Bu yer içeriden bir ipucu olarak değerlendiriliyor ve bu durum uzun sürmeyecek. Girişte Linienstrasse 57 adresindeki arabalıkta bir kalabalık var. Dışarıdan gelip geçen, evin göze çarpmayan girişinden Spandauer Vorstadt galeri bölgesine doğru yürüyen hiçbir şeyden haberi olmayanlar, avluda ve binanın duvarlarında neleri kaçırdıklarına dair hiçbir fikre sahip değiller. bahçeli ev.
Ahşap bir teras üzerinden merdivenle girilen odalarda koleksiyoner ve sanat hamisi Matthias Birkholz, zaman zaman sanatçılara deneyler yapma olanağı tanıyor. Bunlar, sanat dünyasında tanınsın ya da tanınmasın, alışveriş peşinde koşan, birbirini keşfeden, birlikte yaptıklarının karşılığını arayan, renk ve formda birleşen insanlardır. Smac ticari sanat dünyasından bağımsız, ücretsiz bir platformdur. Yalnızca bakış açılarını değiştirmeye davet edilen izleyicilere adanmış bir görünürlük yeri. Ve gördüklerini istedikleri gibi görebilir, özümseyebilir, takdir edebilir ve yorumlayabilirler – yapmalıdırlar.
Günaydın Berlin
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
Ekspresyonist ve pop sanatçısı
“KÜÇÜK GÖZÜMLE Casusluk Yapıyorum” – küçük bir çocuk olarak Almanya'ya gelen 1966 doğumlu Berlinli ressamlar Stefan Hirsig ve 1984 Polonya doğumlu Lukas Glinkowski büyük harflerle izleyicilerine ne resmettiklerini anlatıyor burada, tek tek ve birlikte, dört elli, fırçasıyla, püskürtme tabancasıyla, çekçekli, parmakları da boya kabının içinde: “Senin görmediğini ben görüyorum” onların resim oyununun, dışavurumculuğun adıdır. çılgın Hirsig ve pop sanatçısı Glinkowski'ninki. İlk bakışta, Elias Canetti'nin insan doğasına ilişkin edebi-felsefi sınıflandırmasını kullanacak olursak, kaotik ve damıtıcı bir buluş.
Stefan Hirsig: “Hareketin Başkanı”, 2024 Jens Ziehe
Ancak duvarları dolduran üç bölmeli tablosunda (serginin küratörü Peter Ungeheuer'in yanlış yorumlanmaya karşı uyardığı gibi “Triptik yok!”) bu çekmece ayrımının yanlış olduğu zaten açık. Solda Glinkowski'nin “3. Dünya Savaşı” yer alıyor; pembe ve açık mavi renkte, sanki bir Haber oyunundan çıkmış gibi kasten ekrana sprey sıkılan modaya uygun bir grafiti savaşı. Sağda, Hirsig'in etkileyici-soyut “Führer”i, belirsiz kadınlık motifi, arzu edilir, şehvetli ve esrarengiz ama aynı zamanda Amazon benzeri tehlikeli – bakış açınıza bağlı olarak. Ortadaki resimde genç ve yaşlıların özellikleri karışık: “Sahtekârlara Sözler” dört elle çizilmiş. Birlik ve çelişkilerin savaşının görüntüsü.
Üslubu ve motifleri birbirine zıt olan, birlikte resim yapmanın görünürdeki imkansızlığını aşmanın bu gösterisi çok etkileyici. Adeta işaretlerle, şifrelerle ve renklerin gücüyle dolup taşan tutarlı bir görüntünün önünde duruyoruz: Arzu ve korku, öfke ve neşe, umut ve kadercilik, melankoli ve ironi birbirine karışıyor. Herhangi bir tarif yer almamaktadır. İzleyicinin bundan çıkabilmesi için bunu tek başına yapması gerekiyor.
Kimin fırçasından neyin aktığını, boya tabancasından fırladığını, Art Brut kafasının üzerindeki hayalet renkli fırça sileceği akışını, üzerindeki geometrik ağ ızgaralarını ve çizgileri tahmin etmek için daha fazla neden var ve iştah açıcı çizburgerlerden (patty) hiçbir şey yok. ) ve altında sanki eritilmiş peynirden yapılmış gibi harflerle yazılmış bir reklam yazısı. Motif, dolandırıcıların ve dolandırıcıların vaatleri konusunda alaycı bir coşkuyla uyarıyor. Yani reklam sektörünün bizi her gün bombalayan vaatlerinden de.
