Ev
Kültür
Albrecht Dürer’in kıyamet atlıları: ipucu arayışı
Sırasız bir gün değil: Kulturforum’da, Rönesans’tan bu yana sanatın önde gelen isimlerinden Nürnberg duayeni Albrecht Dürer ile buluşuyoruz.
Ingeborg Ruthe
Dürer onu bir efsaneye ve efsanevi bir hayvana dönüştürdü: dünyaca ünlü “Gergedan”, 1515, gravürbpk/Kupferstichkabinett, SMB/Jörg P. Anders
Hepsi bakımlı çekmecelerinden, dosyalarından ve dolaplarından gün ışığına çıkabilirler. Nürnberg Rönesans ustası Albrecht Dürer’in (1471–1528) zarif ikonik çizimleri, daha sağlam gravürleri ve bakır levha gravürleri için büyük bir giriş.
“Kıyamet”in ölümcül İncil günahlarının intikamını alan vahşi atlılarının, derinlik etkisiyle uzun tahtaya oyulmuş 15 motifine büyülenmiş gibi bakıyoruz. Genç Dürer, İtalya’ya ilk seyahatinden dönerken bu erken çalışmasıyla adından söz ettirdi. 1498’de Aziz Yuhanna’nın Vahiyi ile kitap biçimindeki görüntü dizisini tamamlamış, ardından yıllar sonra tekrarlamıştır. Kitap hemen Almanca ve Latince olarak yayınlandı ve bir sansasyon yarattı: Daha önce hiçbir sanatçı kağıda bu kadar canlı vizyonlar, dramatik sahneler ve ruh halleri koymamıştı.
Ayrıca eski gravür tekniği ile. Dürer, İncil’deki olayları Franken alçak sıradağlarına yerleştirdi. Dünyanın sonunun personelini hem fakir hem de zengin yaptı. Ayrıca yakınlık, mesafe ve aydınlatma koşulları aracılığıyla perspektifi tasvir etmeyi başardı. Dürer, daha önce gravürlerde ayrı işlevleri olan şeyleri bir araya getirdi: konturlar ve tarama, ışık ve gölgenin taşıyıcıları oldu. Dürer dizeye bir ton değeri verdi: daha ince, daha zengin, daha canlı, daha değişken.
98 civarı, gravür" loading="lazy" width="2561" height="3415" decoding="async" data-nimg="1" style="color:transparent;width:100%;height:auto" sizes="(max-width: 1240px) 90vw, 872px" srcset="https://Haberler.imgix.net/2023/05/11/677475e0-4887-4521-964c-8a461a57e785.jpeg?auto=format&fit=max&w=353&auto=compress&rect=0,64,2561,3415 353w, https://Haberler.imgix.net/2023/05/11/677475e0-4887-4521-964c-8a461a57e785.jpeg?auto=format&fit=max&w=470&auto=compress&rect=0,64,2561,3415 470w, https://Haberler.imgix.net/2023/05/11/677475e0-4887-4521-964c-8a461a57e785.jpeg?auto=format&fit=max&w=640&auto=compress&rect=0,64,2561,3415 640w, https://Haberler.imgix.net/2023/05/11/677475e0-4887-4521-964c-8a461a57e785.jpeg?auto=format&fit=max&w=705&auto=compress&rect=0,64,2561,3415 705w, https://Haberler.imgix.net/2023/05/11/677475e0-4887-4521-964c-8a461a57e785.jpeg?auto=format&fit=max&w=940&auto=compress&rect=0,64,2561,3415 940w, https://Haberler.imgix.net/2023/05/11/677475e0-4887-4521-964c-8a461a57e785.jpeg?auto=format&fit=max&w=1080&auto=compress&rect=0,64,2561,3415 1080w, https://Haberler.imgix.net/2023/05/11/677475e0-4887-4521-964c-8a461a57e785.jpeg?auto=format&fit=max&w=1240&auto=compress&rect=0,64,2561,3415 1240w, https://Haberler.imgix.net/2023/05/11/677475e0-4887-4521-964c-8a461a57e785.jpeg?auto=format&fit=max&w=1410&auto=compress&rect=0,64,2561,3415 1410w, https://Haberler.imgix.net/2023/05/11/677475e0-4887-4521-964c-8a461a57e785.jpeg?auto=format&fit=max&w=1880&auto=compress&rect=0,64,2561,3415 1880w" src="https://Haberler.imgix.net/2023/05/11/677475e0-4887-4521-964c-8a461a57e785.jpeg?auto=format&fit=max&w=1880&auto=compress&rect=0,64,2561,3415"/>
