Ostkreuzler 34 yıldır dünyanın her yerine geliyor. Raporları, Doğu Bloku'ndaki çalkantıyı, ayrılışı, çarpıklıkları, umutları, bekleyişi ve Avrupa'ya giden yolu -her zaman insanlık durumunun manifestosuyla- belgeliyor. Mercekleriyle daha önce Demir Perde tarafından kapatılan batı, güney dünyalarını gördüler. Krizlerin, çatışmaların, savaş eylemlerinin olduğu jeopolitiğin sıcak noktalarına ve sahnelerine ulaştılar.
Sibylle Bergemann (2010'da öldü), Ute ve Werner Mahler, Harf Zimmermann, Jens Rötzsch, Harald Hauswald ve Thomas Sandberg tarafından 1990 yılında cesurca kurulan Ostkreuz, kaotik, bazen yönünü şaşırmış yeniden birleşme döneminin ortasında bir hayatta kalma eylemiydi. Doğu Alman fotoğrafçıların düzeni istikrarsızdı: Doğu Alman yazı işleri büroları ve yayıncıları satıldı ya da tasfiye edildi. Ancak kuruluş aynı zamanda benzer düşüncelere sahip, bireyci kişilikleri eşitlikçi bir topluluk oluşturmak için bir araya getirmeye yönelik bir hareketti.
Maurice Weiss: “Brandenburg Kapısı'nda Yeni Yıl Arifesi kutlaması, 31 Aralık 1989, Berlin, Doğu Almanya/Fransa”Maurice Weiss/OSTKREUZ
İsim alamettir. Ostkreuz, çarpıcı eski su kulesinin bulunduğu Doğu Berlin trafik kavşağının adıdır. Şekil, her yöne işaret eden bir pusula gülünü andıran şekilde uyuyor. Kurucular, 1947'de diğerlerinin yanı sıra Robert Capa ve Henri Cartier-Bresson tarafından kurulan efsanevi Magnum fotoğraf ajansını örnek alacak kadar hırslıydı. Bu aynı zamanda insan komedisine sade ve inandırıcı bir bakış açısı sağlar. Artık GmbH tüzüğüyle birlikte metin yazarlarıyla göz hizasında işbirliği: Herkes herkes için. Hepsi ya da hiçbiri. Ünlü kültü yok, ortak pazarlama yok, ortak gelir yok, ortak risk yok.
O zamandan bu yana Ostkreuz sayısız fotoğraf ödülü kazanmakla kalmadı, aynı zamanda ajans kendini de gençleştirdi. Şu anda 20'den fazla fotoğrafçının bir kısmı özel Ostkreuz Okulu'nda eğitim gördü. Ve herkes, kamera görüntüsü ne kadar öznel olursa olsun, Avrupa'nın ütopik alanıyla ilgileniyor; demokrasiyi, mültecileri, iklim değişikliğini, İslamcı ve sağcı terörü, sağcı radikali tehdit eden ütopyanın bölünmesinin ve yıkılmasının acı bir şekilde farkında. ve milliyetçi eğilimler, özellikle de Corona -Pandeminin sonuçları. Ve Berlin Duvarı'nın yıkılmasından sonraki 35 yıldır yerel günlük yaşamı gözlemliyorlar. Berlin'de, bölgede.
Günaydın Berlin
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
1990 yılından bu yana ulusal ve uluslararası büyük dergi ve gazete yayıncıları müşteri ve müşteri haline gelmiştir. Grubun nitelikleri hızla fark edildi. Artık Ostkreuz'un katkısının olmadığı bir Avrupa Fotoğrafçılık Ayı yok. Fotoğraf meraklıları, Eylül ayı ortasındaki Berlin Sanat Haftası 2024'te dünyaca ünlü fotoğraf kurumu C/O'da 1990'lı yılları konu alan büyük bir Ostkreuz sergisi bekleyebilirler.
