Ev
Sanat
George Grosz 1922’de Sovyet Rusya’ya seyahat eder ve Amerika’yı özler
Kleines Grosz Museum Berlin’deki yeni sergi, sosyal açıdan eleştirel ressam arasındaki aşk-nefret ilişkisinin öyküsünü anlatıyor.
Bülowstraße’deki Küçük Grosz Müzesi’ndeki “1922 – George Grosz Sovyet Rusya’ya seyahat ediyor” sergisinden görüntüAndrew Domma
Yüz yıl önce, sosyal açıdan eleştirel ressam George Grosz (1893–1959), Rusya’daki dünyayı sarsan devrimci değişiklikleri merak etmeye başladı. Şimdi, Mayıs 2022’deki açılışından altı ay sonra, emlak yöneticisi Ralph Jentsch ve küratör Ralf Kemper başkanlığındaki Kleiner Grosz Müzesi’nin sponsor derneği ikinci sergisini gösteriyor: “1922 – George Grosz Sovyet Rusya’ya seyahat ediyor” .
İddialı gösteri, tarihçi ve sanat tarihçisi Christian Hufen’in Moskova, Saint Petersburg ve Sovyet Karelya’nın başkenti Petrozavodsk’ta Willi Münzenbergs Erben Vakfı tarafından finanse edilen yoğun arşiv araştırması sayesinde mümkün oldu. Proje, 2020/21’de Rusya’nın Ukrayna’yı işgalinden önce iyi bir zamanda tamamlandı.
Sosyo-eleştirel Dadaist, Ekspresyonist ve Verist Grosz’un Rusya gezisinin yüzüncü yıl dönümü, Alman sanatçı Grosz’un Danimarkalı komünist Martin Andersen ile birlikte yaptığı bu gezinin Haberin Detaylarıını ve sonuçlarını öğrenmek için bir fırsat olarak değerlendiriliyor. Nexö, Ağustos ve Aralık 1922 arasında. Bu gezi için planlanan ortak kitap gerçekleşmedi. Grosz’un 1946’daki otobiyografisinin İngilizce ilk baskısında “Çalışma Halkının Anavatanı”na yaptığı bu geziden tek bir hece bile bahsetmemesinin nedeni muhtemelen Amerika Birleşik Devletleri’nde McCarthy döneminde komünistlere yapılan zulümdü. “Rusya gezisi” ile ilgili bölüm ilk olarak 1953’te Melvin Lasky’nin editörlüğünü yaptığı komünizm karşıtı dergi Der Montag’da Almanca olarak yayınlandı ve ardından 1955’te Ein Kleine Ja und ein Grosse Nein’in Almanca baskısına eklendi.
Çoğu biyografi yazarı, Grosz’un seyahat izlenimlerinin yanıltıcı açıklamalarını okuduktan sonra, Grosz’un 1923’te Berlin’e döndükten sonra KPD’den ayrıldığını varsaydı. Küçük Grosz Müzesi’ndeki sergi, sırasıyla 1925 ve 1928’e kadar KPD için ajitasyonel grafiklerinin etkileyici bir geçit töreni ile karşı kanıt sağlamayı amaçlıyor. Ekim Devrimi. Grosz, Rus Devlet Film ve Fotoğraf Arşivi’nden daha önce bilinmeyen görüntülerin gösterdiği gibi, geçit törenine seyirci olarak tanık oldu.
İkircikli seyahat hatırası: George Grosz’un “Devrim”i, 1925, Hindistan mürekkebi, kamış kalem ve kurşun kalemle yapılan hafif bir ön çizim üzerine tükenmez kalem.VG Bildkunst Bonn/George Grosz Malikanesi
Berlin ve New York sokaklarındaki her zamanki kesin ve hiper-gerçek gözlemlerinin Haberin Detaylarıına karşı, Murmansk, Petrograd ve Moskova’dan sevgi dolu alaycı ve kesin tasvirleri kim merak etmez ki? Ama yoklar, bu serginin en büyük hayal kırıklığı bu. Malikanede yalnızca Norveç kıyılarındaki geçidin eğlenceli kabataslak gözlemleri hayatta kaldı.
