Ismail’in hayalini kurduğu oyun… (Mehmet Demirkol)
Sahanın her alanında kesin bir üstünlük. Bilhassa iki kanatta 4 süratli oyuncuyla Caner ve Salih’in yalnızlığı ve yükünden fazlaca âlâ yararlanan bir Beşiktaş. Maçın başından itibaren yıpratıcı bir baskı kurdular. Akın istikametini olağanüstü düzgün değiştirdiler. 2. golde bütün sahayı kat eden direkt süratli çıkış herbiçimde Ismael’in hayalini kurduğu tehditkar baskın oyunun ülkü bir gösterisi oldu.
Bu tip bir baskı ve tempo oyununa Karagümrük takımının da oyun anlayışının da yanıt vermesine imkan yoktu. Takımdaki en sert oyuncu rakip santrfor kadar baskı yapamıyorsa olmaz. Beşiktaş birinci yarıda yüzde 87 pas isabetine çıktı ki, bunda Salih ve Gedson’un rolü büyük. Ve direkt oynamaya çalışan bir ekip için bu mükemmel. Ghezzal’ın yokluğunda yapılması gereken de buydu. Kimi oyuncular var ki onların yerini dolduracak birilerini aramak yerine oyunu değiştirmeniz gerekiyor. İsmael de sanırım bunu yaptı.
Pirlo esaslı değişiklikler yapmaları
Salih Uçan’ın Pirlo tarafınca bu kadar rahat bırakılması da işe fazlaca yaradı. Pirlo epey düşük tempoda kalan kadrosunda esaslı değişiklikler yapmak zorunda. Bu ligi bu fizik ve tempoyla istediği yerde tamamlaması, hatta tamamlaması sıkıntı. Lakin 3-1’den daha sonra işler biraz değişti. Beşiktaş son dakikada 4-1’i bulsa da, son 30 dakikada zorlandı. İsmael değişiklik yapmadı. Ekip yoruldu. Oyunu yavaşlatacak bir pas oyunu planı da yok. Jimmy Durmaz, Salih’e yakın oynayınca pas irtibatlarını da muhakkak oranda kopardı. Birinci 60 dakika eksiksiz. Fakat Beşiktaş oyunu ve skoru tutmayı öğrenmeli.
Ezip geçtiler (Cem Dizdar)
Türkiye’de futbolun gelişememesinin niçinlerinden biri de, ‘Rakipsizlik’tir. Karagümrük oyunda uzun mühlet o kadar yoktu ki, Beşiktaş mı ‘Döktürüyor’ rakip mi ‘Yok hükmü’ndeydi ayırt etmek zordu! Beşiktaş soldan, N’Koudou üzerinden yürüdükçe Karagümrük teğellenmiş üzere söküldü. halbuki sol bek Caner’in yerleştiği koridor da o kadar verimliydi. Lakin ‘Orta sever’ ülkenin en bildik ‘Orta açıcısı ’Caner’in üzerinden yüklemediler değil fakat direklere takılıp durdular. bir daha de birinci golü bir daha o koridordan buldular.
Ülkenin büyük şöhretlerinden Diagne’yi de birinci devre yalnızca hakeme itiraz anlarında görmüş olmamız futbolun ’Transfer’le özdeş tutulduğu ülkede durumumuzun özeti olsa gerek! İkinci devre, birinci devre bitirilmiş işin devamı olarak geçecekti ki, ‘bayağı’ı baştacı etme konusunda pek becerikli olan ülke genetiği devreye girdi! Diagne ülke yıldızı Caner’in (!) kornerden gelen topuna ayak koyup golü attı.
bu biçimdece maçı anlatan arkadaşın Caner’i ’Tam bir duran top ustası’ diye tanımlaması da mana kazanmış oldu! Golden daha sonra maç koptu! Orta sahanın olmadığı, topu alanın gittiği ya da uzun vurup ortalığı karıştığı, ‘İyi bir gösteri’ye dönüştü maç. Bu ortada yardımcı hakem Hakan Yemişken, VAR’dan evvel incecik ofsaytlar yakaladı durdu! elbette takdirname beklemiyordur lakin ‘Yasin Kol’un başına gelen kısa sür daha sonra onun da başına gelir mi?’ diye düşünmeden edemiyor insan.
