Ev
Kültür
Weißensee’de sanat nasıl bir ev buldu: Mies van der Rohe evi hakkında yeni kitap
Müze müdürü Wita Noack, “Basit ve dokunaklı” kitabında, Mies van der Rohe evinin özel fotoğraflarıyla her şeyin nasıl başladığını anlatıyor.
Hava kötü olduğunda bile Mies van der Rohe binasında hava aydınlıktır. Shannon Finley’in eserlerinden oluşan bir sergi şu anda orada görülüyor. Anna Olthoff
Neredeyse tam 90 yıl önce, Nisan 1933’te Lemke çifti göl kenarındaki yeni küçük evlerine taşındı. O zamana kadar matbaa uzmanı Karl, eşi Martha Lemke ile Weißensee’de bir apartman dairesinde yaşıyordu. Ancak 1930’da adam Obersee’deki mülkü satın aldı ve iki yıl sonra bugün hala ünlü olan bir mimarı “küçük, mütevazı bir ev” inşa etmesi için görevlendirdi. 160 metrekare olması gerektiğini kabul etti mimar: Mies van der Rohe idi.
Lemkeler savaşın sonunda küçük evlerini terk ettiler. DAC döneminde, diğer şeylerin yanı sıra Devlet Güvenlik Bakanlığı için kantin olarak kullanılmış ve 1980’lerde gönülsüzce restore edilmiştir. Bugün, Pankow’un kültürel yaşamını sergiler ve konferanslarla tekrar tekrar zenginleştiren bir kültür yeridir. Özellikle hafta sonları konuklar Obersee’nin kıyısında durup rüya gibi diğer tarafa bakıyorlar.
Yeni bir kitap, Weißensee’deki tuğla evin olaylı tarihini anlatmakla kalmıyor, aynı zamanda bu tarihi Michael Wesely’nin fotoğraflarıyla da ilişkilendiriyor. Alt-Hohenschönhausen’deki Mies van der Rohe House’da yaklaşık 30 yıldır müze müdürü olan Wita Noack, “tuğlaları konuşturdu” diyor. Uzun bir işbirliğine dönüp baktığı için gurur duyuyor.
Wesely’nin evi iyi bildiğini resimlerden anlayabilirsiniz: “Işıkla oynamak gibiydi” diyor, “bazen sabah 5’te eve yaklaşıyorum, bazen akşam karanlığında kameramı kuruyorum. farklıydı. Lemke evinin bir manzaranın parçası olmasını seviyor ve fotoğrafçı bunu ifade etmek istiyor.
Bir yandan sonuçlar, onlarca yılda ne kadar çok şeyin değiştiğini gösteren tarihsel siyah-beyaz kayıtlarla çapraz geçişlerdir. Kitabın arkasından başlayan fotoğraflı deneme, binanın etrafındaki ağaçların ve çalıların bu mücevherin özel karakterini ne kadar oluşturduğunu, ancak Berlin’in mimarlık tarihinin önemli bir parçası olduğunu vurguluyor.
Karl Lemke’den Mies van der Rohe’ye Aralık 1934’ten kısa bir Noel mesajı da basılmış olarak günümüze ulaşmıştır. Şu sözle bitiyor: “Bunun dışında, güzel evinizden çok memnunum ve bu işbirliği için sizi kazandığım için hala mutluyum.” “Sadık Lemke’niz” ile imzalıyor.
Noack, Wita: Mies van der Rohe – Sade ve hareketli: Landhaus Lemke 1932/33. 136 sayfa, 20 Euro.
Kültür
Weißensee’de sanat nasıl bir ev buldu: Mies van der Rohe evi hakkında yeni kitap
Müze müdürü Wita Noack, “Basit ve dokunaklı” kitabında, Mies van der Rohe evinin özel fotoğraflarıyla her şeyin nasıl başladığını anlatıyor.
Hava kötü olduğunda bile Mies van der Rohe binasında hava aydınlıktır. Shannon Finley’in eserlerinden oluşan bir sergi şu anda orada görülüyor. Anna Olthoff
Neredeyse tam 90 yıl önce, Nisan 1933’te Lemke çifti göl kenarındaki yeni küçük evlerine taşındı. O zamana kadar matbaa uzmanı Karl, eşi Martha Lemke ile Weißensee’de bir apartman dairesinde yaşıyordu. Ancak 1930’da adam Obersee’deki mülkü satın aldı ve iki yıl sonra bugün hala ünlü olan bir mimarı “küçük, mütevazı bir ev” inşa etmesi için görevlendirdi. 160 metrekare olması gerektiğini kabul etti mimar: Mies van der Rohe idi.
Lemkeler savaşın sonunda küçük evlerini terk ettiler. DAC döneminde, diğer şeylerin yanı sıra Devlet Güvenlik Bakanlığı için kantin olarak kullanılmış ve 1980’lerde gönülsüzce restore edilmiştir. Bugün, Pankow’un kültürel yaşamını sergiler ve konferanslarla tekrar tekrar zenginleştiren bir kültür yeridir. Özellikle hafta sonları konuklar Obersee’nin kıyısında durup rüya gibi diğer tarafa bakıyorlar.
Yeni bir kitap, Weißensee’deki tuğla evin olaylı tarihini anlatmakla kalmıyor, aynı zamanda bu tarihi Michael Wesely’nin fotoğraflarıyla da ilişkilendiriyor. Alt-Hohenschönhausen’deki Mies van der Rohe House’da yaklaşık 30 yıldır müze müdürü olan Wita Noack, “tuğlaları konuşturdu” diyor. Uzun bir işbirliğine dönüp baktığı için gurur duyuyor.
Wesely’nin evi iyi bildiğini resimlerden anlayabilirsiniz: “Işıkla oynamak gibiydi” diyor, “bazen sabah 5’te eve yaklaşıyorum, bazen akşam karanlığında kameramı kuruyorum. farklıydı. Lemke evinin bir manzaranın parçası olmasını seviyor ve fotoğrafçı bunu ifade etmek istiyor.
Bir yandan sonuçlar, onlarca yılda ne kadar çok şeyin değiştiğini gösteren tarihsel siyah-beyaz kayıtlarla çapraz geçişlerdir. Kitabın arkasından başlayan fotoğraflı deneme, binanın etrafındaki ağaçların ve çalıların bu mücevherin özel karakterini ne kadar oluşturduğunu, ancak Berlin’in mimarlık tarihinin önemli bir parçası olduğunu vurguluyor.
Karl Lemke’den Mies van der Rohe’ye Aralık 1934’ten kısa bir Noel mesajı da basılmış olarak günümüze ulaşmıştır. Şu sözle bitiyor: “Bunun dışında, güzel evinizden çok memnunum ve bu işbirliği için sizi kazandığım için hala mutluyum.” “Sadık Lemke’niz” ile imzalıyor.
Noack, Wita: Mies van der Rohe – Sade ve hareketli: Landhaus Lemke 1932/33. 136 sayfa, 20 Euro.