Rusya ve Ukrayna içindeki krizden ötürü son haftalarda Rusya vatandaşı olan insanlara ve Rus kültürüne karşı bir algı oluşmuş biçimde. İptal edilen Dostoyevski dersinden Eurovision yarış hakkına kadar üzerinde düşünülmesi gereken biroldukca sorun var. Tüm dünyanın Soğuk Savaş devrine misal biçimde Rusya’ya karşı cephe alması yanlışsız mu, nasıl sonuçlar yaratabilir, ne vakit bitecek, McCarthycilik geri mi döndü… Merak ediyorsanız buyurun içeriğimize. ????
Kaynak: https://www.washingtonpost.com/busine…
Geçtiğimiz son bir aydır bütün dünya vatandaşlarının gündeminde Rusya ve Ukrayna içinde yaşanan insanlık krizi var bildiğiniz üzere.
Rusya Devlet Lideri Vladimir Putin’in askeri müdahale göndermesiyle başlayan kriz, Ukrayna ordusuyla birlikte istekli vatandaşlarının karşı atağa geçmesi ve birfazlaca Ukraynalı ailenin vatanlarını terk etmesine sebep oldu.
Ukrayna’da istekli olarak savaşan ve kentlerden tahliye edilen insanların ortasında bulunduğu durumu bilhassa toplumsal medyanın tesiriyle yakından takip eden dünya vatandaşları ise olayların akabinde Rusya’ya karşı reaksiyon göstermeye başladı.
Dünyanın dört bir yanındaki insanların evvel “Savaşa hayır” sloganlarıyla başlayan bu reaksiyon, günler içerisinde adeta çığ üzere büyüyerek Rusyalı insanlara ve Rusya kültürüne karşı yeni bir algı oluşturdu.
Bu yeni algıyla birlikte yalnızca Rus kimliğinden ötürü birfazlaca sanatçı, bilhassa Batı ülkelerinde çalışmakta olan akademisyen, atlet, müzisyen ve dansçılar artık bu durumdan muzdarip olmaya başladı.
Örneğin geçtiğimiz günlerde Avrupa Yayın Birliği (EBU), İzlanda ve Finlandiya üzere ülkelerin yansısıyla Rusya’nın bu sene Eurovision’a katılma hakkını men ettiklerini deklare etti.
Warner Bros, Disney ve Sony, kendi şirketlerinin imali olan sinemaların Rusya sinemalarında gösterime girmeyeceğini deklare etti.
İtalya’daki Milan Bicocca Üniversitesi, Rus edebiyatçı Dostoyevski’nin derslerini siyasal sebeplerden dolayı evvel iptal etti, gelen yansıların akabinde tekrar yürürlüğe soktuklarını deklare etti.
Avrupa ve ABD’den Green Day üzere birfazlaca ünlü müzisyen ve küme Rusya konserlerini iptal ettiklerini söylemiş olduler.
Sanat dünyasında ise ABD’deki en büyük klasik müzik tertibi olan Metropolitan Opera, olayların akabinde Vladimir Putin’i destekleyen sanatkarları bünyesinde barındırmayacağını deklare etti.
Londra’daki Royal Opera House, Moskova çıkışlı olan Bolşoy bale topluluğunun ikametlerini iptal edeceklerini söylemiş oldu.
Geçtiğimiz gün ise Netflix ve TikTok platformları, Rusya’daki aktivitelerine kısıtlamalar getirdiklerini duyurdular.
Aslında yaşanan tüm bu son gelişmeler, bilhassa toplumsal medyadan aşina olduğumuz “linç kültürü” kavramını akıllara getiriyor olabilir.
Geçmiş periyotlarda linç kültürü çabucak hemen toplumsal medyadan ibaret değilken, dünyada yaşanan siyasi olayların kararı belirli bir ırktan yahut milletten olan insanlara yönelik ayrımcılık dalgası başlıyordu.
Yakın tarihe baktığımızda Rusya kültürüne karşı ortaya çıkan bu algının aslında birinci defa yaşanmadığını görüyoruz.
20. yüzyılda Sovyetler Birliği ve ABD içinde gerçekleşen Soğuk Savaş da aslında benzeri bir görüntüyü gözler önüne sermişti.
Asıl ismini ABD senatörü Joseph McCarthy’den alan McCarthycilik kavramı, bilhassa 1950’li senelerda Sovyetler Birliği’nin casusları olduğu niyetiyle Komünist Parti’ye zıt olarak ortaya çıktı.
“İkinci Kızıl Panik” olarak da bilinen bu akım, “komünist yanlısı” olmakla itham edilen birfazlaca ünlü yahut ünsüz ismin toplumsal hayattan dışlanmasıyla gerçekleşti.
