinde onurlandırılmaktan çok ayrı tutuldular.
Kleine Galerie Eberswalde’de Otto Nagel’in resimlerinin yer aldığı sergiden bir görüntü.Lars Wiedemann
Käthe Kollwitz ve Heinrich Zille’in arkadaşı olan Nagel, Birinci Dünya Savaşı başladığında 20 yaşındaydı. Askerlik hizmetini reddetti ve bir esir kampına gönderildi. 1918’de KPD’ye katıldı. Resim tarzı, Hans Baluschek’in sosyal eleştirisiyle ilgiliydi. Naziler bunun için ondan nefret ediyordu. Solcu ressam, kitap yazarı ve Eulenspiegel yayıncısı Otto Nagel, 1933’ten sonra “yozlaşmış” oldu ve Sachsenhausen toplama kampına hapsedildi. Dışarıda, politik olmayan ev motiflerine – iç göç metaforlarına – geçti ve aynı zamanda 1944/45’te bomba yağmurunda yok olan bir mimarinin tarihçisi oldu.
Eberswalde Müzesi şu anda bu ressama bir sergi ayırıyor. Karlsruhe’li sanat tarihçisi ve kanıtlanmış GDR sanat uzmanı Eckhart Gillen tarafından bilgili bir şekilde küratörlüğünü yaptı. Gillen, Otto Nagel’in yanlışlıkla neredeyse unutulduğunu söylüyor ve Nazi döneminden, direniş ve uyum arasında, anlamlı otoportresi de dahil olmak üzere, ressamın hayatının her aşamasından 19 resmi bir araya getiriyor. Nagel’in “sosyalist kahramanları” tasvir etmeye zorlandığı, ancak mücadele edenleri ve yükleri resmetmeyi tercih etmeye devam ettiği erken dönem Stalinist Doğu Almanya’da tekrarlanan duygular.
Eberswalde, Müze, Küçük galeri, Steinstr. 3, – 2 Nisan 2023, Sal–Paz 10:00–13:00/14:00–17:00 “Otto Nagel. Eckhart Gillen’in bir makalesi ve Nagel’in ana yapıtlarının yer aldığı sergi için Halk Arayıcı ve Sosyalist” 10 avroya mal oluyor.