Bu her zaman böyle olmuştur: Devlet kasasında işlerin kötü göründüğü zamanlarda, patronların, cömert, umarız özverili destekçilerin ve özellikle eğitim ve sanatın finansörlerinin zamanı gelmiştir. Rönesans'tan bu yana, zengin asilzadeler, prensler ve din adamlarının da dahil olduğu burjuvazinin ortaya çıkmasıyla birlikte pek çok devlet, özellikle sanat alanındaki parlak dönemini patronlara borçludur. Patron – veya patronaj – terimi, güzel sanatların hamisi, Roma İmparatoru Augustus'un arkadaşı ve danışmanı olan Maecenas'a kadar uzanır.
1687'de doğan, bir nalbantın oğlu olan, 1775'te Padua'da ölen ve Venedik yakınlarındaki St. Christoph adasındaki eski Protestan mezarlığına gömülen Berliner Sigismund Streit de böyle bir patrondu. Anne ve babasını erken kaybetmesine ve yoksullaşmasına rağmen muazzam bir refaha ulaştı. Ve bunu başkalarına vermek istedi. Hevesli bir öğrenci olarak Berlin'in en eski ve en önemli lisesi olan Grauer Kloster Lisesi'nde okudu. Manastır kilisesinin kuzeyinde, bugün yalnızca bir savaş harabesi olarak kalan bina onu şekillendirdi: 13 Temmuz 1574'te Brandenburg'un yeni Seçmeni Johann Georg tarafından kurulan, Berlin-Mitte'deki o zamanlar laikleştirilmiş eski Fransiskan manastırı, adını onun adıyla anıyor. keşişlerin cübbelerinin gri rengi. Bu arada Protestanların da ömür boyu komşu binada yaşama hakkı vardı.
Jacopo Amigoni: “Sigismund Streit 52 yaşında”, 1739, yağlıboya/tuval. Resim bir zamanlar Berlin lisesinin oditoryumunda asılıydı.KOBİ/Resim Galerisi/Jörg P. Anders
Bu gri aynı zamanda günlük yaşamın tevazusunun ve kısa sürede 600 civarında öğrencisi olan ve herhangi bir mal arayışının engellenmediği Protestan okulunda düşüncenin büyüklüğünün de simgesiydi. Bunda yoksul kökenden gelen öğrencilerin de yüksek eğitim almaları gerekir ve alabilirler. Ancak lisenin dosyalarında ünlüler ve daha sonra güçlü kişiler de eski öğrenciler olarak listeleniyor: örneğin usta inşaatçı Karl Friedrich Schinkel ve ayrıca İmparatorluk Şansölyesi Otto von Bismarck.
Streit 20 yaşında okulu bıraktığında (merhum babası onun rahip olmasını istemişti), Hamburg'daki bir akrabasının yanında tüccar olarak çıraklık yaptı ve 1709'dan itibaren servetini uzaklarda, ticaret şehri Leipzig üzerinden aradı. Venedik. Bu arada Serenissima'ya Schuster'in siyah atıyla ulaştı. Başlangıçta kurye olarak görev yaptı, daha sonra bir ofiste katip olarak görev yaptı, yükseldi, bağımsız bir tüccar oldu ve Büyük Kanal'da kendi Palazzo Foscari'si ile bugün popüler bir otel oldu. Bekar olarak kaldı ve 1754'te Padua'da emekli oldu. Venedik'te sanatçı hamisi ve koleksiyoncu olmuştu; Canaletto, Pesne, Amigoni, Nogari ve Zucarelli gibi ressamlara siparişler verdi.
Streit erken eğitim için Berlin'e teşekkür etti
Kariyerini ve zenginliğini, her şeyden önce, Aydınlanma çağının başındaki Berlin Gymnasium zum Grauen Kloster okulunda aldığı eğitime borçlu olduğunu asla unutmadı. Streit, 1724'teki bir gezide onu kısa bir süre tekrar ziyaret etti. Hayatı boyunca, 1752 ve 1760 yıllarında servetini ilkokula miras bıraktı. Yalnızca nakit varlıkları 60.000 thaler, artı Venedik tabloları, toplam 49 resim, bakır gravürler, müzik ve kitaplar kadardı. Streit mirasın nasıl kullanılacağını tam olarak belirledi, böylece miras faiz yoluyla arttı.