Can havliyle savundular
Beşiktaş’ın uzun mühlet ezip geçtiği bir maçtı. Rahat rahat oyun kurup, rahatça oynadılar. Topu da kullandılar, alanları da. Lakin 65’ten daha sonra anlaşılmaz biçimde onlar da kayboldu! Weghorst ileride yapayalnız kaldı. Karagümrük’ün plansız atakları kolay kolay savuşturulduysa da topu ön alana efektif halde taşıyamadılar. Zira 3-1 öndeki grup rakibini son 30 metrede karşılamaya yeminli üzereydi.
Karagümrük şuursuzca yüklenirken Beşiktaş da can havliyle savundu ceza alanını! bir daha de bir son dakika golü bulmayı bildiler. Skora karşın kendine inançlı bir ‘Tasarım oyunu’’ oynayamadı Beşiktaş. özetlemek gerekirse, skora karşın gelecek için ‘Belirsizlik’ hali sürüp gitti.
Hataları yenidenlamadı (Ali Ece)
Newcastle- Manchester City maçında Saint-Maximin’in kanat forvetlik gösterisini izlerken vaktinde N’Koudou’nun ne kadar büyük beklentilerle İngiltere Premier Lig’e gittiğini hatırladım. Ham yetenek sizi en üst düzeye taşıyabiliyor ancak o yeteneği geliştiremeyince en üst düzeyde kalıcı olamıyorsunuz. Karagümrük maçında; N’Koudou, Rosier, Salih ve Gedson kendilerini genç yaşlarda Avrupa’nın en başarılı liglerine taşıyan yeteneklerini sergilediler.
Rosier’nin önünde Ghezzal yokken doğal olarak ikinci bir forvet üzere oynayan Muleka’nın açtığı alanları Rosier epeyce güzel işledi, adeta iki kişilik hem sağ bek tıpkı vakitte sağ açık olarak oynadı. Gol perdesini Weghorst açarken, Rosier asistinde Hollandalı kuleyi en verimli vurabileceği biçimde topla buluşturdu. Alanya deplasmanında birinci 45’te sahanın en uygunları olan Salih ve N’Koudou ikinci golde Türkiye Ligi ölçeğinde De Bruyne diyagonal pasında Saint-Maximin nasıl gol atardı senaryosunu gerçekleştirdiler.
90 dakikaya yayabilirse…
aslına bakarsan Valerien Ismael hoca geldiğinden beri Beşiktaş duran topları hayli tesirli kullanıyor. Bu defa hoca Alanyaspor maçında yaptığı yanılgıları yenidenlamadı. Bilhassa son kısımda Gedson, sakinleştirici, oyunu demleyen top kullanması ile tempoyu Beşiktaş lehine ayarlamayı başardı. Sıra idarede, merkez orta saha ve sağ stopere gerçek destekler ile bu oyun daha da geliştirilip 90 dakikaya yayarak daha tesirli olunabilir.
Bu tip bir baskı ve tempo oyununa Karagümrük takımının da oyun anlayışının da karşılık vermesine imkan yoktu. Takımdaki en sert oyuncu rakip santrfor kadar baskı yapamıyorsa olmaz. Beşiktaş birinci yarıda yüzde 87 pas isabetine çıktı ki, bunda Salih ve Gedson’un rolü büyük. Ve direkt oynamaya çalışan bir grup için bu olağanüstü. Ghezzal’ın yokluğunda yapılması gereken de buydu. Kimi oyuncular var ki onların yerini dolduracak birilerini aramak yerine oyunu değiştirmeniz gerekiyor. İsmael de sanırım bunu yaptı.
