Enflasyonun tüm dünyanın sorunu olduğunu öğrendik. Bizim de büyük bir sorunumuz onda da netiz! Pekala tamamını ithal mi ediyoruz? İthal bağımlı bir iktisat olabiliriz lakin emin olun o kadar da değiliz.
Tepelerden geri kalmayalım bizde de 20 yıllık zirve! Merkez Bankası eski Başekonomisti Prof. Dr. Hakan Kara enflasyonumuzun ne kadarını kendimizin ürettiğini hesapladı!
twitter.com
Görsele yakından bakmak isterseniz burada????
pbs.twimg.com
daha sonrasında Kara, hem uzman birebir vakitte hoca olmanın verdiği yetkiye dayanarak soruları karşılıksız bırakmadı.
Enflasyondaki farka gelen yorumlar ise şöyle????
Enflasyonda bir yorum da Prof. Dr. Erhan Aslanoğlu’ndan geliyor: Dış talep gücünü koruyor, iç talep zayıflıyor, hissedilen enflasyon artıyor
Enflasyon ile ilgili ölçüm meselesinin endekslere önemli yansıdığı kanaatindeyiz. Zira ciro endekslerinde hizmet kesimleri var ve bunlar yüklü iç piyasaya satılan eserler. Konaklama ve ulaştırma bölümleri kısmen kur tesirini yansıtabilir fakat genel olarak hizmet ciro endeksinin yüzde 119 artması enflasyon tesirini yansıtıyor. Konaklama ve yiyecek dalında yıllık ciro artışı yüzde 161, ulaştırma ve depolamada yüzde 154, gayrimenkulde yüzde 160’ı bulmuş durumda.
Özetle, son bilgiler dış talep yüklü büyümenin toplamdaki hissesinin arttığını gösteriyor. Sanayi üretimi, birinci çeyrek büyümesinin yüzde 7 üzerinde gelebileceğine işaret ediyor. İhracat yüklü gelmeye devam eden bu büyümenin sürdürülebilirliği süratle artan dış açık niçiniyle zorlaşıyor. Bu zorluğun bir diğer sebebi de Rusya-Ukrayna savaşı daha sonrası Euro Bölgesi’nin vakit içerisinde resesyona girme ihtimalinin yükselmesidir. Yılın ikinci yarısında ihracatta yavaşlama ihtimali artıyor. Perakende satış büyümesindeki yavaşlama ve evvelinde gelen araba satışları, tüketici inanç endeksi üzere dataların seyri iç talepte yavaşlama sinyallerini arttırıyor. Cari pahalarla hesaplanan ciro endekslerinin artış suratı ise hissettiğimiz enflasyonun yüksekliğini dolaylı yoldan net bir biçimde gösteriyor.Kaynak
Mahfi Eğilmez aslına bakarsan aylardır yıllardır bıkmadan anlatıyor lakin bir de “Teori Gerçeklere Uymuyorsa” başlıklı yazısında şunları söylüyor
blogger.googleusercontent.com
Çok net görüleceği üzere faiz indirimi öncesinde pek kıpırdamayan enflasyonda faiz indiriminden daha sonra (kur artışının da etkisiyle) önemli bir yükseliş yaşanmış.
Faiz, kıymetli bir araçtır. Fakat faize olduğundan fazla değer verip her ekonomik sorunu faizle çözmeye çalışmak yanlıştır. Faiz, tek başına, ne enflasyonu çözebilir ne kuru denetleyebilir ne de cari açığı fazlaya dönüştürebilir. Bu problemlerin kalıcı halde tahlili için birikmiş olan toplumsal, siyasal ve ekonomik riskleri düşürmek gerekir. Faiz, bu riskleri çözmek için atılacak adımlar açısından vakit kazandırıcı süreksiz güzelleşmeler sağlayabilir.
Faiz, tek başına, ekonomik sıkıntıların kalıcı tahlilleri için olumlu sonuçlar yaratamaz lakin yanlış belirlenirse tek başına bir epey derde niye olur.
Ortaya bir teori atıldığında bir süre daha sonra teorinin gerçeklere uyup uymadığına bakmak ve gerçeklere uymuyorsa teoriyi gerçeklere uydurmaya çalışmak gerekir. Zıddını yapıp gerçekleri eğip bükerek teoriye uydurmaya çalışmak epeyce daha büyük sıkıntılar yaratır.
