“MV 133”, renkli fotoğraf üzerine boya, 2011Sanat Vakfı Gerhard Richter
Ne demişler, iyi şeyler bekleyenlere gelir. Ve doğru. İki yıl önce ilan edilmişti ve şimdi zamanı geldi – Gerhard Richter Sanat Vakfı’ndan alınan değerli kalıcı ödünçler, Potsdamer Strasse’deki Mies van der Rohe binasının bodrum katındaki büyük çalışma odasına yayılıyor. Oldukça suskun ve çoğu zaman özlü ressam, sözleşmeyi imzalarken alışılmadık bir şekilde acıklı hale geldi ve şöyle dedi: “Vakıfla ömür boyu sürecek bir rüyayı gerçekleştirdikten sonra, bu eserlerin Berlin’de evlerini bulması memnuniyet verici bir ayrım.”
“Marianne Teyze” (87), 1965, yağlı boya/tuval.Sanat Vakfı Gerhard Richter
Tüm dünyada kıskanılan koleksiyon, Yeni Ulusal Galeri’nin bitişiğindeki gelecekteki 20. Yüzyıl Müzesi için tasarlandı. Kulturforum’daki kazı çukuru masif ahşap barakaların arkasına gizlenmiştir. Vinçler, iş makineleri, kamyonlar kullanılıyor. 2026 yılında yapılması planlanan açılış muhtemelen ertelenecek. Ukrayna savaşının ağırlaştırdığı korona salgını ve inşaat malzemeleri kıtlığı, sanat ütopyalarını hesaba katmıyor. Ve böylece Yeni Ulusal Galeri’deki büyük çalışma odası, uygun bir geçici konut olarak hizmet ediyor.
Richter ve vakfı ile kalıcı kredi anlaşması, 2020 sonbaharında kendi kararıyla istifa eden Neue Nationalgalerie’nin eski müdürü Udo Kittelmann tarafından başarılı bir şekilde müzakere edildi. Mevcut ve gelecekteki Richter Hall için, Dresden Devlet Sanat Koleksiyonları ve oradaki Richter Arşivi ile değişim için bir işbirliğine de karar verildi.
2016, Alu-Dibond ve Perspex arasında kağıt üzerine dijital baskı" loading="lazy" width="1800" height="1200" decoding="async" data-nimg="1" style="color:transparent;width:100%;height:auto" sizes="(max-width: 768px) 90vw, (max-width: 1240px) 90vw, (max-width: 1410px) 67vw, (max-width: 2560px) 42vw, (max-width: 3000px) 31vw, (max-width: 3410px) 25vw, (max-width: 3840px) 22vw, 20vw" srcset="https://Haberler.imgix.net/2023/03/30/dd822bb9-1f64-4d7e-84f4-d8d29a456fe5.jpeg?auto=format&fit=max&w=96&auto=compress&rect=2100,0,1800,1200 96w, https://Haberler.imgix.net/2023/03/30/dd822bb9-1f64-4d7e-84f4-d8d29a456fe5.jpeg?auto=format&fit=max&w=128&auto=compress&rect=2100,0,1800,1200 128w, https://Haberler.imgix.net/2023/03/30/dd822bb9-1f64-4d7e-84f4-d8d29a456fe5.jpeg?auto=format&fit=max&w=192&auto=compress&rect=2100,0,1800,1200 192w, https://Haberler.imgix.net/2023/03/30/dd822bb9-1f64-4d7e-84f4-d8d29a456fe5.jpeg?auto=format&fit=max&w=256&auto=compress&rect=2100,0,1800,1200 256w, https://Haberler.imgix.net/2023/03/30/dd822bb9-1f64-4d7e-84f4-d8d29a456fe5.jpeg?auto=format&fit=max&w=353&auto=compress&rect=2100,0,1800,1200 