Pirlo esaslı değişiklikler yapmaları
Salih Uçan’ın Pirlo tarafınca bu kadar rahat bırakılması da işe hayli yaradı. Pirlo epey düşük tempoda kalan grubunda esaslı değişiklikler yapmak zorunda. Bu ligi bu fizik ve tempoyla istediği yerde tamamlaması, hatta tamamlaması sıkıntı. Lakin 3-1’den daha sonra işler biraz değişti. Beşiktaş son dakikada 4-1’i bulsa da, son 30 dakikada zorlandı. İsmael değişiklik yapmadı. Ekip yoruldu. Oyunu yavaşlatacak bir pas oyunu planı da yok. Jimmy Durmaz, Salih’e yakın oynayınca pas irtibatlarını da muhakkak oranda kopardı. Birinci 60 dakika harika. Lakin Beşiktaş oyunu ve skoru tutmayı öğrenmeli.
Ezip geçtiler (Cem Dizdar)
Türkiye’de futbolun gelişememesinin niçinlerinden biri de, ‘Rakipsizlik’tir. Karagümrük oyunda uzun müddet o kadar yoktu ki, Beşiktaş mı ‘Döktürüyor’ rakip mi ‘Yok hükmü’ndeydi ayırt etmek zordu! Beşiktaş soldan, N’Koudou üzerinden yürüdükçe Karagümrük teğellenmiş üzere söküldü. halbuki sol bek Caner’in yerleştiği koridor da o kadar verimliydi. Fakat ‘Orta sever’ ülkenin en bildik ‘Orta açıcısı ’Caner’in üzerinden yüklemediler değil ancak direklere takılıp durdular. bir daha de birinci golü bir daha o koridordan buldular.
Ülkenin büyük şöhretlerinden Diagne’yi de birinci devre yalnızca hakeme itiraz anlarında görmüş olmamız futbolun ’Transfer’le özdeş tutulduğu ülkede durumumuzun özeti olsa gerek! İkinci devre, birinci devre bitirilmiş işin devamı olarak geçecekti ki, ‘bayağı’ı baştacı etme konusunda pek becerikli olan ülke genetiği devreye girdi! Diagne ülke yıldızı Caner’in (!) kornerden gelen topuna ayak koyup golü attı.
bu biçimdece maçı anlatan arkadaşın Caner’i ’Tam bir duran top ustası’ diye tanımlaması da mana kazanmış oldu! Golden daha sonra maç koptu! Orta sahanın olmadığı, topu alanın gittiği ya da uzun vurup ortalığı karıştığı, ‘İyi bir gösteri’ye dönüştü maç. Bu ortada yardımcı hakem Hakan Yemişken, VAR’dan evvel incecik ofsaytlar yakaladı durdu! olağan olarak takdirname beklemiyordur lakin ‘Yasin Kol’un başına gelen kısa sür daha sonra onun da başına gelir mi?’ diye düşünmeden edemiyor insan.
Can havliyle savundular
Beşiktaş’ın uzun mühlet ezip geçtiği bir maçtı. Rahat rahat oyun kurup, rahatça oynadılar. Topu da kullandılar, alanları da. Fakat 65’ten daha sonra anlaşılmaz halde onlar da kayboldu! Weghorst ileride yapayalnız kaldı. Karagümrük’ün plansız atakları basitçe savuşturulduysa da topu ön alana efektif halde taşıyamadılar. Zira 3-1 öndeki ekip rakibini son 30 metrede karşılamaya yeminli üzereydi.
Karagümrük şuursuzca yüklenirken Beşiktaş da can havliyle savundu ceza alanını! bir daha de bir son dakika golü bulmayı bildiler. Skora karşın kendine inançlı bir ‘Tasarım oyunu’’ oynayamadı Beşiktaş. özetlemek gerekirse, skora karşın gelecek için ‘Belirsizlik’ hali sürüp gitti.