Bilhassa McCarthy ailesi tarafınca haksız yere suçlanan beşerlerle birlikte ABD’nin konuşma özgürlüğü yasası büyük bir damga yedi ve ülke genelinde bir kaygı dalgası yayıldı.
İçinde bulunduğumuz 2022 yılında ise “Tarih tekerrürden ibaretti” telaffuzunu haklı çıkaracak biçimde, bu kere Sovyetler Birliği değil de Rusya ile irtibatı olan şahıslar ve öğelere karşı emsal bir hal alınmaya başlandı.
Ukrayna’nın ortasında bulunduğu insanlık dışı duruma reaksiyon olarak Putin’in siyasetlerine ters olmanın ve “savaşa hayır” demenin alışılmış ki yanlış bir tarafı yok.
Fakat başları karıştıran soru, bu çizginin tam olarak nerede çekilmesi gerektiği… Evvelden Putin’i desteklemiş bulunmasına karşın artık desteklemeyen Rus vatandaşların da cezalandırılması gerekiyor mu?
Örneğin ABD’de yaşayan hokey yıldızı Alex Ovechkin, 2017 yılındaki seçimlerde Putin’i desteklemesine karşın son olaylardan daha sonra aykırı olduğunu söylüyor.
Ya da yalnızca Rusya’da yaşayan vatandaşlar mı bu duruma dahil edilecek, yoksa farklı ülkelerde doğan ve etnik kökeni Rus olanlar da mı?
Ayrıyeten Rusya vatandaşı olan atletlerin ve sanatkarların Batı ülkelerinde etkinliklerinin yasaklanması Rusya’yı hakikaten etkileyecek mi?
Başka bir yandan Rusya’nın siyasetlerine dayanak veren ülkelerin de tıpkı biçimde reaksiyon alması gerekmiyor mu?
Rusya’nın Ukrayna müdahalesi bittiği an tüm bu yaptırımların ve engellemelerin sonu gelecek mi? Putin yarın bir gün geri çekilme yahut koltuktan inme sonucu alırsa Rusya ne biçimde bırakılmış olacak?
Sonuç olarak tüm bu sorular, Soğuk Savaş sırasında yaşananların yine edilmemesi için hem dünya vatandaşlarının tıpkı vakitte gücü elinde tutan tertiplerin dikkatle düşünmesi gereken sorunlar.
Putin’in yaptırımlarından dolayı bütün bir ülkeyi ve insanları zan altında bırakma akımına, bilhassa toplumsal medya platformlarından başlayarak el atılması gerekiyor…
Siz bu bahiste ne düşünüyorsunuz? Buyurun yorumlara…
Kaynak: https://www.washingtonpost.com/busine…
Geçtiğimiz son bir aydır bütün dünya vatandaşlarının gündeminde Rusya ve Ukrayna içinde yaşanan insanlık krizi var bildiğiniz üzere.
Rusya Devlet Lideri Vladimir Putin’in askeri müdahale göndermesiyle başlayan kriz, Ukrayna ordusuyla birlikte istekli vatandaşlarının karşı atağa geçmesi ve birfazlaca Ukraynalı ailenin vatanlarını terk etmesine sebep oldu.
Ukrayna’da istekli olarak savaşan ve kentlerden tahliye edilen insanların ortasında bulunduğu durumu bilhassa toplumsal medyanın tesiriyle yakından takip eden dünya vatandaşları ise olayların akabinde Rusya’ya karşı reaksiyon göstermeye başladı.
Dünyanın dört bir yanındaki insanların evvel “Savaşa hayır” sloganlarıyla başlayan bu reaksiyon, günler içerisinde adeta çığ üzere büyüyerek Rusyalı insanlara ve Rusya kültürüne karşı yeni bir algı oluşturdu.
Bu yeni algıyla birlikte yalnızca Rus kimliğinden ötürü birfazlaca sanatçı, bilhassa Batı ülkelerinde çalışmakta olan akademisyen, atlet, müzisyen ve dansçılar artık bu durumdan muzdarip olmaya başladı.
Örneğin geçtiğimiz günlerde Avrupa Yayın Birliği (EBU), İzlanda ve Finlandiya üzere ülkelerin yansısıyla Rusya’nın bu sene Eurovision’a katılma hakkını men ettiklerini deklare etti.
Warner Bros, Disney ve Sony, kendi şirketlerinin imali olan sinemaların Rusya sinemalarında gösterime girmeyeceğini deklare etti.
İtalya’daki Milan Bicocca Üniversitesi, Rus edebiyatçı Dostoyevski’nin derslerini siyasal sebeplerden dolayı evvel iptal etti, gelen yansıların akabinde tekrar yürürlüğe soktuklarını deklare etti.
