Uzun müddettir tartışılagelen lakin son 1 aydır birtakım mültecilerin ahlaksız paylaşımlarıyla ayyuka çıkan göçmen tartışması Türkleri de ikiye böler bir hale geldi. Ülkede mutlaka mülteci istemeyen bir kanat varken buna rağmen ahenk sağlayabilen mültecilerin kalması gerektiğini savunan bir kesim ve her halükarda göçmenliğin olağan bir şey olduğunu savunarak mültecilere kucak açılması gerektiğini düşünen bir kesim var. İşte bilhassa bu son kesim başkalarını pogroma yol açabilecekleri konusunda suçluyor vakit zaman. Biz de bu pogrom neymiş diye bir bakalım istedik.
Evvel TDK’ye baktık:
Bu tarif başkalarına nazaran biraz ‘ağır’ üzere geldi açıkçası.
Bu yüzden bir de Britannica’ya baktık ve şu biçimde diyor özetlemek gerekirse:
Azınlıkta bulunan kimselerin mallarına ve canlarına karşı yetkililer tarafınca göz yumularak gerçekleştirilen toplu taarruz. Sözcüğün kökü ise Rusça yıkım yahut isyandan gelir.
Kavramı biraz daha araştırdığımızda ise pogromun aslında tarihin çeşitli devirlerinde Musevilere karşı yapılan şiddet hareketlerini tanımlamak için kullanıldığını görüyoruz.
örneğin fotoğrafta 1938’de Nazi Almanya’sının başlatmış olduğu Kristal Gece isimli pogomda yıkılan bir sinagog görülüyor.
Kavramın geniş kullanması ise 1881’deki Kiev Pogromu’yla olur. 26 Nisan 1881’de Kiev’de başlayan şiddet olayları hayli uzun sürer.
Bu olayların tetikleyicisi ise Çar Aleksandr II’nin 1 Mart 1881’de suikaste uğraması olur. Ruslar suikastin sorumlularının Museviler olduğunu düşünürler ve şiddet olayları başlar.
Kayıtlara geçen birinci pogrom ise MS 38’de İskenderiye’de gerçekleşir. Roma İmparatoru Caligula, Musevilerin Hükümdarı Agrippa’yı Mısır Valisi Flaccus’u denetim etmesi için gönderir zira valiye güvenmez.
Yahudi Filozof Philo’ya göre bu ziyaret Yunan halkının alayı ile karşılanır. Ortada kalan Flaccus ise Caligula’nın heykellerini sinagoglara yerleştirir lakin bu durum Museviler tarafınca güzel karşılanmaz ve kentte isyanlar çıkar. Flaccus ise bu davranışını canıyla ödeyerek Caligula tarafınca idam ettirilir.
Pogromu Anti-Semitizm olarak ele aldığımızda Türkiye Cumhuriyeti’nde bir büyük olayla karşılaşırız: Trakya Pogromu
Nazizm ile başlayan Yahudi aykırılığı Türkiye’de her ne kadar hükumet tarafınca beğenilen karşılanmıyorsa da birtakım cenah gazete ve dergilerle halkı kışkırtır. Yahudi heyetinin tehditlere karşı 23 Mayıs 1934’te hükumetten istediği yardım ise bürokrasiye takılır ve 21 Haziran 1934’te acı olaylar başlar. Sonuç olarak Trakya’dan ayrılmak zorunda kalan Yahudi sayısı 15 bine ulaşır.
Şayet pogromu Britannica’daki daha geniş manasıyla ele alırsak ne yazık ki tarihimize yüz karası olarak yazılan 6-7 Eylül olayları ya da İstanbul Pogromu ile karşılaşırız.
Demokrat Parti’nin ülkeyi yönetememesinin verdiği buhrana bir de Kıbrıs Türklerine yapılan baskılar eklenince birtakım karanlık güçler için bulunmaz fırsat gelir ve Atatürk’ün Selanik’teki meskeninin bombalandığına dair asparagas bir haber DP yanlısı İstanbul Ekspres isimli gazetede yayımlanır. Ve haberden 6 saat daha sonra Rumlara karşı birinci taarruz gerçekleşir. Yahudi ve Ermenilere yönelik de olan akınlar kararı 5317 yer kullanılamaz hale gelir ve en az 11 kişi ölür.
Toparlayacak olursak, sorumuz şu idi: Türkiye’de Araplara karşı bir pogrom olur mu? Kavramın tarifinden da anlaşılacağı üzere bunun olabilmesi için yetkililerin bir biçimde işin ortasında olması gerekiyor.
