Bir şeyleri ve bireyleri reddetmek gereksiniminin farkında mısın?
yaşamındakilerin gönlünü yapma zorundalığın çabucak bana itiraz edecektir.
yaşamındakilerin gönlünü yapma zorundalığın çabucak bana itiraz edecektir.
Fakat kimilerini reddetmek o şahıslarla daha sağlıklı bir bağlantı kurmanı da sağlayacaktır.
Reddettiğinde en berbat ne olur?
Reddedildiğinde en makûs ne hissediyorsun?
Natürel bu sorunun karşılığı kişi ve pozisyonuna bakılırsa değişse de reddetmek gereksinimdir.
kimi vakit de reddedilmek doğaldır.
Alışılmış ki senin kişilik sonlarını koruyorsan, bakılırsavinse ya da yapabileceğin bir şey ise ve en kıymetlisi karşı taraf bunu talep ettiyse natürel ki yapabilirsin.
Lakin her durumda olduğu üzere bu durumda da dengeyi yakalamalısın.
Reddedemiyorsan kimliksizsin.
Reddedemiyorsan sınırsızsın.
Reddedemiyorsan alanına sahip değilsin.
Kıymetlerine yakınken senin kıymetlerine uzak olanı ya da uygun olmayanı kolay kolay reddedebilmelisin.
Gerektiği yerde hakikat bir biçimde reddetmek seni daha pahalı yapacaktır.
Ve bunu yapabildiğinde özsaygını koruyacaksın.
kimi vakit yalnızca karmaşa olmasın, kaos yaratmasın diye kabul etmek zorunda kaldıklarının bir gün bedelini bir daha sen ödeyeceksin.
Ve doğal ki;
“Yapmasaydın “,” Senden istemedim ki” diyecekler.
Sen başkalarının konforunu sağlarken kendinin ve ailenin konforundan ödün verirken reddetmediklerin sana pişmanlık olarak dönecektir.
Alma verme yasası, sebep sonuç yasası ve adalet yasası sana alanını muhafazayı öğretecektir.
Sana uygun olmayanı reddetmeyi öğrenmek zorundasın.
Öğretin başta yumuşak olacak; sen öğrenemediğinde ise sertleşerek daha görünür ve fark edilir hal alacaktır.
Birtakım milletler için reddetmek doğaldır.
Tahminen bir Rus, Bir Alman ya da bir Hollandalı hissettiklerini kolaylıkla ve tüm açıklığıyla lisana getirir.
Ve sen istemeden hiç bir şey yapmazlar; reddetmek ve reddedilmek onlar için hayli da değerli değildir; bayağıdır.
Lakin her insanın gönlünü yapma zorundalığı hisseden Türk kültürü için reddetmek ve reddedilmek incinmelere sebep olur.
Zira herkesi kendinden hayli düşünen ve kendi alanını koruyamayan bir Türk verici bulunmasına alıştırdığı şahıslardan talep ettiğinde reddedilmek onu incitir.
Sorun reddedilmekten incinme sorunu değildir.
Sorun “Alanını en başta muhafazayı bilememektir.”
Sen hududunu koruduğunda ve gerektiğinde reddetmek doğal olduğunda reddedilmek de doğal olacaktır.
Farklı bir perspektiften baktığımızda ise daha ötesi bize teklif edildiğinde değerimize uygun olana karar kıldıysak cazip de gelse reddetmeyi bilmeliyiz.
Hayatta sonsuz mümkünlük olduğunu hatırlarsak bir yerlerde durmayı öğrenmeliyiz.
Çok reddetmek de beşere sunulan bir epeyce fırsatı kaçırmasına sebep olur.
Bu kimi vakit hayattan zevk almaktır, ne yazık ki.
bir daha mevzu “İtidal “yani “Denge” faziletine geldi.
Gerektiği yerde gerektiği biçimde, sevgi lisanıyla ve yüksek nezaketle reddetmek fazlaca değerlidir.
Yapabilecekken reddetmek ise narsist bir davranış modelidir.
İmkânın varken reddettiğinde karşı tarafın gözünde bedel kaybedersin.
Yalnızca bizim değil her insanın akıllı olduğunu düşünecek olursak karşındaki de bunu kolay kolay kavrayacaktır.
Ayrıyeten yüksek beliklerimiz daima irtibatta olduğu için esasen taraflar bunu hissediyor olacaklardır.
