Professional
New member
Cumhurbaşkanlığı İrtibat Lideri Fahrettin Altun, Türkiye’nin NATO’ya üyeliğinin 70. yılı ötürüsıyla Başkanlığın konferans salonunda düzenlenen “Değişen Dinamikler ve Uzun Müddetli İttifak: Türkiye 70 Yıldır Daha kuvvetli” panelinin açılışında konuştu. NATO’nun dünya tarihinin en geniş, en derin ve kurumsal manada en gelişmiş ittifakı olduğunu söyleyen Altun, Soğuk Savaş daha sonrası NATO’nun dağılmak yerine daha yeni kaidelere ahenk sağladığını ve dünya barışına katkısının yüksek olduğunu lisana getirdi.
“NATO GÜVENLİK KORKULARINA KARŞILIK VEREBİLECEKSE KENDİNİ DAİMA YENİLEME KABİLİYETİNE SAHİP OLMALI”
Türkiye’nin NATO’ya bakış açısını üç ana başlık altında özetlemenin mümkün olduğunu söyleyen Fahrettin Altun, “ilk vakit içinderda şunu net olarak tabir edelim ki Türkiye, NATO’yu daima stratejik ve kıymetli bir ittifak olarak görmüştür. NATO’nun yalnızca müttefiklere değil tüm dünya siyasetine sunduğu barış ve istikrar ögesini önemsemiştir. Tüm ülkeler üzere Türkiye’nin de NATO dışı ülkelerle şüphesiz alakaları vardır. Bunlar NATO’nun alternatifi olarak görülmemesi gereken münasebetlerdir. Tersine NATO’nun beklentilerini tamamlayıcı niteliktedir. İkinci olarak Türkiye NATO’nun ortasında doğan kriz imgelerinin NATO’nun kurumsal yapısından kaynaklanmadığını, üye ülkelerin vakit zaman yükseliş ve düşüş gösteren beklentileriyle alakalı olduğunu görmüştür. Bu çeşit uyuşmazlıklar birtakım kimi bütçe ve katkı hesapları üzerinden çıkmakta, birtakım kimi da memleketler arası siyasetin süreksiz konjektürel gündemlerinden etkilenerek doğmaktadır. Lakin o denli ya da bu biçimde NATO’nun kurumsal yapısı ve stratejik gerçekliği kendini dayatmakta ve üye ülkeler NATO’nun şemsiyesi altında birleşmektedir. 60’lı ve 70’li senelerda da tamir edilmesi sıkıntı kırılganlıkların ortaya çıktığı düşünülmüştür. Ama 80’li senelerda NATO’nun ehemmiyeti kendini bir daha göstermiştir. Türkiye tüm bu devirlerde NATO’ya olan ilgisinden hiç bir şey kaybetmemiş, kriz imgelerinin ortadan kalkmasını katkı sunmuştur. Üçüncü olarak NATO yeni milletlerarası koşullara uygun olarak daima kendini yenilemenin yollarını aramak durumundadır. Çünkü şurası epey açık bir gerçek ki, yeni koşullara ahenk sağlayamayan hiç bir kurumsal yapı varlığını sürdüremez. Şayet NATO güvenlik korkularına karşılık verebilecekse kendini daima yenileme kabiliyetine sahip olmalıdır” diye konuştu.
Türkiye’nin NATO’nun en etkin, en muteber müttefiklerinden biri olduğunun altını çizen Altun, Türkiye’nin NATO’ya üye olmadan evvel de katkı sunduğunu ve NATO bütçesine en çok katkı yapan birinci 8 müttefikten biri olduğunu söylemiş oldu. Altun ayrıyeten Türkiye’nin, NATO harekât ve misyonlarına en çok katkı yapan birinci 5 müttefik içinde olduğunun altını çizdi.
“TÜRKİYE, NATO’NUN JEOPOLİTİK GELECEĞİNİN MERKEZİNDEKİ BİR ÜLKEDİR”
Türkiye’nin NATO nazaranvleri kapsamında dünyanın farklı noktalarında NATO’ya takviye sağlamaktan çekinmediğini söyleyen Fahrettin Altun, “Türkiye, 70 yıl boyunca NATO’yu gerekli gereksiz tenkide tabi tutmaktan kaçınmış, bu noktada yapılan tenkitleri de yersiz bulmuştur. Üye ülkelerle yaşadığı meseleleri bile NATO şemsiyesi altında çözme yoluna gitmiştir. 70 yıl boyunca inişli çıkışlı devirlerde dahi Türkiye, NATO ittifakını güvenlik ve dış siyaset gündeminin öncelikli başlığı olarak tutmuş ve değerli katkılar sunmaktan geri durmamıştır. Türkiye NATO’nun jeopolitik geleceğinin merkezindeki bir ülkedir. Türkiye, iki kutuplu yahut hayli kutuplu bir dünyanın gereklilikleri ötürüsıyla değil, memleketler arası sistemde güvenlik ve istikrarın sembolü olması gerektiği için NATO’nun parçasıdır” dedi.
