Ebu Akile’nin öldürüldüğü yeri ziyaret etmek için sabahın erken saatlerinden itibaren farklı yerlerden akın eden Filistinliler, olayın gerçekleştiği yerde gözyaşları dökerek çiçek bıraktı.
Olayın gerçekleştiği yerdeki ağaca Filistin bayrağı ve Ebu Akile’nin posterinin yanı sıra Filistinlilerin başlarına sardığı klasik kıyafet olan Puşi asıldı.
Ebu Akile”nin yaralandıktan daha sonra düştüğü yere çiçekler ve defter yapraklarına yazılan mektuplar konuldu.
Olay yerine bırakılan mektuplardan birinde şu sözlere yer verildi: “Görüntü netleşti ve yayın durdu. Ölmeyen söz Tatlı Ebu Akile, ruhun şad olsun.”
Olay yerinin yakınındaki meskenlerin sahiplerinden biri olan genç Mecd Uveys, AA muhabirine yaptığı açıklamada, Ebu Akile ve onun büyük ulusal rolüne vefa borcunu ödemek için olay yerini ziyarete geldiğini söylemiş oldu.
Ziyaretçilerin oldukçaluğundan dolayı olay yerinin dünden beri hiç boş kalmadığını söz eden Uveys, olay erindeki kurşun izlerini göstererek şöyleki konuştu:
“Bak, İsrail’in patlayan kurşunlarının ağaçlara ve taşlara bıraktığı izler bunlar. Bu mermilerin yalnızca İsrail ordusu tarafınca kullanıldığı biliniyor.”
Uveys, Ebu Akile’nin meslektaşlarıyla birlikte gazetecilere ilişkin özel üniforma giydiğini, İsrail ordusunun onların yerini gördüğünü ve onlara direkt ateş açtığını söylemiş oldu.
Cenin vilayetine bağlı Anin köyünden Eymen Halil de gözyaşlarını tutamayarak, Ebu Akile’nin maksat alındığı yeri görmek için ziyaret etmeye karar verdiğini söylemiş oldu.
Halil, “Ebu Akile’yi şahsen tanımasak da onu onlarca yıldır haberlerden tanıyoruz, hepimiz ağladık. Ebu Akile, hakikatin imgesini aktararak ülkeye hizmet etti.” diye konuştu.
Cenin’e bağlı Ceba köyünden Filistinli Memun Fesafisa da olay yerini incelemeye ve Ebu Akile’ye dua etmeye geldiğini söylemiş oldu.
Ebu Akile’nin kendileri için hayli şey tabir ettiğini, jenerasyonların hafızasında yaşadığını ve anısının uzun yıllar unutulmayacağını lisana getiren Fesafise, Ebu Akile’nin uzun yıllar boyunca olayları dünyaya duyurduğunu, onun bir direnişçisi olduğunu, olayları dünyaya duyurarak Filistin davasını savunduğunu ve bu biçimdece diğerlerinin yapmakta aciz kaldığı şeyi yaptığını belirtti.
Fesafise, İsrailli yetkilileri, İsrail’in işlediği hataları dünyaya duyurma ve ifşa etmedeki öncü rolü niçiniyle Ebu Akile’yi kasıtlı olarak amaç almakla suçladı.
Cenin Mülteci Kampının birfazlaca sakini Ebu Akile’yi, İsrail’in Nisan 2002’de kampa düzenlediği geniş çaplı operasyonu haber yaptığı anılarıyla hatırlıyor.
Kamp sakinlerinden Ümmü Ahmed Ferihat, gözyaşlarını tutamayarak, “Ebu Akile, İsrail’in kampa düzenlediği saldırıyı bizimle birlikte yaşadı. İsrail’in katliamlarını ve geride bıraktıkları yıkımı anlattı. Yıkıntılar içinde çocuklarımızı aradı.” diye konuştu.
Ferihat, “Susamıştı ve kıyafetleri kirliydi, ben de evimden kıyafetlerini verdim, Hoş (Ebu Akile) gitti ve gidişi şimşek üzere kalbime indi.” dedi.
İnsan hakları raporlarına nazaran, İsrail ordusu, Nisan 2002’de Cenin kenti ile Cenin Mülteci Kampına girerek 10 gün ortasında yaklaşık yarısı sivil en az 52 Filistinliyi öldürürken, 150’ye yakın bina büsbütün yıkıldı, onlarca bina kısmen yıkıldı ve yaklaşık 435 aile yerinden edildi.
