Buchholz Galerisi (Fasanenstrasse 30, Charlottenburg). Wolfgang Tillmans'ın galerideki 13. kişisel sergisi; sonuncusu sekiz yıl önceydi. 1968'de Remscheid'de doğan Tillmans, yakın zamanda New York MoMA'da “Korkmadan bakmak için” adlı büyük bir retrospektif sergi açtı. Geçen yıl Times'ın “2023'ün En Etkili 100 Kişisi” listesine de girmişti. Berlin ve Londra'da yaşayan Turner Ödülü sahibi, 2006'dan beri kar amacı gütmeyen Among Bridges sergi alanını işletiyor ve son iki yıldır da Kreuzberg'deki Adalbertstrasse'de bulunuyor. Sanatçının ne tür fotografik natürmortlar ve teknik-şiirsel görüntü deneyleri göstereceğini görmek son derece heyecan verici olacak. Zaten bildiğimiz bir şey var: Aynı zamanda yağmur damlalarıyla da ilgili olacak. Sergiye Tillmans'ın ikinci müzik albümü “Build from Here”ın çıkışı da eşlik ediyor.
Jochen Lempert: “Kırlangıçların gelişi: 26 Nisan 2024” Jochen Lempert/BQ Galerisi
Galeri BQ (Weydingerstraße 10, Mitte). Analog siyah beyaz fotoğraflarıyla bilim ve şiir arasında gidip gelen, başka hiçbir şeye benzemeyen Hamburg'lu Jochen Lempert, kendisini hızlılığa, yani onun bahar başındaki gelişine adadı. BQ mükemmel bir şekilde şöyle diyor: “Nisan ayının sonunda, Galeri Hafta Sonu zamanında, kırlangıçlar dokuz aylık uzun bir uçuşun ardından Afrika'dan geliyor ve gürültülü Srih-srih cıvıltıları ve akrobatik dönüşleriyle önümüzdeki yazı duyuruyor…” 1958'de doğan Lempert, yüzeyin derinliklerine nüfuz ediyor; bulutlarla, mantarlarla, örümcek ağlarıyla ve şimdi de zarif kuşla ilgilenen bir temel malzeme sihirbazıdır. Bunu kaçırmamalısın.
Julius von Bismarck: “İki Dişi Kurt (Kurt Kılığında)”, 2024 VG Bildkunst 2024/Julius von Bismarck/Galerie Esther Schipper
Esther Schipper Galerileri (Potsdamer Str. 85 e) ve Alexander Levy (Alt-Moabit 110) her biri Berlinli kavramsal sanatçı ve heykeltıraş Julius von Bismarck için en iyi şartlarda birer gösteri düzenliyor. Çarpıcı ismi duyup sorarsanız: Evet, Otto von Bismarck'ın büyük-büyük-büyük-yeğeni, “Demir Adam”, Alman İmparatorluğu'nun ilk şansölyesi, Alman birleşmesini tamamlayan kişi, Alman birliğini kuran kişi. refah devleti ve ayrıca sosyalist yasalar. Julius von Bismarck'ın medyası fotoğraf, Haber, enstalasyon ve eylemlerdir. Ve ekosistemlerimizi kurtarmaya yönelik fikirlerin yer aldığı deneysel kurulumlar. Sanatçı-mühendis Olafur Eliasson'un eski UdK öğrencisi olan sanatı, insanların çevrelerindeki konumu ve doğa gibi toplumsal olarak müzakere edilen şeylerle ilgilidir. Ve tutku ve ironiyle, çoğu zaman tembelce, uygun bir şekilde basitleştirilmiş algımızı ve klişelerimizi sarsıyor. Yapısökümü kullanıyor çünkü toplum olarak doğayı peyzaj biçiminde nasıl değerlendirdiğimizi ve bu değerlendirme sürecinde yorumlama yetkisinin kimde olduğunu sorgulamak istiyor.
