NASA’nın şimdiye kadarki en kuvvetli uzay gözlemevi olan James Webb Uzay Teleskobu (JWST yahut Webb), ağır bir moleküler bulutun derinliklerini gözlemledi ve hayat için hayli kıymetli olan bir dizi molekül de dahil olmak üzere varlıklı çeşitlilikte bozulmamış yıldızlararası buz buldu.
James Webb’ten bir muvaffakiyet daha
Webb, bilim insanlarının Chameleon I ismini verdiği moleküler bir uzay bulutunu gözlemledi. Dünya’dan yaklaşık 500 ışıkyılı uzaklıkta bulunan bu yer, genç yıldız oluşumlarının olduğu en yakın yıldız oluşum bölgelerinden birisi pozisyonunda. Bilim insanları bu alandaki kimi noktaları daha öne gözlemleyemiyordu çünkü kimi bölgelerde o kadar ağır gaz ve toz var ki müşahede için gereken art plan ışığı buralardan geçemiyordu. Chameleon I üzere bulutlarda bulunan gaz, toz ve öbür malzemeler vakit içinde çökerek yıldızlar ve gezegenler oluşturuyor. Oluşacak sistemlerin kimyasını ise bulutta bulunan moleküller belirliyor.
Artık ise Webb’in kızılötesi kamerası (NIRCam) dahil olmak üzere kuvvetli araçları yardımıyla, astronomlar Chameleon I’in tozlu kalbini araştırdılar ve bulutta yüklü ölçüde buz keşfettiler. Bu buzlar karbon, hidrojen, oksijen, nitrojen ve kükürt üzere hayati elementleri içeriyor. ötürüsıyla bulut su, karbondioksit, karbon monoksit, metan ve amonyak oluşumu bakımından pek güçlü.
“James Webb olmadan gözlemleyemezdik”
Maryland, Baltimore’daki Uzay Teleskobu Bilim Enstitüsünde Webb proje bilimcisi olan Klaus Pontoppidan, “Webb olmadan bu buzları gözlemleyemezdik” açıklamalarını yapıyor ve ekliyor: “Bu kadar soğuk ve ağır bölgelerde, art plandaki yıldızdan gelen ışığın birçok engelleniyor ve yıldız ışığını algılamak ve ötürüsıyla moleküler buluttaki buzları belirlemek için Webb’in eksiksiz hassasiyeti gerekliydi.”
Yapılan müşahedeler kararında Chameleon I’in tozlu kalbi -263 santigrat derecede. Gözlemlenen alan hem de bir protostar oluşumunun birinci kademelerinde bulunuyor. Bu ortada Webb tarafınca yapılan müşahedeler aslında son derece sıradan. Lakin bu sıradanlik yüksek bir hassasiyet gerektiriyor. Webb’in uzaydan elde ettiği datalar aslında ışık spektrumlarının incelenmesiyle oluşturuluyor. Bu araştırmada Chameleon I’in ardındaki iki yıldızdan gelen ışığı kullandı.
James Webb’ten bir muvaffakiyet daha
Webb, bilim insanlarının Chameleon I ismini verdiği moleküler bir uzay bulutunu gözlemledi. Dünya’dan yaklaşık 500 ışıkyılı uzaklıkta bulunan bu yer, genç yıldız oluşumlarının olduğu en yakın yıldız oluşum bölgelerinden birisi pozisyonunda. Bilim insanları bu alandaki kimi noktaları daha öne gözlemleyemiyordu çünkü kimi bölgelerde o kadar ağır gaz ve toz var ki müşahede için gereken art plan ışığı buralardan geçemiyordu. Chameleon I üzere bulutlarda bulunan gaz, toz ve öbür malzemeler vakit içinde çökerek yıldızlar ve gezegenler oluşturuyor. Oluşacak sistemlerin kimyasını ise bulutta bulunan moleküller belirliyor.
Artık ise Webb’in kızılötesi kamerası (NIRCam) dahil olmak üzere kuvvetli araçları yardımıyla, astronomlar Chameleon I’in tozlu kalbini araştırdılar ve bulutta yüklü ölçüde buz keşfettiler. Bu buzlar karbon, hidrojen, oksijen, nitrojen ve kükürt üzere hayati elementleri içeriyor. ötürüsıyla bulut su, karbondioksit, karbon monoksit, metan ve amonyak oluşumu bakımından pek güçlü.
“James Webb olmadan gözlemleyemezdik”
Maryland, Baltimore’daki Uzay Teleskobu Bilim Enstitüsünde Webb proje bilimcisi olan Klaus Pontoppidan, “Webb olmadan bu buzları gözlemleyemezdik” açıklamalarını yapıyor ve ekliyor: “Bu kadar soğuk ve ağır bölgelerde, art plandaki yıldızdan gelen ışığın birçok engelleniyor ve yıldız ışığını algılamak ve ötürüsıyla moleküler buluttaki buzları belirlemek için Webb’in eksiksiz hassasiyeti gerekliydi.”
Yapılan müşahedeler kararında Chameleon I’in tozlu kalbi -263 santigrat derecede. Gözlemlenen alan hem de bir protostar oluşumunun birinci kademelerinde bulunuyor. Bu ortada Webb tarafınca yapılan müşahedeler aslında son derece sıradan. Lakin bu sıradanlik yüksek bir hassasiyet gerektiriyor. Webb’in uzaydan elde ettiği datalar aslında ışık spektrumlarının incelenmesiyle oluşturuluyor. Bu araştırmada Chameleon I’in ardındaki iki yıldızdan gelen ışığı kullandı.