Lutz Brandt onu çok sevdi. Weißensee Sanat Akademisi'nde 1980 yılına kadar yüksek lisans öğrencisi ve daha sonra ressam Walter Womacka'nın asistanı, binada sanat fikri konusunda heyecanlıydı. O zamanki modeller, 1920'lerin Meksika cephe resimleri olan “Duvar Resimleri” ve yine Doğu Almanya'daki sanat kitaplarında yayınlanan ünlü “duvar sanatçıları” Rivera, Orozco ve Siqueiros'un renkli freskleriydi.
Ancak eğitimli mimari ressam (1938'de Berlin'de doğmuş, Duvar inşa edilmeden önce çıraklığını Dortmund'da tamamlamış, Berlin'e dönmeden önce aşk için doğu kısmına taşınmış ve Weißensee'de mimarlık eğitimi almıştı) devrimci mesajlar vermek istemiyordu. yangın duvarlarında. Amacı, savaş sonrası gri kentsel manzaraya modern vurgular koymaktı. Bu “vurgular” bugün hâlâ görülebilir, örneğin Weißensee ve Marzahn'daki çatı çatılarında. Ne yazık ki aptal bir yatırımcı, Warschauer Straße/Karl-Marx-Allee köşesindeki geometrik Op Art cephe tablosunu 1990'dan sonra ortadan kaldırdı. Brandt ayrıca tiyatro ve film setleri için metro ve S-Bahn istasyonlarının sanatsal tasarımı üzerinde çalıştı ve dergiler için illüstrasyonlar yaptı. Trabant'ın küçük arabasına dair hicivler içeren poster serisi uzun süredir kült statüsündeydi.
Doğu Almanya cephe ressamı: Lutz Brandt aksanların ustasıydı
Ancak 1984'te öfkeyle Doğu Almanya'ya sırtını döndü: binalarda daha fazla sanat olanağının çok sınırlı olduğunu, devlet düzenlemelerinin çok dar görüşlü olduğunu ve kaynakların çok sınırlı olduğunu gördü. Berlin'in batısında hiçbir ideologun müdahale edemeyeceği emirler bekliyordu. Avus üzerinden şehre girerseniz, onun duvar resimlerinden birini Funkturm üçgeninde, ayrıca Wittenbergplatz ve Prinzenstrasse metro istasyonlarında göreceksiniz. Kudamm yakınındaki bir cephede, Brandt'ın 1984 tarihli biyografik “Sprunghafte Aversion” adlı eseri devasa bir cepheye işlenmiştir; Brandt'ın batıdaki parmaklıklı bir köprünün üzerinden atlarken çekilmiş bir otoportresi bulunmaktadır. Ve Potsdamer Platz için “Esplanade” adlı büyük resmi yaptı.
7 Şubat Çarşamba günü ressamın arkadaşlarından Lutz Brandt'ın 29 Ocak'ta Berlin'deki bir hastanede hayatını kaybettiği haberini aldık; 85 yaşındaydı. Çarpıcı cephe “vurgularını” kentsel mekanda bırakmakla kalmıyor. Son yıllarda Berlin'in çok ötesinde de büyük beğeni toplayan sergiler açtı. Üç Expo dünya sergisine katıldı: 1992'de Sevilla'da, 1998'de Lizbon'da, 2000'de Hannover'de.
Brandt ayrıca Oscar ödüllü Ken Adam'ın “Dinozorlar” filmini tasarladı ve BE'de Hochhuth'un “Lysistrata ve NATO” filmi üzerinde çalıştı. 1999 yılında Klosterstrasse'deki Parochial Kilisesi'nde gerçekleştirilen “Yükseliş Günü” projesinde ise teknolojiye duyulan hayranlık ile bunun insanlar ve doğa üzerindeki sonuçları arasındaki çatışmayı uçak hurdalarının tuhaf sahnelerinde sahneledi.
Günaydın Berlin
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
Ancak eğitimli mimari ressam (1938'de Berlin'de doğmuş, Duvar inşa edilmeden önce çıraklığını Dortmund'da tamamlamış, Berlin'e dönmeden önce aşk için doğu kısmına taşınmış ve Weißensee'de mimarlık eğitimi almıştı) devrimci mesajlar vermek istemiyordu. yangın duvarlarında. Amacı, savaş sonrası gri kentsel manzaraya modern vurgular koymaktı. Bu “vurgular” bugün hâlâ görülebilir, örneğin Weißensee ve Marzahn'daki çatı çatılarında. Ne yazık ki aptal bir yatırımcı, Warschauer Straße/Karl-Marx-Allee köşesindeki geometrik Op Art cephe tablosunu 1990'dan sonra ortadan kaldırdı. Brandt ayrıca tiyatro ve film setleri için metro ve S-Bahn istasyonlarının sanatsal tasarımı üzerinde çalıştı ve dergiler için illüstrasyonlar yaptı. Trabant'ın küçük arabasına dair hicivler içeren poster serisi uzun süredir kült statüsündeydi.
Doğu Almanya cephe ressamı: Lutz Brandt aksanların ustasıydı
Ancak 1984'te öfkeyle Doğu Almanya'ya sırtını döndü: binalarda daha fazla sanat olanağının çok sınırlı olduğunu, devlet düzenlemelerinin çok dar görüşlü olduğunu ve kaynakların çok sınırlı olduğunu gördü. Berlin'in batısında hiçbir ideologun müdahale edemeyeceği emirler bekliyordu. Avus üzerinden şehre girerseniz, onun duvar resimlerinden birini Funkturm üçgeninde, ayrıca Wittenbergplatz ve Prinzenstrasse metro istasyonlarında göreceksiniz. Kudamm yakınındaki bir cephede, Brandt'ın 1984 tarihli biyografik “Sprunghafte Aversion” adlı eseri devasa bir cepheye işlenmiştir; Brandt'ın batıdaki parmaklıklı bir köprünün üzerinden atlarken çekilmiş bir otoportresi bulunmaktadır. Ve Potsdamer Platz için “Esplanade” adlı büyük resmi yaptı.
7 Şubat Çarşamba günü ressamın arkadaşlarından Lutz Brandt'ın 29 Ocak'ta Berlin'deki bir hastanede hayatını kaybettiği haberini aldık; 85 yaşındaydı. Çarpıcı cephe “vurgularını” kentsel mekanda bırakmakla kalmıyor. Son yıllarda Berlin'in çok ötesinde de büyük beğeni toplayan sergiler açtı. Üç Expo dünya sergisine katıldı: 1992'de Sevilla'da, 1998'de Lizbon'da, 2000'de Hannover'de.
Brandt ayrıca Oscar ödüllü Ken Adam'ın “Dinozorlar” filmini tasarladı ve BE'de Hochhuth'un “Lysistrata ve NATO” filmi üzerinde çalıştı. 1999 yılında Klosterstrasse'deki Parochial Kilisesi'nde gerçekleştirilen “Yükseliş Günü” projesinde ise teknolojiye duyulan hayranlık ile bunun insanlar ve doğa üzerindeki sonuçları arasındaki çatışmayı uçak hurdalarının tuhaf sahnelerinde sahneledi.
Günaydın Berlin
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.