María Magdalena Campos-Pons: “Liminal Dairesellik, Aile Fısıltısı (Portre #5),” 2023, suluboya, mürekkep, guaj, Arches Rives'ta arap zamkı MMCampos-Pons/Galeri Thumm
Barbara Thumm Galerisi (Markgrafenstrasse 68, Kreuzberg). ABD'de yaşayan ve Matanzas ilinde doğan Kübalı sürgün María Magdalena Campos-Pons'un anlatımlı resimleri, Haber görüntüleri ve dekoratif porselen vazo yerleştirmeleri arasında kendimizi bir Santeria'da gibi hissedebiliyoruz. Galeri alanında sunulan sanatın bir senkretizmidir. Maneviyatla, kimlikle, ırkla, cinsiyetle ilgili. Ve Nijeryalı, Çin ve İspanyol kökenli atalarının tarihi hakkında. Onun vurgulu duygusal çalışmaları, Karayipler'deki Afrika ve Çin diasporası gibi evrensel ve kolektif temaları aynı anda ele alan kişisel deneyimleri bir araya getiriyor. Campos-Pons'a göre sanat, sömürgeciliğin, baskının, adaletsizliğin, göçün ve sürgünün yol açtığı yaraları ve çatlakları nazik bir güçle iyileştirmenin bir aracıdır.
Rosemarie Trockel: “İsimsiz”, 1984, kağıt üzerine mürekkep VG Bildkunst 2024/ Galerie Crone/Uwe Walter
Kocakarı Galerisi (Fasanenstraße 29/Höfe, Charlottenburg). Kağıt üzerindeki ilk sanatlarıyla iki güçlü kadın Crone'da bir araya geliyor. Bu nedenle Berlinlilerin seçtiği Rosemarie Trockel (eski adıyla Düsseldorf'lu) ve 2009'da ölen Hansa Hanne Darboven'ın gösterisine “Erkenci Kuşlar” da deniyor. Bu iki önemli Alman kavramsalcının görsel dili kadar ince, şiirsel ve heyecan verici bir diyalog yaşayabilirsiniz. Biçimlendirici niyetler 1970'ler ve 1980'lere ait görüntülerde okunabilir. Darboven'in 1973 tarihli, duvarı dolduran 120 sayfalık sayısal yazı çalışması görülebilir. Tablo, New York MoMA'daki ilk kişisel sergisinin ana parçasıydı. Yanında minimalist diyagramlar ve Dostoyevski'ye saygı duruşu asılı. Trockel, ünlü kitap serisinden on iki sayfa seçti ve ayrıca çoğu 1988'deki ilk MoMA kişisel sergisinde sergilenen suluboya, guaj ve mürekkep çizimlerinden oluşan bir duvar tasarladı.
“bölge”, Liu Yujia'nın Haber yerleştirmesi, 2024Ingo Kniest/Sprüth Magers, Berlin
Galeri Sprüth Magers (Oranienburger Str. 18, Mitte). Beş Çinli sanatçı, kolektif sergileri “bölge” ile geniş, aydınlık galeri alanlarını işaretliyor. Küratörlüğünü Shi-ne Oh'un üstlendiği çalışmalarında Mire Lee, Liu Yujia, Gala Porras-Kim, Tan Jing ve Zhang Ruyi, gözlerinde ve ruhlarında neyin yandığını görselleştiriyorlar: Saldırgan siyasi önlemleri ve davranışları incelikli bir Asya tarzıyla ele alıyorlar. Demokrasi, otokrasi ve diktatörlük, gelenek ile modernlik arasındaki parçalanmış, kriz ve savaşlarla parçalanmış dünyamızda. Kadın bakış açısıyla sınır ve hudutların geniş kapsamlı tanımını, toplumların özlemlerini sorguluyor, özgürlük kavramını tanımlıyorlar. İlgili çalışmalar fiziksellik, ahlak ve aynı zamanda tiksinti, dil, tarih ve hafızanın sınırlamaları hakkındadır. Bu arada bu galerinin ilk grup sergisi.