Olayın gerçekleştiği yerdeki ağaca Filistin bayrağı ve Ebu Akile’nin posterinin yanı sıra Filistinlilerin başlarına sardığı klasik kıyafet olan Puşi asıldı.
Ebu Akile”nin yaralandıktan daha sonra düştüğü yere çiçekler ve defter yapraklarına yazılan mektuplar konuldu.
Olay yerine bırakılan mektuplardan birinde şu sözlere yer verildi: “Görüntü netleşti ve yayın durdu. Ölmeyen söz Tatlı Ebu Akile, ruhun şad olsun.”
Olay yerinin yakınındaki meskenlerin sahiplerinden biri olan genç Mecd Uveys, AA muhabirine yaptığı açıklamada, Ebu Akile ve onun büyük ulusal rolüne vefa borcunu ödemek için olay yerini ziyarete geldiğini söylemiş oldu.
Ziyaretçilerin oldukçaluğundan dolayı olay yerinin dünden beri hiç boş kalmadığını söz eden Uveys, olay erindeki kurşun izlerini göstererek şöyleki konuştu:
“Bak, İsrail’in patlayan kurşunlarının ağaçlara ve taşlara bıraktığı izler bunlar. Bu mermilerin yalnızca İsrail ordusu tarafınca kullanıldığı biliniyor.”
Uveys, Ebu Akile’nin meslektaşlarıyla birlikte gazetecilere ilişkin özel üniforma giydiğini, İsrail ordusunun onların yerini gördüğünü ve onlara direkt ateş açtığını söylemiş oldu.
Cenin vilayetine bağlı Anin köyünden Eymen Halil de gözyaşlarını tutamayarak, Ebu Akile’nin maksat alındığı yeri görmek için ziyaret etmeye karar verdiğini söylemiş oldu.
Halil, “Ebu Akile’yi şahsen tanımasak da onu onlarca yıldır haberlerden tanıyoruz, hepimiz ağladık. Ebu Akile, hakikatin imgesini aktararak ülkeye hizmet etti.” diye konuştu.
Cenin’e bağlı Ceba köyünden Filistinli Memun Fesafisa da olay yerini incelemeye ve Ebu Akile’ye dua etmeye geldiğini söylemiş oldu.
Ebu Akile’nin kendileri için hayli şey tabir ettiğini, jenerasyonların hafızasında yaşadığını ve anısının uzun yıllar unutulmayacağını lisana getiren Fesafise, Ebu Akile’nin uzun yıllar boyunca olayları dünyaya duyurduğunu, onun bir direnişçisi olduğunu, olayları dünyaya duyurarak Filistin davasını savunduğunu ve bu biçimdece diğerlerinin yapmakta aciz kaldığı şeyi yaptığını belirtti.
Fesafise, İsrailli yetkilileri, İsrail’in işlediği hataları dünyaya duyurma ve ifşa etmedeki öncü rolü niçiniyle Ebu Akile’yi kasıtlı olarak amaç almakla suçladı.
Cenin Mülteci Kampının birfazlaca sakini Ebu Akile’yi, İsrail’in Nisan 2002’de kampa düzenlediği geniş çaplı operasyonu haber yaptığı anılarıyla hatırlıyor.
Kamp sakinlerinden Ümmü Ahmed Ferihat, gözyaşlarını tutamayarak, “Ebu Akile, İsrail’in kampa düzenlediği saldırıyı bizimle birlikte yaşadı. İsrail’in katliamlarını ve geride bıraktıkları yıkımı anlattı. Yıkıntılar içinde çocuklarımızı aradı.” diye konuştu.
Ferihat, “Susamıştı ve kıyafetleri kirliydi, ben de evimden kıyafetlerini verdim, Hoş (Ebu Akile) gitti ve gidişi şimşek üzere kalbime indi.” dedi.
İnsan hakları raporlarına nazaran, İsrail ordusu, Nisan 2002’de Cenin kenti ile Cenin Mülteci Kampına girerek 10 gün ortasında yaklaşık yarısı sivil en az 52 Filistinliyi öldürürken, 150’ye yakın bina büsbütün yıkıldı, onlarca bina kısmen yıkıldı ve yaklaşık 435 aile yerinden edildi.