Muhteşem renkli çizimlerinin başlıkları bile bir muamma. “El viaje de Olokun” gibi. Yani bir yolculuk hakkında. Ve Olokun, erkekleri ve kadınları bir zamanlar Avrupalı sömürgeciler tarafından Karayipler’e ve Güney Amerika’ya götürülen bir Batı Afrika kabilesi olan Yoruba’nın dininde çift cinsiyetli bir tanrıdır. Bu tanrı, okyanusun derinliklerinin efendisidir ve refah ve doğurganlığın koruyucusu olarak kabul edilir.
“El viaje de Olokum”, 2012, grafit, kağıt, mumSandra Vásquez de la Horra/VG Bildkunst Bonn 2023
1967’de Pasifik kıyısındaki Şili’nin Viña del Mar kentinde doğan Sandra Vásquez de la Horra, çocukluğundan beri Afrikalı kölelerin torunlarının bu garip senkretizmi olan Santería’dan büyülendi. Onlar için bu, çok tanrılılara olan eski inancın ve onun ritüellerinin son derece duygusal İspanyol Katolikliğinin yaygarasıyla büyülü bir simbiyozu. Çıplak bir kız yayılmış bir yelpaze üzerinde dans ediyor, Olokun’un kızgın, sakallı yüzü, batık bir dünyadan gelen grotesk bir hayalet gibi büyük bir balık kuyruğundan çıkıyor. Sahne ne kadar mistik görünse de, aynı zamanda feminist ve esprili. Ama dikkat edin, bunlar espri değil! Sonucu tahmin edilemeyen “ideal bir oyunda” dört ayak üzerinde sürünen bir figüre kararlı bir şekilde binen maskeli kız bile değil.
İlan | daha fazlasını okumak için kaydırın
Şilili, “Wrangelschlösschen” olarak da bilinen Steglitz malikanesinin zarif tarihi odalarını büyülü çizimleriyle doldurdu. Gerçeküstü ve etkileyici bir karışım. Bunlar son yirmi yılın işleri: 40 irili ufaklı levha, vitrinlerdeki leporellolar ve üç boyutlu ev şekilleri. Kağıt, kalem, grafit, sulu boya ve guaj boya onun minimalist malzemeleri ve araçlarıdır. Tek ihtiyacı olan bu, diye açıklıyor 1.75 boyundaki, dolgun ve hayat dolu sanatçı bulaşıcı, neşeli bir gülümsemeyle.
“Muertos vivos I–II”, 2019, grafit, renkli kalemler, mum. Konu: İnsanlar yandığında: Şili’deki Pinochet cuntasının kanlı diktatörlüğünün toplu hatırası.Sandra Vásquez de la Horra/VG Bildkunst Bonn 2023
Ayrıca basit ama ustaca bir teknik kullanıyor – bir tür koruma: ressamlık hassastır, bu nedenle de la Horra çarşaflarını ve ayrıca üç boyutlu kağıt nesneleri balmumuna batırır. Bu şekilde “yarı şeffaf bir etki ve üç boyutlu bir izlenim” elde ediyor. Ve gerçekten de: Balmumu tabakası, Latin Amerika ve Afro-Amerikan mitlerinden ya da Avrupa antik çağının kimera dünyasından çıkmış gibi görünen figürlerin gerçeküstü etkisini yoğunlaştırıyor. Bir Aby Warburg’un yarı hayal, yarı gerçek görsel hafızasına dalmayı düşünebilirsiniz.
Bu çizimler fiziksellik ve erotizm ile doludur. İnsanların, hayvanların, mitlerin, doğanın fantazmagorisi – komik, grotesk, aynı zamanda rahatsız edici. Allende’nin demokrasi vizyonu şiddete ve ölüme dönüştüğü için Pinochet iktidara geldiğinde altı yaşındaydı. Rüya ve travma, bir korku iklimi. Bir Katolik-İtalyan okuluna gitti ve hem Şili hem de İtalyan sanatını ve kültürünü tanıdı. Ve on iki yaşındayken Valparaíso Güzel Sanatlar Akademisi’nde öğrenci oldu. Sonra edebiyat ve şiir dünyası ona açıldı. Fransız gerçeküstücüler Breton ve Eluard’ın yazılarını okudu. Bu alan, ilk demokratik seçimlerin ardından 1989’a kadar bitmeyecek olan cunta terörü sırasında onların “koruma bölgesi” idi.