Ve sanatın okuldaki bir galeride sergilenmesini istedi. Koleksiyon, İkinci Dünya Savaşı'ndan birkaç kayıpla kurtuldu ve bugün hala Streitsche Vakfı'nın mülkiyetindedir. Weimar Cumhuriyeti'ndeki bu eğitim kurumunun 1923'ten itibaren kadın öğretmenlerin olduğu kız sınıflarının da olması, liberal ruhuna tamamen uygun olduğu için tartışmaları memnuniyetle karşılardı.
Prusyalı ressam Eduard Gaertner, 1830'larda Berlin-Mitte'deki Klosterstrasse'yi resmetti. En arkada Gri Manastır'ın cephesinin bir parçası görülebiliyor.bpk/Nationalgalerie/SMB/Jörg P. Anders
Grauen Kloster Lisesi 1945'te Müttefiklerin bombalarıyla yıkıldıktan sonra, Doğu Berlin öğretimi önce geçici olarak Weinmeisterstrasse'ye, ardından da Niederwallstrasse'ye taşıdı. Pek çok öğretmenin yerini SED üyeleri aldı ve yalnızca 1984'e kadar faaliyet gösteren okulun adı “Genişletilmiş Ortaokul” olarak değiştirildi. Okul.” Berlin merkezi”. Batı Berlin'deki Berlin-Schmargendorf'taki Evangelisches Gymnasium zum Grauen Kloster, 1963'ten bu yana gelenekleri sürdürüyor.
Oditoryumdaki Venedik resimleri
Savaşın bitiminden önce tedbir amacıyla taşınan resimler, Prusya Kültürel Miras Vakfı'na kalıcı olarak ödünç verildi. Resim galerisi yıllardır seçilmiş resimleri gösteriyor. Ve şimdi, Gri Manastır'daki Berlin Lisesi'nin 450. yıldönümünde, Venedik vedutü, patronun portreleri, kültürel-tarihi belgeler, ekslibrisler ve Streitschen Vakfı'ndan nesneler güzel bir şekilde görülebilir. küçük sergi. Camın arkasında, Joseph Wagner'in ince bir bakır gravürü olarak, açık, arkadaş canlısı ve ilgili görünen bir adam olan kurucunun en iyi zamanlarındaki etkileyici portresini görebiliyoruz. Daha sonra, 30, 45, 52 ve 72 yaşlarındaki gösterişsiz patronun dörtlü portresi.
Klosterstrasse'deki Gri Manastır'ın 1890'lara ait tarihi görüntüleri var. Arkasında Parochial Kilise görülüyor. Gurmeler için lisenin 1874'teki yıldönümü kutlamalarının menüsü heyecan verici olacak. 1900 yılına ait bir fotoğraf, Streit'in bir zamanlar Evanjelik Lisesi'nin ahşap panelli oditoryumu için tasarladığı Venedik tablolarının yoğun bir şekilde asılı olduğunu gösteriyor. Streit ile vakıf ortakları arasındaki noterlerden ve arkadaşlarınızdan incelikle yazılmış belgeleri ve yazışmaları okuyorsunuz.
Canaletto'nun “Büyük Kanal” tablosu, gece dramatik sahnesi “La Vigilia di San Pietro” ve fantastik bir şekilde boyanmış “Büyük Kanaldaki Yarış” gibi bazı değerli yağlıboya tablolar – şüphesiz vakfın en büyük varlığı – gözler için bir ziyafettir. Bilinmeyen bir usta tarafından.
Streit, cömertliğinin yanı sıra resim konusunda da mükemmel bir zevke sahipti ve tutumlu Prusya'daki genç Berlinli korumasına, başarısının şehri olan Venedik'in yemyeşil güzelliğini gösterdi. O yüzden şunu demek istedi: İyi öğrenin, çabalayın, siz de böyle bir yol yaratabilirsiniz!