353w, https://Haberler.imgix.net/2023/03/30/dd822bb9-1f64-4d7e-84f4-d8d29a456fe5.jpeg?auto=format&fit=max&w=470&auto=compress&rect=2100,0,1800,1200 470w, https://Haberler.imgix.net/2023/03/30/dd822bb9-1f64-4d7e-84f4-d8d29a456fe5.jpeg?auto=format&fit=max&w=640&auto=compress&rect=2100,0,1800,1200 640w, https://Haberler.imgix.net/2023/03/30/dd822bb9-1f64-4d7e-84f4-d8d29a456fe5.jpeg?auto=format&fit=max&w=705&auto=compress&rect=2100,0,1800,1200 705w, https://Haberler.imgix.net/2023/03/30/dd822bb9-1f64-4d7e-84f4-d8d29a456fe5.jpeg?auto=format&fit=max&w=940&auto=compress&rect=2100,0,1800,1200 940w, https://Haberler.imgix.net/2023/03/30/dd822bb9-1f64-4d7e-84f4-d8d29a456fe5.jpeg?auto=format&fit=max&w=1080&auto=compress&rect=2100,0,1800,1200 1080w, https://Haberler.imgix.net/2023/03/30/dd822bb9-1f64-4d7e-84f4-d8d29a456fe5.jpeg?auto=format&fit=max&w=1240&auto=compress&rect=2100,0,1800,1200 1240w, https://Haberler.imgix.net/2023/03/30/dd822bb9-1f64-4d7e-84f4-d8d29a456fe5.jpeg?auto=format&fit=max&w=1410&auto=compress&rect=2100,0,1800,1200 1410w, https://Haberler.imgix.net/2023/03/30/dd822bb9-1f64-4d7e-84f4-d8d29a456fe5.jpeg?auto=format&fit=max&w=1880&auto=compress&rect=2100,0,1800,1200 1880w" src="https://Haberler.imgix.net/2023/03/30/dd822bb9-1f64-4d7e-84f4-d8d29a456fe5.jpeg?auto=format&fit=max&w=1880&auto=compress&rect=2100,0,1800,1200"/>
“Şerit” (930-3), 2013/2016, Alu-Dibond ve Perspex arasında kağıt üzerine dijital baskıSanat Vakfı Gerhard Richter
Her yıl dünyanın yaşayan en önemli ressamı seçilen Gerhard Richter bu kez asma için herhangi bir eskiz yapmadı. Mükemmeliyetçi sergi kurgusunu da incelemedi. Her şeyi vakfına bıraktığını ve müze halkına derin bir güven duyduğunu vurguladı. Bu alanı normal bir ziyaretçi gibi deneyimlemek istiyor. Hayatının 60 yılı aşkın eserine sahip bir ressam olarak, muhtemelen eserinin özünde kendisiyle tanışmaya yeterince hazırdır.
Richter evreninde yolculuk
Küratörler Maike Steinbach ve Joachim Jäger, beş tematik alana ayrılan salonu iyi bir şekilde donattılar, böylece ne zaman ne de hıza bağlı olarak, tabiri caizse ressam Richter’in evreninde seyahat ediyoruz. Ve görüntüleri tarihlendiren irili ufaklı plaketler onlarca yıl öncesine gitse de 2019’da, medya tarafından heyecanla bildirilen Richter, yalnızca çizmek istediğine karar verdiği için aktif olarak resim yapmayı bıraktığında sona ererken, başlangıcı ve sonu yoktur. Çünkü Duvar inşa edilmeden kısa bir süre önce Doğu Almanya’dan Batı’ya kaçan bu 91 yaşındaki, Dresden doğumlu, Kölnlü sanatçının sanatında her şey diğer her şeyle bağlantılıdır: ileri geri, yanlara, sağa sola değişebilir. derinlik ve yükseklik – hatta paradoks noktasına kadar.