“Los Paseantes”, 2019, üç boyutlu çizim enstalasyonu, grafit, sulu boya, kadife, mumSandra Vásquez de la Horra/VG Bildkunst Bonn 2023
1986’da Santiago de Chile’ye taşındığında, Kolomb Öncesi Sanat Müzesi’ndeki etnografik koleksiyonları, arkeolojinin kanıtlarını, Amerika’nın tarihöncesini ve antropolojide uzmanlaşmış kütüphaneyi keşfetti. Onun için “tükenmez bir bilgi kozmosu.” Ve daha fazla etki listeleyecek olsaydı, o zaman İnkaların ve Mapuche’nin yerli halkının, “dünyanın insanları” nın izleri olurdu.
“Qué culpa tiene el Durazno”, 2015, grafit, kağıt, mumSandra Vásquez de la Horra/VG Bildkunst Bonn 2023
Vásquez de la Horra, bireysel ve kolektifin iç içe geçmişliğini daha şimdiden serginin başlığında özetliyor: “Arketip I”. Analitik psikolojinin kurucusu CG Jung’un arketip teorisini ifade eder. Ve anavatanının kültürel ve dinsel tarihinde “içsel deneyimlerin ön biçimlerini” arıyor. 1990’dan sonra yeniden birleşmiş Almanya’ya gitti, Düsseldorf Sanat Akademisi’nde Arte Povera sanatçısı Jannis Kounellis’in ve daha sonra ressam Rosemarie Trockel’in sınıfında okudu. Köln Medya Sanatları Akademisi’nde uzaktan eğitimde fotoğraf, film ve yeni medya eğitimlerine de devam etti. Büyük sergiler açtı ve çizimleri geçen yıl 59. Venedik Bienali’ne davet edildi.
Küratörlüğünü Brigitte Hausmann’ın üstlendiği “Arketip I” sergisi, Vásquez de la Horra’nın 2023 Käthe Kollwitz Ödülü sahibi seçilmesiyle gelecek yıl Academy of Arts’ta yapılacak büyük gösterinin tadına varıyor. Jüri, Şilili sanatçının eski mitleri ve güncel çatışmaları bu kadar şehvetli bir şekilde tematikleştirmek için görsel dilini nasıl kullandığı konusunda hevesli. Berlinli-by-choice, ünlü Kollwitz’e ve onların kendini adamış çizim sanatına yapılan atıfı (“İnsanların çok çaresiz ve yardıma muhtaç olduğu bu zamanda bir etki yaratmak istiyorum…”) büyük bir onur olarak görüyor.
Deniz manzarasını çok seviyor: sanatçı Sandra Vásquez de la Horra.Özel
Politik, kültürel ve sosyal tarihi, manzarası, Pablo Neruda ve Roberto Bolaño’nun edebiyatı ve son olarak popüler çizgi roman ve çizgi film kültürüyle Şili’yi motiflerinin doğduğu “humus” olarak adlandırıyor. Sihirli ve aynı zamanda kendi deyimiyle “deneyimle dolu” bir görsel dünya. Hayır, sadece kendi özel mitolojilerini çizmiyor. Aynı zamanda uzak sömürge döneminin ve 20. yüzyıldaki siyasi ve sosyal şiddetin, özellikle de anavatanlarındaki askeri diktatörlüğün “kolektif hatıraları”dır. Ve dünya çapındaki mevcut krizleri ve çatışmaları kastediyor. Putin’in Ukrayna’ya karşı saldırganlık savaşı. Gerçeküstü çizimlerinin mesajı olarak “her şey her şeyle bağlantılı” diye okuyabilirdik.