Hataları yinelamadı (Ali Ece)
Newcastle- Manchester City maçında Saint-Maximin’in kanat forvetlik gösterisini izlerken vaktinde N’Koudou’nun ne kadar büyük beklentilerle İngiltere Premier Lig’e gittiğini hatırladım. Ham yetenek sizi en üst düzeye taşıyabiliyor lakin o yeteneği geliştiremeyince en üst düzeyde kalıcı olamıyorsunuz. Karagümrük maçında; N’Koudou, Rosier, Salih ve Gedson kendilerini genç yaşlarda Avrupa’nın en başarılı liglerine taşıyan yeteneklerini sergilediler.
Rosier’nin önünde Ghezzal yokken doğal olarak ikinci bir forvet üzere oynayan Muleka’nın açtığı alanları Rosier epey uygun işledi, adeta iki kişilik hem sağ bek tıpkı vakitte sağ açık olarak oynadı. Gol perdesini Weghorst açarken, Rosier asistinde Hollandalı kuleyi en verimli vurabileceği biçimde topla buluşturdu. Alanya deplasmanında birinci 45’te sahanın en uygunları olan Salih ve N’Koudou ikinci golde Türkiye Ligi ölçeğinde De Bruyne diyagonal pasında Saint-Maximin nasıl gol atardı senaryosunu gerçekleştirdiler.
90 dakikaya yayabilirse…
esasen Valerien Ismael hoca geldiğinden beri Beşiktaş duran topları epeyce tesirli kullanıyor. Bu kere hoca Alanyaspor maçında yaptığı yanlışları yinelamadı. Bilhassa son kısımda Gedson, sakinleştirici, oyunu demleyen top kullanması ile tempoyu Beşiktaş lehine ayarlamayı başardı. Sıra idarede, merkez orta saha ve sağ stopere yanlışsız destekler ile bu oyun daha da geliştirilip 90 dakikaya yayarak daha tesirli olunabilir.
Sahanın her alanında kesin bir üstünlük. Bilhassa iki kanatta 4 süratli oyuncuyla Caner ve Salih’in yalnızlığı ve yükünden fazlaca âlâ yararlanan bir Beşiktaş. Maçın başından itibaren yıpratıcı bir baskı kurdular. Akın istikametini olağanüstü düzgün değiştirdiler. 2. golde bütün sahayı kat eden direkt süratli çıkış herbiçimde Ismael’in hayalini kurduğu tehditkar baskın oyunun ülkü bir gösterisi oldu.
Bu tip bir baskı ve tempo oyununa Karagümrük takımının da oyun anlayışının da yanıt vermesine imkan yoktu. Takımdaki en sert oyuncu rakip santrfor kadar baskı yapamıyorsa olmaz. Beşiktaş birinci yarıda yüzde 87 pas isabetine çıktı ki, bunda Salih ve Gedson’un rolü büyük. Ve direkt oynamaya çalışan bir ekip için bu mükemmel. Ghezzal’ın yokluğunda yapılması gereken de buydu. Kimi oyuncular var ki onların yerini dolduracak birilerini aramak yerine oyunu değiştirmeniz gerekiyor. İsmael de sanırım bunu yaptı.
Pirlo esaslı değişiklikler yapmaları
Salih Uçan’ın Pirlo tarafınca bu kadar rahat bırakılması da işe fazlaca yaradı. Pirlo epey düşük tempoda kalan kadrosunda esaslı değişiklikler yapmak zorunda. Bu ligi bu fizik ve tempoyla istediği yerde tamamlaması, hatta tamamlaması sıkıntı. Lakin 3-1’den daha sonra işler biraz değişti. Beşiktaş son dakikada 4-1’i bulsa da, son 30 dakikada zorlandı. İsmael değişiklik yapmadı. Ekip yoruldu. Oyunu yavaşlatacak bir pas oyunu planı da yok. Jimmy Durmaz, Salih’e yakın oynayınca pas irtibatlarını da muhakkak oranda kopardı. Birinci 60 dakika eksiksiz. Fakat Beşiktaş oyunu ve skoru tutmayı öğrenmeli.