Türkiye’nin NATO’dan ve müttefiklerinden beklentileri olduğunu belirten Altun şu sözlere yer verdi:
“Birincisi NATO, Avrupa’daki istikrara katkı sunduğu üzere Avrupa’nın hudutlarındaki istikrar arayışlarını da daha ağır halde desteklemelidir. Yalnızca son on yılda Suriye’de yaşananlar bile Avrupa’nın hudutlarında tüm dünyaya istikrarsızlık kaynağı olabilecek bölgelerin olabileceğini kanıtlamıştır. Bu coğrafyalarda ortaya çıkan göç ve terör üzere meseleler yeni devrin en acil tahlil bekleyen güvenlik sıkıntılarıdır. Türkiye, Suriye’de DEAŞ ve YPG başta olmak üzere biroldukca terör örgütüne karşı tıpkı anda uğraş etmek durumunda kalmıştır ve başarılı bir gayret etmiştir. Ama NATO üyelerinden beklediği dayanağı alamamıştır. Türkiye’nin legal müdafaa haklarını kullandığı bu çabalar beraberinde NATO’nun terörle gayret beklentilerine de hizmet etmiştir. Fakat birtakım NATO müttefiklerimizin Türkiye’yi desteklemek bir tarafa terör örgütleriyle kol kola imaj vermiş olmaları kimi terör örgütlerini öbür terör örgütlerine karşı kullanmış olmaları üzücü ve kabul edilemezdir. Ukrayna nasıl NATO’nun ilgisini hak ediyorsa, Afganistan ve Afganistan’daki El Düstur nasıl NATO’nun önceliği olmuşsa Suriye’deki terörle gayret ve Suriye iç savaşında istikrarsızlık çıkaran terör örgütlerinin ve dış güçlerin dengelenmesi de tıpkı derecede NATO’nun gündemi haline gelmeliydi, gelmelidir. İkinci olarak Türkiye, NATO’nun ‘caydırıcılık’ unsuruna hassasiyetle yaklaşılmasını beklemektedir. NATO’yu NATO yapan bu caydırıcılık unsurudur. Bu unsur yardımıyla uzun yıllar boyunca NATO müttefikleri, tüketici savaşlardan, yıkıcı savaşlardan uzak durmayı başarabilmiş, bu da dünya siyasetinin istikrarını korumuştur. Fakat son senelerda kimi üye ülkelerin isteksizlik göstermeleri NATO’nun caydırıcılığını aşındırabilecek niteliktedir. Her ne değerine olursa olsun, NATO’nun ‘birimiz hepimiz, hepimiz birimiz için’ prensibinin çiğnenebileceğine dair bir manzara vermekten uzak durulması gerekir. Bu noktada tüm müttefiklere kolektif savunma taahhüt eden NATO’nun 5. unsuru, ittifakın kimliğini ve külçeşidini inşa eden ögedir. Kelam konusu taahhüt, ülkelere karşı seçici olarak kullanılırsa NATO bu kimliği ve gücünü kaybedecektir. Üçüncüsü NATO yalnızca milletlerarası askeri güvenlik sağlayan bir örgüt olarak görülmemeli, hem de üye ülkelerin istikrarlarını da desteklemelidir. NATO bilhassa son 30 yılda yalnızca askeri güvenliğin ötesine geçen bir mana taşır hale geldi. Gerek terörle uğraş ve gerek insani güvenlik hususları artık NATO’nun yeni güvenlik kavramsallaştırması içerisinde kendisine daha geniş bir yer bulmak durumundadır. Terör, iklim ve global salgın NATO’nun yeni misyonunun modülü olmalıdır. NATO yalnızca bu bağlamda coğrafik değil, ilgilendiği konular açısından da bir genişlemeye gitmelidir. NATO üye ülkelerin sonlarını müdafaanın ötesinde üye ülkelerin istikrarına ve kamu nizamlarının sürdürülmesine de dayanak olmalıdır. Çünkü NATO üyesi ülkelerden rastgele birinin yaşayabileceği siyasi krizler, ittifakın caydırıcılığına büyük darbeler vurabilir. Üye ülkeler siyasi ve ekonomik istikrara sahip olmalı ki, NATO da dünya siyasetine istikrar sunabilsin. Türkiye’de yaşanan 15 Temmuz hain darbe teşebbüsü bu bakımdan pek öğretici bir deneyime işaret eder. Kurumsal olarak NATO darbecilere karşı Türkiye’nin güvenliğini önceleyen açıklamalar yapmış olsa da, maalesef birtakım üye ülkeler birebir dikkati göstermedi. Hala darbecileri, teröristleri Türkiye’ye teslim etmeyen ülkeler vardır. bu biçimdesi boşluklar NATO’nun geleceği ismine ziyanlı sonuçlar doğuracaktır. Üye ülkeler birbirlerinin demokratik kurumlarına ve hukuk nizamına de sahip çıkmakta tereddüt gösteremez.”
