Doğu Alman yazar fotoğrafçılığının imajını şekillendiren ve bugün müzelerde ve galerilerde görülebilen yüzlerce fotoğraf, GDR zamanlarında resmi propagandanın ötesinde buldu. Her zaman “Dergi” vardı – her ay yeni aktörlerle gelen tek yaprak olarak popüler. Buna ek olarak, düzenli olarak Evelyn Richter, Arno Fischer, Sibylle Bergemann, Roger Melis, Helga Paris, Ute Mahler ve Ulrich Wust gibi bugünün fotoğrafçısının portreleri, resim feudetonları ve röportaj kayıtlarını buldu.
Buna ek olarak, “Dergi”, Ray, Dorothea Lange, Irving Penn, Richard Avedon, Diane Arbus, Inge Morath, Sarah Moon veya Helmut NeHaberlern gibi uluslararası harikalardan örnekler sundu. Bütün bunlar, 1965'ten 1987'ye kadar “dergi” nin görüntü yayın ekibine başkanlık eden ve bu süre zarfında müşteri ve editör Doğu Alman yazar fotoğrafçılığının en önemli sponsorlarından biri haline gelen ve fotoğraf sahnesine uluslararası yetenek getiren fotoğrafçı Brigitte Voigt'e borçludur.
1934'te Magdeburg'da doğdu ve büyüdü, bir manzara bahçıvan ve kütüphaneci olarak antrenman yaptıktan sonra Weißensee'deki Sanat Koleji'ne geldi. Başlangıçta, kendini bir grafik sanatçısı olarak profilli yaptı, ancak hızla Arno Fischer'ın rehberliğinde fotoğrafçılık buldu. Onların merkezi konusu çocukların büyümesi oldu. Potansiyel fotoğrafçı 1950'lerin sonunda buna başladığında, sıradan olmaktan çok uzaktı. O zamanlar, çocuklar çok sevimli evreleme için model olarak kullanıldı. Bunun 1960'lı yıllarda yavaş yavaş değişmesi, bir kişilik olarak daha fazla algılanan çocuğun yeni bir resminin ortaya çıkmasından kaynaklanıyor ve hala bu dönemin resmi pedagojisine hala yabancı olan ve direnmiş olan fikirler – doğal doğa olarak takdir ediliyor.
Tarama
“Çocuklar” dizisindenBrigitte Voigt'i miras al
“Çocuklar” dizisindenBrigitte Voigt'i miras al
“Çocuklar” dizisindenBrigitte Voigt'i miras al
“Çocuklar” dizisindenBrigitte Voigt'i miras al
Brigitte Voigt'in resimleri, çocukları hayatlarının ilk anından bağımsız kişilikler olarak gösterir, görme, his ve yapmalarında saygılı bir şekilde gözlemler.
Çalışmasının ilk sonucu, senarist Genkerist Gunter Rücker'ın bir metin yazarı olarak çekildiği ve yirmi yıl sonra Evelyn Richter'in “Geliştirme Mucizesi” nde tamamlanan fotoğraflarında çok şey gösterdiği “Şimdi Dört Yok” başlıklı bir fotoğraf kitabıydı. Ancak o zaman, Brigitte Voigt kitabın yayınlanmasında başarısız oldu, çünkü gerçek sosyalist devlete ve kurumlarına istenen her referans eksikti.
Çalışmalarını tamamladıktan sonra Brigitte Voigt, Arno Fischer'da bir fotoğrafçı olarak aday bir tur başlattı ve konularının spektrumunu belirgin bir şekilde genişletti, aile nedenleriyle serbest varlığına karşı karar verdi ve “dergiye” editör olarak gitti. Bir fotoğrafçı olarak, “Direct” grubuna aitti ve öncelikle Sibyle'da, NBI'da ve kendi sayfasında yayınladı. Kendi çalışmalarının yeniden keşfedilmesi 2014 yılında Lehmstedt Verlag'dan “Çocuklar Olmak İnsan Olmak” ve 80. doğum günlerinde ilk personel sergisi ile başladı. Şimdi geçen Cuma 90 yaşında öldü.