Ajitasyon grafiklerine ek olarak, resim her zaman Grosz’un sanatsal çalışmalarının odak noktası olmaya devam etti, ancak 1921’deki “Kunstblatt” da “Yeni Adam” başlıklı yeni resimleri için yazdığı gibi, bir mühendislik çizimi gibi gerçeklere dayalı ve net olmalıdır. ” ve “Cumhuriyet makineleri” yazıyor. Sovyet Konstrüktivizmi ilk kez 1920’de Konstantin Umansky’nin bir makalesinde okudu. Bir fotoğrafta melon şapkalı, beyaz gömlekli ve kravatlı Grosz ve 1920’de Berlin’de düzenlenen “Birinci Uluslararası Dada Fuarı”nda John Heartfield “Sanat öldü. Yaşasın Tatlin’in yeni makine sanatı” yazılı pankartla görülüyor. Grosz beklentilerle dolu katıldı. bu nedenle sanatçı-mühendis Vladimir Tatlin ile Rusya gezisinde Petrograd’da tanıştı, ancak orada “tuhaf, doğayı seven bir Rus” ile tanıştı. “Beslediği tavuklardan bazıları yatağında uyudu. Bir köşeye yumurtladılar… ve sonra ev yapımı balalaykasını çalarken… bana gerçek eski Rusya’nın bir parçası gibi geldi, ultra-modern Konstrüktivistlerden biri değil. … Ondan ve o dönemde çok tartışılan ‘Tatlinizm’den bir daha haber alamadım” diye yazdı Grosz otobiyografisinde.
George Grosz (1893–1959), Berlin’deki stüdyosunda, 1920’lerimago/United Archives International
Soğuk Savaş, seyahat günlüğüne bulaşmış olabilir, ancak Grosz, Kronstadt ayaklanmasının seçkin devrimci denizciler tarafından kanlı bir şekilde bastırıldığı ve Moskova’nın güneyindeki köylü ayaklanmalarının 1922’de proletarya diktatörlüğü hakkında herhangi bir yanılsama besleyemezdi. Tambov, köylerin bulunduğu yere zehirli gaz bombaları atıyor. Bunun sorumlusu, Moskova’daki Komintern Kongresi’nde parlak bir konuşmacı olarak gördüğü Leon Troçki idi. Yol arkadaşı Nexö’nün defterine şöyle yazmıştı: “Lenin’e göre hakikat bir burjuva önyargısıdır, dolayısıyla inanan bir yoldaş için nihayet ortadan kaldırılmıştır.” ABD’ye göç ettiği Mayıs 1933’te Grosz, şair arkadaşına duyurdu. Hermann Borchardt “şanlı Üçlü İttifak Stalin-Hitlermann-Mussolini”.
Ağır balık zehirlenmesiyle Rusya’dan Berlin’e dönen Grosz, 8 Aralık 1922’de Amerikalı gazeteci Max Eastman ve Moskova’dan yeni tanıdıklarından şair Claude McKay’e planladığı Amerika gezisi için destek isteyen iki mektup yazdı. 1923’te Nihayet 1932’de oraya vardığında, yayıncısı ve arkadaşı Wieland Herzfelde’ye şunları yazdı: “Eğer … Rusya ile karşılaştırırsam, kararım Amerika’dan yanadır. Harika bir ülke…acımasız ve sempatik bir karışım içinde gülen…vahşi…düzenlenmemiş…dizginlenmemiş…tatsız ve harika bir anlamda ham…anlatılmamış olasılıklarla.”
Bülowstraße’deki Kleine Grosz Müzesi: Binanın sağ tarafı bir zamanlar 1950’lerde Shell benzin istasyonuydu ve müze açılana kadar galeri sahibi Juerg Judin’in eviydi. Soldaki dar yeni binada, şimdi iki sergi odası olan kütüphanesi vardı. dpa / Jörg Carstensen
Galeri sahibi ve Grosz koleksiyoncusu Juerg Judin, bir grup arkadaşıyla birlikte daha önce özel konutu olan 1956’dan kalma bir Shell benzin istasyonunun orijinal ortamında Das Kleine Grosz Müzesi’ni açtığında, hayata karşı bu tutum için ideal konutu sağladı. Dışarıda yüksek tren ve trafik gürültülüyken, ziyaretçiler gölette ördekler, su özellikleri ve kuşlar ile yoğun bambu ile çevrili bir kültürel vahaya girerler. Grosz, bu gerçekten Amerikan benzin tapınağı ve cennet bahçesi kombinasyonunu kesinlikle severdi. Rusya ile olan aşk-nefret ilişkisinden sonra, Küçük Grosz Müzesi’ndeki bir sonraki sergi, Grosz’un 1917’de “Altın Avcılarının Şarkısı”nda uyandırdığı Amerika’ya olan kararsız sevgisine odaklanmaktı: “Amerika!!! Gelecek!!!” Bu rüya da Alman sürgünü için depresyonla sonuçlandı.
Küçük Grosz Müzesi Berlin
Küçük Grosz Müzesi Berlin, Bülowstrasse 18, 31 Mart 2023’e kadar, Perşembe–Pzt. 11:00 – 18:00, Cuma – 20:00 246 sayfalık katalog Verlag der Buchhandlung Walther und Franz König tarafından yayınlandı ve 35 avroya mal oldu.