Ezip geçtiler (Cem Dizdar)
Türkiye’de futbolun gelişememesinin niçinlerinden biri de, ‘Rakipsizlik’tir. Karagümrük oyunda uzun mühlet o kadar yoktu ki, Beşiktaş mı ‘Döktürüyor’ rakip mi ‘Yok hükmü’ndeydi ayırt etmek zordu! Beşiktaş soldan, N’Koudou üzerinden yürüdükçe Karagümrük teğellenmiş üzere söküldü. halbuki sol bek Caner’in yerleştiği koridor da o kadar verimliydi. Lakin ‘Orta sever’ ülkenin en bildik ‘Orta açıcısı ’Caner’in üzerinden yüklemediler değil fakat direklere takılıp durdular. bir daha de birinci golü bir daha o koridordan buldular.
Ülkenin büyük şöhretlerinden Diagne’yi de birinci devre yalnızca hakeme itiraz anlarında görmüş olmamız futbolun ’Transfer’le özdeş tutulduğu ülkede durumumuzun özeti olsa gerek! İkinci devre, birinci devre bitirilmiş işin devamı olarak geçecekti ki, ‘bayağı’ı baştacı etme konusunda pek becerikli olan ülke genetiği devreye girdi! Diagne ülke yıldızı Caner’in (!) kornerden gelen topuna ayak koyup golü attı.
bu biçimdece maçı anlatan arkadaşın Caner’i ’Tam bir duran top ustası’ diye tanımlaması da mana kazanmış oldu! Golden daha sonra maç koptu! Orta sahanın olmadığı, topu alanın gittiği ya da uzun vurup ortalığı karıştığı, ‘İyi bir gösteri’ye dönüştü maç. Bu ortada yardımcı hakem Hakan Yemişken, VAR’dan evvel incecik ofsaytlar yakaladı durdu! elbette takdirname beklemiyordur lakin ‘Yasin Kol’un başına gelen kısa sür daha sonra onun da başına gelir mi?’ diye düşünmeden edemiyor insan.
Can havliyle savundular
Beşiktaş’ın uzun mühlet ezip geçtiği bir maçtı. Rahat rahat oyun kurup, rahatça oynadılar. Topu da kullandılar, alanları da. Lakin 65’ten daha sonra anlaşılmaz biçimde onlar da kayboldu! Weghorst ileride yapayalnız kaldı. Karagümrük’ün plansız atakları kolay kolay savuşturulduysa da topu ön alana efektif halde taşıyamadılar. Zira 3-1 öndeki grup rakibini son 30 metrede karşılamaya yeminli üzereydi.
Karagümrük şuursuzca yüklenirken Beşiktaş da can havliyle savundu ceza alanını! bir daha de bir son dakika golü bulmayı bildiler. Skora karşın kendine inançlı bir ‘Tasarım oyunu’’ oynayamadı Beşiktaş. özetlemek gerekirse, skora karşın gelecek için ‘Belirsizlik’ hali sürüp gitti.
Hataları yenidenlamadı (Ali Ece)
Newcastle- Manchester City maçında Saint-Maximin’in kanat forvetlik gösterisini izlerken vaktinde N’Koudou’nun ne kadar büyük beklentilerle İngiltere Premier Lig’e gittiğini hatırladım. Ham yetenek sizi en üst düzeye taşıyabiliyor ancak o yeteneği geliştiremeyince en üst düzeyde kalıcı olamıyorsunuz. Karagümrük maçında; N’Koudou, Rosier, Salih ve Gedson kendilerini genç yaşlarda Avrupa’nın en başarılı liglerine taşıyan yeteneklerini sergilediler.