Arketip I. Gutshaus Steglitz, Schloßstr. 48, (Wrangelschlösschen) 27 Ağustos’a kadar, Salı–Paz 14:00-19:00, katalog (Distanz Verlag), 32 Euro
“El viaje de Olokum”, 2012, grafit, kağıt, mumSandra Vásquez de la Horra/VG Bildkunst Bonn 2023
1967’de Pasifik kıyısındaki Şili’nin Viña del Mar kentinde doğan Sandra Vásquez de la Horra, çocukluğundan beri Afrikalı kölelerin torunlarının bu garip senkretizmi olan Santería’dan büyülendi. Onlar için bu, çok tanrılılara olan eski inancın ve onun ritüellerinin son derece duygusal İspanyol Katolikliğinin yaygarasıyla büyülü bir simbiyozu. Çıplak bir kız yayılmış bir yelpaze üzerinde dans ediyor, Olokun’un kızgın, sakallı yüzü, batık bir dünyadan gelen grotesk bir hayalet gibi büyük bir balık kuyruğundan çıkıyor. Sahne ne kadar mistik görünse de, aynı zamanda feminist ve esprili. Ama dikkat edin, bunlar espri değil! Sonucu tahmin edilemeyen “ideal bir oyunda” dört ayak üzerinde sürünen bir figüre kararlı bir şekilde binen maskeli kız bile değil.
İlan | daha fazlasını okumak için kaydırın
Şilili, “Wrangelschlösschen” olarak da bilinen Steglitz malikanesinin zarif tarihi odalarını büyülü çizimleriyle doldurdu. Gerçeküstü ve etkileyici bir karışım. Bunlar son yirmi yılın işleri: 40 irili ufaklı levha, vitrinlerdeki leporellolar ve üç boyutlu ev şekilleri. Kağıt, kalem, grafit, sulu boya ve guaj boya onun minimalist malzemeleri ve araçlarıdır. Tek ihtiyacı olan bu, diye açıklıyor 1.75 boyundaki, dolgun ve hayat dolu sanatçı bulaşıcı, neşeli bir gülümsemeyle.
“Muertos vivos I–II”, 2019, grafit, renkli kalemler, mum. Konu: İnsanlar yandığında: Şili’deki Pinochet cuntasının kanlı diktatörlüğünün toplu hatırası.Sandra Vásquez de la Horra/VG Bildkunst Bonn 2023
Ayrıca basit ama ustaca bir teknik kullanıyor – bir tür koruma: ressamlık hassastır, bu nedenle de la Horra çarşaflarını ve ayrıca üç boyutlu kağıt nesneleri balmumuna batırır. Bu şekilde “yarı şeffaf bir etki ve üç boyutlu bir izlenim” elde ediyor. Ve gerçekten de: Balmumu tabakası, Latin Amerika ve Afro-Amerikan mitlerinden ya da Avrupa antik çağının kimera dünyasından çıkmış gibi görünen figürlerin gerçeküstü etkisini yoğunlaştırıyor. Bir Aby Warburg’un yarı hayal, yarı gerçek görsel hafızasına dalmayı düşünebilirsiniz.
Bu çizimler fiziksellik ve erotizm ile doludur. İnsanların, hayvanların, mitlerin, doğanın fantazmagorisi – komik, grotesk, aynı zamanda rahatsız edici. Allende’nin demokrasi vizyonu şiddete ve ölüme dönüştüğü için Pinochet iktidara geldiğinde altı yaşındaydı. Rüya ve travma, bir korku iklimi. Bir Katolik-İtalyan okuluna gitti ve hem Şili hem de İtalyan sanatını ve kültürünü tanıdı. Ve on iki yaşındayken Valparaíso Güzel Sanatlar Akademisi’nde öğrenci oldu. Sonra edebiyat ve şiir dünyası ona açıldı. Fransız gerçeküstücüler Breton ve Eluard’ın yazılarını okudu. Bu alan, ilk demokratik seçimlerin ardından 1989’a kadar bitmeyecek olan cunta terörü sırasında onların “koruma bölgesi” idi.