Dürer’in “Dört Atlısı (Apocalypse)”, 1497/98 civarı, gravürbpk/Kupferstichkabinett, SMB/Dietmar Katz
Birkaç adım ötede, 19 bölümlük “Bakirenin Hayatı” var ve duygusal “Melancholia I” in birkaç çeşidini görüyoruz, “kara safra” nın bu siyah beyaz renkli düzenlemesi, daha sonra Alman romantizmi tarzında aşırıya kaçtı. ve sembolizm: der Melancholy. Güçlü gösterinin hemen başında, neredeyse fiziksel olarak ve anıtsal, renkli “Onur Kapısı”ndan geçiyoruz. Tur sonunda siyah beyaz versiyonu da geçiyor. İmparator Maximilian, Dürer’in en büyük hamisiydim. Bu ayrıntılara takıntılı Triumph çalışmasını prensine adamasına şaşmamalı. Modern sanat tarihinde böyle bir eser “çevre” olarak geçerdi. Bir Rönesans sanatçısı olarak Dürer, çağının ilerisindeydi.
Umduğum gibi 1515’ten kalma ünlü “Gergedan”ın karşısındayım. Dürer, bu egzotik hayvanla “dünyanın keşfi” çağına damgasını vurdu. Kara ağızlı devi şahsen hiç görmemişti. Afrika’dan gelen nakliye gemisi Kuzey Denizi’nde bir fırtınada batmıştı; çarşaf efsaneyi bugüne kadar besliyor.
Dürer varyantlarından biri “Melankoli” I, 1514, gravür
bpk/Kupferstichkabinett, SMB/Volker-H. kesici
Macaristan’dan Frankonya’ya göç eden Ajto (dürer’in sonradan Alman olduğu kapı) adlı bu kuyumcu oğlu eski, basit gravürü ne yaptı? Dizi ve dağıtım için devrim yarattı. Dürer erken bir medya sanatçısıydı. Ve ev benzeri A ile imzasının bir tür kapı oluşturması sebepsiz değil.
Albrecht Dürer’in annesi “Barbara Dürer née Holper”, 1514, karakalemSMB/Kupferstichkabinett/Jörg P. Anders
O zamanlar güçlü bir kitap matbaası ve yayıncısı olan ve küçük yaşlardan itibaren desteklenen Anton Koberger’in vaftiz babası, matbaacılık mesleğinde büyümüş, tekniklerde virtüözlükle ustalaşmış ve yeni şeyler ortaya çıkarmıştır. Bir sanatçı olarak büyük bir özgüvene sahipti, ama aynı zamanda kendini usta bir atölye ve iş adamı olarak görüyordu – hepsi bir arada. Sınırsız tekrarlanabilirlik çağının öncüsü oldu. Yine de Dürer aynı zamanda özgün bir sanatçıydı ve öyle de kaldı. Bir deri bir kemik kalmış “anne”nin 1514 tarihli karakalem çiziminin gösterdiği gibi, Rab’bin huzurunda bir ressam. Yakınlarda, yaşamla ölümün karşıtlığı olarak, sevimli bir bakire ve baharında bir kadının şehvetli portresi. Dürer’le sırasız bir gün yoktu.
Albrecht Dürer: “Genç kız büstü”, 1515, karakalemSMB/Kupferstichkabinett/Jörg P. Anders
1515’ten itibaren atölyesinde bir “delikçi”, yani profesyonel bir şekil kesici çalıştıran Dürer, ondan önce muhtemelen oldukça karmaşık ön çizimleri ahşap panellere kendisi kesmişti. Kitapları kendisi de bastırdı, bu da sipariş durumuna bağlı olarak yeniden basmasını sağladı: bakır gravürün aksine gravür, çok daha büyük baskılara izin verdi. Grafiklerin dağılımı da yine Dürer’in kendi istikametindeydi. Baskılarını sınırlar ötesine dağıtan ajanlar tuttu. Bölgedeki pazarlarda ve ticaret fuarlarında satışla eşi Agnes ilgileniyordu. Dürerin’in oldukça sert olduğu söyleniyor.
