Bir gün oradaydı, stüdyodaydı; daha doğrusu, 1540 tarihli ünlü gravür serisinden “Melencolia I”. Ancak doğrudan kendini sorgulamayı resmeden ilk erken modern dönem sanatçısı olan Nürnberg Rönesans ressamı Albrecht Dürer, Hortensia Mi Kafchin'e çok daha uzun süre eşlik etti. kendisi de bunun farkındaydı. Okuldan beri çizim derslerinde, daha sonra Transilvanya Cluj'daki sanat akademisinde.
Frankoniyen eski ustanın sanatındaki, karmaşık ikonografisindeki bu güzel melankoli, Kafchin'in en geç ergenlik çağından bu yana ruhunun güneyine, isyan ile uyum arasındaki rahatsız edici duyguların atlıkarıncasının ortasına yerleşmişti. geleneksel Romen toplumu, uyum sağlayamadığı erkek/kadın rol modellerine. Çünkü erkek doğduğu için kendini tamamen kız gibi hissediyordu.
Kafchin'in “Kurutulmuş Tuna” adlı panoramik tablosundan detay, 2022-2024Galeri Judin/Trevor İyi
Dürer'in “Melencolia”sının, yüzyıllar boyunca durumu saf depresyonun bir alegorisi olarak yorumlanan bu meleksi figürün kendi dünyasına girmesine izin verdi. Ancak Hortensia Mi Kafchin bunu kabul etmiyor. Yazıldığından bu yana pek çok girişimde bulunulmasına rağmen, esrarengiz çalışma bugüne kadar tam bir yoruma meydan okuyor. Onun Dürer yorumu karanlık melankoli ile ilgili değil, sadece ruhun hafif bir mide bulantısı ile ilgili.
Günaydın Berlin
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
Kafchin, eski ustanın melankolik meleğini göz kamaştırıcı renklerle 21. yüzyıla, dindar, hâlâ biraz orta çağa ait iç dünyasından dijital bilgi çağına, bilgisayarlar, sunucular, bilgisayarlardan oluşan canavar benzeri bir paralel İnternet dünyasına fırlatıyor. Her şeyi emip yok eden, sonra tekrar tüküren iPhone'lar. Ve ironik bir zevkle, teknolojinin dijitalleşmiş toplum için ağ çökmeleri, ağ delikleri ve kesintiler olmadan çalışmasını sağlamak için sunucu odasına süsenli bir melek gönderir. Kafchin'in Berlin'deki son sergisi “Neşeli Melankoli”de işte bu kadar alaycılık kullanıyor.
Hortensia Mi Kafchin: “Neşeli Melankoli”, 2024Galeri Judin/Trevor İyi
Dört yıldan fazla bir süre önce Judin Galerisi'nde aynı yerde buluşmuştuk. Hortensia Mi Kafchin beş gün boyunca merdivenin üzerinde durmuş ve karakalem kalemler kullanarak geniş bir duvar alanını anarşik bir dünya tiyatrosuna dönüştürmüştü; sahnede Dante'nin insan komedisi otobiyografik bölümler, peri masallarından şifreli semboller ve sembollerle tamamlanıyordu. gündelik modern gerçeklik.
Şimdi söz konusu duvar yüzeyine parlak renkli bir panorama sağladı: Bir nehir teknesinin pruvası, bir derenin zehirli kırmızı-turuncu-sarı-mor suyunu, post-sosyalist prefabrik yapılar ile garip, anlaşılmaz manzaralar boyunca yaşam boyunca bir yol gibi bölüyor. binalar. Korkuluktaki iskele pusulası her an bir dalga tarafından sürüklenebilir. Gece ışıkları uzaktan parlıyor, bir peri masalındaki gibi umut verici. Sancak tarafında, kıyıda geminin ilerlemesini engellemeye çalışan tuhaf şeyler beliriyor: arkeolojik buluntuların ve oyun ve spor ekipmanlarının bulunduğu bir masa, hatta bir kum torbası. Sanki birisi çocukluk ve gençlik, okul ve hobilerle ilgili tüm anılarını gerçeküstü bir uyanık rüyaya dönüştürmüş gibi.