Bir gösterge sistemi olarak bu evren, Richter’in çalışmasının entelektüel özüne götürür: parlak geometriler, yatay minimalist renk şeritleri, monokrom, meditatif gri panellerin yanı sıra, birbirinin içine dökülen renk bulutları gibi anlamlı soyutlamalar, duygusal ritimler. İkincisinde, bu dünyanın tüm renklerinin, neşenin, arzunun ve aynı zamanda küllü hüznün de ne kadar gri olduğunu deneyimliyoruz. Bir de Nazi dönemindeki aile albümünden üzeri boyanmış fotoğraflar, Nazi ötenazisinin kurbanı olan “Marianne Teyze”, Landser üniformalı Nazi “Rudi Amca” ve ayrıca “Alman Sonbaharı”ndan motifler var. “Meşgul bir eve”.
Hepsi, tüm dünyadaki epigonlar tarafından aşırı derecede taklit edilen tipik Richter bulanıklığının görüntüleridir. Bu, ressamın daha uzak ve daha yakın Alman tarihini, gerçekliğini ve aynı zamanda fotoğrafın gerçekliğini sorguladığı bir estetiktir. Sanatla günlük olarak ilgilenseniz bile, bir kez daha netleşiyor: Richter sistemini basitçe açıklamaya yönelik herhangi bir girişim başarısız olmaya mahkumdur.
Dört bölümlük “Auschwitz-Birkenau” döngüsünden panel, 2014, yağlı boya/tuval. Sanat Vakfı Gerhard Richter
Hayır, bu münzevi ressamın eseri, uluslararası sanat piyasasının dikte ettiği astronomik fiyatlara rağmen çabalıyor (1993 tarihli “Yeşil-Kırmızı-Mavi 789-33” tablosu bu hafta Köln’deki bir Sotheby’s müzayedesinde 533.400 Euro’ya satıldı) , yaldızlı resim çerçevelerinden sonra değil. Richter bunu yıllarca tekrar tekrar vurguladı: herhangi bir methiye istemiyor, daha çok yoğun bir iletişim istiyor – genellikle rahatsız edici siyasi dünya olayları, sanat tarihi ve şüpheler ve deneylerle yönlendirilen kendi çalışmasının sorgulanması. Bu görüntü oluşturucu hiçbir zaman bağımsız “simgeler” oluşturmak istemedi. Bizimle, yani izleyicilerle manevi alışveriş istiyor.
“Birkenau” – dizi, Richter’in Holokost ile yüzleşmesinin sonucudur.
Bu “Berlin için 100 eser”in en ilgi çekici kısmı, ressamın Holokost ve onun temsil edilebilirliği üzerine uzun incelemesinin bir sonucu olan, dört büyük panodan oluşan 2014 yapımı “Birkenau” serisidir. Temel, Auschwitz-Birkenau toplama kampından dört fotoğraftı ve Richter bunları yavaş yavaş üzerlerini boyamak üzere dört tuvale aktardı. Uygarlığın ihlaliyle ilgili soyut manzaralardır. Ama yok oluşun siyah-gri küllerinden, yaşamın yeniden doğması için kan kırmızısı yükseldi. Ve yırtık resim zemininden canlı yeşil filizler. Ressam, her bir boya tabakasıyla, fotoğraf şablonlarını – onlar da döngünün solunda ve sağında asılı durur – biraz daha yok etti. Sonunda artık görünür olmayana kadar.
Albertinum’daki Dresden arşivindeki ressam Gerhard Richter.Richter Arşivi Dresden/Sanat Vakfı Gerhard Richter
Duygusal soyut sahneler, 1919’un karşısında asılı duran dört aynalı panoya yansıtılır. Arada dururuz, yas, nasihat, tefekkür motiflerinin önünde kendimizi -ikinci bir düzeyde- görürüz. Ve umut. Serginin bu bölümünde durup sağa bakarsanız, bakışınız ister istemez bir düşünme, görme, hissetme köprüsü gibi Richter’in “Siyah, Kırmızı, Altın” resmine düşüyor. Yükseltilmiş bir işaret parmağı olmadan. Aynı zamanda fetheden belirgin görüş hatlarıdır.
