Mark Brandenburg'daki en nitelikli yürüyüşçünün Märkisch-Oderland'deki bu yerde şu sloganı söylemesi yeterlidir: “Açık, parlak bir gün; Güneşli mavi gökyüzü ve yine de suyun ve manzaranın üzerinde uzanan, her şeyi yumuşatan ve nemlendiren ince gri bir sis perdesi…” Harfler, Neuhardenberg'deki sergi salonunun yarım daire şeklindeki girişine iliştirilen Theodor Fontane'nin el yazmasından taklit edilmiştir. Kale.
Ardından, Julie Wolfthorn ve Berlinli ressam meslektaşları Philipp Franck, Walter Leistikow, Emil Pottner, Lesser Ury, Paul Process ve Havellander Karl Hagemeister'in sade, güzel Brandenburg manzaralarının önünde, 19. yüzyılın sonuna ışınlanmış bir halde duruyoruz. . Hepsi Wilhelmine muhafazakarlarının nefret ettiği Berlin İzlenimciliğinin kahramanlarıydı.
Günaydın Berlin
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
Bitkisel güzellikte, romantizme meraklı
Yol arkadaşları şu özdeyişe göre resim yapıyordu: “Neden uzaklara gidiyorsun, mutluluk bu kadar yakın.” Brandenburg'un çorak manzaraları, Berlin'in hızlı modernleşmesi ve sanayileşmesiyle, kentsel sınırlarla çekici bir tezat oluşturuyordu. Romantizme eğilim gösteren bu sert “Mark” empresyonizmi, açıkça yaz aylarında ormanda yaşayan ve sanatlarına yoğun yakınlıktan sanatlarına saf enerji çeken bir ressamlar topluluğu olan Fransız Barbizon okulunun üslubuna dayanıyordu. doğa. Yerel versiyonda Empresyonizm, her şeyden önce derin düşüncelere dalmak ve tüm ayrılıkçılığıyla hırslı ve kırgın Berlin sanat dünyasına karşı çıkmak anlamına geliyordu.
Philipp Franck: “Wannsee”, tuval üzerine yağlıboyaÖzel koleksiyon Berlin/Repro M.Adam
Küratör Simon Häusler 41 tablo düzenledi; Bröhan Müzesi'nden, Berlin Şehir Müzesi'nden, Berlinische Galerie'den ve çok sayıda özel koleksiyoncudan ödünç alınanlar. Hiçbir şey ressam Karl Hagemeister'ı (Havelland Ferch ressamlar kolonisinin üyesi), Havel'in güneşte parıldayan suyundan, kıyı kenarındaki bitkilerden, çiçek açan kamışlardan ve sonbaharda patlayan kamış purolarından (halk arasında serseri olarak adlandırılır) daha tutkulu yakalayamaz. kulüpleri) tohumları şemsiyelerin üzerinde havada uçuşuyor. Hagemeister spontane, taslak benzeri, hafif, neredeyse soyut manzaralar çizdi.
Doğanın tercümanı
Ressam arkadaşı Lovis Corinth, Walter Leistikow'un Brandenburg bölgesi izlenimleri hakkında şunları yazmıştı: “O, bu kırılgan doğanın dünya için bir tercümanı haline geldi.” Bu övgü, hala oldukça doğal olan çam ormanlarının ve orman göllerinin atmosferik tasvirlerine gitti. günün farklı zamanlarında melankolik ruh. Dağınık ışıklı mevsimler.
“Peyzajcılar” arasındaki az sayıdaki kadından biri olan Julie Wolfthorn'un Art Nouveau ve edebiyattan geldiği açıkça görülüyor. Zambaklar, yazlık bahçeler, yaz aylarında tarla yolları şiiri ortaya çıkarır. Ve sabah ışığı Emil Pottner'in “Fichtenwald bei Petzow” adlı eserinde umut verici bir şekilde parlıyor. Her iki stilde de incelikli, önsezili bir melankoli var. Bu iki romantik empresyonist Yahudiydi. 1940'tan sonra Nazi kamplarına sürüldüler ve öldürüldüler.
Emil Pottner: “Petzow yakınlarındaki ladin ormanında”Ketels Koleksiyonu, Berlin/Repro: A. Weidling
Berlin gecesi fotoğrafları, parlayan çelenklerle çevrelenmiş gaz fenerleriyle esrarengiz görünen Küçük Ury, Brandenburg bölgesinin gece doğasında daha da fazla mistisizmi gözler önüne seriyor. Çam ormanı “hareketsiz duruyor ve sessiz…” Sadece ay değil, aynı zamanda Brandenburg doğasındaki birkaç ışık kaynağı da birçok Brandenburg su kütlesinden gelen nemle tetiklenen dağınık renkli “sahalara” sahip. genellikle gün boyunca nehrin gümüşi mavi-gri rengi Cennet'in etkisindedir.
Paul Process'in “Brandenburg'daki Bir Gölün Üzerinde Gün Batımı” da benzer şekilde kozmiktir; kutsal ışık ışınları manzaranın üzerine düşer. Ressam Philipp Franck gibi neşeli bir doğa, Wannsee'yi parlak mavi gökyüzünde güzel hava bulutları ve neşeli yelkenli tekne filosuyla bir Akdeniz manzarasına dönüştürdü. Bir de şu cümleyi bıraktı: “Roma güzel ama ben Havel’imi tercih ederim!”