Hortensia Mi Kafchin: “Düşman Madeni”, 2013-2024Galeri Judin/Trevor İyi
Bu uyanık rüya altı metre genişliğindedir. Kafchin'in resimlerinde her zaman olduğu gibi her şey kaleydoskopik, kolaj benzeri; figürler ve nesneler sanat tarihi ile popüler kültürün sürükleyici ve rahatsız edici melezleri. 1986 yılında Romanya'nın bir liman kenti olan Galati'de doğan ressam, on ülkeden geçen Tuna Nehri manzarasını “Süzülen Tuna” olarak adlandırıyor: Almanya, Avusturya, Slovakya, Macaristan, Hırvatistan, Sırbistan, Romanya, Bulgaristan, Moldova, Ukrayna .
Uzun süre olmasına izin verilmeyen kişi ol
Bu esrarengiz motif, Kafchin'in 2015 yılında Batı Avrupa'ya nasıl ulaştığının bir simgesi. Kendinizi uluslararası sanat sahnesine yönlendirmek amacıyla. 2015 yılında, o zamanlar hala uzun sarı saçlı genç bir adam olan kendisi için kozmopolit bir şehir olan Berlin'e geldi, burada bir galeri buldu ve güvendiği doktorlarla karmaşık dönüşüme başlamaya ve yerleşmek için masrafları sanatıyla karşılamaya cesaret etti. . Yetkililerin, din adamlarının, öğretmenlerin ve geleneklere bağlı komşuların olduğu eski vatanda, 1986 doğum belgesinde erkek olarak tanımlanan, artık yanlış bedende olmayan, doğru bedende bir kadın olarak bir yaşam için. olmaması gereken yine de olamaz.
Hortensia Mi Kafchin: “Sular Altında Kulüp”Galeri Judin/Trevor İyi
Şimdi Kafchin'in sembolik panoraması, tüm tıbbi çabalara ve şiddetli yan etkilere rağmen, kadın varoluşuna doğru zorlu yolculuk da dahil olmak üzere batıya doğru yolculuğunun başarılı olduğunu söylüyor. Milliyetçi folklorun ve garip bir şekilde tek taraflı Brancusi ibadetinin ötesinde, uzun zamandır Romanya'nın genç sanat ortamının en önemli seslerinden biri olmuştur. Heykelde yumurta şeklinin modernisti nihayet Batı'da, Paris'te avangard olabildi.
Bu arada Kafchin'in Bükreş'teki Ulusal Galeri'de bir sergisi vardı ve resimleri ayrıca MAK Viyana'da, Paris'teki Centre Pompidou'da ve Espace Culturel Louis Vuitton'da sergilendi. Galerici Juerg Judin'in sanatçı çevresinin ve aynı zamanda New York PPOW Galerisi'nin bir parçasıdır.
Hortensia Mi Kafchin: “Düşük Titreşimli Otoportre”, 2024Galeri Judin/Trevor İyi
Ve yine de, metaforik resimli anlatımlarla, Avrupa'daki iki kültürel dünya arasında hayali bir yolculuğa devam etti – ama duygusal olmayan, güzel bir manzarada anlattığı gibi, kökleri hâlâ Transilvanya'nın sarı-kahverengi toprağındaydı.
16 yeni resimde kendi durumunu ve krizlerle dolu, savaşçı, kendi kendini yok eden dünyamızın daha geniş, evrensel durumunu masalsı, grotesk bir hale dönüştürüyor. Örneğin, zehirli bir yılanın kuyruğundaki insan beyni ile sürüngenin agresif bir şekilde titreyen kafası arasındaki tehlikeli yüzleşmede (“Düşman Madeni”, Sevgili Düşman) veya “Flooded Club” farlarından gelen parlak spektral renk akışında. Birkaç gün önce mavi boyayla küçük bir ahşap panel üzerine “Düşük Titreşimli Otoportre”sini yaptı. Bir selfie: sanki bir aynadaymış gibi kendine sabitlenmiş gözler, onun kararsız duygusal ve fiziksel dünyasının iç gözlemi.
