Hansaviertel'deki eski akademideki mistik bir şekilde karanlık salon, esrarengiz bir tanrının diyarına dönüştürüldü: “El Manto de Obatalá”. Sandra Vásquez de la Horra İspanyolcadan tercüme ediyor: “Obatalá'nın Eli: Barış, Zarafet, Saflık ve Bilgelik Tanrısı.”
1995'ten bu yana Almanya'da ve şimdi de Berlin'de yaşayan Şilili, bu efsanenin, bir zamanlar köle olarak Amerika'ya götürülen Batı Afrika'daki Yoruba dininden gelen eski bir kültürden geldiğini söylüyor. Brezilya'nın Candomblé'sinde ve Küba'nın Santería'sında Obatala, büyük yaratıcı tanrıdır: efsaneye göre insanlığı kilden şekillendirmiştir.
Küçük ve canlı sanatçı, akademi salonunun her yerinde 25 yıldır yarattığı şeyleri sergiliyor: renkli ve siyah beyaz büyülü çizimler, genellikle üç boyutlu yelpaze şeklinde sergileniyor. “Kağıt üzerindeki motiflerin maddilik ve fiziksellik kazanması için” çarşafları cilaladı. Bir koruma biçimi olarak basit olduğu kadar karmaşık da olan bir teknik: Çizim sanatı hassastır, bu yüzden çarşaflarını ve ayrıca üç boyutlu kağıt nesnelerini balmumuna batırır. “Bu, yarı şeffaf bir etki ve üç boyutlu bir görünüm elde etmeme olanak sağlıyor” diye açıklıyor.
Sanat Akademisi'nde Käthe Kollwitz Ödülü sahibi Sandra Vásquez de la HorraMoritz Haase
Ve aslında: Balmumu tabakası, Latin Amerika ve Afro-Amerikan mitlerinden veya Avrupa antik çağının kimerik dünyasından geliyormuş gibi görünen figürlerin gerçeküstü etkisini yoğunlaştırıyor. Aby Warburg'un görsel hafızasına dalıldığına inanılabilir. Bu çizimler fiziksellik ve feminist erotizmle doludur. İnsanlardan, hayvanlardan, mitlerden, doğadan gelen fantazmagoriler; komik, grotesk, hatta rahatsız edici.
Akademi, eşsiz sanatı nedeniyle Vásquez de la Horra'yı Käthe Kollwitz Ödülü ile onurlandırdı. Ünlü çizerin “İnsanların bu kadar çaresiz ve yardıma muhtaç olduğu bu dönemde çalışmak istiyorum” sözüne gönderme yapması Berlinliyi mutlu ediyor. Aynı zamanda “dünya çapında mevcut toplumumuzu ilgilendiren çatışmaları” da örneklendirmek istiyor: “cinsiyet düzeni ve cinsellik hakkındaki sorular, kültürlerarası yansımalar, sosyal tabular”.
Kılıçlı tartışmacı gelin: de la Horra'nın “Shango defiende el Amazona” performansından fotoğraf tablosuVG Bild-Kunst, Bonn 2024/Sandra Vásquez de la Horra/Marlene Pfau
Gömme oda enstalasyonuyla kazandığı ödül için ona teşekkür ediyor ve bunu mecazi olarak “Kozmosun gürültüsü” olarak adlandırıyor. Efsanevi olduğu kadar entelektüel olan gerçeküstü ve ifade edicinin bir karışımı: her boyutta çarşaf, kadın bedenli leporellolar ve ateş püskürten volkanların ve karla kaplı And dağlarının manzaraları. Vitrinlerde esrarengiz motiflerle kaplı üç boyutlu ev şekilleri yer alıyor. Devasa bir fotoğraf tablosunda, 12 katıyla çarpılan örtülü bir kadın figürü, elinde kılıçla beyazlar içinde hareket ediyor. Bu onun bir şaman savaşçısı olarak “Amazona” performansıydı.