Neuhardenberg Kalesi Vakfı. Schinkelplatz, sergi salonu, Çarşamba-Paz 11:00-18:00, Schlossneuhardenberg.de adresinde bilgi. 2 Haziran'a kadar
Ardından, Julie Wolfthorn ve Berlinli ressam meslektaşları Philipp Franck, Walter Leistikow, Emil Pottner, Lesser Ury, Paul Process ve Havellander Karl Hagemeister'in sade, güzel Brandenburg manzaralarının önünde, 19. yüzyılın sonuna ışınlanmış bir halde duruyoruz. . Hepsi Wilhelmine muhafazakarlarının nefret ettiği Berlin İzlenimciliğinin kahramanlarıydı.
Günaydın Berlin
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
Bitkisel güzellikte, romantizme meraklı
Yol arkadaşları şu özdeyişe göre resim yapıyordu: “Neden uzaklara gidiyorsun, mutluluk bu kadar yakın.” Brandenburg'un çorak manzaraları, Berlin'in hızlı modernleşmesi ve sanayileşmesiyle, kentsel sınırlarla çekici bir tezat oluşturuyordu. Romantizme eğilim gösteren bu sert “Mark” empresyonizmi, açıkça yaz aylarında ormanda yaşayan ve sanatlarına yoğun yakınlıktan sanatlarına saf enerji çeken bir ressamlar topluluğu olan Fransız Barbizon okulunun üslubuna dayanıyordu. doğa. Yerel versiyonda Empresyonizm, her şeyden önce derin düşüncelere dalmak ve tüm ayrılıkçılığıyla hırslı ve kırgın Berlin sanat dünyasına karşı çıkmak anlamına geliyordu.
Philipp Franck: “Wannsee”, tuval üzerine yağlıboyaÖzel koleksiyon Berlin/Repro M.Adam
Küratör Simon Häusler 41 tablo düzenledi; Bröhan Müzesi'nden, Berlin Şehir Müzesi'nden, Berlinische Galerie'den ve çok sayıda özel koleksiyoncudan ödünç alınanlar. Hiçbir şey ressam Karl Hagemeister'ı (Havelland Ferch ressamlar kolonisinin üyesi), Havel'in güneşte parıldayan suyundan, kıyı kenarındaki bitkilerden, çiçek açan kamışlardan ve sonbaharda patlayan kamış purolarından (halk arasında serseri olarak adlandırılır) daha tutkulu yakalayamaz. kulüpleri) tohumları şemsiyelerin üzerinde havada uçuşuyor. Hagemeister spontane, taslak benzeri, hafif, neredeyse soyut manzaralar çizdi.
Doğanın tercümanı
Ressam arkadaşı Lovis Corinth, Walter Leistikow'un Brandenburg bölgesi izlenimleri hakkında şunları yazmıştı: “O, bu kırılgan doğanın dünya için bir tercümanı haline geldi.” Bu övgü, hala oldukça doğal olan çam ormanlarının ve orman göllerinin atmosferik tasvirlerine gitti. günün farklı zamanlarında melankolik ruh. Dağınık ışıklı mevsimler.
“Peyzajcılar” arasındaki az sayıdaki kadından biri olan Julie Wolfthorn'un Art Nouveau ve edebiyattan geldiği açıkça görülüyor. Zambaklar, yazlık bahçeler, yaz aylarında tarla yolları şiiri ortaya çıkarır. Ve sabah ışığı Emil Pottner'in “Fichtenwald bei Petzow” adlı eserinde umut verici bir şekilde parlıyor. Her iki stilde de incelikli, önsezili bir melankoli var. Bu iki romantik empresyonist Yahudiydi. 1940'tan sonra Nazi kamplarına sürüldüler ve öldürüldüler.
Emil Pottner: “Petzow yakınlarındaki ladin ormanında”Ketels Koleksiyonu, Berlin/Repro: A. Weidling
Berlin gecesi fotoğrafları, parlayan çelenklerle çevrelenmiş gaz fenerleriyle esrarengiz görünen Küçük Ury, Brandenburg bölgesinin gece doğasında daha da fazla mistisizmi gözler önüne seriyor. Çam ormanı “hareketsiz duruyor ve sessiz…” Sadece ay değil, aynı zamanda Brandenburg doğasındaki birkaç ışık kaynağı da birçok Brandenburg su kütlesinden gelen nemle tetiklenen dağınık renkli “sahalara” sahip. genellikle gün boyunca nehrin gümüşi mavi-gri rengi Cennet'in etkisindedir.
Paul Process'in “Brandenburg'daki Bir Gölün Üzerinde Gün Batımı” da benzer şekilde kozmiktir; kutsal ışık ışınları manzaranın üzerine düşer. Ressam Philipp Franck gibi neşeli bir doğa, Wannsee'yi parlak mavi gökyüzünde güzel hava bulutları ve neşeli yelkenli tekne filosuyla bir Akdeniz manzarasına dönüştürdü. Bir de şu cümleyi bıraktı: “Roma güzel ama ben Havel’imi tercih ederim!”
Neuhardenberg Kalesi Vakfı. Schinkelplatz, sergi salonu, Çarşamba-Paz 11:00-18:00, Schlossneuhardenberg.de adresinde bilgi. 2 Haziran'a kadar