Gerhard Richter: Berlin için 100 eser. Yeni Ulusal Galeri, Potsdamer Strasse 50, Sal–Paz 10:00–18:00, Per – 20:00 Bbahar 2026
Ne demişler, iyi şeyler bekleyenlere gelir. Ve doğru. İki yıl önce ilan edilmişti ve şimdi zamanı geldi – Gerhard Richter Sanat Vakfı’ndan alınan değerli kalıcı ödünçler, Potsdamer Strasse’deki Mies van der Rohe binasının bodrum katındaki büyük çalışma odasına yayılıyor. Oldukça suskun ve çoğu zaman özlü ressam, sözleşmeyi imzalarken alışılmadık bir şekilde acıklı hale geldi ve şöyle dedi: “Vakıfla ömür boyu sürecek bir rüyayı gerçekleştirdikten sonra, bu eserlerin Berlin’de evlerini bulması memnuniyet verici bir ayrım.”
“Marianne Teyze” (87), 1965, yağlı boya/tuval.Sanat Vakfı Gerhard Richter
Tüm dünyada kıskanılan koleksiyon, Yeni Ulusal Galeri’nin bitişiğindeki gelecekteki 20. Yüzyıl Müzesi için tasarlandı. Kulturforum’daki kazı çukuru masif ahşap barakaların arkasına gizlenmiştir. Vinçler, iş makineleri, kamyonlar kullanılıyor. 2026 yılında yapılması planlanan açılış muhtemelen ertelenecek. Ukrayna savaşının ağırlaştırdığı korona salgını ve inşaat malzemeleri kıtlığı, sanat ütopyalarını hesaba katmıyor. Ve böylece Yeni Ulusal Galeri’deki büyük çalışma odası, uygun bir geçici konut olarak hizmet ediyor.
Richter ve vakfı ile kalıcı kredi anlaşması, 2020 sonbaharında kendi kararıyla istifa eden Neue Nationalgalerie’nin eski müdürü Udo Kittelmann tarafından başarılı bir şekilde müzakere edildi. Mevcut ve gelecekteki Richter Hall için, Dresden Devlet Sanat Koleksiyonları ve oradaki Richter Arşivi ile değişim için bir işbirliğine de karar verildi.
2016, Alu-Dibond ve Perspex arasında kağıt üzerine dijital baskı" loading="lazy" width="1800" height="1200" decoding="async" data-nimg="1" style="color:transparent;width:100%;height:auto" sizes="(max-width: 768px) 90vw, (max-width: 1240px) 90vw, (max-width: 1410px) 67vw, (max-width: 2560px) 42vw, (max-width: 3000px) 31vw, (max-width: 3410px) 25vw, (max-width: 3840px) 22vw, 20vw" srcset="https://Haberler.imgix.net/2023/03/30/dd822bb9-1f64-4d7e-84f4-d8d29a456fe5.jpeg?auto=format&fit=max&w=96&auto=compress&rect=2100,0,1800,1200 96w, https://Haberler.imgix.net/2023/03/30/dd822bb9-1f64-4d7e-84f4-d8d29a456fe5.jpeg?auto=format&fit=max&w=128&auto=compress&rect=2100,0,1800,1200 128w, https://Haberler.imgix.net/2023/03/30/dd822bb9-1f64-4d7e-84f4-d8d29a456fe5.jpeg?auto=format&fit=max&w=192&auto=compress&rect=2100,0,1800,1200 192w, https://Haberler.imgix.net/2023/03/30/dd822bb9-1f64-4d7e-84f4-d8d29a456fe5.jpeg?auto=format&fit=max&w=256&auto=compress&rect=2100,0,1800,1200 256w, https://Haberler.imgix.net/2023/03/30/dd822bb9-1f64-4d7e-84f4-d8d29a456fe5.jpeg?auto=format&fit=max&w=353&auto=compress&rect=2100,0,1800,1200 