Mircea Cantor: “Durgunluğa Susuzluk”, 2024Mircea Cantor/Galeri Planı B
Galeri Planı B (Strausberger Platz 1, orta). Romanya Oradea'dan Mircea Cantor, Transilvanya sanat okulu Cluj Napoca mezunu ve Cluj Connection'ın (1990'ların sonlarından bu yana Berlin'de ve Batı sanat alanlarında sergilenen sanatçılar) kahramanı, heykeltıraş, teknik ressam olarak çalışıyor. Fransız avangardist Marcel Duchamp'ın (Dadaist) ironik hazır yapım tarzında ressam, kavramsalcı ve Videografçı. Doğu Bloku'ndaki, özellikle de diktatör ve neo-Stalinist Çavuşesku yönetimindeki Romanya'daki komünist dönemin saçmalıkları üzerine düşünüyor ve bölünmüş toplumlarla sözde özgür şimdiki zamanda çeşitli ideolojileri ve bunların etkilerini ve aşırılıklarını incelemek için kişisel hikayelerden yararlanıyor. savaş ve kriz sahneleri. Eserleri geleceğe dair vizyonlarla zamanın eleştirisini birleştiriyor. Zorlukla elde edilen sosyal ilerlemenin ardından yaşanan ölümcül gerilemeleri alaycı bir şekilde tasvir ediyor: örneğin, suyu geriye doğru akan bir kuyu ile.
Kristina Schuldt: “Şarap Damlaları”, 2024, tuval üzerine yağlıboya ve yumurta temperasıEigen+Art Berlin/Leipzig/Uwe Walter
Galeri EIGEN+ART (Ağustos caddesi 26, Mitte). Leipzigli ressam Kristina Schuldt'un renkli resimleri toplulukla, samimi alışverişle ve düşünmenin, tutarlılığın, düzeltmenin, kaosun, ağlamanın, panik ve mizahın eşzamanlılığı hakkındadır. Her motif, dünyanın olması gerektiği haliyle ve şu anki haliyle dünyaya karşı bir komplodur: bölünmüş, parçalanmış, nefret, açgözlülük, güç çabası, şiddet ve bencillik tehdidi altında. Leipzig Grafik ve Kitap Sanatı Üniversitesi'nden Neo Rauch'un eski yüksek lisans öğrencisi, hayat damlalarıyla kaplı bedene dolanmış resimlerinde, günümüzün kargaşasının, karşıtlıklarının ve çatışmalarının duyusal ve akılda kalıcı bir birleşimini yaratıyor. Gürültüde sessizlik yaratıyor, anları uzatarak zamanın, fikirlerin ve bağlantıların ortaya çıkmasını sağlıyor. Onunla kırılma veya kaybolma tehlikesi taşıyan her şey kurtarılabilir. Bu resimler biz izleyicilere şunu söylüyor: Bu sizinle ilgili değil, her bir bireyle ve onların özel çıkarlarıyla ilgili! Gezegenimizdeki yaşamla, uzaydaki tek dünyamızın geleceğiyle ilgili.
Xie Nanxing: “foradecasa #7”, 2020, yağlıboya/tuval.Xie Nanxing/Kaptan Petzel
Galeri Kaptan Petzel (Karl-Marx-Allee 48, Mitte). Chongqing şehrinden Çinli ressam Xie Nanxing, Doğu Berlin Bulvarı'ndaki pavyonu “foradecasa” çalışma kompleksinden sekiz tabloyla dolduruyor. Başlık, Portekizce “jogo fora de casa”nın (deplasman maçı) bir soyutlamasıdır. Lizbon ziyareti sırasında Xie, futbol sahası çizgileriyle işaretlenmiş parlak yeşil sayfaların bulunduğu bir defterle karşılaştı. Belki duvarları futbolcu posterleriyle süslenmiş bir çocuk için eğlenceli bir hediye, belki de her maçı takıntılı bir şekilde takip eden bir taktikçi için kullanışlı bir araç. Benzer şekilde yeşil bir Haberin Detaylarıa karşı özellikle çarpıcı olan futbol sahası işaretleri, hem her yeni çalışma için gevşek bir şekilde yorumlanan biçimsel yapı hem de içeriği için bir katalizör olarak bu serinin başlangıç noktasını oluşturuyor.
KLEMM'SJonas Roßmeißl, Kurulum görünümü, Telif hakkı: Sanatçının ve Klemm's'in izniyle, BerlinJonas Roßmeißl, KLEMM'S
Galeri KLEMM'LER (şu anda ve yaza kadar Leipziger Straße 57/58, Mitte'ye taşınma sürecindedir). Heykeltıraş Jonas Roßmeißl, yeni evin halihazırda yenilenmiş kısmı üzerinde çalışıyor. Erlangen'den geliyor ve Leipzig Grafik ve Kitap Sanatları Üniversitesi'nde okudu ve o zamandan beri Leipzig'de yaşıyor ve çalışıyor. Figürlü ve soyut heykelleri toplum, politika ve doğadaki güçler arasındaki şiddetli çatışmayı yansıtıyor. Roßmeißl her zaman takımyıldızları aynı anda ele alıp inceliyor ve sosyal ve ideolojik yük bağlamında kültürel-teknik (aşırı)oluşum ve yorumu netleştiriyor. Kreuzberg ana galerisinde (Prinzessinnenstr. 29), Galeri Hafta Sonu sırasında sanatçıların son on yılın programına ilişkin bir inceleme, mekana bir nevi veda olarak görülebilir.
