Cuma akşamı editör ekibimiz, Sanat Akademisi Güzel Sanatlar Bölümü'nün tanınmış üyelerinden, Berlin Kültür Senatörü Joe Chialo'nun ayrımcılık yasağı maddesine ilişkin kaygılarını dile getirdikleri bu yazılı açıklamayı aldı. İmzalayanlar arasında Hito Steyerl, Monica Bonvicini, Arnold Dreyblatt, Wolfgang Tilmans, Karin Sander, Rosa Barba, Valie Export, Katharina Fritsch ve uluslararası sanat dünyasından yirmi aktör daha yer alıyor.
“Sanat ve kültür kurumları demokrasideki temel söylem alanlarıdır ve dolayısıyla ırkçılık ve Yahudi karşıtlığını önleme ve bunlarla mücadele etme mekanlarıdır. Son yıllarda çok sayıda kültür kurumu, sanatçı ve kültür çalışanı her türlü ayrımcılığa ve ırkçılığa karşı tavır almış, sanatsal çalışma yöntemleri ve projelerle köprüler kurmuş, müzakere ve fikir oluşumu için alanlar yaratmıştır. Berlin Çoğunluk Bildirgesi'ni imzalayarak her türlü ayrımcılığa karşı mücadelede sorumluluklarını açıkça kabul etmiş oldular.”
Reklam | Okumaya devam etmek için kaydırın
Berlin'deki sanat çalışmalarının Genel Eşit Muamele Yasası ve Berlin Eyalet Ayrımcılıkla Mücadele Yasası'na dayandığı belirtiliyor. Bu anlamda akademinin imzacıları, antisemitizmle mücadele etmeyi ve her türlü ayrımcılık ve ırkçılığa karşı önlem almayı taahhüt edeceklerdir. İlk hukuki değerlendirmelere göre, Berlin Senatosu'nun ayrımcılık karşıtı yeni maddesinin mevcut şekli, amaçlanan hedeflere ulaşamıyor. Temel Kanunla çelişiyor ve çeşitli hukuki belirsizlikleri, tartışmalı uygulanabilirliği ve ayrımcılık riskini beraberinde getiriyor. Bu, öncelikle maddenin IHRA'nın yalnızca izleme amacıyla formüle edilen anti-Semitizm tanımıyla yakın bağlantısından kaynaklanmaktadır.
Maddenin uygulanması, Senato tarafından tespit niteliğinde olarak tanımlansa bile, hem kurumlar hem de sanatçılar için önemli hukuki sonuçlar doğurabileceğinden hukuki kesinlik ile yanıtlanması gereken pek çok soruyu gündeme getiriyor. İmzacılar ayrıca maddeye uygunluğun nasıl kontrol edilip sağlanabileceğini ve bunu hangi makamın yapabileceğini de soruyor. Peki sanat özgürlüğü, ifade özgürlüğü ve susma özgürlüğü gibi temel hakların ciddi anlamda rekabet halinde olduğu durumlarda kültür sektöründe bir inceleme hangi açılardan yapılabilir?
Şöyle devam ediyor: “Biz, Sanat Konseyi, Bağımsız Sahne Koalisyonu, bbk berlin, LAFT Berlin, inm berlin ve festiwelt – Berlin film festivalleri ağı olarak bu nedenle hem Berlin Senatosu'na hem de Berlin Senatosu'na çağrıda bulunuyoruz. Özellikle Kültür Senatörü Joe Chialo da tüm tarafların kültür politikası sözcülerini bu stratejiyi ortak bir diyalogla revize etmeye çağırıyor. Özellikle sanatın ülkemizde anayasal Haberin Detaylarıına karşı ayrımcılığın tartışılmasına olanak sağlayacak alanlar açabileceğine inanıyoruz.”
“Sanat ve kültür kurumları demokrasideki temel söylem alanlarıdır ve dolayısıyla ırkçılık ve Yahudi karşıtlığını önleme ve bunlarla mücadele etme mekanlarıdır. Son yıllarda çok sayıda kültür kurumu, sanatçı ve kültür çalışanı her türlü ayrımcılığa ve ırkçılığa karşı tavır almış, sanatsal çalışma yöntemleri ve projelerle köprüler kurmuş, müzakere ve fikir oluşumu için alanlar yaratmıştır. Berlin Çoğunluk Bildirgesi'ni imzalayarak her türlü ayrımcılığa karşı mücadelede sorumluluklarını açıkça kabul etmiş oldular.”
Reklam | Okumaya devam etmek için kaydırın
Berlin'deki sanat çalışmalarının Genel Eşit Muamele Yasası ve Berlin Eyalet Ayrımcılıkla Mücadele Yasası'na dayandığı belirtiliyor. Bu anlamda akademinin imzacıları, antisemitizmle mücadele etmeyi ve her türlü ayrımcılık ve ırkçılığa karşı önlem almayı taahhüt edeceklerdir. İlk hukuki değerlendirmelere göre, Berlin Senatosu'nun ayrımcılık karşıtı yeni maddesinin mevcut şekli, amaçlanan hedeflere ulaşamıyor. Temel Kanunla çelişiyor ve çeşitli hukuki belirsizlikleri, tartışmalı uygulanabilirliği ve ayrımcılık riskini beraberinde getiriyor. Bu, öncelikle maddenin IHRA'nın yalnızca izleme amacıyla formüle edilen anti-Semitizm tanımıyla yakın bağlantısından kaynaklanmaktadır.
Maddenin uygulanması, Senato tarafından tespit niteliğinde olarak tanımlansa bile, hem kurumlar hem de sanatçılar için önemli hukuki sonuçlar doğurabileceğinden hukuki kesinlik ile yanıtlanması gereken pek çok soruyu gündeme getiriyor. İmzacılar ayrıca maddeye uygunluğun nasıl kontrol edilip sağlanabileceğini ve bunu hangi makamın yapabileceğini de soruyor. Peki sanat özgürlüğü, ifade özgürlüğü ve susma özgürlüğü gibi temel hakların ciddi anlamda rekabet halinde olduğu durumlarda kültür sektöründe bir inceleme hangi açılardan yapılabilir?
Şöyle devam ediyor: “Biz, Sanat Konseyi, Bağımsız Sahne Koalisyonu, bbk berlin, LAFT Berlin, inm berlin ve festiwelt – Berlin film festivalleri ağı olarak bu nedenle hem Berlin Senatosu'na hem de Berlin Senatosu'na çağrıda bulunuyoruz. Özellikle Kültür Senatörü Joe Chialo da tüm tarafların kültür politikası sözcülerini bu stratejiyi ortak bir diyalogla revize etmeye çağırıyor. Özellikle sanatın ülkemizde anayasal Haberin Detaylarıına karşı ayrımcılığın tartışılmasına olanak sağlayacak alanlar açabileceğine inanıyoruz.”