Bartın Amasra’da meydana gelen yeraltı afeti onlarca cana mal oldu. Toprağın altında çalışan hoş insanların afete, ihmal muhtemelliğine yahut vefat ihtimalli işlerine söyleyecek kelamları olsa bize ne diyeceklerdi, bilmiyoruz.
Fakat şunu biliyoruz ki mevt hangi ailenin kapısından girdiyse oradaki yüreklerde gerçek bir patlama var.
Ölüme yakın olmak diye bir seçenekten uzak, ölümsüz planlarla uyanmışlardı. Ve yas… Beklenmedik olağandışı olaylara verilen olağan yansılardan ibaret olacak.
Ölümün bir niçinle uğramadığı insan yoktur. Ama bir travma terapisti olarak bu biçimdesi ölümlerin hem toplum güvenliğini bozduğunu birebir vakitte şahsi odaklı donmalara niye olduğunu biliyorum. Mevtin formunun vefatı kabul edişle büyük bir ilişiği vardır. Ani ve soru işaretleri olan toplu kayıplarda kolektif şuurlar mana arayacaktır. Bahisle ilgili ünitelerin toplumu süratlice gerçek bilgiyle yatıştırması epey yararlıdır. Kuşkuları elemek, acı da olsa mevti kabul edişe yardımcı olur.
Bireysel travmalar yahut bir evvelki sarsıntı ve patlamalarda istekli travma terapisti olarak çalıştım. Biliyorum ki şu an içimiz yanarken ve nasıl yani derken yatışmayı beklemek doğal olan değil.
Onlarca aile için mevtin idraki kolay olmayacak.
Deprem örneklerindeki üzere yüreğimizin bir yanı her daim teyakkuzda olacak tahminen. bir daha yapılması gerekenler konuşulacak. bir daha çocukların yanında ahlar vahlar eksik olmayacak. İnanç gereksinimine körleşeceğiz. Vefat karşısında sükûneti ihmal edeceklerimiz epey olacak.
Hukuksal boyutu benim alanım değil lakin ruhsal perspektiften bakıyorum. Travma devam ediyor. Yaşadıklarımız berbat olduğundan acıyı atlatmak ve tekrar inançta hissetmek için vakte gereksinimimiz var. Kendimizi bu biçimdesi geniş tesirli olayları izlerken tetiklenebilir, uyuşmuş, kopuk ve insanlara güvenemez biçimde bulabiliriz.
Travma başımıza gelen değildir.
Travma şefkatli bir şahidi yokluğunda içimizde tuttuğumuz şeydir. Tam bu niçinle acı var ise şefkat de olmalıdır. Öfke şüphesiz yasın değerli bir modülüdür ve hem de yanımızda sağlam ve şefkatli refakatçilere gereksinim duyarız. Vücut örtük anıları depolar ve tetiklendiğinde içimizdeki kaplanı tutamayız. Tüm hayatta kalma reaksiyonlarımıza minnet duyuyor ve acının varlığında şefkatle güzelleşmeyi diliyorum.
Instagram
Twitter
Fakat şunu biliyoruz ki mevt hangi ailenin kapısından girdiyse oradaki yüreklerde gerçek bir patlama var.
Ölüme yakın olmak diye bir seçenekten uzak, ölümsüz planlarla uyanmışlardı. Ve yas… Beklenmedik olağandışı olaylara verilen olağan yansılardan ibaret olacak.
Ölümün bir niçinle uğramadığı insan yoktur. Ama bir travma terapisti olarak bu biçimdesi ölümlerin hem toplum güvenliğini bozduğunu birebir vakitte şahsi odaklı donmalara niye olduğunu biliyorum. Mevtin formunun vefatı kabul edişle büyük bir ilişiği vardır. Ani ve soru işaretleri olan toplu kayıplarda kolektif şuurlar mana arayacaktır. Bahisle ilgili ünitelerin toplumu süratlice gerçek bilgiyle yatıştırması epey yararlıdır. Kuşkuları elemek, acı da olsa mevti kabul edişe yardımcı olur.
Bireysel travmalar yahut bir evvelki sarsıntı ve patlamalarda istekli travma terapisti olarak çalıştım. Biliyorum ki şu an içimiz yanarken ve nasıl yani derken yatışmayı beklemek doğal olan değil.
Onlarca aile için mevtin idraki kolay olmayacak.
Deprem örneklerindeki üzere yüreğimizin bir yanı her daim teyakkuzda olacak tahminen. bir daha yapılması gerekenler konuşulacak. bir daha çocukların yanında ahlar vahlar eksik olmayacak. İnanç gereksinimine körleşeceğiz. Vefat karşısında sükûneti ihmal edeceklerimiz epey olacak.
Hukuksal boyutu benim alanım değil lakin ruhsal perspektiften bakıyorum. Travma devam ediyor. Yaşadıklarımız berbat olduğundan acıyı atlatmak ve tekrar inançta hissetmek için vakte gereksinimimiz var. Kendimizi bu biçimdesi geniş tesirli olayları izlerken tetiklenebilir, uyuşmuş, kopuk ve insanlara güvenemez biçimde bulabiliriz.
Travma başımıza gelen değildir.
Travma şefkatli bir şahidi yokluğunda içimizde tuttuğumuz şeydir. Tam bu niçinle acı var ise şefkat de olmalıdır. Öfke şüphesiz yasın değerli bir modülüdür ve hem de yanımızda sağlam ve şefkatli refakatçilere gereksinim duyarız. Vücut örtük anıları depolar ve tetiklendiğinde içimizdeki kaplanı tutamayız. Tüm hayatta kalma reaksiyonlarımıza minnet duyuyor ve acının varlığında şefkatle güzelleşmeyi diliyorum.