1967'de Şili'nin Viña del Mar kentinde, “her zaman ufuk çizgisini görebildiğim ve ötesindeki büyük dünyayı hissedebildiğim” Pasifik kıyısında doğan Sandra Vásquez de la Horra, çocukluğundan beri Santería'ya, bu tuhaf senkretizme hayran kalmıştı. Afrika halkının torunları Köleler. Onlar için bu, eski çok tanrılı inanç ve ritüelleri ile son derece duygusal İspanyol Katolikliğinin yaygarasının büyülü bir simbiyozudur. Sarı bir Haberin Detaylarıda çıplak bir kadın, deniz kabuğuna dönüşen bir meşaleyle “Salto Espiral” dansı yapıyor; Bir sonraki broşür ise “Toprak Ana”nın sembolü olan “Pacha-Mama” broşürü olarak odada bulunuyor. Sahneler ne kadar mistik, feminist ve ironik görünse de tam olarak yorumlanamaz.
367 göstericinin vurulan gözlerinin anısına plaket yerleştirilmesi, Ekim 2019, ŞiliVG Bild-Kunst, Bonn 2024/Sandra Vásquez de la Horra/Marlene Pfau
De la Horra, İncil'de Jacob'ın cennete giden bir merdivenle ilgili rüyasını oldukça kendine özgü bir şekilde anlatıyor: Bir senorita şeffaf bir elbise ve kırmızı yüksek topuklu ayakkabılarla bu merdivene tırmanırken, fil hortumuna sahip bir erkek yaratık müdahaleci bir şekilde aşağıdan bakıyor. . Parlak kırmızı pompalar çizimlerde tekrar tekrar görülüyor. Sanatçı, “Meksika'nın Juaréz bölgesinde 2000'li yıllara kadar ortadan kaybolan, tecavüze uğrayan ve öldürülen tüm genç kadınların bir hatırlatıcısı olarak” işaretlendiğini söyledi.
Protestocuların kanayan gözleri
Kendisi politik bir aktivist ama bunu estetik yollarla yapıyor. Bir salonun duvarına yüzlerce kendi yapımı, kendi kendine ateşlenen plaka monte etti ve bir dizi kocaman, kanayan göz çizdi: vurulmuş gözler. Bu, 18 Ekim 2019'da polis şiddetine karşı yapılan sanatsal protestodur. Şili'de insanlar sosyal adaletsizlikleri protesto etmek için sokaklara döküldü. De la Horra, “Polis 367 göstericinin doğrudan gözlerinden vurdu” dedi. Serginin her yerinde kanayan gözlerin çizimleri görülüyor.
Yerli kadın bedeni, kalem, karton/balmumu üzerine pigmentVG Bild-Kunst 2024/S. Vásquez de la Horra/M.Pfau
“Pinochet iktidara geldiğinde altı yaşındaydım ve demokrasi rüyası şiddet, korku ve ölüme gömülmüştü” diyor. Barınakları bir Katolik-İtalyan okuluydu. Valparaíso'daki Güzel Sanatlar Akademisine gitmesine izin verildi. Orada edebiyat ve şiir dünyası ona açıldı. Fransız Sürrealistlerin yazılarını okudu. 1986 yılında Santiago de Chile'ye gittiğinde arkeolojinin tanıklarını, Amerika'nın tarihöncesini ve Kolomb Öncesi Sanat Müzesi'ndeki antropoloji konusunda uzmanlaşmış kütüphaneyi keşfetti: “Tükenmez bir bilgi kozmosu.” İnkaların ve yerli Mapuche halkının, yani yeryüzünün insanlarının izleri var”.
Daha sonra Almanya'ya giderek Düsseldorf Sanat Akademisi'ne gitti ve önce Arte Povera sanatçısı Jannis Kounellis, ardından ressam Rosemarie Trockel ile çalıştı. Bunu Köln'de fotoğrafçılık ve film eğitimi takip etti. 2022 yılında 59. Venedik Bienali'ne davet edildi. İşte o zaman yerel sanat dünyası, bu kadının, merkezinde kadın bedeni bulunan, rüyalardan, bilinçdışından ve anılardan oluşan şiirsel bir imgeler dünyası yarattığını fark etti.