Rosier’nin önünde Ghezzal yokken doğal olarak ikinci bir forvet üzere oynayan Muleka’nın açtığı alanları Rosier epeyce güzel işledi, adeta iki kişilik hem sağ bek tıpkı vakitte sağ açık olarak oynadı. Gol perdesini Weghorst açarken, Rosier asistinde Hollandalı kuleyi en verimli vurabileceği biçimde topla buluşturdu. Alanya deplasmanında birinci 45’te sahanın en uygunları olan Salih ve N’Koudou ikinci golde Türkiye Ligi ölçeğinde De Bruyne diyagonal pasında Saint-Maximin nasıl gol atardı senaryosunu gerçekleştirdiler.
90 dakikaya yayabilirse…
aslına bakarsan Valerien Ismael hoca geldiğinden beri Beşiktaş duran topları hayli tesirli kullanıyor. Bu defa hoca Alanyaspor maçında yaptığı yanılgıları yenidenlamadı. Bilhassa son kısımda Gedson, sakinleştirici, oyunu demleyen top kullanması ile tempoyu Beşiktaş lehine ayarlamayı başardı. Sıra idarede, merkez orta saha ve sağ stopere gerçek destekler ile bu oyun daha da geliştirilip 90 dakikaya yayarak daha tesirli olunabilir.
Bu tip bir baskı ve tempo oyununa Karagümrük takımının da oyun anlayışının da karşılık vermesine imkan yoktu. Takımdaki en sert oyuncu rakip santrfor kadar baskı yapamıyorsa olmaz. Beşiktaş birinci yarıda yüzde 87 pas isabetine çıktı ki, bunda Salih ve Gedson’un rolü büyük. Ve direkt oynamaya çalışan bir grup için bu olağanüstü. Ghezzal’ın yokluğunda yapılması gereken de buydu. Kimi oyuncular var ki onların yerini dolduracak birilerini aramak yerine oyunu değiştirmeniz gerekiyor. İsmael de sanırım bunu yaptı.
Pirlo esaslı değişiklikler yapmaları
Salih Uçan’ın Pirlo tarafınca bu kadar rahat bırakılması da işe hayli yaradı. Pirlo epey düşük tempoda kalan grubunda esaslı değişiklikler yapmak zorunda. Bu ligi bu fizik ve tempoyla istediği yerde tamamlaması, hatta tamamlaması sıkıntı. Lakin 3-1’den daha sonra işler biraz değişti. Beşiktaş son dakikada 4-1’i bulsa da, son 30 dakikada zorlandı. İsmael değişiklik yapmadı. Ekip yoruldu. Oyunu yavaşlatacak bir pas oyunu planı da yok. Jimmy Durmaz, Salih’e yakın oynayınca pas irtibatlarını da muhakkak oranda kopardı. Birinci 60 dakika harika. Lakin Beşiktaş oyunu ve skoru tutmayı öğrenmeli.
Ezip geçtiler (Cem Dizdar)
Türkiye’de futbolun gelişememesinin niçinlerinden biri de, ‘Rakipsizlik’tir. Karagümrük oyunda uzun müddet o kadar yoktu ki, Beşiktaş mı ‘Döktürüyor’ rakip mi ‘Yok hükmü’ndeydi ayırt etmek zordu! Beşiktaş soldan, N’Koudou üzerinden yürüdükçe Karagümrük teğellenmiş üzere söküldü. halbuki sol bek Caner’in yerleştiği koridor da o kadar verimliydi. Fakat ‘Orta sever’ ülkenin en bildik ‘Orta açıcısı ’Caner’in üzerinden yüklemediler değil ancak direklere takılıp durdular. bir daha de birinci golü bir daha o koridordan buldular.