353w, https://Haberler.imgix.net/2023/03/30/dd822bb9-1f64-4d7e-84f4-d8d29a456fe5.jpeg?auto=format&fit=max&w=470&auto=compress&rect=2100,0,1800,1200 470w, https://Haberler.imgix.net/2023/03/30/dd822bb9-1f64-4d7e-84f4-d8d29a456fe5.jpeg?auto=format&fit=max&w=640&auto=compress&rect=2100,0,1800,1200 640w, https://Haberler.imgix.net/2023/03/30/dd822bb9-1f64-4d7e-84f4-d8d29a456fe5.jpeg?auto=format&fit=max&w=705&auto=compress&rect=2100,0,1800,1200 705w, https://Haberler.imgix.net/2023/03/30/dd822bb9-1f64-4d7e-84f4-d8d29a456fe5.jpeg?auto=format&fit=max&w=940&auto=compress&rect=2100,0,1800,1200 940w, https://Haberler.imgix.net/2023/03/30/dd822bb9-1f64-4d7e-84f4-d8d29a456fe5.jpeg?auto=format&fit=max&w=1080&auto=compress&rect=2100,0,1800,1200 1080w, https://Haberler.imgix.net/2023/03/30/dd822bb9-1f64-4d7e-84f4-d8d29a456fe5.jpeg?auto=format&fit=max&w=1240&auto=compress&rect=2100,0,1800,1200 1240w, https://Haberler.imgix.net/2023/03/30/dd822bb9-1f64-4d7e-84f4-d8d29a456fe5.jpeg?auto=format&fit=max&w=1410&auto=compress&rect=2100,0,1800,1200 1410w, https://Haberler.imgix.net/2023/03/30/dd822bb9-1f64-4d7e-84f4-d8d29a456fe5.jpeg?auto=format&fit=max&w=1880&auto=compress&rect=2100,0,1800,1200 1880w" src="https://Haberler.imgix.net/2023/03/30/dd822bb9-1f64-4d7e-84f4-d8d29a456fe5.jpeg?auto=format&fit=max&w=1880&auto=compress&rect=2100,0,1800,1200"/>
“Şerit” (930-3), 2013/2016, Alu-Dibond ve Perspex arasında kağıt üzerine dijital baskıSanat Vakfı Gerhard Richter
Her yıl dünyanın yaşayan en önemli ressamı seçilen Gerhard Richter bu kez asma için herhangi bir eskiz yapmadı. Mükemmeliyetçi sergi kurgusunu da incelemedi. Her şeyi vakfına bıraktığını ve müze halkına derin bir güven duyduğunu vurguladı. Bu alanı normal bir ziyaretçi gibi deneyimlemek istiyor. Hayatının 60 yılı aşkın eserine sahip bir ressam olarak, muhtemelen eserinin özünde kendisiyle tanışmaya yeterince hazırdır.
Richter evreninde yolculuk
Küratörler Maike Steinbach ve Joachim Jäger, beş tematik alana ayrılan salonu iyi bir şekilde donattılar, böylece ne zaman ne de hıza bağlı olarak, tabiri caizse ressam Richter’in evreninde seyahat ediyoruz. Ve görüntüleri tarihlendiren irili ufaklı plaketler onlarca yıl öncesine gitse de 2019’da, medya tarafından heyecanla bildirilen Richter, yalnızca çizmek istediğine karar verdiği için aktif olarak resim yapmayı bıraktığında sona ererken, başlangıcı ve sonu yoktur. Çünkü Duvar inşa edilmeden kısa bir süre önce Doğu Almanya’dan Batı’ya kaçan bu 91 yaşındaki, Dresden doğumlu, Kölnlü sanatçının sanatında her şey diğer her şeyle bağlantılıdır: ileri geri, yanlara, sağa sola değişebilir. derinlik ve yükseklik – hatta paradoks noktasına kadar.
