Erzurum’un Aşkale ilçesinde 19 yıl evvel meydana gelen 7 madencinin hayatını yitirdiği grizu faciasından 46 yaşındaki Zafer Ateş’in haricinde kimse kurtulamadı. Ateş, ‘Bunun acısı bitmiyor, unutmak ise mümkün değil. O denli vakit içinder oluyor ki; kurtulduğuna sevinemiyorsun. Soma ve Bartın facialarını sabaha kadar ailemden kapalı ağlayarak, televizyondan izledim’ dedi.
‘Kurtulmam bir mucizeydi’
Aşkale’de 8 Ağustos 2003’te saat 10.00 sıralarında çimento fabrikası tarafınca işletilen kömür madeninde grizu patlaması meydana geldi. Patlamada göçük altında kalan 7 personel hayatını yitirdi, emekçilerden Zafer Ateş sağ olarak kurtarıldı. Yerin 550 metre derinliğinden kurtulup, hayata tutunan evli ve 3 çocuk babası Zafer Ateş, yaşadıklarını anlattı. Ateş, hala o kabus dolu günlerin acısını çektiğini, yaşanan acının hiç dinmediğini ve dinmeyeceğini söylemiş oldu.
Facianın meydana geldiği gün 58 günlük emekçi olduğunu ve maden ocağına girip, mesai arkadaşları ile çalışmaya başladığını belirten Ateş, ‘Bizim, 8 kişinin bulunduğu alanda bir patlama oldu. O ses ile metrelerce uzağa fırladım.Kanlar ortasında kalmış, kulağım kopmuştu. Kafatasımda ise birfazlaca kırık vardı. Patlamanın yaşandığı yerde toplam 8 kişi vardı. Kısa bir baygınlığın akabinde kendime geldim ve başkalarına seslendim. hiç birinden ses gelmedi. Yanımızdaki aydınlatmalar da söndü. İçerisi karanlıktı, daha sonra bayılmışım. Kendime geldiğimde bana müdahale ediyorlardı. Uzun bir süre tedavi gördüm. Kopan kulağımı yerine diktiler. Yüzümdeki yanık izleriyse, o günün makus anısı olarak kaldı. Kurtulmam bir mucizeydi. Allah, kimseye bu biçimde bir afet yaşatmasın’ dedi.
‘Bu acının tanımı yok’
Ölen mesai arkadaşlarına epey üzüldüğünü anlatan Ateş, ‘Bunun acısı bitmiyor, unutmak ise mümkün değil. Kazadan daha sonra 4 defa ameliyat oldum. 9 yıl daha sonra bayılma hastalığına yakalandım. yıllardır ilaç kullanıyorum. hayatını yitiren arkadaşlarımın çocuklarını görür görmez, evlatlarımın elini bırakıyorum. O denli vakit içinder oluyor ki; kurtulduğuna sevinemiyorsun. Soma ve Bartın facialarını sabaha kadar ailemden bâtın ağlayarak, televizyondan izledim. Bu acının tanımı yok’ diye konuştu. Ataş, maden facialarının son bulmasını dileyerek, ‘Allah, o günleri kimseye yaşatmasın. Umarım bu son olur’ dedi.
Zafer Ateş’in çocukları 14 yaşındaki Semanur Ateş, 11 yaşındaki Ahmet Ateş ve 10 yaşındaki Fatmanur Ateş ise her maden kazasında babalarının yaşadığı o acıyı hatırladıklarını lisana getirdi.
‘Kurtulmam bir mucizeydi’
Aşkale’de 8 Ağustos 2003’te saat 10.00 sıralarında çimento fabrikası tarafınca işletilen kömür madeninde grizu patlaması meydana geldi. Patlamada göçük altında kalan 7 personel hayatını yitirdi, emekçilerden Zafer Ateş sağ olarak kurtarıldı. Yerin 550 metre derinliğinden kurtulup, hayata tutunan evli ve 3 çocuk babası Zafer Ateş, yaşadıklarını anlattı. Ateş, hala o kabus dolu günlerin acısını çektiğini, yaşanan acının hiç dinmediğini ve dinmeyeceğini söylemiş oldu.
Facianın meydana geldiği gün 58 günlük emekçi olduğunu ve maden ocağına girip, mesai arkadaşları ile çalışmaya başladığını belirten Ateş, ‘Bizim, 8 kişinin bulunduğu alanda bir patlama oldu. O ses ile metrelerce uzağa fırladım.Kanlar ortasında kalmış, kulağım kopmuştu. Kafatasımda ise birfazlaca kırık vardı. Patlamanın yaşandığı yerde toplam 8 kişi vardı. Kısa bir baygınlığın akabinde kendime geldim ve başkalarına seslendim. hiç birinden ses gelmedi. Yanımızdaki aydınlatmalar da söndü. İçerisi karanlıktı, daha sonra bayılmışım. Kendime geldiğimde bana müdahale ediyorlardı. Uzun bir süre tedavi gördüm. Kopan kulağımı yerine diktiler. Yüzümdeki yanık izleriyse, o günün makus anısı olarak kaldı. Kurtulmam bir mucizeydi. Allah, kimseye bu biçimde bir afet yaşatmasın’ dedi.
‘Bu acının tanımı yok’
Ölen mesai arkadaşlarına epey üzüldüğünü anlatan Ateş, ‘Bunun acısı bitmiyor, unutmak ise mümkün değil. Kazadan daha sonra 4 defa ameliyat oldum. 9 yıl daha sonra bayılma hastalığına yakalandım. yıllardır ilaç kullanıyorum. hayatını yitiren arkadaşlarımın çocuklarını görür görmez, evlatlarımın elini bırakıyorum. O denli vakit içinder oluyor ki; kurtulduğuna sevinemiyorsun. Soma ve Bartın facialarını sabaha kadar ailemden bâtın ağlayarak, televizyondan izledim. Bu acının tanımı yok’ diye konuştu. Ataş, maden facialarının son bulmasını dileyerek, ‘Allah, o günleri kimseye yaşatmasın. Umarım bu son olur’ dedi.
Zafer Ateş’in çocukları 14 yaşındaki Semanur Ateş, 11 yaşındaki Ahmet Ateş ve 10 yaşındaki Fatmanur Ateş ise her maden kazasında babalarının yaşadığı o acıyı hatırladıklarını lisana getirdi.