Kulağa çok teknik gelebilir: tarama ve kısmi maruz kalma, negatif tersine çevirme ve kopya montaj, oksidasyon işlemi ve kimigrafi. Ancak Saarbücker ve Hamburg'un fotoğrafçısı Kilian Breier'in (1931-2011) deneylerinden çıkan şey bizi büyüleyici doğa yapılarına gösteriyor. Ve büyülü kontrastları ve hafif gölgeli kursları ortaya koyuyor.
Şiirsel soyutlamalara bitki lifleriKilian Breier/VG Bildkunst Bonn 2025
Alfred Ehrhardt Vakfı'nın duvarlarında, küratör Franziska Schmidt, savaş sonrası dönemin en önemli deneysel fotoğraf sanatçılarından birinin hikayesini anlatıyor. Dar olan ağaçlar ve yoğun yardım yapıları haline gelen geometri gibi erken, şiirsel, bazen ürkütücü masal doğal tasvirlerini görüyoruz. Biri, yığılmış veya demlenmiş ahşaptan yapılmış neredeyse gerçeküstü yapıların önünde duruyor, bu da duvarcılık veya yeraltı labirentini düşündürüyor. Sadece ışık ve gölge tarafından yaratılan çiçek ve sapların soyutlamaları, ışık ve gölge yoluyla büyülü bir etkiye sahiptir.
Breier Saarbrücken ve Paris'te okumuştu, Otto Steinert ve daha sonra Oskar Holweck gibi usta fotoğrafçıların asistanı oldu. Fotoğrafçılığın gerçek dünyanın resminden daha fazlası anlamına geldiği fikri, Breier nihayet kamera teknolojisine yol açtı – karanlık odadaki doğal malzemelerin “yabancılaşmasına” yol açtı. Fotogramlar geliştirdi, bitkiler ve ışığa duyarlı bir fotoğraf kağıdına kabuk koydu ve “karıştırılmamış” kimigrafinin oksidasyon sürecini art arda açığa çıkardı.
Hamburg Sanat Koleji'nde fotoğraf profesörü ve Saar ve Zero (Heinz Mack, Otto Piene, Günther Uecker, Oskar Holweck) gruplarının kahramanı, sanatçı arkadaşları gibi, resimli ve gerçek şeyden sürekli olarak uzaklaştı. Düsseldorf'taki sıfır meslektaşları gibi, bu çalışmaya “Fotoğraf Orijinal Karakterleri” adını veren “Sıfır Noktası” nı arıyordu, bu da çok özerk gelişimlerini ve zamanını, sadece belirtilen ve katılaşmış geleneksel fotoğrafçılığın anı yerine atıfta bulundu.
Kilian Büreier'in “Ursicquitus”: “Madde Işığı ve Form” dan soyut betonKilian Breier/VG Bildkunst Bonn 2025
Bu yüzden, tamamen teknik uygulama veya sofistike olmanın çok ötesine geçen görsel bir “somut fotoğrafçılık” dili arıyordu. Kilian Breier, ışığı nasıl uzlaştıracağını, şekillendirileceğini, maddeyi nasıl uzlaştıracağını ve özellikle ince, sessiz ve acil bir sanat formu olarak kitlesel bir ortam haline gelen fotoğrafı veren Alman Post -War Savant Muhafız oldu.
“Soyut Beton Madde Işığı ve Formu”, Alfred-Ehrhardt VakfıAugustStr. 75, 11 Mayıs'a kadar, Sal – 11:00 – 18:00 Ücretsiz Giriş, Finissage: Küratör ile Liderlik Franziska Schmidt
Şiirsel soyutlamalara bitki lifleriKilian Breier/VG Bildkunst Bonn 2025
Alfred Ehrhardt Vakfı'nın duvarlarında, küratör Franziska Schmidt, savaş sonrası dönemin en önemli deneysel fotoğraf sanatçılarından birinin hikayesini anlatıyor. Dar olan ağaçlar ve yoğun yardım yapıları haline gelen geometri gibi erken, şiirsel, bazen ürkütücü masal doğal tasvirlerini görüyoruz. Biri, yığılmış veya demlenmiş ahşaptan yapılmış neredeyse gerçeküstü yapıların önünde duruyor, bu da duvarcılık veya yeraltı labirentini düşündürüyor. Sadece ışık ve gölge tarafından yaratılan çiçek ve sapların soyutlamaları, ışık ve gölge yoluyla büyülü bir etkiye sahiptir.
Breier Saarbrücken ve Paris'te okumuştu, Otto Steinert ve daha sonra Oskar Holweck gibi usta fotoğrafçıların asistanı oldu. Fotoğrafçılığın gerçek dünyanın resminden daha fazlası anlamına geldiği fikri, Breier nihayet kamera teknolojisine yol açtı – karanlık odadaki doğal malzemelerin “yabancılaşmasına” yol açtı. Fotogramlar geliştirdi, bitkiler ve ışığa duyarlı bir fotoğraf kağıdına kabuk koydu ve “karıştırılmamış” kimigrafinin oksidasyon sürecini art arda açığa çıkardı.
Hamburg Sanat Koleji'nde fotoğraf profesörü ve Saar ve Zero (Heinz Mack, Otto Piene, Günther Uecker, Oskar Holweck) gruplarının kahramanı, sanatçı arkadaşları gibi, resimli ve gerçek şeyden sürekli olarak uzaklaştı. Düsseldorf'taki sıfır meslektaşları gibi, bu çalışmaya “Fotoğraf Orijinal Karakterleri” adını veren “Sıfır Noktası” nı arıyordu, bu da çok özerk gelişimlerini ve zamanını, sadece belirtilen ve katılaşmış geleneksel fotoğrafçılığın anı yerine atıfta bulundu.
Kilian Büreier'in “Ursicquitus”: “Madde Işığı ve Form” dan soyut betonKilian Breier/VG Bildkunst Bonn 2025
Bu yüzden, tamamen teknik uygulama veya sofistike olmanın çok ötesine geçen görsel bir “somut fotoğrafçılık” dili arıyordu. Kilian Breier, ışığı nasıl uzlaştıracağını, şekillendirileceğini, maddeyi nasıl uzlaştıracağını ve özellikle ince, sessiz ve acil bir sanat formu olarak kitlesel bir ortam haline gelen fotoğrafı veren Alman Post -War Savant Muhafız oldu.
“Soyut Beton Madde Işığı ve Formu”, Alfred-Ehrhardt VakfıAugustStr. 75, 11 Mayıs'a kadar, Sal – 11:00 – 18:00 Ücretsiz Giriş, Finissage: Küratör ile Liderlik Franziska Schmidt