Ulusal Yenilenebilir Güç Laboratuvarı (NREL), güneş panellerinde kullanılan hücrelerin onaylanmış en yüksek dönüşüm oranlarını içeren interaktif bir tablo sundu. NREL yaptığı açıklamada yeni interaktif grafik yardımıyla kullanıcıların onlarca yıllık araştırma bilgilerini toplayabileceğini ve bunları kıyaslayabileceğini belirtti.
Güneş hücrelerinin verimlilik oranları
Paylaşılan tablo datalarına göre mor renkte gösterilen en verimli güneş paneli hücresi tipi yüzde 47,1 dönüşüm oranıyla dört katmalı multi-junction olmakta. Multi-junction hücreler farklı yarı iletken materyallerden yapılmış oldukcalu p-n irtibatlarıyla dikkat çekiyor ve bu sayede ışığın farklı dalga uzunluklarını yakalayabiliyor. Daha yüksek dalga uzunluğu aralığının en büyük katkısı da hücrenin, güneş ışığını elektrik gücüne dönüştürme verimliliğinin artması.
Çok katmalı hücrelerin akabinde ise mavi renk ile gösterilen geleneksel kristal silisyum tabanlı güneş hücreleri yer alıyor. Bu hücrelerin yüzde 27,6 seviyelerine erişebilmekte. Fakat dikkatinizi çekmek istediğim bir güneş hücresi çeşidinin süratli yükselişi de görülmekte. Perovskite olarak bilinen nispeten yeni güneş hücresi tipi ucuz ve verimli yapısıyla dikkat çekiyor. Öte yandan perovskitenin günümüz elektrikli araçların bataryasında da kullanıldığını belirtelim. Perovskite ve silikon tabanlı monolitik hücrenin verimliliği yüzde 31,3 düzebir daha çıkmış durumda.
Grafiğin en altında ise 2000’li senelerından başından beri geliştirilen organik güneş hücreleri bulunuyor. Bu alanda gelişen teknikler yardımıyla yüzde 17’nin üstünde verimlilik elde edilebiliyor. Esnek, düşük maliyetli ve organik kimyasındaki gelişmelere paralel olarak potansiyel verimlilik artışlarının yaşanabileceği organik güneş hücrelerinde gelinen nokta neredeyse klasik güneş panellerine yetişmiş durumda.
Güneş hücrelerinin verimlilik oranları
Paylaşılan tablo datalarına göre mor renkte gösterilen en verimli güneş paneli hücresi tipi yüzde 47,1 dönüşüm oranıyla dört katmalı multi-junction olmakta. Multi-junction hücreler farklı yarı iletken materyallerden yapılmış oldukcalu p-n irtibatlarıyla dikkat çekiyor ve bu sayede ışığın farklı dalga uzunluklarını yakalayabiliyor. Daha yüksek dalga uzunluğu aralığının en büyük katkısı da hücrenin, güneş ışığını elektrik gücüne dönüştürme verimliliğinin artması.
Çok katmalı hücrelerin akabinde ise mavi renk ile gösterilen geleneksel kristal silisyum tabanlı güneş hücreleri yer alıyor. Bu hücrelerin yüzde 27,6 seviyelerine erişebilmekte. Fakat dikkatinizi çekmek istediğim bir güneş hücresi çeşidinin süratli yükselişi de görülmekte. Perovskite olarak bilinen nispeten yeni güneş hücresi tipi ucuz ve verimli yapısıyla dikkat çekiyor. Öte yandan perovskitenin günümüz elektrikli araçların bataryasında da kullanıldığını belirtelim. Perovskite ve silikon tabanlı monolitik hücrenin verimliliği yüzde 31,3 düzebir daha çıkmış durumda.
Grafiğin en altında ise 2000’li senelerından başından beri geliştirilen organik güneş hücreleri bulunuyor. Bu alanda gelişen teknikler yardımıyla yüzde 17’nin üstünde verimlilik elde edilebiliyor. Esnek, düşük maliyetli ve organik kimyasındaki gelişmelere paralel olarak potansiyel verimlilik artışlarının yaşanabileceği organik güneş hücrelerinde gelinen nokta neredeyse klasik güneş panellerine yetişmiş durumda.