Yazarımız Mathias Bertram bir yayıncı ve kitap tasarımcısı ve Roger-Melis arazisinin direktörüdür.
Buna ek olarak, “Dergi”, Ray, Dorothea Lange, Irving Penn, Richard Avedon, Diane Arbus, Inge Morath, Sarah Moon veya Helmut NeHaberlern gibi uluslararası harikalardan örnekler sundu. Bütün bunlar, 1965'ten 1987'ye kadar “dergi” nin görüntü yayın ekibine başkanlık eden ve bu süre zarfında müşteri ve editör Doğu Alman yazar fotoğrafçılığının en önemli sponsorlarından biri haline gelen ve fotoğraf sahnesine uluslararası yetenek getiren fotoğrafçı Brigitte Voigt'e borçludur.
1934'te Magdeburg'da doğdu ve büyüdü, bir manzara bahçıvan ve kütüphaneci olarak antrenman yaptıktan sonra Weißensee'deki Sanat Koleji'ne geldi. Başlangıçta, kendini bir grafik sanatçısı olarak profilli yaptı, ancak hızla Arno Fischer'ın rehberliğinde fotoğrafçılık buldu. Onların merkezi konusu çocukların büyümesi oldu. Potansiyel fotoğrafçı 1950'lerin sonunda buna başladığında, sıradan olmaktan çok uzaktı. O zamanlar, çocuklar çok sevimli evreleme için model olarak kullanıldı. Bunun 1960'lı yıllarda yavaş yavaş değişmesi, bir kişilik olarak daha fazla algılanan çocuğun yeni bir resminin ortaya çıkmasından kaynaklanıyor ve hala bu dönemin resmi pedagojisine hala yabancı olan ve direnmiş olan fikirler – doğal doğa olarak takdir ediliyor.
Tarama
“Çocuklar” dizisindenBrigitte Voigt'i miras al
“Çocuklar” dizisindenBrigitte Voigt'i miras al
“Çocuklar” dizisindenBrigitte Voigt'i miras al
“Çocuklar” dizisindenBrigitte Voigt'i miras al
Brigitte Voigt'in resimleri, çocukları hayatlarının ilk anından bağımsız kişilikler olarak gösterir, görme, his ve yapmalarında saygılı bir şekilde gözlemler.
Çalışmasının ilk sonucu, senarist Genkerist Gunter Rücker'ın bir metin yazarı olarak çekildiği ve yirmi yıl sonra Evelyn Richter'in “Geliştirme Mucizesi” nde tamamlanan fotoğraflarında çok şey gösterdiği “Şimdi Dört Yok” başlıklı bir fotoğraf kitabıydı. Ancak o zaman, Brigitte Voigt kitabın yayınlanmasında başarısız oldu, çünkü gerçek sosyalist devlete ve kurumlarına istenen her referans eksikti.
Çalışmalarını tamamladıktan sonra Brigitte Voigt, Arno Fischer'da bir fotoğrafçı olarak aday bir tur başlattı ve konularının spektrumunu belirgin bir şekilde genişletti, aile nedenleriyle serbest varlığına karşı karar verdi ve “dergiye” editör olarak gitti. Bir fotoğrafçı olarak, “Direct” grubuna aitti ve öncelikle Sibyle'da, NBI'da ve kendi sayfasında yayınladı. Kendi çalışmalarının yeniden keşfedilmesi 2014 yılında Lehmstedt Verlag'dan “Çocuklar Olmak İnsan Olmak” ve 80. doğum günlerinde ilk personel sergisi ile başladı. Şimdi geçen Cuma 90 yaşında öldü.
Yazarımız Mathias Bertram bir yayıncı ve kitap tasarımcısı ve Roger-Melis arazisinin direktörüdür.