Sebastian Wells: “Açılış töreninde takım elbiseli iki çocuk, Özel Olimpiyatlar Dünya Oyunları, Berlin, Almanya, 17 Haziran 2023.”Sebastian Wells/OSTKREUZ
Ostkreuz, internet ve sosyal medyadaki bilgi seli ile, büyük dergi yayıncılarının medyada gerçek “uygulamalı” fotoğraf kullanımının nasıl giderek azaldığını ve “imaj çalışmasının” giderek daha yaygın hale geldiğini ilk elden ve duyarlı bir şekilde deneyimliyor. daha keyfi, ana akım, yüzeysel ve inanılmaz. Tüm iletişim yasaklarıyla birlikte korona salgını, gazetecilikte iş görevlerinin ayrılması, yazı işleri personelinin uzaklığı, evden ofis çalışması yoluyla doğrudan değişimin olmayışı bu ölümcül gelişmeyi güçlendirdi: gerçek, sağlam sözleşmeli işler giderek nadir hale geliyor, sadece Zamandan tasarruf etmek için sahte haberler sahte fotoğraflarla birleştirilirken, en bariz konular bile çoğu zaman ayrım gözetmeksizin, akılsızca, ucuza ya da keyfi bir şekilde resmediliyor.
Keyfiliğe karşı bir girişim
Maurice Weiss, “Biz Ostkreuz fotoğrafçıları için bu, inancımıza tamamen aykırıdır” diyor. Bu, hiçbir muhabirin raporlama yükümlülüğünü yerine getiremeyeceği anlamına gelir. Bu, okuyucular veya çevrimiçi kullanıcılar için günlük bir arkadaş değildir. Ostkreuz Derneği kısa bir süre önce, fotoğraf seçiminde yukarıda bahsedilen ölümcül keyfilik eğiliminin aksine, kalıcı fotoğraf muhabirleri sağlamaya devam eden ve bu nedenle gazete ortamında övgüye değer bir istisna oluşturan Berliner Zeitung ile birlikte, bir Başlamak için “saha testi”.
Maurice Weiss sert içgörüsünü özetleyerek, “Yerel gazetecilik ölürse demokrasi ölür” diyor ve Avrupa seçimlerinden sonra doğu federal eyaletlerindeki sağcı eğilimler göz önüne alındığında muhtemelen bunu daha açık hale getirmesine gerek olmadığını söylüyor . Fransa doğumlu fotoğrafçı, Dortmund'da Doğu Berlinli fotoğrafçı efsane Arno Fischer'ın yanında fotoğrafçılık okudu, ardından Schiffbauerdamm'daki fotoğrafçılık okuluna gitti ve Ostkreuz'un kurucu ortağı Sibylle Bergemann aracılığıyla ajansa geldi.
Thomas Meyer: “Performans sanatçısı Johan Lorbeer havada süzülüyor, Berlin-Düğün, 2016, Berlin, Almanya, Avrupa”Thomas Meyer/OSTKREUZ
Artık o, foto muhabirlerinin kendi şehirlerinin ve bölgelerinin hikayelerini okuyuculara eskisinden çok daha net ve daha yakınlaştırmak istediği bu “pilot proje” olan Berliner Zeitung ile işbirliğinin deyim yerindeyse “motoru”. göz hizasında” ve metin yazarlarıyla birlikte. Weiss, “Küçüğün içindeki büyüğü, büyüğün içindeki küçüğü gösteren yerel tarihçiler olarak, sonuçta her şey diğer her şeyle bağlantılıdır” diyor. New York Times da buna benzer bir projeyi yıllar önce başlatmıştı; fotoğraf ve yazılarla, Amerikan şehirlerindeki mahallelerin nasıl olduğunu, ne gibi avantajları ya da sorunları olduğunu anlatan “yer tanımlamaları”.
Kapı eşiğinde neler oluyor
Prenzlauer Berg'de işler Neukölln veya Wedding'dekinden farklı. Berlin-Mitte'de Uckermark'tan, Prignitz'den veya Elbe-Elster bölgesinden farklıdır. Konuyu yerel düzeye indirgemek bir gazete için önemlidir; sonuçta okuyucular kapılarının önünde olup bitenlerle ilgilenirler. Peki tüm bunlarla nasıl başa çıkıyorsunuz? Ostkreuz'dan fotoğrafçılar, Berliner Zeitung ve metin yazarları bunu biliyor ve kanıtlamak istiyorlar. Yerinde, yakından gözlemlenen, özgün, inandırıcı!
Berliner Zeitung'un genel yayın yönetmeni Tomasz Kurianowicz şöyle diyor: “Ostkreuz fotoğrafçılarının gelecekte imajımızı şekillendirmeye yardımcı olacak olmasından heyecan duyuyorum. Ajansın müşterileri arasında Newsweek, Stern, GEO ve New York Times ve şimdi de Berliner Zeitung yer alıyor. Fotoğrafçıların çok farklı özgeçmişleri ve farklı çalışma biçimleri var ama sosyal bağlılıkları ve mesleklerine olan tutkuları onları birleştiriyor. Her şeyden önce bu işbirliğinden bu kadar memnun olmamın ve bunun Berliner Zeitung için bu kadar uygun olduğunu düşünmemin nedeni bu.”
