Fenerbahçe ‘de Dinamo Kiev’le UEFA Şampiyonlar Ligi’nin akabinde UEFA Avrupa Ligi’nde de karşı karşıya gelinecek olması heyecan yarattı. Sarı-lacivertlilerde Jorge Jesus’un rakip olarak görmek istediği Ukrayna temsilcisiyle oynanacak maçlar öncesi toplulukta yeni bir hava oluştu. Milliyet Gazetesi yazarlarıncan Ercan İtimat sarı-lacivertlileri Dinamo Kiev eşleşmesiyle ilgili uyardı.
İşte Ercan İnanç’ın “D. Kiev takıntısı kaos riskidir” başlıklı yazısından satır başları…
“Görülecek birtakım hesaplar var” diye meydan okuyordu Fenerbahçeli youtuber.
Kime?.. Dinamo Kiev’e.
Fenerbahçe’nin Şampiyonlar Ligi’ne üçüncü ön eleme cinsinde veda etmesine sebep gördüğü Dinamo Kiev ile Avrupa Ligi’nde birebir guruba düşmesi “öç alma” hislerini kamçılamıştı.
Salak bir futbolcunun gol sevincini abartmasıyla tribünler ateşlenmiş, İstanbul’da hem tipi kaybedip birebir vakitte ceza yemişti ya Fenerbahçe… “İntikam” sözü tam da topluluğun hislerine tercüman oluyordu aslında.
Sırtında yumurta küfesi olmayanlarla hudutlu kalsa güzeldi. Doruktan tırnağa o yakıcı/yıkıcı hissin esiriydi Fenerbahçe…
Mert Hakan gülücük emojili ileti atıyor, Fenerbahçe yöneticisi Selahattin Baki, “Çok istiyorduk istediğimiz oldu” diyordu.
Jorge Jesus ise kuradan evvel Austria Wien galibiyetinden daha sonra çabucak hemen Dinamo Kiev’le tıpkı kümeye düşmeden söylemişti hislerini:
“O maç boğazımda düğüm üzere kaldı. Onlarla tekrar oynamak isterim.”
Dinamo Kiev de farkındaydı. Lider Igor Surkis, kurayı değerlendirirken Fenerbahçe için, “Bizden intikam almak isteyeceklerdir” diyordu açık açık.
Yazık!
Buna “kendini bağlamak” denir. niçini, kırılmış gururunuzu eylemdilk evvel telaffuzla onarmaya çalışmak değilse, sükunetle hakkından gelebileceğiniz işi hayat-memat sıkıntısı haline getirip öz tansiyonunuzu arttırmak ve bundan ekstra performans ummaktır.
Çok tehlikelidir!
Ya isteği, hırsı zıplatıp başarma talihinizi yükseltir ya da elinizi ayağınızı titretip gerçek performansınızın bile altına indirir sizi.
Durduk yerde “risk” yaratmaktan öteki manası yoktur.
Dinamo Kiev’le yapılacak iki maça bu kadar misyon yüklerseniz, bir de işler yolunda gitmezse yalnızca puan hesabınız tutmamakla kalmaz kendinize ziyan verirsiniz. Yıkılırsınız.
esasen an prestijiyle katı mı/sıvı mı/gaz mı aşikâr değil Fenerbahçe…
Konyaspor yenilgisi gösterdi ki, çabucak hemen oyunu oturmuş, sistemi işleyen, sürat ve tempo standardı yerleşmiş, yediğinden hayli atan bir Fenerbahçe yok ortada…
Sezar’ın hakkı Sezar’a; “kollektif” oynuyorlar bu arada!.. Rotasyondakiler dahil ya hepsi epey âlâ oluyor ya da hepsi birden çok makus. Yükseklerin devasa yükseklikte, alçakların hayli berbat olduğu manik bir müddetçte Fenerbahçe. Üstüne, bir hafta daha sonra oynanacak maç hudut harbi haline gelmiş.
Bakın, taktik ustası Lucescu hala Dinamo Kiev’de ve şimdilik sofistike dokunuşlar peşinde.
Ne dedi geçen hafta?..
“Dinamo Kiev’deki son maçım olabilir”!
Çünkü, ülkeleri savaşta Ukraynalı futbolcular ailelerini özlüyor ve merak ediyorlarmış. Konsantre olmaları epey zormuş. Lucescu’nun da dayanacak hali kalmamış.
Duy da inanma!
İhtimali yok Avrupa Ligi’ni bırakıp gitmesinin. Gidecek olsa sadece Fenerbahçe yüzünden kalır. Lucescu’nun Türkiye serüvenini bilen bilir; Fenerbahçe maçları epey özeldir onun için.
Muhtemelen birkaç atılım daha sonrasını hesaplıyor ve “Fenerbahçe’yi yendik, bir daha yeneriz” üzere kof hamaset yerine futbolcularının dikkatini alana ve Avrupa Ligi’ne odaklayacak bir şok yaratıyor “giderim ha” diyerek.
Ben endişelendim. Fenerbahçe kaybeder diye değil; ziyandan diğer bir sonuç getirmeyen “intikam” duygusu yüzünden tedirginim. Zira futboldaki üç kararın “yenilgi” olanını “intikam” çığlıklarıyla tolere edilemez hale getiriyor,
Jesus’un bileği Lucescu tarafınca ikinci sefer bükülürse, hele guruptan çıkmak suya düşerse, karizması kötü biçimde çizilir… El birliği ile yarattığımız “ futbol ermişi” imajı, hem kadro ortasında birebir vakitte kamuoyunda zedelenir ki, şu anda Fenerbahçe’yi zinde tutan ta kendisidir. Felaket umulmadığı kadar kolay sarar bacayı. Kıvılcım hazır esasen. Rotasyon kontağından çıkar büyük yangın.