Son olarak Uğur Gürses de “Aralık için enflasyon duası” başlıklı yazısında şöyleki anlatıyor
Şubat ayında Rusya’nın Ukrayna’yı işgali ile enflasyonda iç tesire dış tesirler de eklendi; güç ve besin, metal meblağları süratle yükseldi. Bu kere, Ankara siyaseti global enflasyonun ipine sarıldı; ‘Dünyada da enflasyon var, bizde de bu yüzden’…
Artık dünyada olan şey şu; gümbür gümbür bir enflasyon yükselişi var. Bu yükselişte son ivmeyi getiren Ukrayna kriziyle gelen global güç, emtia ve besin fiyatlarındaki sert yükselişler olsa da asıl öykü çekirdek enflasyonun sert halde yükselmesinde…
Ya İsrail? İsrail evvelki gün piyasa beklentilerinin de üzerinde bir faiz artışı yaparak, 0.10 düzeyindeki siyaset faizini 0.35 puana çıkardı. Enflasyonun yüzde 3.5’e çıkarak hükümetin hedeflediği enflasyon aralığı olan yüzde 1-3 bandının haricinde kalması. İsrail şekeli dolara karşı son 1 yıldır 3.20 düzeyinde. 10 yıl evvel ise 3.8 düzeyinde idi. Yani şekel pahalanmış.
İsrail’de son 10 yıllık çekirdek enflasyon ortalaması yüzde 0.5 olabildiği için faiz sıfır düzeyine gelebildi. Artık ise çekirdek enflasyonun yüzde 2.5’i geçmesi üzerine harekete geçmiş görünüyorlar.
Buradan örnek alınacak şey, dar bakışla yalnızca faizin düzeyi değil, onu sağlayabilen ortamın şartlarıdır; enflasyonu olmayan, parası kıymet kaybetmeyen ülkenin epey rahat halde faizi sıfıra yakın bir yerde tutabiliyor olmasıdır.
Ülkenin yurttaşlarında geçim derdine, patlamış enflasyona istek yaratmak için ‘dünyada da enflasyon var’ diyerek başlanan telkin ve tevekkül içeren nutuklar, niçinse bu ülkeler faiz arttırmaya başladıklarında sessizleşiyor. Bu ülkelerin yıllık enflasyonu, Türkiye’nin bugün aylık olarak şahit olduğu enflasyon düzeyine çıktığında süratle faiz arttırmalarına şahit oluyoruz.
‘Ne anlatsak boş’ demeyeceğim; tüm bu olan bitenin, yaşananların sebebinin Türkiye’deki iş bilmezlik değil, siyasi krizin en derin noktasında her hareketin daha da tabana hakikat itmesinden öteki bir şey olmadığıdır; tek adam, tek direktif, tek çöküş.
Aralıkta baz tesiriyle gerileyecek bir enflasyon duasına çıkmış ve dünyanın aksine koşan iktidarla nazaranceklerimiz çabucak hemen bitmemiş olmalı.İktisatta işlerin yoluna girmesi için, yalnızca seçime kadar ‘biraz sabır’ demek gerekiyor.
Tepelerden geri kalmayalım bizde de 20 yıllık zirve! Merkez Bankası eski Başekonomisti Prof. Dr. Hakan Kara enflasyonumuzun ne kadarını kendimizin ürettiğini hesapladı!
twitter.com
Görsele yakından bakmak isterseniz burada????
pbs.twimg.com
daha sonrasında Kara, hem uzman birebir vakitte hoca olmanın verdiği yetkiye dayanarak soruları karşılıksız bırakmadı.
Enflasyondaki farka gelen yorumlar ise şöyle????
Enflasyonda bir yorum da Prof. Dr. Erhan Aslanoğlu’ndan geliyor: Dış talep gücünü koruyor, iç talep zayıflıyor, hissedilen enflasyon artıyor
Enflasyon ile ilgili ölçüm meselesinin endekslere önemli yansıdığı kanaatindeyiz. Zira ciro endekslerinde hizmet kesimleri var ve bunlar yüklü iç piyasaya satılan eserler. Konaklama ve ulaştırma bölümleri kısmen kur tesirini yansıtabilir fakat genel olarak hizmet ciro endeksinin yüzde 119 artması enflasyon tesirini yansıtıyor. Konaklama ve yiyecek dalında yıllık ciro artışı yüzde 161, ulaştırma ve depolamada yüzde 154, gayrimenkulde yüzde 160’ı bulmuş durumda.
Özetle, son bilgiler dış talep yüklü büyümenin toplamdaki hissesinin arttığını gösteriyor. Sanayi üretimi, birinci çeyrek büyümesinin yüzde 7 üzerinde gelebileceğine işaret ediyor. İhracat yüklü gelmeye devam eden bu büyümenin sürdürülebilirliği süratle artan dış açık niçiniyle zorlaşıyor. Bu zorluğun bir diğer sebebi de Rusya-Ukrayna savaşı daha sonrası Euro Bölgesi’nin vakit içerisinde resesyona girme ihtimalinin yükselmesidir. Yılın ikinci yarısında ihracatta yavaşlama ihtimali artıyor. Perakende satış büyümesindeki yavaşlama ve evvelinde gelen araba satışları, tüketici inanç endeksi üzere dataların seyri iç talepte yavaşlama sinyallerini arttırıyor. Cari pahalarla hesaplanan ciro endekslerinin artış suratı ise hissettiğimiz enflasyonun yüksekliğini dolaylı yoldan net bir biçimde gösteriyor.Kaynak
Mahfi Eğilmez aslına bakarsan aylardır yıllardır bıkmadan anlatıyor lakin bir de “Teori Gerçeklere Uymuyorsa” başlıklı yazısında şunları söylüyor
blogger.googleusercontent.com
Çok net görüleceği üzere faiz indirimi öncesinde pek kıpırdamayan enflasyonda faiz indiriminden daha sonra (kur artışının da etkisiyle) önemli bir yükseliş yaşanmış.