Sanat
George Grosz 1922’de Sovyet Rusya’ya seyahat eder ve Amerika’yı özler
Kleines Grosz Museum Berlin’deki yeni sergi, sosyal açıdan eleştirel ressam arasındaki aşk-nefret ilişkisinin öyküsünü anlatıyor.
Bülowstraße’deki Küçük Grosz Müzesi’ndeki “1922 – George Grosz Sovyet Rusya’ya seyahat ediyor” sergisinden görüntüAndrew Domma
Yüz yıl önce, sosyal açıdan eleştirel ressam George Grosz (1893–1959), Rusya’daki dünyayı sarsan devrimci değişiklikleri merak etmeye başladı. Şimdi, Mayıs 2022’deki açılışından altı ay sonra, emlak yöneticisi Ralph Jentsch ve küratör Ralf Kemper başkanlığındaki Kleiner Grosz Müzesi’nin sponsor derneği ikinci sergisini gösteriyor: “1922 – George Grosz Sovyet Rusya’ya seyahat ediyor” .
İddialı gösteri, tarihçi ve sanat tarihçisi Christian Hufen’in Moskova, Saint Petersburg ve Sovyet Karelya’nın başkenti Petrozavodsk’ta Willi Münzenbergs Erben Vakfı tarafından finanse edilen yoğun arşiv araştırması sayesinde mümkün oldu. Proje, 2020/21’de Rusya’nın Ukrayna’yı işgalinden önce iyi bir zamanda tamamlandı.
Sosyo-eleştirel Dadaist, Ekspresyonist ve Verist Grosz’un Rusya gezisinin yüzüncü yıl dönümü, Alman sanatçı Grosz’un Danimarkalı komünist Martin Andersen ile birlikte yaptığı bu gezinin Haberin Detaylarıını ve sonuçlarını öğrenmek için bir fırsat olarak değerlendiriliyor. Nexö, Ağustos ve Aralık 1922 arasında. Bu gezi için planlanan ortak kitap gerçekleşmedi. Grosz’un 1946’daki otobiyografisinin İngilizce ilk baskısında “Çalışma Halkının Anavatanı”na yaptığı bu geziden tek bir hece bile bahsetmemesinin nedeni muhtemelen Amerika Birleşik Devletleri’nde McCarthy döneminde komünistlere yapılan zulümdü. “Rusya gezisi” ile ilgili bölüm ilk olarak 1953’te Melvin Lasky’nin editörlüğünü yaptığı komünizm karşıtı dergi Der Montag’da Almanca olarak yayınlandı ve ardından 1955’te Ein Kleine Ja und ein Grosse Nein’in Almanca baskısına eklendi.
Çoğu biyografi yazarı, Grosz’un seyahat izlenimlerinin yanıltıcı açıklamalarını okuduktan sonra, Grosz’un 1923’te Berlin’e döndükten sonra KPD’den ayrıldığını varsaydı. Küçük Grosz Müzesi’ndeki sergi, sırasıyla 1925 ve 1928’e kadar KPD için ajitasyonel grafiklerinin etkileyici bir geçit töreni ile karşı kanıt sağlamayı amaçlıyor. Ekim Devrimi. Grosz, Rus Devlet Film ve Fotoğraf Arşivi’nden daha önce bilinmeyen görüntülerin gösterdiği gibi, geçit törenine seyirci olarak tanık oldu.
İkircikli seyahat hatırası: George Grosz’un “Devrim”i, 1925, Hindistan mürekkebi, kamış kalem ve kurşun kalemle yapılan hafif bir ön çizim üzerine tükenmez kalem.VG Bildkunst Bonn/George Grosz Malikanesi
Berlin ve New York sokaklarındaki her zamanki kesin ve hiper-gerçek gözlemlerinin Haberin Detaylarıına karşı, Murmansk, Petrograd ve Moskova’dan sevgi dolu alaycı ve kesin tasvirleri kim merak etmez ki? Ama yoklar, bu serginin en büyük hayal kırıklığı bu. Malikanede yalnızca Norveç kıyılarındaki geçidin eğlenceli kabataslak gözlemleri hayatta kaldı.