Büyük Kanal'dan Spree'ye. Gri Manastır için Streit Vakfı, Gemäldegalerie, 29 Eylül Salı-Paz'a kadar. 10:00-18:00
1687'de doğan, bir nalbantın oğlu olan, 1775'te Padua'da ölen ve Venedik yakınlarındaki St. Christoph adasındaki eski Protestan mezarlığına gömülen Berliner Sigismund Streit de böyle bir patrondu. Anne ve babasını erken kaybetmesine ve yoksullaşmasına rağmen muazzam bir refaha ulaştı. Ve bunu başkalarına vermek istedi. Hevesli bir öğrenci olarak Berlin'in en eski ve en önemli lisesi olan Grauer Kloster Lisesi'nde okudu. Manastır kilisesinin kuzeyinde, bugün yalnızca bir savaş harabesi olarak kalan bina onu şekillendirdi: 13 Temmuz 1574'te Brandenburg'un yeni Seçmeni Johann Georg tarafından kurulan, Berlin-Mitte'deki o zamanlar laikleştirilmiş eski Fransiskan manastırı, adını onun adıyla anıyor. keşişlerin cübbelerinin gri rengi. Bu arada Protestanların da ömür boyu komşu binada yaşama hakkı vardı.
Jacopo Amigoni: “Sigismund Streit 52 yaşında”, 1739, yağlıboya/tuval. Resim bir zamanlar Berlin lisesinin oditoryumunda asılıydı.KOBİ/Resim Galerisi/Jörg P. Anders
Bu gri aynı zamanda günlük yaşamın tevazusunun ve kısa sürede 600 civarında öğrencisi olan ve herhangi bir mal arayışının engellenmediği Protestan okulunda düşüncenin büyüklüğünün de simgesiydi. Bunda yoksul kökenden gelen öğrencilerin de yüksek eğitim almaları gerekir ve alabilirler. Ancak lisenin dosyalarında ünlüler ve daha sonra güçlü kişiler de eski öğrenciler olarak listeleniyor: örneğin usta inşaatçı Karl Friedrich Schinkel ve ayrıca İmparatorluk Şansölyesi Otto von Bismarck.
Streit 20 yaşında okulu bıraktığında (merhum babası onun rahip olmasını istemişti), Hamburg'daki bir akrabasının yanında tüccar olarak çıraklık yaptı ve 1709'dan itibaren servetini uzaklarda, ticaret şehri Leipzig üzerinden aradı. Venedik. Bu arada Serenissima'ya Schuster'in siyah atıyla ulaştı. Başlangıçta kurye olarak görev yaptı, daha sonra bir ofiste katip olarak görev yaptı, yükseldi, bağımsız bir tüccar oldu ve Büyük Kanal'da kendi Palazzo Foscari'si ile bugün popüler bir otel oldu. Bekar olarak kaldı ve 1754'te Padua'da emekli oldu. Venedik'te sanatçı hamisi ve koleksiyoncu olmuştu; Canaletto, Pesne, Amigoni, Nogari ve Zucarelli gibi ressamlara siparişler verdi.
Streit erken eğitim için Berlin'e teşekkür etti
Kariyerini ve zenginliğini, her şeyden önce, Aydınlanma çağının başındaki Berlin Gymnasium zum Grauen Kloster okulunda aldığı eğitime borçlu olduğunu asla unutmadı. Streit, 1724'teki bir gezide onu kısa bir süre tekrar ziyaret etti. Hayatı boyunca, 1752 ve 1760 yıllarında servetini ilkokula miras bıraktı. Yalnızca nakit varlıkları 60.000 thaler, artı Venedik tabloları, toplam 49 resim, bakır gravürler, müzik ve kitaplar kadardı. Streit mirasın nasıl kullanılacağını tam olarak belirledi, böylece miras faiz yoluyla arttı.