Bir gösterge sistemi olarak bu evren, Richter’in çalışmasının entelektüel özüne götürür: parlak geometriler, yatay minimalist renk şeritleri, monokrom, meditatif gri panellerin yanı sıra, birbirinin içine dökülen renk bulutları gibi anlamlı soyutlamalar, duygusal ritimler. İkincisinde, bu dünyanın tüm renklerinin, neşenin, arzunun ve aynı zamanda küllü hüznün de ne kadar gri olduğunu deneyimliyoruz. Bir de Nazi dönemindeki aile albümünden üzeri boyanmış fotoğraflar, Nazi ötenazisinin kurbanı olan “Marianne Teyze”, Landser üniformalı Nazi “Rudi Amca” ve ayrıca “Alman Sonbaharı”ndan motifler var. “Meşgul bir eve”.
Hepsi, tüm dünyadaki epigonlar tarafından aşırı derecede taklit edilen tipik Richter bulanıklığının görüntüleridir. Bu, ressamın daha uzak ve daha yakın Alman tarihini, gerçekliğini ve aynı zamanda fotoğrafın gerçekliğini sorguladığı bir estetiktir. Sanatla günlük olarak ilgilenseniz bile, bir kez daha netleşiyor: Richter sistemini basitçe açıklamaya yönelik herhangi bir girişim başarısız olmaya mahkumdur.
Dört bölümlük “Auschwitz-Birkenau” döngüsünden panel, 2014, yağlı boya/tuval. Sanat Vakfı Gerhard Richter
Hayır, bu münzevi ressamın eseri, uluslararası sanat piyasasının dikte ettiği astronomik fiyatlara rağmen çabalıyor (1993 tarihli “Yeşil-Kırmızı-Mavi 789-33” tablosu bu hafta Köln’deki bir Sotheby’s müzayedesinde 533.400 Euro’ya satıldı) , yaldızlı resim çerçevelerinden sonra değil. Richter bunu yıllarca tekrar tekrar vurguladı: herhangi bir methiye istemiyor, daha çok yoğun bir iletişim istiyor – genellikle rahatsız edici siyasi dünya olayları, sanat tarihi ve şüpheler ve deneylerle yönlendirilen kendi çalışmasının sorgulanması. Bu görüntü oluşturucu hiçbir zaman bağımsız “simgeler” oluşturmak istemedi. Bizimle, yani izleyicilerle manevi alışveriş istiyor.
“Birkenau” – dizi, Richter’in Holokost ile yüzleşmesinin sonucudur.
Bu “Berlin için 100 eser”in en ilgi çekici kısmı, ressamın Holokost ve onun temsil edilebilirliği üzerine uzun incelemesinin bir sonucu olan, dört büyük panodan oluşan 2014 yapımı “Birkenau” serisidir. Temel, Auschwitz-Birkenau toplama kampından dört fotoğraftı ve Richter bunları yavaş yavaş üzerlerini boyamak üzere dört tuvale aktardı. Uygarlığın ihlaliyle ilgili soyut manzaralardır. Ama yok oluşun siyah-gri küllerinden, yaşamın yeniden doğması için kan kırmızısı yükseldi. Ve yırtık resim zemininden canlı yeşil filizler. Ressam, her bir boya tabakasıyla, fotoğraf şablonlarını – onlar da döngünün solunda ve sağında asılı durur – biraz daha yok etti. Sonunda artık görünür olmayana kadar.
Albertinum’daki Dresden arşivindeki ressam Gerhard Richter.Richter Arşivi Dresden/Sanat Vakfı Gerhard Richter
Duygusal soyut sahneler, 1919’un karşısında asılı duran dört aynalı panoya yansıtılır. Arada dururuz, yas, nasihat, tefekkür motiflerinin önünde kendimizi -ikinci bir düzeyde- görürüz. Ve umut. Serginin bu bölümünde durup sağa bakarsanız, bakışınız ister istemez bir düşünme, görme, hissetme köprüsü gibi Richter’in “Siyah, Kırmızı, Altın” resmine düşüyor. Yükseltilmiş bir işaret parmağı olmadan. Aynı zamanda fetheden belirgin görüş hatlarıdır.
Gerhard Richter: Berlin için 100 eser. Yeni Ulusal Galeri, Potsdamer Strasse 50, Sal–Paz 10:00–18:00, Per – 20:00 Bbahar 2026