Ev
Kültür
Munch’un cinsiyetler arası savaşı “Tanz am Strand” çekiç altında kalıyor
Sotheby’s London, Norveçlinin restore edilmiş tablosu için rekor bir fiyat bekliyor. Bir zamanlar Yahudi koleksiyoncu Curt Glaser’a aitti.
Ingeborg Ruthe
Olaylı bir tarihle çalışın: Edvard Munch’un 1906’dan dört metreden geniş panoraması “Tanz am Strand”, bir zamanlar Deutsches Theatre Berlin’deki “Reinhardt Frizi”nin ana parçası.Eskiden Sotheby’s.Collection Glaser/Collection Olsen
Dünyanın dört bir yanından koleksiyonerlerin şimdiden arzularını dile getirdikleri söyleniyor. Sotheby’s London’da telefonlar çalıyor, çünkü Edvard Munch’un 1906 tarihli “Sahilde Dans Etmek” tablosu 1 Mart’ta New Bond Caddesi’nde müzayedeye çıkıyor. Sanat yönetmeni Max Reinhardt’ın Deutsches Theatre Berlin için yaptırdığı on iki bölümlük bir çalışma olan sözde “Reinhardt Frizi” nin ana parçasıydı.
Müzayede çevrelerinde tahmin 20 milyon İsviçre Frangı’ndan fazladır. Bu 20,2 milyon avrodan fazla. artırmak mümkündür. Büyük seride henüz müzeye girmeyen tek resimdir. Friz, Munch’ın cinsiyetler arasındaki çatışma ve mücadeleyle ilgili psikolojikleştirici, sinir bozucu derecede güzel ve aynı zamanda rahatsız edici derecede berbat sembolik tablosu için bir örnek teşkil ediyor. Ve aynı zamanda yaşam, aşk ve ölümün yıkıcı yuvarlak dansı için de. Oditoryuma girmeden önce, ziyaretçiler kendilerini Norveç’in görsel dünyasına kaptırmalıdır. Ancak 1912’de Deutsches Theatre’ın yenilenmesi sırasında frizin tamamı kaldırıldı, söküldü ve Berlin’deki Fritz Gurlitt galerisi aracılığıyla satıldı.
Putin’in bombaları Ukrayna’ya düştüğünde: Karanlık sığınaktaki küçücük ışık
Açıkça Sembolizm tarzından gelen ünlü Norveçli Dışavurumcu’nun dört metre genişliğindeki geniş çalışması, 1912’den beri Munch’un ilk biyografisini yazan Yahudi koleksiyoncu ve hamisi Curt Glaser’e aitti. İlk bakışta sevimli ama ikinci bakışta Oslo fiyordundaki melankolik ve berbat yaz romantizmini her şeyden çok sevdi. Sanat tarihçisi, küratör ve eleştirmen Glaser, Berlin Sanat Kütüphanesi’nin yöneticisi olarak 1910’lar ve 1920’lerde Berlin sanat hayatının merkezi bir figürüydü. Modern sanata ve aynı zamanda 20. yüzyılın iniş çıkışlarına ve uçurumlarına muazzam bir bağlılıkla ilişkilendirilir. Glaser, eşi Elsa ile birlikte Edvard Munch, Henri Matisse ve Max Beckmann’ın en iyi eserlerinden özenle seçilmiş özel bir koleksiyon oluşturdu.
Ancak Ocak 1933 gibi erken bir tarihte Glaser, Yahudi kökenleri ve sanata karşı ilerici tavrı nedeniyle Naziler tarafından zulüm gördü ve yönetmenlik pozisyonundan kovuldu. Göç onun tek seçeneğiydi. Aynı yıl ailesiyle birlikte İsviçre’ye, oradan da 1941’de ABD’ye kaçtı. Kaçış için paraya sahip olmak için koleksiyonunun çoğunu aceleyle açık artırmaya çıkardı. Böylece resimler dünyanın dört bir yanına dağıldı.
Barberini şovu güneşe adanmıştır: Merkezde bir Monet
“Sahilde Dans”ı Oslo müzayede evinden kendiliğinden satın alan, Munch’ın hemşerisi Norveçli armatör Thomas Olsen’di. Motif, güneş ışığında sımsıkı kucaklaşan çiftleri, ölümü müjdeleyen siyah göz yuvalarıyla yalnız erkek ve kadın figürlerinin mutlu aşkının pastoral parıltısını gösteriyor. Bu satın alma işi yıkımdan kurtarmış olabilir. Çünkü Munch kısa süre sonra “yozlaşmış bir sanatçı” olarak görüldü.
Olsen, tabloyu Olsen’in nakliye şirketine ait bir yolcu gemisi olan Black Watch’ın lüks salonundan 1939’da, Almanya’nın Norveç’i işgalinden bir yıl önce ve Munch’un ünlü tablosunun pastel bir versiyonuyla birlikte almak için doğru içgüdüye sahipti. Bir ahırda saklanmak için çığlık at. Her iki bitki de savaştan zarar görmeden kurtuldu. Çığlık, 2012’de New York’ta düzenlenen bir müzayedede 120 milyon dolarlık rekor bir hasılat elde etti.
Munch’un “Tanz am Strand” adlı eseri yakın zamanda iade edildi: Olsen soyundan gelenlerin ve Glaser varislerinin anlaşmasıyla ve yararına, resim Londra’da müzayedeye çıkarılacak. Bunun 1 Mart’ta muhteşem bir sanat etkinliği olacağı garanti!