Jochen Lempert: “Kırlangıçların gelişi: 26 Nisan 2024” Jochen Lempert/BQ Galerisi
Galeri BQ (Weydingerstraße 10, Mitte). Analog siyah beyaz fotoğraflarıyla bilim ve şiir arasında gidip gelen, başka hiçbir şeye benzemeyen Hamburg'lu Jochen Lempert, kendisini hızlılığa, yani onun bahar başındaki gelişine adadı. BQ mükemmel bir şekilde şöyle diyor: “Nisan ayının sonunda, Galeri Hafta Sonu zamanında, kırlangıçlar dokuz aylık uzun bir uçuşun ardından Afrika'dan geliyor ve gürültülü Srih-srih cıvıltıları ve akrobatik dönüşleriyle önümüzdeki yazı duyuruyor…” 1958'de doğan Lempert, yüzeyin derinliklerine nüfuz ediyor; bulutlarla, mantarlarla, örümcek ağlarıyla ve şimdi de zarif kuşla ilgilenen bir temel malzeme sihirbazıdır. Bunu kaçırmamalısın.
Julius von Bismarck: “İki Dişi Kurt (Kurt Kılığında)”, 2024 VG Bildkunst 2024/Julius von Bismarck/Galerie Esther Schipper
Esther Schipper Galerileri (Potsdamer Str. 85 e) ve Alexander Levy (Alt-Moabit 110) her biri Berlinli kavramsal sanatçı ve heykeltıraş Julius von Bismarck için en iyi şartlarda birer gösteri düzenliyor. Çarpıcı ismi duyup sorarsanız: Evet, Otto von Bismarck'ın büyük-büyük-büyük-yeğeni, “Demir Adam”, Alman İmparatorluğu'nun ilk şansölyesi, Alman birleşmesini tamamlayan kişi, Alman birliğini kuran kişi. refah devleti ve ayrıca sosyalist yasalar. Julius von Bismarck'ın medyası fotoğraf, Haber, enstalasyon ve eylemlerdir. Ve ekosistemlerimizi kurtarmaya yönelik fikirlerin yer aldığı deneysel kurulumlar. Sanatçı-mühendis Olafur Eliasson'un eski UdK öğrencisi olan sanatı, insanların çevrelerindeki konumu ve doğa gibi toplumsal olarak müzakere edilen şeylerle ilgilidir. Ve tutku ve ironiyle, çoğu zaman tembelce, uygun bir şekilde basitleştirilmiş algımızı ve klişelerimizi sarsıyor. Yapısökümü kullanıyor çünkü toplum olarak doğayı peyzaj biçiminde nasıl değerlendirdiğimizi ve bu değerlendirme sürecinde yorumlama yetkisinin kimde olduğunu sorgulamak istiyor.
María Magdalena Campos-Pons: “Liminal Dairesellik, Aile Fısıltısı (Portre #5),” 2023, suluboya, mürekkep, guaj, Arches Rives'ta arap zamkı MMCampos-Pons/Galeri Thumm
Barbara Thumm Galerisi (Markgrafenstrasse 68, Kreuzberg). ABD'de yaşayan ve Matanzas ilinde doğan Kübalı sürgün María Magdalena Campos-Pons'un anlatımlı resimleri, Haber görüntüleri ve dekoratif porselen vazo yerleştirmeleri arasında kendimizi bir Santeria'da gibi hissedebiliyoruz. Galeri alanında sunulan sanatın bir senkretizmidir. Maneviyatla, kimlikle, ırkla, cinsiyetle ilgili. Ve Nijeryalı, Çin ve İspanyol kökenli atalarının tarihi hakkında. Onun vurgulu duygusal çalışmaları, Karayipler'deki Afrika ve Çin diasporası gibi evrensel ve kolektif temaları aynı anda ele alan kişisel deneyimleri bir araya getiriyor. Campos-Pons'a göre sanat, sömürgeciliğin, baskının, adaletsizliğin, göçün ve sürgünün yol açtığı yaraları ve çatlakları nazik bir güçle iyileştirmenin bir aracıdır.
