Karanlık sığınaktaki küçük ışık

Leila

Global Mod
Global Mod
Ev
Ukrayna
Putin’in bombaları Ukrayna’ya düştüğünde: Karanlık sığınaktaki küçücük ışık

“Savaşın yüzleri”. Ukraynalı Mstyslav Chernov’un Breitscheidplatz’daki Memorial Kilisesi’ndeki fotoğrafik ağıtı.


Ingeborg Ruthe

Ağır hamile olan Mariana Vishegirskaya, 9 Mart 2022'de Mariupol Doğumevi bombalandığında hemen tahliye ediliyordu.  Yüzü, kurtarılmış bir Madonna'nınki gibi dünyayı dolaştı.


Ağır hamile olan Mariana Vishegirskaya, 9 Mart 2022’de Mariupol Doğumevi bombalandığında hemen tahliye ediliyordu. Yüzü, kurtarılmış bir Madonna’nınki gibi dünyayı dolaştı.Mstyslav Çernov/AP


“Savaşın sonunu sadece ölüler gördü.” İki buçuk bin yıllık bu söz, Sokrates’in en ünlü öğrencisi Platon’dan geliyor.


Mstyslav Chernov, Mariupol’deki sığınaklarda ve bombalanmış bir doğum kliniğinde, harap olmuş sokaklarda, memleketi Kharkiv’in bombalanmış yerleşim bölgelerinde ve Bucha sokaklarında fotoğraf çekerken, elbette felsefi sözler duymuyor. cesetlerle dolu. 38 yaşındaki fotoğrafçı, film yapımcısı ve yazar, Maidan devrimi, Irak ve Suriye savaşları ve Putin’in 2014’te Donbass’ı işgali hakkındaki raporlarıyla tanınıyor.


9 Mart 2022'de Mariupol Doğumevi'nde yaşanan trajedi.  Ağır hamile kadın, doğmamış bebeği ile Rus saldırganlarının kurbanı oldu.


9 Mart 2022’de Mariupol Doğumevi’nde yaşanan trajedi. Ağır hamile kadın, doğmamış bebeği ile Rus saldırganlarının kurbanı oldu.Mstyslav Çernov/AP



Ancak 24 Şubat 2022’den bu yana kamerası, Putin’in Ukrayna’daki canice saldırı savaşının gözü haline geldi. Resimleri CNN, BBC, The New York Times, The Washington Post’ta yayınlandı. “Mariupol’da 20 Gün” adlı belgeseli ABD’de Sundance Film Festivali’nde Seyirci Ödülü’nü aldı.


[1945’tesavaşınbitimindenbuyanabarışmavisicampencereduvarlarıhaçlarıveharapkulesiyleBerlinKaiserWilhelmAnıtKilisesi’ninkarartılmışyarımdaireşeklindekimotiflerinden26tanesisergileniyoranıtfotoğrafikbirağıtoluşturur


Görüntüsüyle ruhumun ıstırabını çeken, boğazımdaki yumrunun gitmek istemediği görüntüler bir savaş günlüğü gibi: 24 Şubat 2022’de Rus ordusu Ukrayna’ya çeşitli yönlerden saldırdı. İlk başta, çatışma Mariupol’da yoğunlaştı. Azak Denizi kıyısında bir liman kenti ve Donetsk ve Luhansk’tan ilhak edilmiş Kırım’a kara bağlantısı olması nedeniyle stratejik bir konumdadır. Mariupol, Ukrayna ulusunun direnme iradesinin ve aynı zamanda Rus ordusunun yıkıcılığının ve zulmünün sembolü haline geldi.