Kültür
Munch’un cinsiyetler arası savaşı “Tanz am Strand” çekiç altında kalıyor
Sotheby’s London, Norveçlinin restore edilmiş tablosu için rekor bir fiyat bekliyor. Bir zamanlar Yahudi koleksiyoncu Curt Glaser’a aitti.
Ingeborg Ruthe
Olaylı bir tarihle çalışın: Edvard Munch’un 1906’dan dört metreden geniş panoraması “Tanz am Strand”, bir zamanlar Deutsches Theatre Berlin’deki “Reinhardt Frizi”nin ana parçası.Eskiden Sotheby’s.Collection Glaser/Collection Olsen
Dünyanın dört bir yanından koleksiyonerlerin şimdiden arzularını dile getirdikleri söyleniyor. Sotheby’s London’da telefonlar çalıyor, çünkü Edvard Munch’un 1906 tarihli “Sahilde Dans Etmek” tablosu 1 Mart’ta New Bond Caddesi’nde müzayedeye çıkıyor. Sanat yönetmeni Max Reinhardt’ın Deutsches Theatre Berlin için yaptırdığı on iki bölümlük bir çalışma olan sözde “Reinhardt Frizi” nin ana parçasıydı.
Müzayede çevrelerinde tahmin 20 milyon İsviçre Frangı’ndan fazladır. Bu 20,2 milyon avrodan fazla. artırmak mümkündür. Büyük seride henüz müzeye girmeyen tek resimdir. Friz, Munch’ın cinsiyetler arasındaki çatışma ve mücadeleyle ilgili psikolojikleştirici, sinir bozucu derecede güzel ve aynı zamanda rahatsız edici derecede berbat sembolik tablosu için bir örnek teşkil ediyor. Ve aynı zamanda yaşam, aşk ve ölümün yıkıcı yuvarlak dansı için de. Oditoryuma girmeden önce, ziyaretçiler kendilerini Norveç’in görsel dünyasına kaptırmalıdır. Ancak 1912’de Deutsches Theatre’ın yenilenmesi sırasında frizin tamamı kaldırıldı, söküldü ve Berlin’deki Fritz Gurlitt galerisi aracılığıyla satıldı.
Putin’in bombaları Ukrayna’ya düştüğünde: Karanlık sığınaktaki küçücük ışık
Açıkça Sembolizm tarzından gelen ünlü Norveçli Dışavurumcu’nun dört metre genişliğindeki geniş çalışması, 1912’den beri Munch’un ilk biyografisini yazan Yahudi koleksiyoncu ve hamisi Curt Glaser’e aitti. İlk bakışta sevimli ama ikinci bakışta Oslo fiyordundaki melankolik ve berbat yaz romantizmini her şeyden çok sevdi. Sanat tarihçisi, küratör ve eleştirmen Glaser, Berlin Sanat Kütüphanesi’nin yöneticisi olarak 1910’lar ve 1920’lerde Berlin sanat hayatının merkezi bir figürüydü. Modern sanata ve aynı zamanda 20. yüzyılın iniş çıkışlarına ve uçurumlarına muazzam bir bağlılıkla ilişkilendirilir. Glaser, eşi Elsa ile birlikte Edvard Munch, Henri Matisse ve Max Beckmann’ın en iyi eserlerinden özenle seçilmiş özel bir koleksiyon oluşturdu.
Ancak Ocak 1933 gibi erken bir tarihte Glaser, Yahudi kökenleri ve sanata karşı ilerici tavrı nedeniyle Naziler tarafından zulüm gördü ve yönetmenlik pozisyonundan kovuldu. Göç onun tek seçeneğiydi. Aynı yıl ailesiyle birlikte İsviçre’ye, oradan da 1941’de ABD’ye kaçtı. Kaçış için paraya sahip olmak için koleksiyonunun çoğunu aceleyle açık artırmaya çıkardı. Böylece resimler dünyanın dört bir yanına dağıldı.
Barberini şovu güneşe adanmıştır: Merkezde bir Monet
“Sahilde Dans”ı Oslo müzayede evinden kendiliğinden satın alan, Munch’ın hemşerisi Norveçli armatör Thomas Olsen’di. Motif, güneş ışığında sımsıkı kucaklaşan çiftleri, ölümü müjdeleyen siyah göz yuvalarıyla yalnız erkek ve kadın figürlerinin mutlu aşkının pastoral parıltısını gösteriyor. Bu satın alma işi yıkımdan kurtarmış olabilir. Çünkü Munch kısa süre sonra “yozlaşmış bir sanatçı” olarak görüldü.
Olsen, tabloyu Olsen’in nakliye şirketine ait bir yolcu gemisi olan Black Watch’ın lüks salonundan 1939’da, Almanya’nın Norveç’i işgalinden bir yıl önce ve Munch’un ünlü tablosunun pastel bir versiyonuyla birlikte almak için doğru içgüdüye sahipti. Bir ahırda saklanmak için çığlık at. Her iki bitki de savaştan zarar görmeden kurtuldu. Çığlık, 2012’de New York’ta düzenlenen bir müzayedede 120 milyon dolarlık rekor bir hasılat elde etti.
Munch’un “Tanz am Strand” adlı eseri yakın zamanda iade edildi: Olsen soyundan gelenlerin ve Glaser varislerinin anlaşmasıyla ve yararına, resim Londra’da müzayedeye çıkarılacak. Bunun 1 Mart’ta muhteşem bir sanat etkinliği olacağı garanti!