Käthe Kollwitz Ödülü. Sanat Akademisi, Hanseatenweg 10, 25 Ağustos'a kadar. Salı – Cuma 14:00 – 19:00 / Cumartesi+Paz 11:00 – 19:00
Günaydın Berlin
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
1995'ten bu yana Almanya'da ve şimdi de Berlin'de yaşayan Şilili, bu efsanenin, bir zamanlar köle olarak Amerika'ya götürülen Batı Afrika'daki Yoruba dininden gelen eski bir kültürden geldiğini söylüyor. Brezilya'nın Candomblé'sinde ve Küba'nın Santería'sında Obatala, büyük yaratıcı tanrıdır: efsaneye göre insanlığı kilden şekillendirmiştir.
Küçük ve canlı sanatçı, akademi salonunun her yerinde 25 yıldır yarattığı şeyleri sergiliyor: renkli ve siyah beyaz büyülü çizimler, genellikle üç boyutlu yelpaze şeklinde sergileniyor. “Kağıt üzerindeki motiflerin maddilik ve fiziksellik kazanması için” çarşafları cilaladı. Bir koruma biçimi olarak basit olduğu kadar karmaşık da olan bir teknik: Çizim sanatı hassastır, bu yüzden çarşaflarını ve ayrıca üç boyutlu kağıt nesnelerini balmumuna batırır. “Bu, yarı şeffaf bir etki ve üç boyutlu bir görünüm elde etmeme olanak sağlıyor” diye açıklıyor.
Sanat Akademisi'nde Käthe Kollwitz Ödülü sahibi Sandra Vásquez de la HorraMoritz Haase
Ve aslında: Balmumu tabakası, Latin Amerika ve Afro-Amerikan mitlerinden veya Avrupa antik çağının kimerik dünyasından geliyormuş gibi görünen figürlerin gerçeküstü etkisini yoğunlaştırıyor. Aby Warburg'un görsel hafızasına dalıldığına inanılabilir. Bu çizimler fiziksellik ve feminist erotizmle doludur. İnsanlardan, hayvanlardan, mitlerden, doğadan gelen fantazmagoriler; komik, grotesk, hatta rahatsız edici.
Akademi, eşsiz sanatı nedeniyle Vásquez de la Horra'yı Käthe Kollwitz Ödülü ile onurlandırdı. Ünlü çizerin “İnsanların bu kadar çaresiz ve yardıma muhtaç olduğu bu dönemde çalışmak istiyorum” sözüne gönderme yapması Berlinliyi mutlu ediyor. Aynı zamanda “dünya çapında mevcut toplumumuzu ilgilendiren çatışmaları” da örneklendirmek istiyor: “cinsiyet düzeni ve cinsellik hakkındaki sorular, kültürlerarası yansımalar, sosyal tabular”.
Kılıçlı tartışmacı gelin: de la Horra'nın “Shango defiende el Amazona” performansından fotoğraf tablosuVG Bild-Kunst, Bonn 2024/Sandra Vásquez de la Horra/Marlene Pfau
Gömme oda enstalasyonuyla kazandığı ödül için ona teşekkür ediyor ve bunu mecazi olarak “Kozmosun gürültüsü” olarak adlandırıyor. Efsanevi olduğu kadar entelektüel olan gerçeküstü ve ifade edicinin bir karışımı: her boyutta çarşaf, kadın bedenli leporellolar ve ateş püskürten volkanların ve karla kaplı And dağlarının manzaraları. Vitrinlerde esrarengiz motiflerle kaplı üç boyutlu ev şekilleri yer alıyor. Devasa bir fotoğraf tablosunda, 12 katıyla çarpılan örtülü bir kadın figürü, elinde kılıçla beyazlar içinde hareket ediyor. Bu onun bir şaman savaşçısı olarak “Amazona” performansıydı.