“NATO GÜVENLİK KORKULARINA KARŞILIK VEREBİLECEKSE KENDİNİ DAİMA YENİLEME KABİLİYETİNE SAHİP OLMALI”
Türkiye’nin NATO’ya bakış açısını üç ana başlık altında özetlemenin mümkün olduğunu söyleyen Fahrettin Altun, “ilk vakit içinderda şunu net olarak tabir edelim ki Türkiye, NATO’yu daima stratejik ve kıymetli bir ittifak olarak görmüştür. NATO’nun yalnızca müttefiklere değil tüm dünya siyasetine sunduğu barış ve istikrar ögesini önemsemiştir. Tüm ülkeler üzere Türkiye’nin de NATO dışı ülkelerle şüphesiz alakaları vardır. Bunlar NATO’nun alternatifi olarak görülmemesi gereken münasebetlerdir. Tersine NATO’nun beklentilerini tamamlayıcı niteliktedir. İkinci olarak Türkiye NATO’nun ortasında doğan kriz imgelerinin NATO’nun kurumsal yapısından kaynaklanmadığını, üye ülkelerin vakit zaman yükseliş ve düşüş gösteren beklentileriyle alakalı olduğunu görmüştür. Bu çeşit uyuşmazlıklar birtakım kimi bütçe ve katkı hesapları üzerinden çıkmakta, birtakım kimi da memleketler arası siyasetin süreksiz konjektürel gündemlerinden etkilenerek doğmaktadır. Lakin o denli ya da bu biçimde NATO’nun kurumsal yapısı ve stratejik gerçekliği kendini dayatmakta ve üye ülkeler NATO’nun şemsiyesi altında birleşmektedir. 60’lı ve 70’li senelerda da tamir edilmesi sıkıntı kırılganlıkların ortaya çıktığı düşünülmüştür. Ama 80’li senelerda NATO’nun ehemmiyeti kendini bir daha göstermiştir. Türkiye tüm bu devirlerde NATO’ya olan ilgisinden hiç bir şey kaybetmemiş, kriz imgelerinin ortadan kalkmasını katkı sunmuştur. Üçüncü olarak NATO yeni milletlerarası koşullara uygun olarak daima kendini yenilemenin yollarını aramak durumundadır. Çünkü şurası epey açık bir gerçek ki, yeni koşullara ahenk sağlayamayan hiç bir kurumsal yapı varlığını sürdüremez. Şayet NATO güvenlik korkularına karşılık verebilecekse kendini daima yenileme kabiliyetine sahip olmalıdır” diye konuştu.
Türkiye’nin NATO’nun en etkin, en muteber müttefiklerinden biri olduğunun altını çizen Altun, Türkiye’nin NATO’ya üye olmadan evvel de katkı sunduğunu ve NATO bütçesine en çok katkı yapan birinci 8 müttefikten biri olduğunu söylemiş oldu. Altun ayrıyeten Türkiye’nin, NATO harekât ve misyonlarına en çok katkı yapan birinci 5 müttefik içinde olduğunun altını çizdi.
“TÜRKİYE, NATO’NUN JEOPOLİTİK GELECEĞİNİN MERKEZİNDEKİ BİR ÜLKEDİR”
Türkiye’nin NATO nazaranvleri kapsamında dünyanın farklı noktalarında NATO’ya takviye sağlamaktan çekinmediğini söyleyen Fahrettin Altun, “Türkiye, 70 yıl boyunca NATO’yu gerekli gereksiz tenkide tabi tutmaktan kaçınmış, bu noktada yapılan tenkitleri de yersiz bulmuştur. Üye ülkelerle yaşadığı meseleleri bile NATO şemsiyesi altında çözme yoluna gitmiştir. 70 yıl boyunca inişli çıkışlı devirlerde dahi Türkiye, NATO ittifakını güvenlik ve dış siyaset gündeminin öncelikli başlığı olarak tutmuş ve değerli katkılar sunmaktan geri durmamıştır. Türkiye NATO’nun jeopolitik geleceğinin merkezindeki bir ülkedir. Türkiye, iki kutuplu yahut hayli kutuplu bir dünyanın gereklilikleri ötürüsıyla değil, memleketler arası sistemde güvenlik ve istikrarın sembolü olması gerektiği için NATO’nun parçasıdır” dedi.