İşte Ercan İnanç’ın “D. Kiev takıntısı kaos riskidir” başlıklı yazısından satır başları…
“Görülecek birtakım hesaplar var” diye meydan okuyordu Fenerbahçeli youtuber.
Kime?.. Dinamo Kiev’e.
Fenerbahçe’nin Şampiyonlar Ligi’ne üçüncü ön eleme cinsinde veda etmesine sebep gördüğü Dinamo Kiev ile Avrupa Ligi’nde birebir guruba düşmesi “öç alma” hislerini kamçılamıştı.
Salak bir futbolcunun gol sevincini abartmasıyla tribünler ateşlenmiş, İstanbul’da hem tipi kaybedip birebir vakitte ceza yemişti ya Fenerbahçe… “İntikam” sözü tam da topluluğun hislerine tercüman oluyordu aslında.
Sırtında yumurta küfesi olmayanlarla hudutlu kalsa güzeldi. Doruktan tırnağa o yakıcı/yıkıcı hissin esiriydi Fenerbahçe…
Mert Hakan gülücük emojili ileti atıyor, Fenerbahçe yöneticisi Selahattin Baki, “Çok istiyorduk istediğimiz oldu” diyordu.
Jorge Jesus ise kuradan evvel Austria Wien galibiyetinden daha sonra çabucak hemen Dinamo Kiev’le tıpkı kümeye düşmeden söylemişti hislerini:
“O maç boğazımda düğüm üzere kaldı. Onlarla tekrar oynamak isterim.”
Dinamo Kiev de farkındaydı. Lider Igor Surkis, kurayı değerlendirirken Fenerbahçe için, “Bizden intikam almak isteyeceklerdir” diyordu açık açık.
Yazık!
Buna “kendini bağlamak” denir. niçini, kırılmış gururunuzu eylemdilk evvel telaffuzla onarmaya çalışmak değilse, sükunetle hakkından gelebileceğiniz işi hayat-memat sıkıntısı haline getirip öz tansiyonunuzu arttırmak ve bundan ekstra performans ummaktır.
Çok tehlikelidir!
Ya isteği, hırsı zıplatıp başarma talihinizi yükseltir ya da elinizi ayağınızı titretip gerçek performansınızın bile altına indirir sizi.
Durduk yerde “risk” yaratmaktan öteki manası yoktur.
Dinamo Kiev’le yapılacak iki maça bu kadar misyon yüklerseniz, bir de işler yolunda gitmezse yalnızca puan hesabınız tutmamakla kalmaz kendinize ziyan verirsiniz. Yıkılırsınız.
esasen an prestijiyle katı mı/sıvı mı/gaz mı aşikâr değil Fenerbahçe…
Konyaspor yenilgisi gösterdi ki, çabucak hemen oyunu oturmuş, sistemi işleyen, sürat ve tempo standardı yerleşmiş, yediğinden hayli atan bir Fenerbahçe yok ortada…
Sezar’ın hakkı Sezar’a; “kollektif” oynuyorlar bu arada!.. Rotasyondakiler dahil ya hepsi epey âlâ oluyor ya da hepsi birden çok makus. Yükseklerin devasa yükseklikte, alçakların hayli berbat olduğu manik bir müddetçte Fenerbahçe. Üstüne, bir hafta daha sonra oynanacak maç hudut harbi haline gelmiş.
Bakın, taktik ustası Lucescu hala Dinamo Kiev’de ve şimdilik sofistike dokunuşlar peşinde.
Ne dedi geçen hafta?..
“Dinamo Kiev’deki son maçım olabilir”!
Çünkü, ülkeleri savaşta Ukraynalı futbolcular ailelerini özlüyor ve merak ediyorlarmış. Konsantre olmaları epey zormuş. Lucescu’nun da dayanacak hali kalmamış.
Duy da inanma!
İhtimali yok Avrupa Ligi’ni bırakıp gitmesinin. Gidecek olsa sadece Fenerbahçe yüzünden kalır. Lucescu’nun Türkiye serüvenini bilen bilir; Fenerbahçe maçları epey özeldir onun için.
Muhtemelen birkaç atılım daha sonrasını hesaplıyor ve “Fenerbahçe’yi yendik, bir daha yeneriz” üzere kof hamaset yerine futbolcularının dikkatini alana ve Avrupa Ligi’ne odaklayacak bir şok yaratıyor “giderim ha” diyerek.
Ben endişelendim. Fenerbahçe kaybeder diye değil; ziyandan diğer bir sonuç getirmeyen “intikam” duygusu yüzünden tedirginim. Zira futboldaki üç kararın “yenilgi” olanını “intikam” çığlıklarıyla tolere edilemez hale getiriyor,
Jesus’un bileği Lucescu tarafınca ikinci sefer bükülürse, hele guruptan çıkmak suya düşerse, karizması kötü biçimde çizilir… El birliği ile yarattığımız “ futbol ermişi” imajı, hem kadro ortasında birebir vakitte kamuoyunda zedelenir ki, şu anda Fenerbahçe’yi zinde tutan ta kendisidir. Felaket umulmadığı kadar kolay sarar bacayı. Kıvılcım hazır esasen. Rotasyon kontağından çıkar büyük yangın.