1967'de Şili'nin Viña del Mar kentinde, “her zaman ufuk çizgisini görebildiğim ve ötesindeki büyük dünyayı hissedebildiğim” Pasifik kıyısında doğan Sandra Vásquez de la Horra, çocukluğundan beri Santería'ya, bu tuhaf senkretizme hayran kalmıştı. Afrika halkının torunları Köleler. Onlar için bu, eski çok tanrılı inanç ve ritüelleri ile son derece duygusal İspanyol Katolikliğinin yaygarasının büyülü bir simbiyozudur. Sarı bir Haberin Detaylarıda çıplak bir kadın, deniz kabuğuna dönüşen bir meşaleyle “Salto Espiral” dansı yapıyor; Bir sonraki broşür ise “Toprak Ana”nın sembolü olan “Pacha-Mama” broşürü olarak odada bulunuyor. Sahneler ne kadar mistik, feminist ve ironik görünse de tam olarak yorumlanamaz.
367 göstericinin vurulan gözlerinin anısına plaket yerleştirilmesi, Ekim 2019, ŞiliVG Bild-Kunst, Bonn 2024/Sandra Vásquez de la Horra/Marlene Pfau
De la Horra, İncil'de Jacob'ın cennete giden bir merdivenle ilgili rüyasını oldukça kendine özgü bir şekilde anlatıyor: Bir senorita şeffaf bir elbise ve kırmızı yüksek topuklu ayakkabılarla bu merdivene tırmanırken, fil hortumuna sahip bir erkek yaratık müdahaleci bir şekilde aşağıdan bakıyor. . Parlak kırmızı pompalar çizimlerde tekrar tekrar görülüyor. Sanatçı, “Meksika'nın Juaréz bölgesinde 2000'li yıllara kadar ortadan kaybolan, tecavüze uğrayan ve öldürülen tüm genç kadınların bir hatırlatıcısı olarak” işaretlendiğini söyledi.
Protestocuların kanayan gözleri
Kendisi politik bir aktivist ama bunu estetik yollarla yapıyor. Bir salonun duvarına yüzlerce kendi yapımı, kendi kendine ateşlenen plaka monte etti ve bir dizi kocaman, kanayan göz çizdi: vurulmuş gözler. Bu, 18 Ekim 2019'da polis şiddetine karşı yapılan sanatsal protestodur. Şili'de insanlar sosyal adaletsizlikleri protesto etmek için sokaklara döküldü. De la Horra, “Polis 367 göstericinin doğrudan gözlerinden vurdu” dedi. Serginin her yerinde kanayan gözlerin çizimleri görülüyor.
Yerli kadın bedeni, kalem, karton/balmumu üzerine pigmentVG Bild-Kunst 2024/S. Vásquez de la Horra/M.Pfau
“Pinochet iktidara geldiğinde altı yaşındaydım ve demokrasi rüyası şiddet, korku ve ölüme gömülmüştü” diyor. Barınakları bir Katolik-İtalyan okuluydu. Valparaíso'daki Güzel Sanatlar Akademisine gitmesine izin verildi. Orada edebiyat ve şiir dünyası ona açıldı. Fransız Sürrealistlerin yazılarını okudu. 1986 yılında Santiago de Chile'ye gittiğinde arkeolojinin tanıklarını, Amerika'nın tarihöncesini ve Kolomb Öncesi Sanat Müzesi'ndeki antropoloji konusunda uzmanlaşmış kütüphaneyi keşfetti: “Tükenmez bir bilgi kozmosu.” İnkaların ve yerli Mapuche halkının, yani yeryüzünün insanlarının izleri var”.
Daha sonra Almanya'ya giderek Düsseldorf Sanat Akademisi'ne gitti ve önce Arte Povera sanatçısı Jannis Kounellis, ardından ressam Rosemarie Trockel ile çalıştı. Bunu Köln'de fotoğrafçılık ve film eğitimi takip etti. 2022 yılında 59. Venedik Bienali'ne davet edildi. İşte o zaman yerel sanat dünyası, bu kadının, merkezinde kadın bedeni bulunan, rüyalardan, bilinçdışından ve anılardan oluşan şiirsel bir imgeler dünyası yarattığını fark etti.
Käthe Kollwitz Ödülü. Sanat Akademisi, Hanseatenweg 10, 25 Ağustos'a kadar. Salı – Cuma 14:00 – 19:00 / Cumartesi+Paz 11:00 – 19:00
Günaydın Berlin
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.