Dürer uzmanları biliyor olabilir, ancak biz Nürnberg sanatçısının sıradan hayranları şimdi Kulturforum’un salonunda görülebilenlere gözlerimizi ovuşturuyoruz: Çoğu Kupferstichkabinett ve devlet müzelerinin diğer koleksiyonlarından 130 başyapıt. Baş küratör Michael Roth, neredeyse her yaprağın tarihini biliyor ve bu zengin ve özenle seçilmiş envanteri yayabiliyor. Büyük sözler söylemeden, Berlin’deki Kupferstichkabinett’in Dürer’in dünyadaki en önemli koleksiyonlarından birine ev sahipliği yaptığını anlıyoruz.
Albrecht Dürer’in duvar dolgusu “İmparator Maximilian I için Onursal Kapı”, genel görünüm, 1515, gravür, renkliSMB/Kupferstichkabinett/Jörg P. Anders
Son olarak göçmen kökenli olması nedeniyle şovenist bir alet olarak kullanılmasına izin vermeyen Dürer, tarihi bir gezi için de malzeme sunuyor. Bu bizi 1831’de Kupferstichkabinett’in başlangıcına, 1871’de Reich’ın kuruluşuna ve muazzam koleksiyonculuk faaliyetlerine götürür. Her şeyden önce Prusya Posta Müdürü General Nagler ve 1903’e kadar Friedrich Lippmann da var. Naziler, Dürer’e dokunmadı, ancak savaş, stoku Batı ve Doğu olarak ikiye böldü. Koleksiyonlar 1994’ten beri yeniden bir araya getirildi. Dolayısıyla bu sergi artık Alman sanat tarihinde de bir iz arayışı.
Berlin için Dürer. Kupferstichkabinett’te ipuçlarını aramak. Kulturforum, Salı–Cuma/Cts+Paz 10:00–18:00/Per: 20:00’a kadar, 27 Ağustos’a kadar, Katalog (Hatje Cantz), 48 Euro doğumlu
Kültür
Albrecht Dürer’in kıyamet atlıları: ipucu arayışı
Sırasız bir gün değil: Kulturforum’da, Rönesans’tan bu yana sanatın önde gelen isimlerinden Nürnberg duayeni Albrecht Dürer ile buluşuyoruz.
Ingeborg Ruthe
Dürer onu bir efsaneye ve efsanevi bir hayvana dönüştürdü: dünyaca ünlü “Gergedan”, 1515, gravürbpk/Kupferstichkabinett, SMB/Jörg P. Anders
Hepsi bakımlı çekmecelerinden, dosyalarından ve dolaplarından gün ışığına çıkabilirler. Nürnberg Rönesans ustası Albrecht Dürer’in (1471–1528) zarif ikonik çizimleri, daha sağlam gravürleri ve bakır levha gravürleri için büyük bir giriş.
“Kıyamet”in ölümcül İncil günahlarının intikamını alan vahşi atlılarının, derinlik etkisiyle uzun tahtaya oyulmuş 15 motifine büyülenmiş gibi bakıyoruz. Genç Dürer, İtalya’ya ilk seyahatinden dönerken bu erken çalışmasıyla adından söz ettirdi. 1498’de Aziz Yuhanna’nın Vahiyi ile kitap biçimindeki görüntü dizisini tamamlamış, ardından yıllar sonra tekrarlamıştır. Kitap hemen Almanca ve Latince olarak yayınlandı ve bir sansasyon yarattı: Daha önce hiçbir sanatçı kağıda bu kadar canlı vizyonlar, dramatik sahneler ve ruh halleri koymamıştı.
Ayrıca eski gravür tekniği ile. Dürer, İncil’deki olayları Franken alçak sıradağlarına yerleştirdi. Dünyanın sonunun personelini hem fakir hem de zengin yaptı. Ayrıca yakınlık, mesafe ve aydınlatma koşulları aracılığıyla perspektifi tasvir etmeyi başardı. Dürer, daha önce gravürlerde ayrı işlevleri olan şeyleri bir araya getirdi: konturlar ve tarama, ışık ve gölgenin taşıyıcıları oldu. Dürer dizeye bir ton değeri verdi: daha ince, daha zengin, daha canlı, daha değişken.