Reddetmek için bir maşa kullanıyorsan durum bir daha aynı…
Reddedemediğin için bunu bir başka bireye paslıyorsan bunun altında yatan temel niye ne?
Sinsi misin?
Samimiyetsiz mi?
Özgüvensiz mi?
Ya da hepsi.
Reddetmek istiyorsan uygun bir lisanla bunu kendin yapmalısın.
Sen tahminen bunun kolay olduğunu düşünebilirsin lakin bunu yaptığını karşı taraf fark edecek ve bunu pek samimiyetsiz bulacaktır.
Kimsenin senin ismine konuşmasına müsaade verme lütfen…
Ve söylemen gereken kelamlar karşı tarafın ne kadar güzeline gitmeyeceklerse de bunu senden duymak ona uygun hissettirecektir.
Reddedilmelerini de affetmelisin.
İncinme, gücenme, reddedilmeler tıpkı kin, nefret, öfke, kızgınlık üzere bilinçaltında yer işgal etmekteler.
Bunlarda arındığında bilinçaltının yeteneklerini yaratım gücüne dönüştürebilirsin!
Reddedildiğin kişi de, incindiğin kişi de sensin.
Sana “niçin kendini berbat hissettin?”
“Hissetme, bu biçimde mi hissedilir?”
Diyenleri ömründen çıkar.
sıradançe hissettin ve kendini incinmiş hissetmen de doğal.
Ben “Bunu nasıl dönüştürürsün?”
Bakış açısındayım.
Reddedilmek seni incitiyorsa bağ alanını koruyamadın demektir.
Reddedilmek seni incittiyse incinmene sen müsaade verdin demektir.
İncinmeni hiç istemem.
Kırılmanı hiç istemem.
Kalp kırıklıkları şifalanır.
Lakin ruh kırıklıkları şifalanmaz.
Lakin ruh bir daha kendinden doğar…
bir daha bir daha kendinden doğmanı diledim….
Ruh parçam…
Sevgiyle…
Sen acımadan öğren diye yazdım…
Dünyayı sevgi kurtaracak…
Bilin istedim
Meltem Farah
Onedio okurlarım, bütüne katkı için ve şartsız sevgiyle…
Instagram
Web
yaşamındakilerin gönlünü yapma zorundalığın çabucak bana itiraz edecektir.
yaşamındakilerin gönlünü yapma zorundalığın çabucak bana itiraz edecektir.
Fakat kimilerini reddetmek o şahıslarla daha sağlıklı bir bağlantı kurmanı da sağlayacaktır.
Reddettiğinde en berbat ne olur?
Reddedildiğinde en makûs ne hissediyorsun?
Natürel bu sorunun karşılığı kişi ve pozisyonuna bakılırsa değişse de reddetmek gereksinimdir.
kimi vakit de reddedilmek doğaldır.
Alışılmış ki senin kişilik sonlarını koruyorsan, bakılırsavinse ya da yapabileceğin bir şey ise ve en kıymetlisi karşı taraf bunu talep ettiyse natürel ki yapabilirsin.
Lakin her durumda olduğu üzere bu durumda da dengeyi yakalamalısın.
Reddedemiyorsan kimliksizsin.
Reddedemiyorsan sınırsızsın.
Reddedemiyorsan alanına sahip değilsin.
Kıymetlerine yakınken senin kıymetlerine uzak olanı ya da uygun olmayanı kolay kolay reddedebilmelisin.
Gerektiği yerde hakikat bir biçimde reddetmek seni daha pahalı yapacaktır.
Ve bunu yapabildiğinde özsaygını koruyacaksın.
kimi vakit yalnızca karmaşa olmasın, kaos yaratmasın diye kabul etmek zorunda kaldıklarının bir gün bedelini bir daha sen ödeyeceksin.
Ve doğal ki;
“Yapmasaydın “,” Senden istemedim ki” diyecekler.
Sen başkalarının konforunu sağlarken kendinin ve ailenin konforundan ödün verirken reddetmediklerin sana pişmanlık olarak dönecektir.
Alma verme yasası, sebep sonuç yasası ve adalet yasası sana alanını muhafazayı öğretecektir.
Sana uygun olmayanı reddetmeyi öğrenmek zorundasın.
Öğretin başta yumuşak olacak; sen öğrenemediğinde ise sertleşerek daha görünür ve fark edilir hal alacaktır.