Sibylle Bergemann (2010'da öldü), Ute ve Werner Mahler, Harf Zimmermann, Jens Rötzsch, Harald Hauswald ve Thomas Sandberg tarafından 1990 yılında cesurca kurulan Ostkreuz, kaotik, bazen yönünü şaşırmış yeniden birleşme döneminin ortasında bir hayatta kalma eylemiydi. Doğu Alman fotoğrafçıların düzeni istikrarsızdı: Doğu Alman yazı işleri büroları ve yayıncıları satıldı ya da tasfiye edildi. Ancak kuruluş aynı zamanda benzer düşüncelere sahip, bireyci kişilikleri eşitlikçi bir topluluk oluşturmak için bir araya getirmeye yönelik bir hareketti.
Maurice Weiss: “Brandenburg Kapısı'nda Yeni Yıl Arifesi kutlaması, 31 Aralık 1989, Berlin, Doğu Almanya/Fransa”Maurice Weiss/OSTKREUZ
İsim alamettir. Ostkreuz, çarpıcı eski su kulesinin bulunduğu Doğu Berlin trafik kavşağının adıdır. Şekil, her yöne işaret eden bir pusula gülünü andıran şekilde uyuyor. Kurucular, 1947'de diğerlerinin yanı sıra Robert Capa ve Henri Cartier-Bresson tarafından kurulan efsanevi Magnum fotoğraf ajansını örnek alacak kadar hırslıydı. Bu aynı zamanda insan komedisine sade ve inandırıcı bir bakış açısı sağlar. Artık GmbH tüzüğüyle birlikte metin yazarlarıyla göz hizasında işbirliği: Herkes herkes için. Hepsi ya da hiçbiri. Ünlü kültü yok, ortak pazarlama yok, ortak gelir yok, ortak risk yok.
O zamandan bu yana Ostkreuz sayısız fotoğraf ödülü kazanmakla kalmadı, aynı zamanda ajans kendini de gençleştirdi. Şu anda 20'den fazla fotoğrafçının bir kısmı özel Ostkreuz Okulu'nda eğitim gördü. Ve herkes, kamera görüntüsü ne kadar öznel olursa olsun, Avrupa'nın ütopik alanıyla ilgileniyor; demokrasiyi, mültecileri, iklim değişikliğini, İslamcı ve sağcı terörü, sağcı radikali tehdit eden ütopyanın bölünmesinin ve yıkılmasının acı bir şekilde farkında. ve milliyetçi eğilimler, özellikle de Corona -Pandeminin sonuçları. Ve Berlin Duvarı'nın yıkılmasından sonraki 35 yıldır yerel günlük yaşamı gözlemliyorlar. Berlin'de, bölgede.
Günaydın Berlin
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
1990 yılından bu yana ulusal ve uluslararası büyük dergi ve gazete yayıncıları müşteri ve müşteri haline gelmiştir. Grubun nitelikleri hızla fark edildi. Artık Ostkreuz'un katkısının olmadığı bir Avrupa Fotoğrafçılık Ayı yok. Fotoğraf meraklıları, Eylül ayı ortasındaki Berlin Sanat Haftası 2024'te dünyaca ünlü fotoğraf kurumu C/O'da 1990'lı yılları konu alan büyük bir Ostkreuz sergisi bekleyebilirler.
Sebastian Wells: “Açılış töreninde takım elbiseli iki çocuk, Özel Olimpiyatlar Dünya Oyunları, Berlin, Almanya, 17 Haziran 2023.”Sebastian Wells/OSTKREUZ
Ostkreuz, internet ve sosyal medyadaki bilgi seli ile, büyük dergi yayıncılarının medyada gerçek “uygulamalı” fotoğraf kullanımının nasıl giderek azaldığını ve “imaj çalışmasının” giderek daha yaygın hale geldiğini ilk elden ve duyarlı bir şekilde deneyimliyor. daha keyfi, ana akım, yüzeysel ve inanılmaz. Tüm iletişim yasaklarıyla birlikte korona salgını, gazetecilikte iş görevlerinin ayrılması, yazı işleri personelinin uzaklığı, evden ofis çalışması yoluyla doğrudan değişimin olmayışı bu ölümcül gelişmeyi güçlendirdi: gerçek, sağlam sözleşmeli işler giderek nadir hale geliyor, sadece Zamandan tasarruf etmek için sahte haberler sahte fotoğraflarla birleştirilirken, en bariz konular bile çoğu zaman ayrım gözetmeksizin, akılsızca, ucuza ya da keyfi bir şekilde resmediliyor.