98 civarı, gravür" loading="lazy" width="2561" height="3415" decoding="async" data-nimg="1" style="color:transparent;width:100%;height:auto" sizes="(max-width: 1240px) 90vw, 872px" srcset="https://Haberler.imgix.net/2023/05/11/677475e0-4887-4521-964c-8a461a57e785.jpeg?auto=format&fit=max&w=353&auto=compress&rect=0,64,2561,3415 353w, https://Haberler.imgix.net/2023/05/11/677475e0-4887-4521-964c-8a461a57e785.jpeg?auto=format&fit=max&w=470&auto=compress&rect=0,64,2561,3415 470w, https://Haberler.imgix.net/2023/05/11/677475e0-4887-4521-964c-8a461a57e785.jpeg?auto=format&fit=max&w=640&auto=compress&rect=0,64,2561,3415 640w, https://Haberler.imgix.net/2023/05/11/677475e0-4887-4521-964c-8a461a57e785.jpeg?auto=format&fit=max&w=705&auto=compress&rect=0,64,2561,3415 705w, https://Haberler.imgix.net/2023/05/11/677475e0-4887-4521-964c-8a461a57e785.jpeg?auto=format&fit=max&w=940&auto=compress&rect=0,64,2561,3415 940w, https://Haberler.imgix.net/2023/05/11/677475e0-4887-4521-964c-8a461a57e785.jpeg?auto=format&fit=max&w=1080&auto=compress&rect=0,64,2561,3415 1080w, https://Haberler.imgix.net/2023/05/11/677475e0-4887-4521-964c-8a461a57e785.jpeg?auto=format&fit=max&w=1240&auto=compress&rect=0,64,2561,3415 1240w, https://Haberler.imgix.net/2023/05/11/677475e0-4887-4521-964c-8a461a57e785.jpeg?auto=format&fit=max&w=1410&auto=compress&rect=0,64,2561,3415 1410w, https://Haberler.imgix.net/2023/05/11/677475e0-4887-4521-964c-8a461a57e785.jpeg?auto=format&fit=max&w=1880&auto=compress&rect=0,64,2561,3415 1880w" src="https://Haberler.imgix.net/2023/05/11/677475e0-4887-4521-964c-8a461a57e785.jpeg?auto=format&fit=max&w=1880&auto=compress&rect=0,64,2561,3415"/>
Dürer’in “Dört Atlısı (Apocalypse)”, 1497/98 civarı, gravürbpk/Kupferstichkabinett, SMB/Dietmar Katz
Birkaç adım ötede, 19 bölümlük “Bakirenin Hayatı” var ve duygusal “Melancholia I” in birkaç çeşidini görüyoruz, “kara safra” nın bu siyah beyaz renkli düzenlemesi, daha sonra Alman romantizmi tarzında aşırıya kaçtı. ve sembolizm: der Melancholy. Güçlü gösterinin hemen başında, neredeyse fiziksel olarak ve anıtsal, renkli “Onur Kapısı”ndan geçiyoruz. Tur sonunda siyah beyaz versiyonu da geçiyor. İmparator Maximilian, Dürer’in en büyük hamisiydim. Bu ayrıntılara takıntılı Triumph çalışmasını prensine adamasına şaşmamalı. Modern sanat tarihinde böyle bir eser “çevre” olarak geçerdi. Bir Rönesans sanatçısı olarak Dürer, çağının ilerisindeydi.
Umduğum gibi 1515’ten kalma ünlü “Gergedan”ın karşısındayım. Dürer, bu egzotik hayvanla “dünyanın keşfi” çağına damgasını vurdu. Kara ağızlı devi şahsen hiç görmemişti. Afrika’dan gelen nakliye gemisi Kuzey Denizi’nde bir fırtınada batmıştı; çarşaf efsaneyi bugüne kadar besliyor.
Dürer varyantlarından biri “Melankoli” I, 1514, gravür
bpk/Kupferstichkabinett, SMB/Volker-H. kesici
Macaristan’dan Frankonya’ya göç eden Ajto (dürer’in sonradan Alman olduğu kapı) adlı bu kuyumcu oğlu eski, basit gravürü ne yaptı? Dizi ve dağıtım için devrim yarattı. Dürer erken bir medya sanatçısıydı. Ve ev benzeri A ile imzasının bir tür kapı oluşturması sebepsiz değil.