Birtakım milletler için reddetmek doğaldır.
Tahminen bir Rus, Bir Alman ya da bir Hollandalı hissettiklerini kolaylıkla ve tüm açıklığıyla lisana getirir.
Ve sen istemeden hiç bir şey yapmazlar; reddetmek ve reddedilmek onlar için hayli da değerli değildir; bayağıdır.
Lakin her insanın gönlünü yapma zorundalığı hisseden Türk kültürü için reddetmek ve reddedilmek incinmelere sebep olur.
Zira herkesi kendinden hayli düşünen ve kendi alanını koruyamayan bir Türk verici bulunmasına alıştırdığı şahıslardan talep ettiğinde reddedilmek onu incitir.
Sorun reddedilmekten incinme sorunu değildir.
Sorun “Alanını en başta muhafazayı bilememektir.”
Sen hududunu koruduğunda ve gerektiğinde reddetmek doğal olduğunda reddedilmek de doğal olacaktır.
Farklı bir perspektiften baktığımızda ise daha ötesi bize teklif edildiğinde değerimize uygun olana karar kıldıysak cazip de gelse reddetmeyi bilmeliyiz.
Hayatta sonsuz mümkünlük olduğunu hatırlarsak bir yerlerde durmayı öğrenmeliyiz.
Çok reddetmek de beşere sunulan bir epeyce fırsatı kaçırmasına sebep olur.
Bu kimi vakit hayattan zevk almaktır, ne yazık ki.
bir daha mevzu “İtidal “yani “Denge” faziletine geldi.
Gerektiği yerde gerektiği biçimde, sevgi lisanıyla ve yüksek nezaketle reddetmek fazlaca değerlidir.
Yapabilecekken reddetmek ise narsist bir davranış modelidir.
İmkânın varken reddettiğinde karşı tarafın gözünde bedel kaybedersin.
Yalnızca bizim değil her insanın akıllı olduğunu düşünecek olursak karşındaki de bunu kolay kolay kavrayacaktır.
Ayrıyeten yüksek beliklerimiz daima irtibatta olduğu için esasen taraflar bunu hissediyor olacaklardır.
Reddetmek için bir maşa kullanıyorsan durum bir daha aynı…
Reddedemediğin için bunu bir başka bireye paslıyorsan bunun altında yatan temel niye ne?
Sinsi misin?
Samimiyetsiz mi?
Özgüvensiz mi?
Ya da hepsi.
Reddetmek istiyorsan uygun bir lisanla bunu kendin yapmalısın.
Sen tahminen bunun kolay olduğunu düşünebilirsin lakin bunu yaptığını karşı taraf fark edecek ve bunu pek samimiyetsiz bulacaktır.
Kimsenin senin ismine konuşmasına müsaade verme lütfen…
Ve söylemen gereken kelamlar karşı tarafın ne kadar güzeline gitmeyeceklerse de bunu senden duymak ona uygun hissettirecektir.
Reddedilmelerini de affetmelisin.
İncinme, gücenme, reddedilmeler tıpkı kin, nefret, öfke, kızgınlık üzere bilinçaltında yer işgal etmekteler.
Bunlarda arındığında bilinçaltının yeteneklerini yaratım gücüne dönüştürebilirsin!
Reddedildiğin kişi de, incindiğin kişi de sensin.
Sana “niçin kendini berbat hissettin?”
“Hissetme, bu biçimde mi hissedilir?”
Diyenleri ömründen çıkar.
sıradançe hissettin ve kendini incinmiş hissetmen de doğal.
Ben “Bunu nasıl dönüştürürsün?”
Bakış açısındayım.
Reddedilmek seni incitiyorsa bağ alanını koruyamadın demektir.
Reddedilmek seni incittiyse incinmene sen müsaade verdin demektir.
İncinmeni hiç istemem.
Kırılmanı hiç istemem.
Kalp kırıklıkları şifalanır.
Lakin ruh kırıklıkları şifalanmaz.
Lakin ruh bir daha kendinden doğar…
bir daha bir daha kendinden doğmanı diledim….
Ruh parçam…
Sevgiyle…
Sen acımadan öğren diye yazdım…
Dünyayı sevgi kurtaracak…
Bilin istedim
Meltem Farah
Onedio okurlarım, bütüne katkı için ve şartsız sevgiyle…
Web