Neşeli Melankoli. Galerie Judin, Potsdamer Caddesi 83 (Mercatorhöfe), 6 Nisan'a kadar, Salı-Cumartesi 11:00-18:00
Frankoniyen eski ustanın sanatındaki, karmaşık ikonografisindeki bu güzel melankoli, Kafchin'in en geç ergenlik çağından bu yana ruhunun güneyine, isyan ile uyum arasındaki rahatsız edici duyguların atlıkarıncasının ortasına yerleşmişti. geleneksel Romen toplumu, uyum sağlayamadığı erkek/kadın rol modellerine. Çünkü erkek doğduğu için kendini tamamen kız gibi hissediyordu.
Kafchin'in “Kurutulmuş Tuna” adlı panoramik tablosundan detay, 2022-2024Galeri Judin/Trevor İyi
Dürer'in “Melencolia”sının, yüzyıllar boyunca durumu saf depresyonun bir alegorisi olarak yorumlanan bu meleksi figürün kendi dünyasına girmesine izin verdi. Ancak Hortensia Mi Kafchin bunu kabul etmiyor. Yazıldığından bu yana pek çok girişimde bulunulmasına rağmen, esrarengiz çalışma bugüne kadar tam bir yoruma meydan okuyor. Onun Dürer yorumu karanlık melankoli ile ilgili değil, sadece ruhun hafif bir mide bulantısı ile ilgili.
Günaydın Berlin
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
Kafchin, eski ustanın melankolik meleğini göz kamaştırıcı renklerle 21. yüzyıla, dindar, hâlâ biraz orta çağa ait iç dünyasından dijital bilgi çağına, bilgisayarlar, sunucular, bilgisayarlardan oluşan canavar benzeri bir paralel İnternet dünyasına fırlatıyor. Her şeyi emip yok eden, sonra tekrar tüküren iPhone'lar. Ve ironik bir zevkle, teknolojinin dijitalleşmiş toplum için ağ çökmeleri, ağ delikleri ve kesintiler olmadan çalışmasını sağlamak için sunucu odasına süsenli bir melek gönderir. Kafchin'in Berlin'deki son sergisi “Neşeli Melankoli”de işte bu kadar alaycılık kullanıyor.
Hortensia Mi Kafchin: “Neşeli Melankoli”, 2024Galeri Judin/Trevor İyi
Dört yıldan fazla bir süre önce Judin Galerisi'nde aynı yerde buluşmuştuk. Hortensia Mi Kafchin beş gün boyunca merdivenin üzerinde durmuş ve karakalem kalemler kullanarak geniş bir duvar alanını anarşik bir dünya tiyatrosuna dönüştürmüştü; sahnede Dante'nin insan komedisi otobiyografik bölümler, peri masallarından şifreli semboller ve sembollerle tamamlanıyordu. gündelik modern gerçeklik.
Şimdi söz konusu duvar yüzeyine parlak renkli bir panorama sağladı: Bir nehir teknesinin pruvası, bir derenin zehirli kırmızı-turuncu-sarı-mor suyunu, post-sosyalist prefabrik yapılar ile garip, anlaşılmaz manzaralar boyunca yaşam boyunca bir yol gibi bölüyor. binalar. Korkuluktaki iskele pusulası her an bir dalga tarafından sürüklenebilir. Gece ışıkları uzaktan parlıyor, bir peri masalındaki gibi umut verici. Sancak tarafında, kıyıda geminin ilerlemesini engellemeye çalışan tuhaf şeyler beliriyor: arkeolojik buluntuların ve oyun ve spor ekipmanlarının bulunduğu bir masa, hatta bir kum torbası. Sanki birisi çocukluk ve gençlik, okul ve hobilerle ilgili tüm anılarını gerçeküstü bir uyanık rüyaya dönüştürmüş gibi.