Albrecht Dürer’in annesi “Barbara Dürer née Holper”, 1514, karakalemSMB/Kupferstichkabinett/Jörg P. Anders
O zamanlar güçlü bir kitap matbaası ve yayıncısı olan ve küçük yaşlardan itibaren desteklenen Anton Koberger’in vaftiz babası, matbaacılık mesleğinde büyümüş, tekniklerde virtüözlükle ustalaşmış ve yeni şeyler ortaya çıkarmıştır. Bir sanatçı olarak büyük bir özgüvene sahipti, ama aynı zamanda kendini usta bir atölye ve iş adamı olarak görüyordu – hepsi bir arada. Sınırsız tekrarlanabilirlik çağının öncüsü oldu. Yine de Dürer aynı zamanda özgün bir sanatçıydı ve öyle de kaldı. Bir deri bir kemik kalmış “anne”nin 1514 tarihli karakalem çiziminin gösterdiği gibi, Rab’bin huzurunda bir ressam. Yakınlarda, yaşamla ölümün karşıtlığı olarak, sevimli bir bakire ve baharında bir kadının şehvetli portresi. Dürer’le sırasız bir gün yoktu.
Albrecht Dürer: “Genç kız büstü”, 1515, karakalemSMB/Kupferstichkabinett/Jörg P. Anders
1515’ten itibaren atölyesinde bir “delikçi”, yani profesyonel bir şekil kesici çalıştıran Dürer, ondan önce muhtemelen oldukça karmaşık ön çizimleri ahşap panellere kendisi kesmişti. Kitapları kendisi de bastırdı, bu da sipariş durumuna bağlı olarak yeniden basmasını sağladı: bakır gravürün aksine gravür, çok daha büyük baskılara izin verdi. Grafiklerin dağılımı da yine Dürer’in kendi istikametindeydi. Baskılarını sınırlar ötesine dağıtan ajanlar tuttu. Bölgedeki pazarlarda ve ticaret fuarlarında satışla eşi Agnes ilgileniyordu. Dürerin’in oldukça sert olduğu söyleniyor.
Dürer uzmanları biliyor olabilir, ancak biz Nürnberg sanatçısının sıradan hayranları şimdi Kulturforum’un salonunda görülebilenlere gözlerimizi ovuşturuyoruz: Çoğu Kupferstichkabinett ve devlet müzelerinin diğer koleksiyonlarından 130 başyapıt. Baş küratör Michael Roth, neredeyse her yaprağın tarihini biliyor ve bu zengin ve özenle seçilmiş envanteri yayabiliyor. Büyük sözler söylemeden, Berlin’deki Kupferstichkabinett’in Dürer’in dünyadaki en önemli koleksiyonlarından birine ev sahipliği yaptığını anlıyoruz.
Albrecht Dürer’in duvar dolgusu “İmparator Maximilian I için Onursal Kapı”, genel görünüm, 1515, gravür, renkliSMB/Kupferstichkabinett/Jörg P. Anders
Son olarak göçmen kökenli olması nedeniyle şovenist bir alet olarak kullanılmasına izin vermeyen Dürer, tarihi bir gezi için de malzeme sunuyor. Bu bizi 1831’de Kupferstichkabinett’in başlangıcına, 1871’de Reich’ın kuruluşuna ve muazzam koleksiyonculuk faaliyetlerine götürür. Her şeyden önce Prusya Posta Müdürü General Nagler ve 1903’e kadar Friedrich Lippmann da var. Naziler, Dürer’e dokunmadı, ancak savaş, stoku Batı ve Doğu olarak ikiye böldü. Koleksiyonlar 1994’ten beri yeniden bir araya getirildi. Dolayısıyla bu sergi artık Alman sanat tarihinde de bir iz arayışı.
Berlin için Dürer. Kupferstichkabinett’te ipuçlarını aramak. Kulturforum, Salı–Cuma/Cts+Paz 10:00–18:00/Per: 20:00’a kadar, 27 Ağustos’a kadar, Katalog (Hatje Cantz), 48 Euro doğumlu