Türkiye’nin NATO’dan ve müttefiklerinden beklentileri olduğunu belirten Altun şu sözlere yer verdi:
“Birincisi NATO, Avrupa’daki istikrara katkı sunduğu üzere Avrupa’nın hudutlarındaki istikrar arayışlarını da daha ağır halde desteklemelidir. Yalnızca son on yılda Suriye’de yaşananlar bile Avrupa’nın hudutlarında tüm dünyaya istikrarsızlık kaynağı olabilecek bölgelerin olabileceğini kanıtlamıştır. Bu coğrafyalarda ortaya çıkan göç ve terör üzere meseleler yeni devrin en acil tahlil bekleyen güvenlik sıkıntılarıdır. Türkiye, Suriye’de DEAŞ ve YPG başta olmak üzere biroldukca terör örgütüne karşı tıpkı anda uğraş etmek durumunda kalmıştır ve başarılı bir gayret etmiştir. Ama NATO üyelerinden beklediği dayanağı alamamıştır. Türkiye’nin legal müdafaa haklarını kullandığı bu çabalar beraberinde NATO’nun terörle gayret beklentilerine de hizmet etmiştir. Fakat birtakım NATO müttefiklerimizin Türkiye’yi desteklemek bir tarafa terör örgütleriyle kol kola imaj vermiş olmaları kimi terör örgütlerini öbür terör örgütlerine karşı kullanmış olmaları üzücü ve kabul edilemezdir. Ukrayna nasıl NATO’nun ilgisini hak ediyorsa, Afganistan ve Afganistan’daki El Düstur nasıl NATO’nun önceliği olmuşsa Suriye’deki terörle gayret ve Suriye iç savaşında istikrarsızlık çıkaran terör örgütlerinin ve dış güçlerin dengelenmesi de tıpkı derecede NATO’nun gündemi haline gelmeliydi, gelmelidir. İkinci olarak Türkiye, NATO’nun ‘caydırıcılık’ unsuruna hassasiyetle yaklaşılmasını beklemektedir. NATO’yu NATO yapan bu caydırıcılık unsurudur. Bu unsur yardımıyla uzun yıllar boyunca NATO müttefikleri, tüketici savaşlardan, yıkıcı savaşlardan uzak durmayı başarabilmiş, bu da dünya siyasetinin istikrarını korumuştur. Fakat son senelerda kimi üye ülkelerin isteksizlik göstermeleri NATO’nun caydırıcılığını aşındırabilecek niteliktedir. Her ne değerine olursa olsun, NATO’nun ‘birimiz hepimiz, hepimiz birimiz için’ prensibinin çiğnenebileceğine dair bir manzara vermekten uzak durulması gerekir. Bu noktada tüm müttefiklere kolektif savunma taahhüt eden NATO’nun 5. unsuru, ittifakın kimliğini ve külçeşidini inşa eden ögedir. Kelam konusu taahhüt, ülkelere karşı seçici olarak kullanılırsa NATO bu kimliği ve gücünü kaybedecektir. Üçüncüsü NATO yalnızca milletlerarası askeri güvenlik sağlayan bir örgüt olarak görülmemeli, hem de üye ülkelerin istikrarlarını da desteklemelidir. NATO bilhassa son 30 yılda yalnızca askeri güvenliğin ötesine geçen bir mana taşır hale geldi. Gerek terörle uğraş ve gerek insani güvenlik hususları artık NATO’nun yeni güvenlik kavramsallaştırması içerisinde kendisine daha geniş bir yer bulmak durumundadır. Terör, iklim ve global salgın NATO’nun yeni misyonunun modülü olmalıdır. NATO yalnızca bu bağlamda coğrafik değil, ilgilendiği konular açısından da bir genişlemeye gitmelidir. NATO üye ülkelerin sonlarını müdafaanın ötesinde üye ülkelerin istikrarına ve kamu nizamlarının sürdürülmesine de dayanak olmalıdır. Çünkü NATO üyesi ülkelerden rastgele birinin yaşayabileceği siyasi krizler, ittifakın caydırıcılığına büyük darbeler vurabilir. Üye ülkeler siyasi ve ekonomik istikrara sahip olmalı ki, NATO da dünya siyasetine istikrar sunabilsin. Türkiye’de yaşanan 15 Temmuz hain darbe teşebbüsü bu bakımdan pek öğretici bir deneyime işaret eder. Kurumsal olarak NATO darbecilere karşı Türkiye’nin güvenliğini önceleyen açıklamalar yapmış olsa da, maalesef birtakım üye ülkeler birebir dikkati göstermedi. Hala darbecileri, teröristleri Türkiye’ye teslim etmeyen ülkeler vardır. bu biçimdesi boşluklar NATO’nun geleceği ismine ziyanlı sonuçlar doğuracaktır. Üye ülkeler birbirlerinin demokratik kurumlarına ve hukuk nizamına de sahip çıkmakta tereddüt gösteremez.”