Hortensia Mi Kafchin: “Düşman Madeni”, 2013-2024Galeri Judin/Trevor İyi
Bu uyanık rüya altı metre genişliğindedir. Kafchin'in resimlerinde her zaman olduğu gibi her şey kaleydoskopik, kolaj benzeri; figürler ve nesneler sanat tarihi ile popüler kültürün sürükleyici ve rahatsız edici melezleri. 1986 yılında Romanya'nın bir liman kenti olan Galati'de doğan ressam, on ülkeden geçen Tuna Nehri manzarasını “Süzülen Tuna” olarak adlandırıyor: Almanya, Avusturya, Slovakya, Macaristan, Hırvatistan, Sırbistan, Romanya, Bulgaristan, Moldova, Ukrayna .
Uzun süre olmasına izin verilmeyen kişi ol
Bu esrarengiz motif, Kafchin'in 2015 yılında Batı Avrupa'ya nasıl ulaştığının bir simgesi. Kendinizi uluslararası sanat sahnesine yönlendirmek amacıyla. 2015 yılında, o zamanlar hala uzun sarı saçlı genç bir adam olan kendisi için kozmopolit bir şehir olan Berlin'e geldi, burada bir galeri buldu ve güvendiği doktorlarla karmaşık dönüşüme başlamaya ve yerleşmek için masrafları sanatıyla karşılamaya cesaret etti. . Yetkililerin, din adamlarının, öğretmenlerin ve geleneklere bağlı komşuların olduğu eski vatanda, 1986 doğum belgesinde erkek olarak tanımlanan, artık yanlış bedende olmayan, doğru bedende bir kadın olarak bir yaşam için. olmaması gereken yine de olamaz.
Hortensia Mi Kafchin: “Sular Altında Kulüp”Galeri Judin/Trevor İyi
Şimdi Kafchin'in sembolik panoraması, tüm tıbbi çabalara ve şiddetli yan etkilere rağmen, kadın varoluşuna doğru zorlu yolculuk da dahil olmak üzere batıya doğru yolculuğunun başarılı olduğunu söylüyor. Milliyetçi folklorun ve garip bir şekilde tek taraflı Brancusi ibadetinin ötesinde, uzun zamandır Romanya'nın genç sanat ortamının en önemli seslerinden biri olmuştur. Heykelde yumurta şeklinin modernisti nihayet Batı'da, Paris'te avangard olabildi.
Bu arada Kafchin'in Bükreş'teki Ulusal Galeri'de bir sergisi vardı ve resimleri ayrıca MAK Viyana'da, Paris'teki Centre Pompidou'da ve Espace Culturel Louis Vuitton'da sergilendi. Galerici Juerg Judin'in sanatçı çevresinin ve aynı zamanda New York PPOW Galerisi'nin bir parçasıdır.
Hortensia Mi Kafchin: “Düşük Titreşimli Otoportre”, 2024Galeri Judin/Trevor İyi
Ve yine de, metaforik resimli anlatımlarla, Avrupa'daki iki kültürel dünya arasında hayali bir yolculuğa devam etti – ama duygusal olmayan, güzel bir manzarada anlattığı gibi, kökleri hâlâ Transilvanya'nın sarı-kahverengi toprağındaydı.
16 yeni resimde kendi durumunu ve krizlerle dolu, savaşçı, kendi kendini yok eden dünyamızın daha geniş, evrensel durumunu masalsı, grotesk bir hale dönüştürüyor. Örneğin, zehirli bir yılanın kuyruğundaki insan beyni ile sürüngenin agresif bir şekilde titreyen kafası arasındaki tehlikeli yüzleşmede (“Düşman Madeni”, Sevgili Düşman) veya “Flooded Club” farlarından gelen parlak spektral renk akışında. Birkaç gün önce mavi boyayla küçük bir ahşap panel üzerine “Düşük Titreşimli Otoportre”sini yaptı. Bir selfie: sanki bir aynadaymış gibi kendine sabitlenmiş gözler, onun kararsız duygusal ve fiziksel dünyasının iç gözlemi.
Neşeli Melankoli. Galerie Judin, Potsdamer Caddesi 83 (Mercatorhöfe), 6 Nisan'a kadar, Salı-Cumartesi 11:00-18:00