“Los Paseantes”, 2019, üç boyutlu çizim enstalasyonu, grafit, sulu boya, kadife, mumSandra Vásquez de la Horra/VG Bildkunst Bonn 2023
1986’da Santiago de Chile’ye taşındığında, Kolomb Öncesi Sanat Müzesi’ndeki etnografik koleksiyonları, arkeolojinin kanıtlarını, Amerika’nın tarihöncesini ve antropolojide uzmanlaşmış kütüphaneyi keşfetti. Onun için “tükenmez bir bilgi kozmosu.” Ve daha fazla etki listeleyecek olsaydı, o zaman İnkaların ve Mapuche’nin yerli halkının, “dünyanın insanları” nın izleri olurdu.
“Qué culpa tiene el Durazno”, 2015, grafit, kağıt, mumSandra Vásquez de la Horra/VG Bildkunst Bonn 2023
Vásquez de la Horra, bireysel ve kolektifin iç içe geçmişliğini daha şimdiden serginin başlığında özetliyor: “Arketip I”. Analitik psikolojinin kurucusu CG Jung’un arketip teorisini ifade eder. Ve anavatanının kültürel ve dinsel tarihinde “içsel deneyimlerin ön biçimlerini” arıyor. 1990’dan sonra yeniden birleşmiş Almanya’ya gitti, Düsseldorf Sanat Akademisi’nde Arte Povera sanatçısı Jannis Kounellis’in ve daha sonra ressam Rosemarie Trockel’in sınıfında okudu. Köln Medya Sanatları Akademisi’nde uzaktan eğitimde fotoğraf, film ve yeni medya eğitimlerine de devam etti. Büyük sergiler açtı ve çizimleri geçen yıl 59. Venedik Bienali’ne davet edildi.
Küratörlüğünü Brigitte Hausmann’ın üstlendiği “Arketip I” sergisi, Vásquez de la Horra’nın 2023 Käthe Kollwitz Ödülü sahibi seçilmesiyle gelecek yıl Academy of Arts’ta yapılacak büyük gösterinin tadına varıyor. Jüri, Şilili sanatçının eski mitleri ve güncel çatışmaları bu kadar şehvetli bir şekilde tematikleştirmek için görsel dilini nasıl kullandığı konusunda hevesli. Berlinli-by-choice, ünlü Kollwitz’e ve onların kendini adamış çizim sanatına yapılan atıfı (“İnsanların çok çaresiz ve yardıma muhtaç olduğu bu zamanda bir etki yaratmak istiyorum…”) büyük bir onur olarak görüyor.
Deniz manzarasını çok seviyor: sanatçı Sandra Vásquez de la Horra.Özel
Politik, kültürel ve sosyal tarihi, manzarası, Pablo Neruda ve Roberto Bolaño’nun edebiyatı ve son olarak popüler çizgi roman ve çizgi film kültürüyle Şili’yi motiflerinin doğduğu “humus” olarak adlandırıyor. Sihirli ve aynı zamanda kendi deyimiyle “deneyimle dolu” bir görsel dünya. Hayır, sadece kendi özel mitolojilerini çizmiyor. Aynı zamanda uzak sömürge döneminin ve 20. yüzyıldaki siyasi ve sosyal şiddetin, özellikle de anavatanlarındaki askeri diktatörlüğün “kolektif hatıraları”dır. Ve dünya çapındaki mevcut krizleri ve çatışmaları kastediyor. Putin’in Ukrayna’ya karşı saldırganlık savaşı. Gerçeküstü çizimlerinin mesajı olarak “her şey her şeyle bağlantılı” diye okuyabilirdik.
Arketip I. Gutshaus Steglitz, Schloßstr. 48, (Wrangelschlösschen) 27 Ağustos’a kadar, Salı–Paz 14:00-19:00, katalog (Distanz Verlag), 32 Euro