Faiz, kıymetli bir araçtır. Fakat faize olduğundan fazla değer verip her ekonomik sorunu faizle çözmeye çalışmak yanlıştır. Faiz, tek başına, ne enflasyonu çözebilir ne kuru denetleyebilir ne de cari açığı fazlaya dönüştürebilir. Bu problemlerin kalıcı halde tahlili için birikmiş olan toplumsal, siyasal ve ekonomik riskleri düşürmek gerekir. Faiz, bu riskleri çözmek için atılacak adımlar açısından vakit kazandırıcı süreksiz güzelleşmeler sağlayabilir.
Faiz, tek başına, ekonomik sıkıntıların kalıcı tahlilleri için olumlu sonuçlar yaratamaz lakin yanlış belirlenirse tek başına bir epey derde niye olur.
Ortaya bir teori atıldığında bir süre daha sonra teorinin gerçeklere uyup uymadığına bakmak ve gerçeklere uymuyorsa teoriyi gerçeklere uydurmaya çalışmak gerekir. Zıddını yapıp gerçekleri eğip bükerek teoriye uydurmaya çalışmak epeyce daha büyük sıkıntılar yaratır.
Son olarak Uğur Gürses de “Aralık için enflasyon duası” başlıklı yazısında şöyleki anlatıyor
Şubat ayında Rusya’nın Ukrayna’yı işgali ile enflasyonda iç tesire dış tesirler de eklendi; güç ve besin, metal meblağları süratle yükseldi. Bu kere, Ankara siyaseti global enflasyonun ipine sarıldı; ‘Dünyada da enflasyon var, bizde de bu yüzden’…
Artık dünyada olan şey şu; gümbür gümbür bir enflasyon yükselişi var. Bu yükselişte son ivmeyi getiren Ukrayna kriziyle gelen global güç, emtia ve besin fiyatlarındaki sert yükselişler olsa da asıl öykü çekirdek enflasyonun sert halde yükselmesinde…
Ya İsrail? İsrail evvelki gün piyasa beklentilerinin de üzerinde bir faiz artışı yaparak, 0.10 düzeyindeki siyaset faizini 0.35 puana çıkardı. Enflasyonun yüzde 3.5’e çıkarak hükümetin hedeflediği enflasyon aralığı olan yüzde 1-3 bandının haricinde kalması. İsrail şekeli dolara karşı son 1 yıldır 3.20 düzeyinde. 10 yıl evvel ise 3.8 düzeyinde idi. Yani şekel pahalanmış.
İsrail’de son 10 yıllık çekirdek enflasyon ortalaması yüzde 0.5 olabildiği için faiz sıfır düzeyine gelebildi. Artık ise çekirdek enflasyonun yüzde 2.5’i geçmesi üzerine harekete geçmiş görünüyorlar.
Buradan örnek alınacak şey, dar bakışla yalnızca faizin düzeyi değil, onu sağlayabilen ortamın şartlarıdır; enflasyonu olmayan, parası kıymet kaybetmeyen ülkenin epey rahat halde faizi sıfıra yakın bir yerde tutabiliyor olmasıdır.
Ülkenin yurttaşlarında geçim derdine, patlamış enflasyona istek yaratmak için ‘dünyada da enflasyon var’ diyerek başlanan telkin ve tevekkül içeren nutuklar, niçinse bu ülkeler faiz arttırmaya başladıklarında sessizleşiyor. Bu ülkelerin yıllık enflasyonu, Türkiye’nin bugün aylık olarak şahit olduğu enflasyon düzeyine çıktığında süratle faiz arttırmalarına şahit oluyoruz.
‘Ne anlatsak boş’ demeyeceğim; tüm bu olan bitenin, yaşananların sebebinin Türkiye’deki iş bilmezlik değil, siyasi krizin en derin noktasında her hareketin daha da tabana hakikat itmesinden öteki bir şey olmadığıdır; tek adam, tek direktif, tek çöküş.
Aralıkta baz tesiriyle gerileyecek bir enflasyon duasına çıkmış ve dünyanın aksine koşan iktidarla nazaranceklerimiz çabucak hemen bitmemiş olmalı.İktisatta işlerin yoluna girmesi için, yalnızca seçime kadar ‘biraz sabır’ demek gerekiyor.