Rosemarie Trockel: “İsimsiz”, 1984, kağıt üzerine mürekkep VG Bildkunst 2024/ Galerie Crone/Uwe Walter
Kocakarı Galerisi (Fasanenstraße 29/Höfe, Charlottenburg). Kağıt üzerindeki ilk sanatlarıyla iki güçlü kadın Crone'da bir araya geliyor. Bu nedenle Berlinlilerin seçtiği Rosemarie Trockel (eski adıyla Düsseldorf'lu) ve 2009'da ölen Hansa Hanne Darboven'ın gösterisine “Erkenci Kuşlar” da deniyor. Bu iki önemli Alman kavramsalcının görsel dili kadar ince, şiirsel ve heyecan verici bir diyalog yaşayabilirsiniz. Biçimlendirici niyetler 1970'ler ve 1980'lere ait görüntülerde okunabilir. Darboven'in 1973 tarihli, duvarı dolduran 120 sayfalık sayısal yazı çalışması görülebilir. Tablo, New York MoMA'daki ilk kişisel sergisinin ana parçasıydı. Yanında minimalist diyagramlar ve Dostoyevski'ye saygı duruşu asılı. Trockel, ünlü kitap serisinden on iki sayfa seçti ve ayrıca çoğu 1988'deki ilk MoMA kişisel sergisinde sergilenen suluboya, guaj ve mürekkep çizimlerinden oluşan bir duvar tasarladı.
“bölge”, Liu Yujia'nın Haber yerleştirmesi, 2024Ingo Kniest/Sprüth Magers, Berlin
Galeri Sprüth Magers (Oranienburger Str. 18, Mitte). Beş Çinli sanatçı, kolektif sergileri “bölge” ile geniş, aydınlık galeri alanlarını işaretliyor. Küratörlüğünü Shi-ne Oh'un üstlendiği çalışmalarında Mire Lee, Liu Yujia, Gala Porras-Kim, Tan Jing ve Zhang Ruyi, gözlerinde ve ruhlarında neyin yandığını görselleştiriyorlar: Saldırgan siyasi önlemleri ve davranışları incelikli bir Asya tarzıyla ele alıyorlar. Demokrasi, otokrasi ve diktatörlük, gelenek ile modernlik arasındaki parçalanmış, kriz ve savaşlarla parçalanmış dünyamızda. Kadın bakış açısıyla sınır ve hudutların geniş kapsamlı tanımını, toplumların özlemlerini sorguluyor, özgürlük kavramını tanımlıyorlar. İlgili çalışmalar fiziksellik, ahlak ve aynı zamanda tiksinti, dil, tarih ve hafızanın sınırlamaları hakkındadır. Bu arada bu galerinin ilk grup sergisi.
Mircea Cantor: “Durgunluğa Susuzluk”, 2024Mircea Cantor/Galeri Planı B
Galeri Planı B (Strausberger Platz 1, orta). Romanya Oradea'dan Mircea Cantor, Transilvanya sanat okulu Cluj Napoca mezunu ve Cluj Connection'ın (1990'ların sonlarından bu yana Berlin'de ve Batı sanat alanlarında sergilenen sanatçılar) kahramanı, heykeltıraş, teknik ressam olarak çalışıyor. Fransız avangardist Marcel Duchamp'ın (Dadaist) ironik hazır yapım tarzında ressam, kavramsalcı ve Videografçı. Doğu Bloku'ndaki, özellikle de diktatör ve neo-Stalinist Çavuşesku yönetimindeki Romanya'daki komünist dönemin saçmalıkları üzerine düşünüyor ve bölünmüş toplumlarla sözde özgür şimdiki zamanda çeşitli ideolojileri ve bunların etkilerini ve aşırılıklarını incelemek için kişisel hikayelerden yararlanıyor. savaş ve kriz sahneleri. Eserleri geleceğe dair vizyonlarla zamanın eleştirisini birleştiriyor. Zorlukla elde edilen sosyal ilerlemenin ardından yaşanan ölümcül gerilemeleri alaycı bir şekilde tasvir ediyor: örneğin, suyu geriye doğru akan bir kuyu ile.