Avrupa ve ABD’den Green Day üzere birfazlaca ünlü müzisyen ve küme Rusya konserlerini iptal ettiklerini söylemiş olduler.
Sanat dünyasında ise ABD’deki en büyük klasik müzik tertibi olan Metropolitan Opera, olayların akabinde Vladimir Putin’i destekleyen sanatkarları bünyesinde barındırmayacağını deklare etti.
Londra’daki Royal Opera House, Moskova çıkışlı olan Bolşoy bale topluluğunun ikametlerini iptal edeceklerini söylemiş oldu.
Geçtiğimiz gün ise Netflix ve TikTok platformları, Rusya’daki aktivitelerine kısıtlamalar getirdiklerini duyurdular.
Aslında yaşanan tüm bu son gelişmeler, bilhassa toplumsal medyadan aşina olduğumuz “linç kültürü” kavramını akıllara getiriyor olabilir.
Geçmiş periyotlarda linç kültürü çabucak hemen toplumsal medyadan ibaret değilken, dünyada yaşanan siyasi olayların kararı belirli bir ırktan yahut milletten olan insanlara yönelik ayrımcılık dalgası başlıyordu.
Yakın tarihe baktığımızda Rusya kültürüne karşı ortaya çıkan bu algının aslında birinci defa yaşanmadığını görüyoruz.
20. yüzyılda Sovyetler Birliği ve ABD içinde gerçekleşen Soğuk Savaş da aslında benzeri bir görüntüyü gözler önüne sermişti.
Asıl ismini ABD senatörü Joseph McCarthy’den alan McCarthycilik kavramı, bilhassa 1950’li senelerda Sovyetler Birliği’nin casusları olduğu niyetiyle Komünist Parti’ye zıt olarak ortaya çıktı.
“İkinci Kızıl Panik” olarak da bilinen bu akım, “komünist yanlısı” olmakla itham edilen birfazlaca ünlü yahut ünsüz ismin toplumsal hayattan dışlanmasıyla gerçekleşti.
Bilhassa McCarthy ailesi tarafınca haksız yere suçlanan beşerlerle birlikte ABD’nin konuşma özgürlüğü yasası büyük bir damga yedi ve ülke genelinde bir kaygı dalgası yayıldı.
İçinde bulunduğumuz 2022 yılında ise “Tarih tekerrürden ibaretti” telaffuzunu haklı çıkaracak biçimde, bu kere Sovyetler Birliği değil de Rusya ile irtibatı olan şahıslar ve öğelere karşı emsal bir hal alınmaya başlandı.
Ukrayna’nın ortasında bulunduğu insanlık dışı duruma reaksiyon olarak Putin’in siyasetlerine ters olmanın ve “savaşa hayır” demenin alışılmış ki yanlış bir tarafı yok.
Fakat başları karıştıran soru, bu çizginin tam olarak nerede çekilmesi gerektiği… Evvelden Putin’i desteklemiş bulunmasına karşın artık desteklemeyen Rus vatandaşların da cezalandırılması gerekiyor mu?
Örneğin ABD’de yaşayan hokey yıldızı Alex Ovechkin, 2017 yılındaki seçimlerde Putin’i desteklemesine karşın son olaylardan daha sonra aykırı olduğunu söylüyor.
Ya da yalnızca Rusya’da yaşayan vatandaşlar mı bu duruma dahil edilecek, yoksa farklı ülkelerde doğan ve etnik kökeni Rus olanlar da mı?
Ayrıyeten Rusya vatandaşı olan atletlerin ve sanatkarların Batı ülkelerinde etkinliklerinin yasaklanması Rusya’yı hakikaten etkileyecek mi?
Başka bir yandan Rusya’nın siyasetlerine dayanak veren ülkelerin de tıpkı biçimde reaksiyon alması gerekmiyor mu?
Rusya’nın Ukrayna müdahalesi bittiği an tüm bu yaptırımların ve engellemelerin sonu gelecek mi? Putin yarın bir gün geri çekilme yahut koltuktan inme sonucu alırsa Rusya ne biçimde bırakılmış olacak?
Sonuç olarak tüm bu sorular, Soğuk Savaş sırasında yaşananların yine edilmemesi için hem dünya vatandaşlarının tıpkı vakitte gücü elinde tutan tertiplerin dikkatle düşünmesi gereken sorunlar.
Putin’in yaptırımlarından dolayı bütün bir ülkeyi ve insanları zan altında bırakma akımına, bilhassa toplumsal medya platformlarından başlayarak el atılması gerekiyor…
Siz bu bahiste ne düşünüyorsunuz? Buyurun yorumlara…