Hükumetin ise bu bahisteki görüşü biliniyor. Fakat mahallî seviyede rastgele bir kentimizde bu biçimde bir şey olabilir mi? Tarih olabileceğini gösteriyor. Pekala ne yapılmalı? Hükumetin halkın telaşlarını görmezden gelmeyi bırakıp bir an evvel bu probleme kalıcı bir tahlil getirmek için harekete geçmesi kural üzere görünüyor.
Evvel TDK’ye baktık:
Bu tarif başkalarına nazaran biraz ‘ağır’ üzere geldi açıkçası.
Bu yüzden bir de Britannica’ya baktık ve şu biçimde diyor özetlemek gerekirse:
Azınlıkta bulunan kimselerin mallarına ve canlarına karşı yetkililer tarafınca göz yumularak gerçekleştirilen toplu taarruz. Sözcüğün kökü ise Rusça yıkım yahut isyandan gelir.
Kavramı biraz daha araştırdığımızda ise pogromun aslında tarihin çeşitli devirlerinde Musevilere karşı yapılan şiddet hareketlerini tanımlamak için kullanıldığını görüyoruz.
örneğin fotoğrafta 1938’de Nazi Almanya’sının başlatmış olduğu Kristal Gece isimli pogomda yıkılan bir sinagog görülüyor.
Kavramın geniş kullanması ise 1881’deki Kiev Pogromu’yla olur. 26 Nisan 1881’de Kiev’de başlayan şiddet olayları hayli uzun sürer.
Bu olayların tetikleyicisi ise Çar Aleksandr II’nin 1 Mart 1881’de suikaste uğraması olur. Ruslar suikastin sorumlularının Museviler olduğunu düşünürler ve şiddet olayları başlar.
Kayıtlara geçen birinci pogrom ise MS 38’de İskenderiye’de gerçekleşir. Roma İmparatoru Caligula, Musevilerin Hükümdarı Agrippa’yı Mısır Valisi Flaccus’u denetim etmesi için gönderir zira valiye güvenmez.
Yahudi Filozof Philo’ya göre bu ziyaret Yunan halkının alayı ile karşılanır. Ortada kalan Flaccus ise Caligula’nın heykellerini sinagoglara yerleştirir lakin bu durum Museviler tarafınca güzel karşılanmaz ve kentte isyanlar çıkar. Flaccus ise bu davranışını canıyla ödeyerek Caligula tarafınca idam ettirilir.
Pogromu Anti-Semitizm olarak ele aldığımızda Türkiye Cumhuriyeti’nde bir büyük olayla karşılaşırız: Trakya Pogromu
Nazizm ile başlayan Yahudi aykırılığı Türkiye’de her ne kadar hükumet tarafınca beğenilen karşılanmıyorsa da birtakım cenah gazete ve dergilerle halkı kışkırtır. Yahudi heyetinin tehditlere karşı 23 Mayıs 1934’te hükumetten istediği yardım ise bürokrasiye takılır ve 21 Haziran 1934’te acı olaylar başlar. Sonuç olarak Trakya’dan ayrılmak zorunda kalan Yahudi sayısı 15 bine ulaşır.
Şayet pogromu Britannica’daki daha geniş manasıyla ele alırsak ne yazık ki tarihimize yüz karası olarak yazılan 6-7 Eylül olayları ya da İstanbul Pogromu ile karşılaşırız.
Demokrat Parti’nin ülkeyi yönetememesinin verdiği buhrana bir de Kıbrıs Türklerine yapılan baskılar eklenince birtakım karanlık güçler için bulunmaz fırsat gelir ve Atatürk’ün Selanik’teki meskeninin bombalandığına dair asparagas bir haber DP yanlısı İstanbul Ekspres isimli gazetede yayımlanır. Ve haberden 6 saat daha sonra Rumlara karşı birinci taarruz gerçekleşir. Yahudi ve Ermenilere yönelik de olan akınlar kararı 5317 yer kullanılamaz hale gelir ve en az 11 kişi ölür.
Toparlayacak olursak, sorumuz şu idi: Türkiye’de Araplara karşı bir pogrom olur mu? Kavramın tarifinden da anlaşılacağı üzere bunun olabilmesi için yetkililerin bir biçimde işin ortasında olması gerekiyor.
Hükumetin ise bu bahisteki görüşü biliniyor. Fakat mahallî seviyede rastgele bir kentimizde bu biçimde bir şey olabilir mi? Tarih olabileceğini gösteriyor. Pekala ne yapılmalı? Hükumetin halkın telaşlarını görmezden gelmeyi bırakıp bir an evvel bu probleme kalıcı bir tahlil getirmek için harekete geçmesi kural üzere görünüyor.