Kristina Schuldt: “Şarap Damlaları”, 2024, tuval üzerine yağlıboya ve yumurta temperasıEigen+Art Berlin/Leipzig/Uwe Walter
Galeri EIGEN+ART (Ağustos caddesi 26, Mitte). Leipzigli ressam Kristina Schuldt'un renkli resimleri toplulukla, samimi alışverişle ve düşünmenin, tutarlılığın, düzeltmenin, kaosun, ağlamanın, panik ve mizahın eşzamanlılığı hakkındadır. Her motif, dünyanın olması gerektiği haliyle ve şu anki haliyle dünyaya karşı bir komplodur: bölünmüş, parçalanmış, nefret, açgözlülük, güç çabası, şiddet ve bencillik tehdidi altında. Leipzig Grafik ve Kitap Sanatı Üniversitesi'nden Neo Rauch'un eski yüksek lisans öğrencisi, hayat damlalarıyla kaplı bedene dolanmış resimlerinde, günümüzün kargaşasının, karşıtlıklarının ve çatışmalarının duyusal ve akılda kalıcı bir birleşimini yaratıyor. Gürültüde sessizlik yaratıyor, anları uzatarak zamanın, fikirlerin ve bağlantıların ortaya çıkmasını sağlıyor. Onunla kırılma veya kaybolma tehlikesi taşıyan her şey kurtarılabilir. Bu resimler biz izleyicilere şunu söylüyor: Bu sizinle ilgili değil, her bir bireyle ve onların özel çıkarlarıyla ilgili! Gezegenimizdeki yaşamla, uzaydaki tek dünyamızın geleceğiyle ilgili.
Xie Nanxing: “foradecasa #7”, 2020, yağlıboya/tuval.Xie Nanxing/Kaptan Petzel
Galeri Kaptan Petzel (Karl-Marx-Allee 48, Mitte). Chongqing şehrinden Çinli ressam Xie Nanxing, Doğu Berlin Bulvarı'ndaki pavyonu “foradecasa” çalışma kompleksinden sekiz tabloyla dolduruyor. Başlık, Portekizce “jogo fora de casa”nın (deplasman maçı) bir soyutlamasıdır. Lizbon ziyareti sırasında Xie, futbol sahası çizgileriyle işaretlenmiş parlak yeşil sayfaların bulunduğu bir defterle karşılaştı. Belki duvarları futbolcu posterleriyle süslenmiş bir çocuk için eğlenceli bir hediye, belki de her maçı takıntılı bir şekilde takip eden bir taktikçi için kullanışlı bir araç. Benzer şekilde yeşil bir Haberin Detaylarıa karşı özellikle çarpıcı olan futbol sahası işaretleri, hem her yeni çalışma için gevşek bir şekilde yorumlanan biçimsel yapı hem de içeriği için bir katalizör olarak bu serinin başlangıç noktasını oluşturuyor.
KLEMM'SJonas Roßmeißl, Kurulum görünümü, Telif hakkı: Sanatçının ve Klemm's'in izniyle, BerlinJonas Roßmeißl, KLEMM'S
Galeri KLEMM'LER (şu anda ve yaza kadar Leipziger Straße 57/58, Mitte'ye taşınma sürecindedir). Heykeltıraş Jonas Roßmeißl, yeni evin halihazırda yenilenmiş kısmı üzerinde çalışıyor. Erlangen'den geliyor ve Leipzig Grafik ve Kitap Sanatları Üniversitesi'nde okudu ve o zamandan beri Leipzig'de yaşıyor ve çalışıyor. Figürlü ve soyut heykelleri toplum, politika ve doğadaki güçler arasındaki şiddetli çatışmayı yansıtıyor. Roßmeißl her zaman takımyıldızları aynı anda ele alıp inceliyor ve sosyal ve ideolojik yük bağlamında kültürel-teknik (aşırı)oluşum ve yorumu netleştiriyor. Kreuzberg ana galerisinde (Prinzessinnenstr. 29), Galeri Hafta Sonu sırasında sanatçıların son on yılın programına ilişkin bir inceleme, mekana bir nevi veda olarak görülebilir.