Ülkenin büyük şöhretlerinden Diagne’yi de birinci devre yalnızca hakeme itiraz anlarında görmüş olmamız futbolun ’Transfer’le özdeş tutulduğu ülkede durumumuzun özeti olsa gerek! İkinci devre, birinci devre bitirilmiş işin devamı olarak geçecekti ki, ‘bayağı’ı baştacı etme konusunda pek becerikli olan ülke genetiği devreye girdi! Diagne ülke yıldızı Caner’in (!) kornerden gelen topuna ayak koyup golü attı.
bu biçimdece maçı anlatan arkadaşın Caner’i ’Tam bir duran top ustası’ diye tanımlaması da mana kazanmış oldu! Golden daha sonra maç koptu! Orta sahanın olmadığı, topu alanın gittiği ya da uzun vurup ortalığı karıştığı, ‘İyi bir gösteri’ye dönüştü maç. Bu ortada yardımcı hakem Hakan Yemişken, VAR’dan evvel incecik ofsaytlar yakaladı durdu! olağan olarak takdirname beklemiyordur lakin ‘Yasin Kol’un başına gelen kısa sür daha sonra onun da başına gelir mi?’ diye düşünmeden edemiyor insan.
Can havliyle savundular
Beşiktaş’ın uzun mühlet ezip geçtiği bir maçtı. Rahat rahat oyun kurup, rahatça oynadılar. Topu da kullandılar, alanları da. Fakat 65’ten daha sonra anlaşılmaz halde onlar da kayboldu! Weghorst ileride yapayalnız kaldı. Karagümrük’ün plansız atakları basitçe savuşturulduysa da topu ön alana efektif halde taşıyamadılar. Zira 3-1 öndeki ekip rakibini son 30 metrede karşılamaya yeminli üzereydi.
Karagümrük şuursuzca yüklenirken Beşiktaş da can havliyle savundu ceza alanını! bir daha de bir son dakika golü bulmayı bildiler. Skora karşın kendine inançlı bir ‘Tasarım oyunu’’ oynayamadı Beşiktaş. özetlemek gerekirse, skora karşın gelecek için ‘Belirsizlik’ hali sürüp gitti.
Hataları yinelamadı (Ali Ece)
Newcastle- Manchester City maçında Saint-Maximin’in kanat forvetlik gösterisini izlerken vaktinde N’Koudou’nun ne kadar büyük beklentilerle İngiltere Premier Lig’e gittiğini hatırladım. Ham yetenek sizi en üst düzeye taşıyabiliyor lakin o yeteneği geliştiremeyince en üst düzeyde kalıcı olamıyorsunuz. Karagümrük maçında; N’Koudou, Rosier, Salih ve Gedson kendilerini genç yaşlarda Avrupa’nın en başarılı liglerine taşıyan yeteneklerini sergilediler.
Rosier’nin önünde Ghezzal yokken doğal olarak ikinci bir forvet üzere oynayan Muleka’nın açtığı alanları Rosier epey uygun işledi, adeta iki kişilik hem sağ bek tıpkı vakitte sağ açık olarak oynadı. Gol perdesini Weghorst açarken, Rosier asistinde Hollandalı kuleyi en verimli vurabileceği biçimde topla buluşturdu. Alanya deplasmanında birinci 45’te sahanın en uygunları olan Salih ve N’Koudou ikinci golde Türkiye Ligi ölçeğinde De Bruyne diyagonal pasında Saint-Maximin nasıl gol atardı senaryosunu gerçekleştirdiler.
90 dakikaya yayabilirse…
esasen Valerien Ismael hoca geldiğinden beri Beşiktaş duran topları epeyce tesirli kullanıyor. Bu kere hoca Alanyaspor maçında yaptığı yanlışları yinelamadı. Bilhassa son kısımda Gedson, sakinleştirici, oyunu demleyen top kullanması ile tempoyu Beşiktaş lehine ayarlamayı başardı. Sıra idarede, merkez orta saha ve sağ stopere yanlışsız destekler ile bu oyun daha da geliştirilip 90 dakikaya yayarak daha tesirli olunabilir.