Lukas Glinkowski: “Sonja 1”, 2024Luke Glinkowski
Küratör Peter Ungeheuer, “Küçük gözümle gözetliyorum” (“Sizin görmediğiniz bir şey görüyorum”) ile iki Berlinli ressam için ders almadan keşfetme, “farklı görme” arzusunu ifade eden bir sergi düzenledi. aynı zamanda düşünmeye de değer, aynı zamanda oyunun nasıl bir anda ciddileşebildiğini, yalanların sözde hakikatte nasıl ortaya çıkabildiğini de anlatıyor. Hirsig ve Glinkowski'nin bu tablolarının her birinden, modern, küreselleşen dünyamızda giderek tehditkar hale gelen çatışmalara, krizlere ve savaşlara tepki olarak yıllardır dile getirilen Shakespeare'in “Zaman bitti” ağıtı ortaya çıkıyor. Aynı şekilde, ister gerçekçi ister soyut, şiirsel veya ifade açısından titiz olsun sanatın savaşları sona erdiremeyeceğinin, krizleri ortadan kaldıramayacağının veya demokrasi, özgürlük ve refah getiremeyeceğinin ciddi bir şekilde anlaşılması. Ve sanatı ideolojik olarak kullanmak yanlıştır.
Sanat kalbe ve beyne ulaşabilir, ilham verebilir ve kendini tanımaya yardımcı olabilir, çünkü en iyi ihtimalle intikamın kötü, birlikteliğin ise iyi olduğunu gösterir. “Senin görmediğin bir şey görüyorum” adlı bu gösteri, Hamlet'le tüm zıtlıklarıyla ne eksik ne fazla demek istiyor: “Şimdi gelin, birlikte gidelim.”
Lukas Glinkowski ve Stefan Hirsig: Küçük gözümle gözetliyorum. Smac, Linienstr. 57, Hof, Cuma-Paz 13:00-18:00, ücretsiz giriş. 21 Mart'tan itibaren14 Nisan, Finissage, 14 Nisan, 15:00-16:00'da Juliane Rohr moderatörlüğünde sanatçı konuşmasıyla
Ahşap bir teras üzerinden merdivenle girilen odalarda koleksiyoner ve sanat hamisi Matthias Birkholz, zaman zaman sanatçılara deneyler yapma olanağı tanıyor. Bunlar, sanat dünyasında tanınsın ya da tanınmasın, alışveriş peşinde koşan, birbirini keşfeden, birlikte yaptıklarının karşılığını arayan, renk ve formda birleşen insanlardır. Smac ticari sanat dünyasından bağımsız, ücretsiz bir platformdur. Yalnızca bakış açılarını değiştirmeye davet edilen izleyicilere adanmış bir görünürlük yeri. Ve gördüklerini istedikleri gibi görebilir, özümseyebilir, takdir edebilir ve yorumlayabilirler – yapmalıdırlar.
Günaydın Berlin
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
Ekspresyonist ve pop sanatçısı
“KÜÇÜK GÖZÜMLE Casusluk Yapıyorum” – küçük bir çocuk olarak Almanya'ya gelen 1966 doğumlu Berlinli ressamlar Stefan Hirsig ve 1984 Polonya doğumlu Lukas Glinkowski büyük harflerle izleyicilerine ne resmettiklerini anlatıyor burada, tek tek ve birlikte, dört elli, fırçasıyla, püskürtme tabancasıyla, çekçekli, parmakları da boya kabının içinde: “Senin görmediğini ben görüyorum” onların resim oyununun, dışavurumculuğun adıdır. çılgın Hirsig ve pop sanatçısı Glinkowski'ninki. İlk bakışta, Elias Canetti'nin insan doğasına ilişkin edebi-felsefi sınıflandırmasını kullanacak olursak, kaotik ve damıtıcı bir buluş.