Ve sanatın okuldaki bir galeride sergilenmesini istedi. Koleksiyon, İkinci Dünya Savaşı'ndan birkaç kayıpla kurtuldu ve bugün hala Streitsche Vakfı'nın mülkiyetindedir. Weimar Cumhuriyeti'ndeki bu eğitim kurumunun 1923'ten itibaren kadın öğretmenlerin olduğu kız sınıflarının da olması, liberal ruhuna tamamen uygun olduğu için tartışmaları memnuniyetle karşılardı.
Prusyalı ressam Eduard Gaertner, 1830'larda Berlin-Mitte'deki Klosterstrasse'yi resmetti. En arkada Gri Manastır'ın cephesinin bir parçası görülebiliyor.bpk/Nationalgalerie/SMB/Jörg P. Anders
Grauen Kloster Lisesi 1945'te Müttefiklerin bombalarıyla yıkıldıktan sonra, Doğu Berlin öğretimi önce geçici olarak Weinmeisterstrasse'ye, ardından da Niederwallstrasse'ye taşıdı. Pek çok öğretmenin yerini SED üyeleri aldı ve yalnızca 1984'e kadar faaliyet gösteren okulun adı “Genişletilmiş Ortaokul” olarak değiştirildi. Okul.” Berlin merkezi”. Batı Berlin'deki Berlin-Schmargendorf'taki Evangelisches Gymnasium zum Grauen Kloster, 1963'ten bu yana gelenekleri sürdürüyor.
Oditoryumdaki Venedik resimleri
Savaşın bitiminden önce tedbir amacıyla taşınan resimler, Prusya Kültürel Miras Vakfı'na kalıcı olarak ödünç verildi. Resim galerisi yıllardır seçilmiş resimleri gösteriyor. Ve şimdi, Gri Manastır'daki Berlin Lisesi'nin 450. yıldönümünde, Venedik vedutü, patronun portreleri, kültürel-tarihi belgeler, ekslibrisler ve Streitschen Vakfı'ndan nesneler güzel bir şekilde görülebilir. küçük sergi. Camın arkasında, Joseph Wagner'in ince bir bakır gravürü olarak, açık, arkadaş canlısı ve ilgili görünen bir adam olan kurucunun en iyi zamanlarındaki etkileyici portresini görebiliyoruz. Daha sonra, 30, 45, 52 ve 72 yaşlarındaki gösterişsiz patronun dörtlü portresi.
Klosterstrasse'deki Gri Manastır'ın 1890'lara ait tarihi görüntüleri var. Arkasında Parochial Kilise görülüyor. Gurmeler için lisenin 1874'teki yıldönümü kutlamalarının menüsü heyecan verici olacak. 1900 yılına ait bir fotoğraf, Streit'in bir zamanlar Evanjelik Lisesi'nin ahşap panelli oditoryumu için tasarladığı Venedik tablolarının yoğun bir şekilde asılı olduğunu gösteriyor. Streit ile vakıf ortakları arasındaki noterlerden ve arkadaşlarınızdan incelikle yazılmış belgeleri ve yazışmaları okuyorsunuz.
Canaletto'nun “Büyük Kanal” tablosu, gece dramatik sahnesi “La Vigilia di San Pietro” ve fantastik bir şekilde boyanmış “Büyük Kanaldaki Yarış” gibi bazı değerli yağlıboya tablolar – şüphesiz vakfın en büyük varlığı – gözler için bir ziyafettir. Bilinmeyen bir usta tarafından.
Streit, cömertliğinin yanı sıra resim konusunda da mükemmel bir zevke sahipti ve tutumlu Prusya'daki genç Berlinli korumasına, başarısının şehri olan Venedik'in yemyeşil güzelliğini gösterdi. O yüzden şunu demek istedi: İyi öğrenin, çabalayın, siz de böyle bir yol yaratabilirsiniz!
Büyük Kanal'dan Spree'ye. Gri Manastır için Streit Vakfı, Gemäldegalerie, 29 Eylül Salı-Paz'a kadar. 10:00-18:00