Keyfiliğe karşı bir girişim
Maurice Weiss, “Biz Ostkreuz fotoğrafçıları için bu, inancımıza tamamen aykırıdır” diyor. Bu, hiçbir muhabirin raporlama yükümlülüğünü yerine getiremeyeceği anlamına gelir. Bu, okuyucular veya çevrimiçi kullanıcılar için günlük bir arkadaş değildir. Ostkreuz Derneği kısa bir süre önce, fotoğraf seçiminde yukarıda bahsedilen ölümcül keyfilik eğiliminin aksine, kalıcı fotoğraf muhabirleri sağlamaya devam eden ve bu nedenle gazete ortamında övgüye değer bir istisna oluşturan Berliner Zeitung ile birlikte, bir Başlamak için “saha testi”.
Maurice Weiss sert içgörüsünü özetleyerek, “Yerel gazetecilik ölürse demokrasi ölür” diyor ve Avrupa seçimlerinden sonra doğu federal eyaletlerindeki sağcı eğilimler göz önüne alındığında muhtemelen bunu daha açık hale getirmesine gerek olmadığını söylüyor . Fransa doğumlu fotoğrafçı, Dortmund'da Doğu Berlinli fotoğrafçı efsane Arno Fischer'ın yanında fotoğrafçılık okudu, ardından Schiffbauerdamm'daki fotoğrafçılık okuluna gitti ve Ostkreuz'un kurucu ortağı Sibylle Bergemann aracılığıyla ajansa geldi.
Thomas Meyer: “Performans sanatçısı Johan Lorbeer havada süzülüyor, Berlin-Düğün, 2016, Berlin, Almanya, Avrupa”Thomas Meyer/OSTKREUZ
Artık o, foto muhabirlerinin kendi şehirlerinin ve bölgelerinin hikayelerini okuyuculara eskisinden çok daha net ve daha yakınlaştırmak istediği bu “pilot proje” olan Berliner Zeitung ile işbirliğinin deyim yerindeyse “motoru”. göz hizasında” ve metin yazarlarıyla birlikte. Weiss, “Küçüğün içindeki büyüğü, büyüğün içindeki küçüğü gösteren yerel tarihçiler olarak, sonuçta her şey diğer her şeyle bağlantılıdır” diyor. New York Times da buna benzer bir projeyi yıllar önce başlatmıştı; fotoğraf ve yazılarla, Amerikan şehirlerindeki mahallelerin nasıl olduğunu, ne gibi avantajları ya da sorunları olduğunu anlatan “yer tanımlamaları”.
Kapı eşiğinde neler oluyor
Prenzlauer Berg'de işler Neukölln veya Wedding'dekinden farklı. Berlin-Mitte'de Uckermark'tan, Prignitz'den veya Elbe-Elster bölgesinden farklıdır. Konuyu yerel düzeye indirgemek bir gazete için önemlidir; sonuçta okuyucular kapılarının önünde olup bitenlerle ilgilenirler. Peki tüm bunlarla nasıl başa çıkıyorsunuz? Ostkreuz'dan fotoğrafçılar, Berliner Zeitung ve metin yazarları bunu biliyor ve kanıtlamak istiyorlar. Yerinde, yakından gözlemlenen, özgün, inandırıcı!
Berliner Zeitung'un genel yayın yönetmeni Tomasz Kurianowicz şöyle diyor: “Ostkreuz fotoğrafçılarının gelecekte imajımızı şekillendirmeye yardımcı olacak olmasından heyecan duyuyorum. Ajansın müşterileri arasında Newsweek, Stern, GEO ve New York Times ve şimdi de Berliner Zeitung yer alıyor. Fotoğrafçıların çok farklı özgeçmişleri ve farklı çalışma biçimleri var ama sosyal bağlılıkları ve mesleklerine olan tutkuları onları birleştiriyor. Her şeyden önce bu işbirliğinden bu kadar memnun olmamın ve bunun Berliner Zeitung için bu kadar uygun olduğunu düşünmemin nedeni bu.”