Stefan Hirsig: “Hareketin Başkanı”, 2024 Jens Ziehe
Ancak duvarları dolduran üç bölmeli tablosunda (serginin küratörü Peter Ungeheuer'in yanlış yorumlanmaya karşı uyardığı gibi “Triptik yok!”) bu çekmece ayrımının yanlış olduğu zaten açık. Solda Glinkowski'nin “3. Dünya Savaşı” yer alıyor; pembe ve açık mavi renkte, sanki bir Haber oyunundan çıkmış gibi kasten ekrana sprey sıkılan modaya uygun bir grafiti savaşı. Sağda, Hirsig'in etkileyici-soyut “Führer”i, belirsiz kadınlık motifi, arzu edilir, şehvetli ve esrarengiz ama aynı zamanda Amazon benzeri tehlikeli – bakış açınıza bağlı olarak. Ortadaki resimde genç ve yaşlıların özellikleri karışık: “Sahtekârlara Sözler” dört elle çizilmiş. Birlik ve çelişkilerin savaşının görüntüsü.
Üslubu ve motifleri birbirine zıt olan, birlikte resim yapmanın görünürdeki imkansızlığını aşmanın bu gösterisi çok etkileyici. Adeta işaretlerle, şifrelerle ve renklerin gücüyle dolup taşan tutarlı bir görüntünün önünde duruyoruz: Arzu ve korku, öfke ve neşe, umut ve kadercilik, melankoli ve ironi birbirine karışıyor. Herhangi bir tarif yer almamaktadır. İzleyicinin bundan çıkabilmesi için bunu tek başına yapması gerekiyor.
Kimin fırçasından neyin aktığını, boya tabancasından fırladığını, Art Brut kafasının üzerindeki hayalet renkli fırça sileceği akışını, üzerindeki geometrik ağ ızgaralarını ve çizgileri tahmin etmek için daha fazla neden var ve iştah açıcı çizburgerlerden (patty) hiçbir şey yok. ) ve altında sanki eritilmiş peynirden yapılmış gibi harflerle yazılmış bir reklam yazısı. Motif, dolandırıcıların ve dolandırıcıların vaatleri konusunda alaycı bir coşkuyla uyarıyor. Yani reklam sektörünün bizi her gün bombalayan vaatlerinden de.
Lukas Glinkowski: “Sonja 1”, 2024Luke Glinkowski
Küratör Peter Ungeheuer, “Küçük gözümle gözetliyorum” (“Sizin görmediğiniz bir şey görüyorum”) ile iki Berlinli ressam için ders almadan keşfetme, “farklı görme” arzusunu ifade eden bir sergi düzenledi. aynı zamanda düşünmeye de değer, aynı zamanda oyunun nasıl bir anda ciddileşebildiğini, yalanların sözde hakikatte nasıl ortaya çıkabildiğini de anlatıyor. Hirsig ve Glinkowski'nin bu tablolarının her birinden, modern, küreselleşen dünyamızda giderek tehditkar hale gelen çatışmalara, krizlere ve savaşlara tepki olarak yıllardır dile getirilen Shakespeare'in “Zaman bitti” ağıtı ortaya çıkıyor. Aynı şekilde, ister gerçekçi ister soyut, şiirsel veya ifade açısından titiz olsun sanatın savaşları sona erdiremeyeceğinin, krizleri ortadan kaldıramayacağının veya demokrasi, özgürlük ve refah getiremeyeceğinin ciddi bir şekilde anlaşılması. Ve sanatı ideolojik olarak kullanmak yanlıştır.
Sanat kalbe ve beyne ulaşabilir, ilham verebilir ve kendini tanımaya yardımcı olabilir, çünkü en iyi ihtimalle intikamın kötü, birlikteliğin ise iyi olduğunu gösterir. “Senin görmediğin bir şey görüyorum” adlı bu gösteri, Hamlet'le tüm zıtlıklarıyla ne eksik ne fazla demek istiyor: “Şimdi gelin, birlikte gidelim.”
Lukas Glinkowski ve Stefan Hirsig: Küçük gözümle gözetliyorum. Smac, Linienstr. 57, Hof, Cuma-Paz 13:00-18:00, ücretsiz giriş. 21 Mart'tan itibaren14 Nisan, Finissage, 14 Nisan, 15:00-16:00'da Juliane Rohr moderatörlüğünde sanatçı konuşmasıyla