9 Mart’ta, Rus birlikleri bir çocuk ve doğum hastanesini bombaladı, oysa öndeki meydan açıkça Rusça “çocuklar” kelimesiyle işaretlenmişti. Mstyslav Chernov’un dediği gibi, “o kadar çok ölüm gördü ki neredeyse fark etmeden filme aldım”. Bataryada hala meyve suyu olduğu sürece otomatik olarak yaptı. İnsanların, sivillerin ve askerlerin yüzleri, bakışları kelimenin tam anlamıyla insanın içini yakıyor: ağır hamile, genç sarışın Mariana panik içinde koşuyor, parmakları yorganına sıkışmış, doğum evinden, mavi gözleri dehşet içinde. Fotoğrafçı, resmin altındaki beyaz kağıtta onu teselli ediyor: Hayatta kaldı, tahliye sayesinde son anda başka bir şehirde kız çocuğu dünyaya geldi. Chernov onunla daha sonra telefonda konuştu: anne ve çocuk sağlıklı.


Ancak sedyedeki diğer ağır hamile kadın, bir Rus mermisi tarafından ağır şekilde yaralanmış, çaresiz adamlar tarafından hastane bahçesinde sürüklenmiş ve kendileri de yaralanmış ve başaramamıştır. Ve doğmamış onunla birlikte öldü. Hayatın mucizesi bir el bombasıyla söndürüldü.


Mariupol sığınağında, Mart 2022


Mariupol sığınağında, Mart 2022Mstyslav Çernov/AP



Putin’in propaganda makinesinin onları “sahnelenmiş sahte” olarak damgalamasına ve Chernov’u ölüm listesine koymasına neden olan tam da bu fotoğraflardı. AP muhabiri olan kendisi aynı zamanda Ukrayna Profesyonel Fotoğrafçılar Derneği’nin de başkanıdır. O ve meslektaşı Yevhen Maloletka hayatlarını tehlikeye atarak zar zor var olan Mariupol’u terk etmek zorunda kalana kadar, topçu ve makineli tüfek ateşinden gelen şok dalgalarına, mermi patlamalarına ve çığlık atan insanların ortasında belgelemeye devam etti. Çernov bunu söyleyemese de şöyle yazmıştı: “Kendimi çok mutsuz hissettim çünkü bütün bu insanları geride bırakmak zorunda kaldım.” Ama o ve arkadaşı savaşın dehşetini sonsuza dek filme aldılar: moloz, kül, harabeler, Cesetler sokaklarda ve meydanlarda kadınlar, erkekler, çocuklar. Ölü bedenler toprakla birlikte büyümüş gibi görünüyor.


Görüntüler, uygarlığın kırılmasını, bir zamanlar gelişen şehirlerin kıyametini, kadınların, çocukların, erkeklerin gözlerindeki dehşeti, öldürülen çocukları için ağlayan annelerin ve babaların acısını ve kederini gösteriyor. Bu neredeyse dayanılmaz görüntüler, insanlığa karşı işlenen suçların reddedilemez bir kanıtıdır, ancak aynı zamanda Ukrayna’ya yardıma devam edilmesi çağrısıdır. Alman Doğu Avrupa Çalışmaları Derneği, bu üzücü sergiyi Kaiser Wilhelm Anıt Kilisesi, Alman Savaş Mezarları Komisyonu ve Federal Siyasi Eğitim Ajansı ile birlikte düzenledi.


Korku ve hüzün motifleri arasında karanlık bir sığınaktan bir tane var: genç bir çift el ele tutuşuyor, içlerinde bir gaz lambası. Eski usta Correggio’nun “Kutsal Gece”si gibi bir sahne (resim Dresden Resim Galerisi’nde asılıdır). Chernov’un fotoğrafındaki tek parlak parıltı bu ama çiftlerin yüzlerindeki sevgiyi, bekleyiş ve umudu ve hatta yanındaki sığınak görüntüsünde kitap okuyan çocukları görmemizi sağlıyor. Asla ölmemesi gereken umuttur!


Savaş yüzleri. Berlin’deki Breitscheidplatz’daki Kaiser Wilhelm Memorial Kilisesi, 5 Nisan’a kadar, her gün 10:00 – 20:00