Ajitasyon grafiklerine ek olarak, resim her zaman Grosz’un sanatsal çalışmalarının odak noktası olmaya devam etti, ancak 1921’deki “Kunstblatt” da “Yeni Adam” başlıklı yeni resimleri için yazdığı gibi, bir mühendislik çizimi gibi gerçeklere dayalı ve net olmalıdır. ” ve “Cumhuriyet makineleri” yazıyor. Sovyet Konstrüktivizmi ilk kez 1920’de Konstantin Umansky’nin bir makalesinde okudu. Bir fotoğrafta melon şapkalı, beyaz gömlekli ve kravatlı Grosz ve 1920’de Berlin’de düzenlenen “Birinci Uluslararası Dada Fuarı”nda John Heartfield “Sanat öldü. Yaşasın Tatlin’in yeni makine sanatı” yazılı pankartla görülüyor. Grosz beklentilerle dolu katıldı. bu nedenle sanatçı-mühendis Vladimir Tatlin ile Rusya gezisinde Petrograd’da tanıştı, ancak orada “tuhaf, doğayı seven bir Rus” ile tanıştı. “Beslediği tavuklardan bazıları yatağında uyudu. Bir köşeye yumurtladılar… ve sonra ev yapımı balalaykasını çalarken… bana gerçek eski Rusya’nın bir parçası gibi geldi, ultra-modern Konstrüktivistlerden biri değil. … Ondan ve o dönemde çok tartışılan ‘Tatlinizm’den bir daha haber alamadım” diye yazdı Grosz otobiyografisinde.
George Grosz (1893–1959), Berlin’deki stüdyosunda, 1920’lerimago/United Archives International
Soğuk Savaş, seyahat günlüğüne bulaşmış olabilir, ancak Grosz, Kronstadt ayaklanmasının seçkin devrimci denizciler tarafından kanlı bir şekilde bastırıldığı ve Moskova’nın güneyindeki köylü ayaklanmalarının 1922’de proletarya diktatörlüğü hakkında herhangi bir yanılsama besleyemezdi. Tambov, köylerin bulunduğu yere zehirli gaz bombaları atıyor. Bunun sorumlusu, Moskova’daki Komintern Kongresi’nde parlak bir konuşmacı olarak gördüğü Leon Troçki idi. Yol arkadaşı Nexö’nün defterine şöyle yazmıştı: “Lenin’e göre hakikat bir burjuva önyargısıdır, dolayısıyla inanan bir yoldaş için nihayet ortadan kaldırılmıştır.” ABD’ye göç ettiği Mayıs 1933’te Grosz, şair arkadaşına duyurdu. Hermann Borchardt “şanlı Üçlü İttifak Stalin-Hitlermann-Mussolini”.
Ağır balık zehirlenmesiyle Rusya’dan Berlin’e dönen Grosz, 8 Aralık 1922’de Amerikalı gazeteci Max Eastman ve Moskova’dan yeni tanıdıklarından şair Claude McKay’e planladığı Amerika gezisi için destek isteyen iki mektup yazdı. 1923’te Nihayet 1932’de oraya vardığında, yayıncısı ve arkadaşı Wieland Herzfelde’ye şunları yazdı: “Eğer … Rusya ile karşılaştırırsam, kararım Amerika’dan yanadır. Harika bir ülke…acımasız ve sempatik bir karışım içinde gülen…vahşi…düzenlenmemiş…dizginlenmemiş…tatsız ve harika bir anlamda ham…anlatılmamış olasılıklarla.”
Bülowstraße’deki Kleine Grosz Müzesi: Binanın sağ tarafı bir zamanlar 1950’lerde Shell benzin istasyonuydu ve müze açılana kadar galeri sahibi Juerg Judin’in eviydi. Soldaki dar yeni binada, şimdi iki sergi odası olan kütüphanesi vardı. dpa / Jörg Carstensen
Galeri sahibi ve Grosz koleksiyoncusu Juerg Judin, bir grup arkadaşıyla birlikte daha önce özel konutu olan 1956’dan kalma bir Shell benzin istasyonunun orijinal ortamında Das Kleine Grosz Müzesi’ni açtığında, hayata karşı bu tutum için ideal konutu sağladı. Dışarıda yüksek tren ve trafik gürültülüyken, ziyaretçiler gölette ördekler, su özellikleri ve kuşlar ile yoğun bambu ile çevrili bir kültürel vahaya girerler. Grosz, bu gerçekten Amerikan benzin tapınağı ve cennet bahçesi kombinasyonunu kesinlikle severdi. Rusya ile olan aşk-nefret ilişkisinden sonra, Küçük Grosz Müzesi’ndeki bir sonraki sergi, Grosz’un 1917’de “Altın Avcılarının Şarkısı”nda uyandırdığı Amerika’ya olan kararsız sevgisine odaklanmaktı: “Amerika!!! Gelecek!!!” Bu rüya da Alman sürgünü için depresyonla sonuçlandı.
Küçük Grosz Müzesi Berlin
Küçük Grosz Müzesi Berlin, Bülowstrasse 18, 31 Mart 2023’e kadar, Perşembe–Pzt. 11:00 – 18:00, Cuma – 20:00 246 sayfalık katalog Verlag der Buchhandlung Walther und Franz König tarafından yayınlandı ve 35 avroya mal oldu.